Badanie aktywności

proliferacyjnej limfocytów śledziony

myszy w hodowlach in vitro



Makrofagi



Komórki dendrytyczne



Limfocyty T



Limfocyty B



Limfocyty muszą być aktywowane aby mogły

prawidłowo wykonywać swoje funkcje.



Na poziomie molekularnym oznacza to że muszą

uzyskać spoza komórki jakiś sygnał za

pośrednictwem receptorów powierzchniowych

Związanie

czynnika

aktywującego

przez swoisty

receptor na

powierzchni

komórki

Kaskada

sygnałowa

Aktywacja

transkrypcji

Produkcja

nowych

białek

antygeny

• Zdolność wywoływania swoistej odpowiedzi immunologicznej
• Zdolność do swoistej reakcji z produktem odpowiedzi

immunologicznej

hapteny

• Bardzo małe cząsteczki
• Nie są immunogenne do póki nie połączą się z nośnikiem

białkowym, np. leki

super-

antygeny

• Działają w sposób częściowo nieswoisty poprzez

bezpośrednią reakcję z receptorami antygenowymi i

komórką reprezentująca antygen

mitogeny

• Substancje stymulujące limfocyty T i B do mitozy



Sygnał pochodzący od TCR



Sygnał od cząsteczek kostymulujących



najlepiej poznaną cząsteczką kostumulująca jest

B7

która

występuje na wielu komórkach prezentujących antygen i
wiąże się z cząsteczką

CD28

limfocytu

Do aktywacji limfocytów T wymagane

są obydwa sygnały



Sygnał pochodzący od BCR po połączeniu z

antygenem



Sygnał od receptora dla cytokin po

przyłączeniu odpowiedniej cytokiny (CD40-

CD40L)



Antygeny grasiczoniezależne –

polisacharydy

bakteryjne, polisacharydy pneumokoków, indukcja syntezy

przeciwciał IgM o małym powinowactwie



Antygeny grasiczozależne

- limfocyty Th indukują w

limfocytach B syntezę przeciwciał różnych klas o dużym

powinowactwie

Limfocyty Th

pobudzony za

pośrednictwem

TCR wykazuję

ekspresję ligandu

CD40L dla

cząsteczki

powierzchniowej

Limfocytu B.

Limfocyt B

stymuluje

limfocyt Th za

pośrednictwem

cząsteczek

CD28. Limfocyty

Th wytwarzają

następnie

cytokiny takiej jak

IL-2, IL-4, IL-5



Limfocyty T



ConA (Konkanawalina A)



PHA (Fitohemaglutynina)



Anty-CD3, anty-CD28



Limfocyty B



Anty-CD40, anty-IgM



LPS



Zasadą testu jest inkorporacja markera przez komórki podczas ich hodowli,

a następnie bardzo precyzyjne określenie stopnia ich proliferacji po

stymulacji określonymi antygenami bądź mitogenami poprzez zmiany

natężenia fluorescencji użytego markera.



CFSE

Wnika do wnętrza

komórek i łączy się

kowalencyjnie z białkami

cytoplazmy (rozkładany jest

do FITC, związku

fluorescencyjnego)



każdy podział komórek

pociąga za sobą powstanie

komórek potomnych

zawierających połowę

wyjściowego poziomu

barwnika zawartego

w komórce macierzystej.



Niskie stężenie tymidyny świadczy o niskiej

proliferacji



Próba kontrolna proliferowała spontanicznie,

populacja apoptyczna



Limfocyty T powinny proliferować najlepiej w

obecności ConA o stężeniu 2,5μg/ml



Limfocyty B wraz ze zwiększającym się stężeniem

podanego LPS zwiększały swoją proliferację



Ocena proliferacji za pomocą cytometrii

przepływowej pozwala oznaczyć liczbę komórek

podlegających proliferacji z danej populacji oraz

liczbę nowo powstałych generacji komórek



Pomorska-Mól M., Markowska-Daniel I. Techniki

użyteczne w ocenie swoistej odporności

komórkowej, Medycyna Wet. 2009



P.M. Lydyard, A. Whelan, M.W. Fanger Instant

Notes in Immunology, Wydawnictwo Naukowe

PWN 2008



Jakóbisiak Marek, Gołąb Jakub, MMUNOLOGIA,

Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009