Wyższa Szkoła Zarządzania i Marketingu w Sochaczewie
1
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA
Wprowadzenie do psychologii społecznej
DR MAGDALENA GIERAS
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
2
Czym jest psychologia społeczna?
Nestor psychologii w Polsce, prof. Tadeusz Tomaszewski
definiował
psychologię jako
„jedną z nauk o regulacji wzajemnych stosunków organizmów żywych z
ich otoczeniem”.
Jednakże, ów świat, owe otoczenie, nie działa na człowieka jak
niezróżnicowana całość, lecz jak zbiór różniących się od siebie sytuacji, w
których ludzie znajdują się w poszczególnych momentach swojego życia.
Większość tych sytuacji, a właściwie prawie wszystkie, posiada takie aspekty,
których oddziaływanie na człowieka od dawna interesuje psychologów.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Czym jest psychologia społeczna?
Psychologię społeczną można określić jako naukowe
badanie sposobu, w jaki na ludzkie
myśli, uczucia i
zachowania
wpływa rzeczywista, bądź wyobrażona
obecność innych ludzi.
Allport, 1985
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Ale co dokładnie rozumiemy pod określeniem
”wpływu”?
Z
pewnością pierwsze wyjaśnienie, jakie przyjdzie
nam do
głowy, to…
…oczywiście, że KTOŚ usiłuje zmienić nasze
zachowanie.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Co interesuje psychologa społecznego?
Wszelkie
bezpośrednie wywierane na nas perswazje, jak reklama,
kampania wyborcza, gdy przyjaciele
namawiają nas na wypicie
„jednego”, choć nie mamy na to żadnej ochoty, gdy tyrani ze
szkolnego
podwórka stosują siłę lub groźby, aby od słabszych lub
młodszych wymusić określone rzeczy, itp.
Takie
BEZPOŚREDNIE próby wywarcia wpływu na zachowania ludzi
stanowią główny obszar zainteresowań psychologa społecznego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Wpływ społeczny
Jednakże wpływ społeczny to sprawa zdecydowanie szersza niż
usiłowania jednego człowieka do zmiany zachowania kogoś
drugiego.
Otóż:
1. Po pierwsze
– nie tylko zachowanie, lecz nasze myśli i odczucia mogą
być spowodowane przez innych,
2. Po drugie
– Wpływ społeczny przybiera wiele form, a nie jedynie postać
umyślnych prób podejmowanych przez innych, by zmienić nasze
zachowanie.
np.
wyobrażona obecność innych ludzi, normy kulturowe, wpojone nam
wartości, to elementy środowiska, w jakim żyjemy, a które również – i nie
tylko one
– wpływają na nas.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
SŁYSZĘ… A CO?
Scenka 1.
Para jedzie samochodem. Zatrzymują się na
czerwonym świetle. Po chwili pasażerka woła:
„Zielone!”
Rozwiązanie
treść merytoryczna: światło jest zielone
ujawnienie własnego JA przez pasażerkę: spieszę się
apel: ruszaj, dodaj gazu
relacja: potrzebujesz mojej podpowiedzi
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
SŁYSZĘ… A CO?
Scenka 2.
Małżeństwo siedzi wieczorem przed telewizorem.
Mąż woła: „Ewa, piwo się skończyło!”
Rozwiązanie
treść merytoryczna: nie ma już piwa
ujawnienie
własnego JA przez męża: napiłbym się piwa
apel:
przynieś piwo
relacja:
muszę Ci przypominać o kupieniu piwa
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Co zatem odróżnia psychologię od innych nauk
społecznych?
1.
Po pierwsze
– psychologia społeczna zajmuje się opisywaniem nie samych
sytuacji
społecznych, lecz tym, jaki wpływ wywiera na ludzi sformułowana
przez nich interpretacja czy
też konstrukt tego społecznego otoczenia.
Oznacza to,
że aby zrozumieć, w jaki sposób otoczenie społeczne wywiera
wpływ na daną osobę, ważniejsze jest wyjaśnienie tego, jak ludzie spostrzegają,
pojmują i interpretują swoje otoczenie, niż jego obiektywny obraz.
