Zadania pochodzą ze zbioru zadań P.W. Atkins, C.A. Trapp, M.P. Cady, C. Giunta, CHEMIA FIZYCZNA Zbiór
zadań z rozwiązaniami, PWN, Warszawa 2001
I zasada termodynamiki - pojęcia podstawowe
C2.4 Próbka zawierająca 1,00 mol Ar została poddana nieodwracalnemu rozprężaniu izotermicznemu w temperaturze
0°C od objętości 22,4 1 do 44,8 1 pod stałym ciśnieniem zewnętrznym 0,5 atm. Oblicz q, w, ΔU i ΔH dla tego
przypadku.
Odp.: ΔU = ΔH = 0, W = –1,13 kJ, Q = 1,13 kJ
C2.5 Próbkę zawierającą 1,00 mol jednoatomowego gazu doskonałego, dla którego C
V,m
= 1,5R, ogrzewano
odwracalnie od T = 300 K do 400 K pod ciśnieniem p = 1,00 atm w stałej objętości. Oblicz ciśnienie końcowe, ΔU, q i
w.
Odp.: p
2
= 1,33 atm, ΔU = 1,25 kJ, W = 0, Q = 1,25 kJ
C2.6 Próbka metanu o masie 4,50 g w temp. 310 K zajmuje objętość 12,7 l. a) Oblicz pracę wykonaną przez ten gaz
podczas izotermicznego rozprężania pod stałym ciśnieniem równym 200 Tr, gdy jej objętość wzrośnie o 3,3 l. b)
Oblicz pracę, gdyby proces ten zachodził w sposób odwracalny.
Odp.: a) W = –88 J, b) W = –167 J
C2.7 W izotermicznym odwracalnym sprężaniu 52,0 mmoli gazu doskonałego w temperaturze 260 K jego objętość
zmniejszyła się do jednej trzeciej objętości początkowej. Oblicz pracę w tym procesie.
Odp.: W = 123 J
C2.8 Próbka zawierająca 1,00 mol H
2
0(g) ulega izotermicznemu, nieodwracalnemu skraplaniu w temperaturze 100°C.
Standardowa entalpia parowania wody w temperaturze 100°C wynosi 40,656 kJ/mol. Oblicz w, q, ΔU i ΔH dla tego
procesu.
Odp.: Q = –40,656 kJ = ΔH, W = 3,1 kJ, ΔU = –37,55 kJ
C2.10 Oblicz ciepło potrzebne do stopienia 750 kg metalicznego sodu w temperaturze 371 K. Standardowa entalpia
topnienia sodu wynosi 2,6 kJ/mol.
Odp.: Q = 84,8 kJ
C2.17 W czasie dostarczania 229 J jako ciepła do 3,0 moli Ar(g) pod stałym ciśnieniem, temperatura próbki wzrasta o
2,55 K. Oblicz molową pojemność cieplną tego gazu pod stałym ciśnieniem i w stałej objętości.
Odp.: c
p,m
= 30 J/K·mol, c
V,m
= 22 J/K·mol
C2.18 Próbkę cieczy o masie 25 g schłodzono od temperatury 290 K do 275 K pod stałym ciśnieniem, odprowadzając
1,2 kJ energii jako ciepło. Oblicz q i ΔH oraz oszacuj pojemność cieplną próbki.
Odp.: Q = –1,2 kJ = ΔH, c
p
= 80 J/K
C2.19 W czasie ogrzewania 3,0 mola O
2
pod stałym ciśnieniem 3,25 atm jego temperatura wzrasta od 260 K do 285
K. Wiedząc, że molowa pojemność cieplna O
2
wynosi 29,4 J/K·mol, oblicz q, ΔU i ΔH.
Odp.: Q = 2,2 kJ = ΔH, ΔU = 1,6 kJ
II zasada temodynamiki
C4.1 Oblicz zmianę entropii, gdy dużemu blokowi żelaza w odwracalnym procesie izotermicznym przekazywane jest
25 kJ energii jako ciepło a) w temp. 0°C, b) w temp. 100°C.
Odp.: a)
S = 92 J/K, b)
S = 67 J/K
C4.2 Oblicz molową entropię w stałej objętości próbki neonu w temp. 500 K, wiedząc, że jej wartość w temp. 298 K
wynosi 146,22 J/K·mol.
