09 Liczby zespolone2

background image

Postać algebraiczna liczby zespolonej: z = a + bi, a, b ∈ R,

część rzeczywista: Re z = a,

część urojona: Im z = b,

liczba sprzężona: z = a − bi,

moduł:

|z| =

q

a

2

+ b

2

,

argument: ϕ takie, że

cos ϕ =

a

r

,

sin ϕ =

b

r

,

gdzie r = |z|.

1

background image

Postać trygonometryczna liczby zespolonej

Dla r = |z| mamy a = r cos ϕ, b = r sin ϕ, więc

z = r(cos ϕ + i sin ϕ),

gdzie r, ϕ ∈ R, r > 0.

Mnożenie i dzielenie liczb zespolonych w postaci trygonometrycz-

nej:

r(cos ϕ + i sin ϕ) · s(cos ψ + i sin ψ) = rs(cos(ϕ + ψ) + i sin(ϕ + ψ))

r(cos ϕ + i sin ϕ)

s(cos ψ + i sin ψ)

=

r

s

(cos(ϕ − ψ) + i sin(ϕ − ψ))

2

background image

Wzór de Moivre’a

(cos ϕ + i sin ϕ)

n

= (cos nϕ + i sin nϕ)

Przykład:

(1 + i)

100

=



2(cos

π

4

+ i sin

π

4

)



100

=

= 2

50

(cos 25π + i sin 25π) = −2

50

.

3

background image

Pierwiastek liczby zespolonej

Pierwiastkiem stopnia n liczby z ∈ C nazywamy liczbę w ∈ C taką,
że w

n

= z.

Przykłady.

1) Liczba i jest pierwiastkiem kwadratowym (tzn. stopnia 2)

liczby

−1, liczba −i też!

2) Liczby 2,

−2, 2i i −2i są pierwiastkami stopnia 4 liczby 16.

3) Liczba 1 + i jest pierwiastkiem stopnia 100 liczby −2

50

.

4

background image

Liczba zespolona z 6= 0 ma dokładnie n pierwiastków stopnia n.

Jeśli

z = r(cos ϕ + i sin ϕ),

gdzie r, ϕ ∈ R, r > 0, to wszystkie pierwiastki stopnia n liczby z
są postaci

w

k

=

n

r



cos

ϕ + 2kπ

n

+ i sin

ϕ + 2kπ

n



,

gdzie k = 0, 1, . . . , n − 1.

Na płaszczyźnie Gaussa pierwiastki stopnia n danej liczby zespo-

lonej są wierzchołkami n-kąta foremnego o środku 0.

5

background image

Przykład. Pierwiastkami stopnia 4 liczby

3 + 3i = 2

3(cos

3

+ i sin

3

)

są liczby

4

q

2

3



cos

3

+ 2kπ

4

+ i sin

3

+ 2kπ

4



=

=

4

2

8

3



cos(

π

6

+

2

) + i sin(

π

6

+

2

)



dla k = 0, 1, 2, 3.

6

background image

Zasadnicze twierdzenie algebry. Wielomian stopnia n > 0 o

współczynnikach zespolonych posiada (z uwzględnieniem krot-

ności) dokładnie n pierwiastków.

Zatem dla dowolnego wielomianu o współczynnikach zespolo-

nych

W (T ) = a

n

z

n

+ a

n−1

z

n−1

+ . . . + a

1

z + a

0

istnieją liczby zespolone z

1

, z

2

, . . . , z

n

(niekoniecznie różne) takie,

że

W (T ) = a

n

(z − z

1

)(z − z

2

) . . . (z − z

n

).

Wniosek. Wielomian stopnia n > 0 o współczynnikach rzeczy-

wistych można rozłożyć na czynniki stopnia 1 i 2.

7

background image

Macierze i wyznaczniki

8

background image

Macierz o wymiarach m × n.

A =




a

11

a

12

. . .

a

1n

a

21

a

22

. . .

a

2n

...

...