2.
Po drugie - dla psychologa
społecznego szczególnie ważne są źródła, na
jakich ludzie
dokonują interpretacji rzeczywistości, np. skąd czerpią
informacje o otoczeniu, jakie informacje
biorą pod uwagę, a jakie nie, co
determinuje ich
myśli i zachowanie.
3.
Po trzecie - nauka ta testuje empirycznie swoje
założenia, przypuszczenia i
idee, nie
polegając jedynie na mądrości ludowej, zdrowym rozsądku,
odwoływaniu się do opinii osób znamienitych, filozofów, pisarzy,
politycznych luminarzy czy
babć.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Pytania, jakie zadaje sobie psycholog
społeczny:
Usiłując przewidzieć zachowanie wysoce złożonego organizmu,
jakim
jest
człowiek, psycholog społeczny staje w obliczu
szczególnego łańcucha wyzwań, próbując znaleźć odpowiedzi na
ważne pytania – takie jak:
Jakie
są przyczyny agresji?
Skąd biorą się uprzedzenia i stereotypy?
Dlaczego pewne rodzaje reklamy
działają skuteczniej niż inne? Itd. ,itd.
Wracając do sprzeczności mądrości ludowych. Tylko poprzez
uważne identyfikowanie i analizowanie ściśle określonych warunków
możemy wskazać, które z tych dwóch twierdzeń jest prawdziwe.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Główne metody badań w psychologii
społecznej
METODA
PYTANIE, NA KTÓRE
ODPOWIADA
Obserwacyjna
OPIS:
Jaka jest natura zjawiska?
Korelacyjna
Przewidywanie:
Czy na podstawie znanego X
możemy przewidzieć Y?
Eksperymentalna
Przyczynowość:
Czy zmienna X jest przyczyną
zmiennej Y?
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda obserwacyjna
Technika, w
której badacz obserwuje ludzi i systematycznie rejestruje
pomiary ich zachowania.
Metoda ta polega na
więc na przyglądaniu się ludziom i spostrzeganiu
tego, co
robią.
Metoda obserwacji nie jest
metodą stosowaną jedynie przez
psychologów. Wykorzystują ją np. dziennikarze. Wszyscy znamy
popularne od pewnego czasu programy typu
„Big Brother”. Pamiętajmy
jednak,
że z zachowań ludzi w wyjątkowych sytuacjach nie da się
wyciągać wniosków o ich zachowaniach typowych w naturalnym
otoczeniu.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda obserwacyjna
Obserwacja systematyczna
– to pewna forma obserwacji polegająca
na tym,
że obserwatorem jest wyszkolony badacz społeczny. Jego
zadaniem jest obserwacja
określonego zjawiska i kodowania go według
zbioru
wcześniej
przygotowanych
kryteriów.
Można
przytoczyć
następujące formy systematycznej obserwacji:
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda obserwacyjna
– obserwacja systematyczna
Obserwacja
uczestnicząca – forma obserwacji systematycznej, w
której obserwator wchodzi w interakcje z obserwowanymi ludźmi, ale
stara
się w żaden sposób nie wpłynąć na sytuację.
Niektóre
sytuacje
wymagają
bezpośredniej
obecności
eksperymentatora, aby
móc monitorować godzina po godzinie, dzień po
dniu zachowania
członków grupy, w ramach której odbywa się
eksperyment.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda obserwacyjna
– obserwacja systematyczna
Analiza archiwalna
– bardzo wiele można dowiedzieć się o
zachowaniach
społecznych poddając analizie pamiętniki, powieści, listy
samobójców, programy telewizyjne, artykuły prasowe, czy reklamy.
Najogólniej, możemy stwierdzić, iż mówią one o tym, jak dana społeczność
widzi
samą siebie.
Taki archiwalny
materiał podlega analizie wedle przyjętych kryteriów, a
następnie prosi się większą liczbę osób, aby wedle tych samych kryteriów
oceniły ów materiał.