Odp.: S
500 K
= 152,78 J/K·mol
C4.3 Próbkę zawierającą 1,00 mol jednoatomowego gazu doskonałego (C
V,m
= (3/2)R) ogrzano pod stałym ciśnieniem
od temperatury 100°C do 300°C. Oblicz
S układu.
Odp.: 8,92 J/K·mol
C4.9 Próbkę gazowego metanu o masie 25 g w temperaturze 250 K i pod ciśnieniem 18,5 atm rozprężano
izotermicznie aż do uzyskania ciśnienia 2,5 atm. Oblicz zmianę entropii tego gazu.
Odp.:
S = 26 J/K
C4.10 Próbkę gazu doskonałego zajmującą początkowo objętość 15,0 1 w temp. 250 K i pod ciśnieniem 1,00 atm
sprężono izotermicznie. Do jakiej wartości należy zmniejszyć jej objętość, aby spadek entropii wynosił 5,0 J/K?
Odp.: V
k
= 6,6 dm
3
C4.14 Entalpia parowania chloroformu (CHCl
3
) w temperaturze wrzenia 334,88 K wynosi 29,4 kJ/mol. a) Oblicz
entropię parowania chloroformu w tej temperaturze. b) Ile wynosi zmiana entropii otoczenia?
Odp.:
par
S = 87,8 J/K·mol,
S
otocz
= –87,8 J/K·mol
C4.15 Korzystając z tabel danych termodynamicznych oblicz standardową entropię, entalpię i entalpię swobodną w
temp. 298 K następujących reakcji:
a) 2CH
3
CHO
(g)
+ O
2(g)
→ 2CH
3
COOH
(c)
b) 2AgCl
(s)
+ Br
2(c)
→ 2AgBr
(s)
+ Cl
2(g)
c) Hg
(c)
+ Cl
2(g)
→ HgCl
2(s)
Odp.:
r-cji
S
o
[J/K·mol]
r-cji
H
o
[kJ/mol]
r-cji
G
o
[kJ/mol]
a)
–386,1
–636,62
–521,5
b)
92,6
53,4
25,8
c)
–153,1
–224,3
–178,7
C4.18 Oblicz na podstawie standardowych entalpii i entropii tworzenia (podanych w tabelach danych
termodynamicznych) standardową entalpię swobodną w temp. 298 K dla reakcji
4HCl
(g)
+ O
2(g)
→ 2Cl
2(g)
+ 2H
2
O
(c)
Odp.:
G
o
= –93,05 kJ/mol
C4.19 Standardowa entalpia spalania stałego fenolu (C
6
H
5
OH) w temp. 298 K wynosi –3054 kJ/mol, a jego
standardowa molowa entropia 144,0 J/K·mol. Oblicz standardową entalpię swobodną tworzenia fenolu w temp. 298
K. Wartości entalpii tworzenia CO
2
(g) i H
2
O(c) podane są w tabeli termochemicznej. Standardowe entropie
pierwiastków wynoszą: węgiel (s) = 5,74 J/K·mol, wodór (g) = 130,68, tlen (g) = 205,14 J/K·mol.
Odp.:
tw
G
o
= –50 kJ/mol
C5.5 Gdy 2 mole gazu, znajdującego się w temp. 330 K i pod ciśnieniem 3,5 atm, poddano izotermicznemu sprężaniu,
jego entropia zmalała o 25,0 J/K. Obliczyć ciśnienie końcowe gazu oraz
G procesu.
Odp.: p
k
= 15,7 atmp,
G = 8,25 kJ
C5.6 Oblicz zmianę potencjału chemicznego gazu doskonałego sprężonego izotermicznie w temp. 40
C od 1,8 atm do
29,5 atm.
Odp.:
μ = 7,3 kJ/mol
C5.9 Oblicz zmianę entalpii swobodnej próbki zawierającej 1 dm
3
benzenu, gdy ciśnienie wzrośnie od 1 atm do 100
atm.
Odp.: 10 kJ
C5.10 Oblicz zmianę molowej entalpii swobodnej gazowego wodoru, który sprężono izotermicznie w temp. 298 K od
ciśnienia 1 atm do 100 atm.