...

a

m1

a

m2

. . .

a

mn




Mat

m×n

(R) – zbiór macierzy m × n o współczynnikach rzeczywi-

stych. Analogicznie określamy Mat

m×n

(C), Mat

m×n

(Q) itp.

9

background image

Wiersze macierzy A:

h

a

11

a

12

. . .

a

1n

i

,

h

a

21

a

22

. . .

a

2n

i

,

...

h

a

m1

a

m2

. . .

a

mn

i

.

Kolumny macierzy A:




a

11

a

21

...

a

m1




,




a

12

a

22

...

a

m2




, . . . ,




a

1n

a

2n

...

a

mn




.

10

background image

Działania na macierzach

Dodawanie.




a

11

a

12

. . .

a

1n

a

21

a

22

. . .

a

2n

...

...

...

a

m1

a

m2

. . .

a

mn




+




b

11

b

12

. . .

b

1n

b

21

b

22

. . .

b

2n

...

...

...

b

m1

b

m2

. . .

b

mn




=

=




a

11

+ b

11

a

12

+ b

12

. . .

a

1n

+ b

1n

a

21

+ b

21

a

22

+ b

22

. . .

a

2n

+ b

2n

...

...

...

a

m1

+ b

m1

a

m2

+ b

m2

. . .

a

mn

+ b

mn




.

11

background image

Krócej:

h

a

ij

i

m×n

+

h

b

ij

i

m×n

=

h

a

ij

+ b

ij

i

m×n

.

Przykład:

"

1 2

1

3 4

−4

#

+

"

3

2

1

4

−3 3

#

=

"

4 4

2

7 1

−1

#

.

Dodajemy tylko macierze o tych samych wymiarach m × n, suma

jest też macierzą m × n.

12

background image

Własności dodawania macierzy.

Dla dowolnych macierzy m × n zachodzą równości

A + B = B + A,

(A + B) + C = A + (B + C),

A + 0

m×n

= A

A + (−A) = 0

m×n

13

background image

Macierz zerowa:

0

m×n

=




0 0 . . .

0

0 0 . . .

0

... ...

...

0 0 . . .

0




Macierzą przeciwną do macierzy A =

h

a

ij

i

m×n

jest macierz

−A =




−a

11

−a

12

. . .

−a

1n

−a

21

−a

22

. . .

−a

2n

...

...

...

−a

m1

−a

m2

. . .

−a

mn




.

14

background image

Mnożenie macierzy przez liczbę.

c ·




a

11

a

12

. . .

a

1n

a

21

a

22

. . .

a

2n

...

...

...

a

m1

a

m2

. . .

a

mn




=




ca

11

ca

12

. . .

ca

1n

ca

21

ca

22

. . .

ca

2n

...

...

...

ca

m1

ca

m2

. . .

ca

mn




Mnożąc dowolną macierz przez liczbę otrzymujemy macierz o

tych samych wymiarach.

15

background image

Własności mnożenia macierzy przez liczbę.

Dla dowolnych macierzy A, B o wymiarach m × n i dowolnych

liczb α, β zachodzą równości

α(A + B) = αA + αB,

(α + β)A = αA + βA,

(αβ)A = α(βA),

1

· A = A, (−1) · A = −A,

0

· A = 0

m×n

, α · 0

m×n

= 0

m×n

.

16


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
09 Liczby zespolone
F 13 Liczby zespolone
liczby zespolone 6 id 267992 Nieznany
1 Liczby Zespolone
liczby zespolone 2
Liczby zespolone
07 Liczby zespoloneid 6724
6 Liczby zespolone Funkcja dwóch i wielu zmiennych
liczby zespolone
LICZBY ZESPOLONE I ALGEBRA LINIOWA M GRZESIAK
liczby zespolone na płaszczyźnie2
LICZBY ZESPOLONE(1)
1 Liczby zespolone
postać wykładnicza liczby zespolonej
Liczby zespolone zad

więcej podobnych podstron