Michał Kiec
kierunek lekarski gr. II
Układ dopełniacza,
fagocytoza,
opsonizacja,
immunofagocytoza,
chemotaksja
Dopełniacz – komplement - C
• Układ dopełniacza składa się z około 35 białek rozpuszczalnych i
błonowych które odpowiadają za wiele efektorowych odpowiedzi
immunologicznych.
Opsonizacja
C3 I C4
Chemotaksja i aktywacja limfocytów
C5a, C3a, C4a
Zabijanie komórek bakteryjnych i
zakażonych komórek jednojądrzastych
Kompleks atakujący błonę (Membrane
Atacking Complex) C5b-9
Wzmaganie odpowiedzi humoralnej
C3b I C4b połączone kompleksem
antygen-przeciwciało wiązane przez
receptory CR2 na limfocytach B
Rozwój pamięci immunologicznej
C3b I C4b połączone kompleksem
antygen-przeciwciało wiązane przez
receptory CR2 i CR3 na komórkach
dendrytycznych grudek
Usuwanie kompleksów immunologicznych
C1q i fragmenty składników C3 i C4
Usuwanie komórek apototycznych
C1q i fragmenty składników C3 i C4
Wyróżnia się 3 drogi aktywacji dopełniacza:
• Aktywacja drogą klasyczną (nabyta) zachodzi
głównie przez kompleks antygen-przeciwciało
(IgM, IgG1, IgG2, IgG3) i C1
•Aktywacja drogą alternatywną (wrodzona) –
przez C3 + bakterie, kompleksy IgG, IgA, IgE, jest
regulowana przez białka B,D,H,I,P
•Aktywacja drogą lektynową – przez białka
lektynowe (wiążące mannozę ) i C1, bez
przeciwciał
Aktywacja układu dopełniacza
Niezależnie od drogi aktywacji powstaje Membrane
Atack Complex
MAC tworzy kanały w błonie celem zniszczenia antygenu, przez
kanały wypływają jony np. potasowe, ATP..., wpływają inne jony,
woda, lizozym
Bakterie gram (-) są bardziej podatne na perforacje błony przez
układ dopełniacza, bakterie Gram(+) charakteryzuje większa
odporność na działanie MAC.
Dalsza eliminacja bakterii odbywa się poprzez fagocytozę!!!
Schemat kanału wytworzonego w błonie przez
MAC
najważniejs
ze
„Fagocytoza”
• chemotaksja – ukierunkowany ruch
fagocytów w gradiencie stężeń
• opsonizacja – opłaszczenie bakterii
• pochłanianie – tworzenie fagosomu,
potem fagolizosomu
• zabijanie – różne mechanizmy:
– zależne od tlenu
• niezależne od peroksydazy
• zależne od peroksydazy
– tlenek azotu (NO)
– niezależne od tlenu
Chemotaksja
• Czynniki chemotaktyczne „przyciągają” komórki żerne
do miejsc odpowiedzi zapalnej.
• Ruch chemotaktyczny następuje (przy udziale
odpowiedniego receptora) w kierunku wzrastającego
stężenia czynnika chemotaktycznego.
• Do czynników chemotaktycznych zaliczamy między
innymi:
– Fragmenty C5a i C3a uwalniane w trakcie aktywacji dopełniacza
– Defensyny wytwarzane przez komórki nabłonkowe i neutrofile
– Formylowane peptydy np N-
formylomerionyloleucyfenyloalanina (FMLP)
– IL-1, TNF,TGF-β, IL-8 (CXCL8)
– Leukotrien LTB
4
, czynnik aktywujący płytki (PAF)
Zapalenie –
reakcja,
która prowadzi do
nagromadzenia leukocytów
i cząsteczek rozpuszczalnych
w miejscu zakażenia
lub uszkodzenia tkanek
Aktywacja dopełniacza
zapoczątkowuje
rozszerzenie naczyń
i migrację komórek
Pomagają w migracji:
• cząsteczki adhezyjne
• czynniki chemotaktyczne
• mediatory zapalenia
Opsonizacja
• To proces opłaszczania antygenu opsoninami (substancjami
ułatwiającymi rozpoznanie antygenu przez komórkę żerną).
• Najważniejszymi opsoninami są przeciwciała (głównie IgG) i
składniki dopełniacza (C3 I C4).
Fagocyty mają zdolność
bezpośredniego wiązania
bakterii –ale słabą.
Najsilniejsze wiązanie
występuje przy
jednoczesnej
opsonizacji przez swoiste
przeciwciało ( przez
receptor FcR)
i dopełniacz (receptory
CR1 i CR3)
Związanie bakterii z komórką żerną jest niezwykle ważnym etapem,
od którego zależy
wchłonięcie i uruchomienie mechanizmów zabijania.
Szereg molekuł ułatwia wiązanie bakterii z błoną komórkową:
lektyny bakteryjne (wiążące mannozę), lektyny komórek żernych –
wiążą -glukany, LPS, opsoniny: składowe dopełniacza i swoiste
IgG
Pochłanianie
Pochłanianie
Błona komórki żernej ulega aktywacji po rozpoznaniu odpowiedniego
liganda na błonie komórkowej bakterii.
Tworzą się bakteriobójcze metabolity tlenu – wybuch tlenowy.
Antygen jest wchłaniany do fagosomu następnie fagosom łączy się z
lizosomem tworząc fagolizosom w którym następuje trawienie.
Niestrawione produkty mogąbyć uwalniane na zewnątrz
Zabijanie
Komórki żerne dysponują kilkoma mechanizmami zabijania drobnoustrojów:
– zależne od tlenu (działają w fagolizosomie)
• niezależne od peroksydazy – powstają toksyczne rodniki: OH 0
2
H
2
O
2
,
• zależne od peroksydazy - powstają toksyczne podchloryny: kwas podchlorawy,
chloramina
– tlenek azotu (NO) - bakterie, kom. nowotworowe
– niezależne od tlenu - białka lizosomalne:
• Defensyny cytotoksyczne białka występujące w ziarnistościach neutrofili
wykazują aktywność w obec wobec bakterii grzybów i opłaszczonych wirusów
• lizozym wywiera działanie przeciwbakteryjne poprzez destrukcyjny wpływ na
ścianę komórkową bakterii.
• Laktoferyna wyłapuje i blokuje dostępności żelaza dla bakterii, obecna jest w
mleku i wydzielinach śluzowych oraz ziarnach komórek żernych, np.
granulocytów
DZIĘKUJE ZA UWAGĘ