Odp.:
G = 11 kJ/mol
Termochemia
C2.26 Wartość
par
H
o
pewnej cieczy wynosi +26,0 kJ·mol
-l
. Oblicz q, w,
H i
U, gdy 0,05 mola tej cieczy
odparowuje w temperaturze 250 K pod ciśnieniem 750 Tr.
Odp.: q = 13 kJ =
H, w ≈ –1 kJ,
U = 12 kJ
C2.27 Standardowa entalpia tworzenia etylobenzenu wynosi -12,5 kJ·mol
-l
. Oblicz standardową entalpię spalania tego
związku.
Odp.: –4564,7 kJ·mol
–1
C2.28 Oblicz standardową entalpię uwodorniania heks-l-enu do heksanu, wiedząc, że standardowa entalpia spalania
heks-l-enu wynosi –4003 kJ·mol
–1
. Standardowa entalpia spalania heksanu wynosi –4163 kJ·mol
–1
.
Odp.: –126 kJ·mol
–1
C2.29 W temperaturze 25°C standardowa entalpia spalania cyklopropanu wynosi –2091 kJ·mol
–1
. Na podstawie tej
informacji oraz znajomości entalpii tworzenia CO
2
(g) i H
2
O(c) oblicz entalpię tworzenia cyklopropanu. Standardowa
entalpia tworzenia propenu wynosi +20,42 kJ·mol
–1
. Oblicz entalpię izomeryzacji cyklopropanu do propenu.
Odp.:
tw
H
o
(CH
2
)
3
= 53 kJ·mol
–1
,
izomeryzacji
H
o
= –33 kJ·mol
–1
C2.30 Oblicz standardową energię wewnętrzną tworzenia ciekłego octanu metylu, wiedząc, że jego standardowa
entalpia tworzenia wynosi –442 kJ·mol
–1
.
Odp.:
tw
U = –432 kJ·mol
–1
C2.33 Po spaleniu 0,3212 g glukozy w bombie kalorymetrycznej o stałej równej 641 J·K
–1
temperatura wzrosła o
7,793 K. Oblicz a) standardową molową energię spalania, i b) standardową entalpię tworzenia glukozy (należy
skorzystać z danych zawartych w tabeli). M = 180,16 g·mol
–1
.
Odp.: a)
sp
U
o
= –2,80 MJ·mol
–1
, b)
tw
H
o
= –1,28 MJ·mol
–1
C2.34 Oblicz standardową entalpię rozpuszczania AgCl(s) w wodzie, znając entalpię tworzenia jonów w stanie stałym
i uwodnionym (tabela).
Odp.:
rozp
H
o
= 65,49 kJ·mol
–1
C2.35 Standardowa entalpia rozkładu żółtego kompleksu H
3
NSO
2
na NH
3
i SO
2
wynosi +40 kJ·mol
-l
. Oblicz
standardową entalpię tworzenia H
3
NSO
2
.
Odp.: –383 kJ·mol
–1
C2.37 Standardowa entalpia spalania gazowego propanu wynosi –2220 kJ·mol
–l
, a standardowa entalpia parowania
ciekłego propanu +15 kJ·mol
–l
. Oblicz wartość a) standardowej entalpii oraz b) standardowej energii wewnętrznej
spalania ciekłego propanu.
Odp.:
sp
H
o
= –2205 kJ·mol
–1
,
sp
U
o
= –2200 kJ·mol
–1
C2.41 W temperaturze 298 K, dla reakcji C
2
H
2
OH(c) + 3O
2
(g) → 2CO
2
(g) + 3H
2
O(g),
r-cji
U
o
= –1373 kJ·.mol
-l
.
Oblicz
r-cji
H
o
.
