Egzamin praktyczny,

Wydział Lekarski, rok akad. 2012/2013

Zagadnienia

praktyczne

–

obowiązuje

znajomość

podstaw

teoretycznych

zjawisk/zagadnień lub doświadczeń oraz znajomość ich znaczenia praktycznego,
możliwości oceny.

1.

Wyjaławianie całkowite i niecałkowite.

2. Anabioza.
3.

Wpływ temperatury na organizm bezkręgowca – reguła van`t Hoffa.

4. Czynniki teratogenne, teratogeneza.
5. Mikotoksyny.
6. Antybioza.
7. Mutualizm.
8. Fitoncydy.
9. Regeneracja.
10.

Metody oceny wpływu czynnika abiotycznego na populację.

11. Ocena mikologiczna jamy ustnej.
12. Ocena stanu sanitarnego gleby / Ocena parazytologiczna gleby.
13.

Test przynęty włosowej.

14. Zanieczyszczenia hydrosfery -

wskaźniki dla śródlądowych wód

powierzchniowych, system saprobów.

15. Mikrobiologiczne

wskaźniki jakości wody przeznaczonej do spożycia.

16. Zanieczyszczenia aerosfery – metody oceny mikrobiologicznej.
17.

Organizm jako układ regulacji.

18.

Regulacja stężenia glukozy we krwi człowieka.

19.

Ocena sprawności układu krążenia – testy wysiłkowe.

20.

Utrzymanie stałości pH krwi człowieka

21.

Sprzężenie zwrotne dodatnie w homeostazie organizmu.

22. Komórka Traubego
23. Fenyloketonuria.
24. Alkaptonuria.
25. Analiza rodowodów.
26.

Układ grupowy ABO i Rh – antygeny, przeciwciała.

27. Wykrywanie antygenu D na erytrocytach.
28. Wykrywanie wydzielania substancji grupowych A, B, H

układu ABO.

29. Fitoaglutyniny erytrocytów ludzkich.
30.

Zaburzenia w prawidłowym widzeniu barw.

31.

Chromatyna płciowa żeńska.

32.

Chromatyna płciowa męska.

33. Morfogram.
34. Cechy uwarunkowane wieloczynnikowo.
35.

Cechy wieloczynnikowe ilościowe/ jakościowe. Odziedziczalność.

36.

Dziedziczenie zdolności umysłowych.

37.

Powierzchnia ciała człowieka.

38.

Pojemność czaszki / głowy człowieka, jako cecha wieloczynnikowa ilościowa.

39.

Wskaźnik szerokościowo-długościowy głowy.

40.

Wskaźnik Rohrera.

41. Dermatoglify.
42. Mutacje spontaniczne i indukowane.
43. Prawo Hardy`ego – Weinberga: w

arunki konieczne dla spełnienia i odstępstwa.

44. Dryf genetyczny.

Doświadczenia

1. Anabioza fauny mchów
2.

Wpływ temperatury na czynność serca Daphnia sp.

3.

Ocena wrażliwości Paramecium sp. na wyciąg z grzybni Aspergillus flavus

4. Ocena parazytologiczna (helmintologiczna) gleby
5. Ocena zanieczyszczenia biologicznego powietrza – metoda Kocha
6.

Ocena saprobowości wód na podstawie obecności organizmów wskaźnikowych

7. T

est wysiłkowy: próba Mastera

8. T

est wysiłkowy: próba Ruffiera

9. W

łaściwości buforowe surowicy krwi

10. Komórka Traubego
11. Wykrywanie fenyloketonurii – próba moczowa
12. Wykrywanie heteroaglutynin –

aglutynacja erytrocytów ludzkich surowicą końską

13. Dolichotest – fitoaglutyniny w oznaczaniu grup krwi
14. Wykrywanie antygenu D erytrocytów ludzkich
15.

Wykrywanie obecności substancji grupowych układu ABO w ślinie

16.

Wykrywanie „pałeczki dobosza”

17.

Doświadczenie Lederbergów

18.

Wykonanie własnego morfogramu

19. Ocena

pojemności głowy/czaszki metodą Lee Pearsona

20.

Ocena pojemności czaszki metodą Broc’a

21.

Obliczanie wskaźnika szerokościowo-długościowego głowy/czaszki

22.

Obliczanie powierzchni własnego ciała

23.

Obliczanie wskaźnika Rohrera

24.

Rozkład cechy wieloczynnikowej w populacji – analiza na modelu; krzywa rozkładu kulek
w aparacie Galtona

25.