Jest to metoda
sędziów kompetentnych.
Dla wielu
problemów społecznych, taka forma analizy wydaje się doskonała.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda obserwacyjna
Ograniczenia metody obserwacyjnej
Należy pamiętać, że metoda obserwacji jest odpowiednią metodą
jedynie wtedy, gdy chodzi nam o opis zachowania
społecznego. Ale i
tutaj ma ona wady.
niektóre zachowania pojawiają się niezwykle rzadko, inne – tylko, gdy
człowiek jest w samotności.
metoda ta opisuje zjawiska dla konkretnej grupy ludzi w konkretnych
okolicznościach, nie można zatem wykorzystywać jej do generalizacji.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda korelacyjna
To metoda, w
której mierzy się systematycznie dwie zmienne lub ich większą liczbę i
oszacowuje
się relacje pomiędzy nimi, czyli próbuje się odpowiedzieć na pytanie,
jakim stopniu
można przewidzieć, że wartość jednej zmiennej przyczynia się do
wartości drugiej zmiennej.
Zatem celem metody korelacyjnej jest oszacowanie relacji
pomiędzy
zmiennymi.
W badaniach korelacyjnych zachowanie
człowieka można mierzyć na wiele różnych
sposobów. Oprócz obserwacji stosuje się więc wyliczanie korelacji pomiędzy
zmierzonymi zmiennymi. Korelacja dodatnia oznacza,
że wzrostowi jednej zmiennej
towarzyszy wzrost drugiej zmiennej.
Korelacja ujemna
– to z kolei taka relacja między zmiennymi, w której wzrostowi
jednej zmiennej towarzyszy zmniejszanie
się wartości drugiej zmiennej.
Korelacje
wyraża się w wartościach od -1 do 1.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Ograniczenia metody korelacyjnej
Najważniejszym jest fakt, że mówi nam ona jedynie o tym, że jakieś
dwie zmienne
są ze sobą powiązane.
Niestety, nie
wyjaśnia, dlaczego one są powiązane, co przecież głównie
interesuje
psychologów społecznych.
Jedynym sposobem ustalenia, co jest
przyczyną czego, jest metoda
eksperymentalna.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Metoda eksperymentalna
To odpowiadanie na pytania o
przyczynę.
Eksperyment stwarza
możliwości kontrolowania warunków badania.
Zasadnicze elementy
każdego eksperymentu psychologicznego to:
losowe przydzielanie do badanych grup,
manipulowanie
jedną lub wieloma zmiennymi niezależnymi,
dokładne mierzenie reakcji, czyli zmiennej zależnej.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Typowy plan eksperymentu
studenci I r.
uczelni X
grupa
eksperymentalna
grupa kontrolna
uczenie się
fragmentu A
uczenie się
fragmentu B
witaminy
przez miesiąc
zmiana w grupie
eksperymentalnej
uczenie się
fragmentu A
uczenie się
fragmentu B
zmiana w grupie
kontrolnej
populacja
grupy
pretest
oddziaływanie
eksperymentalne
posttest
minus
pretest
posttest
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Typowy plan eksperymentu
Z badanej populacji wybiera się losowo dwie grupy.
Z obydwiema przeprowadza się taki sam pretest i posttest, w czasie których
wszystkie istotne zmienne (instrukcje, warunki fizyczne w pomieszczeniu,
czas na wykonywanie zadań, itd.) są takie same dla obu grup.
Jedyną różnicą między tymi grupami, jaka występuje między pretestem i
posttestem -
ale wiadomą tylko badaczowi - jest różnica w postaci
manipulacji eksperymentalnej.
Zmiany w wynikach uczenia się każdej z grup określa się odejmując wyniki
pretestu od wyników posttestu. Jeśli w grupie eksperymentalnej wystąpiły
większe zmiany niż w grupie kontrolnej, to różnicę tę przypisuje się
manipulacji eksperymentalnej.