Ocena własnych dermatoglifów

26. Dryf genetyczny – analiza na modelu

Preparaty makroskopowe

1. Gallus sp. – wady rozwojowe
2. P

łuco człowieka z pylicą węglową

3. P

łuco człowieka zdrowego

4. Penicillium sp. – plecha
5. Aspergillus niger – plecha
6. Aspergillus flavus – plecha
7. Trichophyton sp. – plecha
8. Mucor sp – plecha
9. Rhizopus sp. – plecha
10. Candida sp. – plecha
11. Geotrichum candidum – plecha
12. Cryptococcus neoformans – plecha
13. Rhodotorula rubra – plecha
14. Phytophtora infestans na ziemniaku Solanum tuberosum

15. Cetraria islandica – plecha
16. K

orzeń Lupinus sp. z brodawkami

17. Orzeszki archaidowe Arachis hypogaea

porażone Aspergillus flavus

18. Hirudo medicinalis –

osobnik dojrzały

19. Bufo bufo –

osobnik dojrzały

20. Atropa belladonna – owoc
21. Datura stramonium – torebka nasienna
22. Digitalis puruprea – kwiatostan
23. Secale cornutum – ergot
24. Paxillus inovolutus – owocnik
25. Amanita phalloides – owocnik
26. Agaricus campestris – owocnik
27. Vespa crabro – imago
28. Apis mellifera – imago
29. Vespula vulgaris – imago
30. Leiurus sp. –

osobnik dojrzały

31. Sarcophaga haemorrhoidalis – imago
32. Lucilia sericata – imago
33. Musca domestica – imago, bobówka
34. Ixodes ricinus –

osobnik dojrzały

35. Ricinus communis – nasiona
36. Dreissena sp.i Unio sp. –

osobniki dojrzałe

37. Diphyllobothrium latum – strobila

Preparaty mikroskopowe

1. Lilium sp –

pyłek

2. Entomophtora muscae – zarodniki na skrzydle muchy
3. Cetraria islandica – fragment plechy
4. Streptomyces sp. – fragment plechy
5. Candida sp. – fragment plechy

, blastospory, pseudostrzępki

6. Geotrichum candidum – fragment plechy

, artrospory, strzępki

7. Anopheles maculipennis –

imago, narządy gębowe, larwa

8. Culex pipiens – imago,

narządy gębowe, larwa

9. Apis mellifera –

żądło

10. Vespula vulgaris –

żądło

11. P

łuco człowieka z pylicą węglową

12. P

łuco człowieka zdrowego

13. Cryptococcus neoformans – preparat w tuszu
14. Trypanosoma gambiense – postaci trypomastigota w krwi
15. Ixodes ricinus –

osobnik dojrzały

16. Musca domestica – larwa, jaja
17. Loa loa – mikrofilarie
18. Schistosoma mansoni –

osobniki dojrzałe

19. Trichuris trichiura – jaja
20.

Perforacja włosa przez dermatofity

21. Pediculus humanus – imago, gnida
22. Pthirus pubis – imago, gnida
23. Pulex irritans – imago
24. Enterobius vermicularis –

osobnik dojrzały, jaja

25. Fasciola hepatica –

osobnik dojrzały, jaja, metacerkaria

26. Diphyllobothrium latum – proglotydy, jaja

27. Stadia mitozy w komórkach Allium sp.
28. Chromosomy politeniczne

ślinianki Drosophila sp.

29. Chromosomy politeniczne Chironomus sp.
30. Chromosom

y metafazowe człowieka

31. Drosophila sp. – imago
32. Mutanty Drosophila sp.- white, bar, nub

2

Ocena poszczególnych części egzaminu

1/ Pytanie teoretyczne z genetyki - od 0 do 3 punktów.
Za każdy podpunkt można uzyskać 0; 0,5 lub 1 punkt.

2/ Pytanie teoretyczne z ekologii - od 0 do 3 punktów.
Za każdy podpunkt można uzyskać 0; 0,5 lub 1 punkt..

3/ I. zadanie genetyczne – od 0 do 2 punktów.

4/ II. zadanie genetyczne – od 0 do 2 punktów.

5/ Doświadczenie - od 0 do 3

punktów.

6/ Rozpoznanie pięciu preparatów- maksymalnie 5 punktów;

UWAGA:
Studenci w rozpoznaniu preparatu podają nazwę polską, łacińską i postać morfologiczną.
Za każdy preparat student może uzyskać maksymalnie 3 małe punkty (za każdy element
można uzyskać 1 mały punkt; w sumie za rozpoznanie 5 preparatów -15 małych punktów).
W przypadku braku nazwy łacińskiej danego preparatu 1 mały punkt zaliczany jest na
korzyść studenta.
Uzyskane małe punkty przelicza się na punkty duże sumowane z punktami uzyskanymi za
inne polecenia; w przypadku

uzyskania sumarycznej liczby małych punktów:

od 0 do 7 student uzyskuje 0 dużych punktów;
od 8 do 9 -

1 duży punkt

od 10-11 -

2 duże punkty

od 12 do 13 -

3 duże punkty

14 -

4 duże punkty

15 -

5 dużych punktów

Zaliczenie egzaminu praktycznego - maksymalna liczba punktów –

18;

uzyskanie 10 punktów zalicza egzamin.