Odp.:
r-cji
H
o
= –1368 kJ·mol
–1
C2.42 Oblicz standardową entalpię tworzenia a) KCIO
3
(s), znając entalpię tworzenia KCl, b) NaHCO
3
(s), znając
entalpię tworzenia CO
2
i NaOH, oraz wiedząc, że
2KCIO
3
(s) → 2KCI(s) + 3O
2
(g)
r-cji
H
o
= –89,4 kJ·mol
–l
NaOH(s) + CO
2
(g) → NaHCO
3
(s)
r-cji
H
o
= –127,5 kJ·mol
–l
Odp.:
tw
H
o
(KClO
3
, s) = –392,1 kJ·mol
–1
,
tw
H
o
(NaHCO
3
, s) = –946,6 kJ·mol
–1
C2.43 Wyznacz standardową entalpię reakcji 2NO
2
→ N
2
O
4
(g) w temp. 100°C, znając jej wartość w temp. 25°C, jaka
wynosi –57,20 kJ·mol
–1
. c
p
(N
2
O4, g) = 77,28, c
p
(NO
2
, g) = 37,2 kJ·mol
–1.
Odp.:
r-cji
H
o
(373 K)
= –56,98 kJ·mol
–l
C2.44 Zakładając, że wszystkie pojemności cieplne nie zmieniają się w zadanym przedziale temperatury, oblicz
r-
cji
H
o
oraz
r-cji
U
o
dla reakcji C(grafit) + H
2
O(g) → CO(g) + H
2
(g), przebiegającej a) w temp. 298 K, b) w temp. 378 K.
c
p
(CO, g) = 29,14, c
p
(H
2
, g) = 28,82, c
p
(C, gr) = 8,53, c
p
(H
2
O, g) = 33,58 [J·mol
–1
]
Odp.:
r-cji
H
o
(298 K)
= +131,29 kJ·mol
–l
, Odp.:
r-cji
U
o
(298 K)
= +128,81 kJ·mol
–l
, Odp.:
r-cji
H
o
(378 K)
= +132,56
kJ·mol
–l
,
r-cji
U
o
(378 K)
= +129,42 kJ·mol
–l
P2.2. Przeciętny człowiek każdego dnia w wyniku przemian metabolicznych wytwarza około 10 MJ ciepła.
Zakładając, że ciało ludzkie o masie 65 kg jest układem izolowanym i ma pojemność cieplną wody, oszacuj, o ile
wzrosłaby jego temperatura. Ciało ludzkie jest w rzeczywistości układem otwartym, a strata ciepła odbywa się
głównie przez odparowanie wody. Jaka masa wody musi ulec odparowaniu każdego dnia, aby utrzymać stałą
temperaturę ciała?
Odp.: +37 K, 4,09 kg
P2.5. W naczyniu o pojemności 100 cm
3
odparowano 5,0 g stałego ditlenku węgla w temperaturze 25°C. Oblicz
pracę, gdy układ rozpręża się izotermicznie pod ciśnieniem 1,0 atm i
Odp.: –0,25 kJ,
P2.8. Pewne ciało chłodzono przez odparowywanie ciekłego metanu w temperaturze wrzenia (112 K). Jaką objętość
zajmie odparowany metan pod ciśnieniem 1,00 atm, jeśli z ciała odebrano 32,5 kI energii na sposób ciepła?
Odp.: 36,5 dm
3
P2.10. Próbkę cukru D-rybozy (C
5
H
10
O
5
) o masie 0,727 g umieszczono w bombie kalorymetrycznej i spalono w
obecności nadmiaru tlenu. Wzrost temperatury wyniósł 0,910 K. W tym samym kalorymetrze w innym doświadczeniu
spalono 0,825g kwasu benzoesowego, którego energia wewnętrzna spalania wynosi -3251 kJ·mol
-l
, obserwując wzrost
temperatury o 1,940 K. Oblicz energię wewnętrzną spalania D-rybozy i jej entalpię tworzenia.
Odp.:
sp
H =
sp
U = –2130 kJ·mol
–1
,
tw
H = –1267 kJ·mol
–1
Związek
Entalpie tworzenia
tw
H
o
[kJ·mol]
CO
2
(g)
–393,51
CO(g)
–110,53
H
2
O (c)
–285,83
H
2
O (g)
–241,82
Ag
+
(aq)
105,58
Cl
–
(aq)
–167,16
AgCl (s)
–127,07
NH
3
(g)
–46,11
SO
2
(g)
–296,83
KCl
–436,75
NaOH
–425,61
Równowaga chemiczna
C9.3 W temperaturze 2257 K i przy całkowitym ciśnieniu 1 atm w stanie równowagi woda ulega dysocjacji zgodnie z
reakcją 2H
2
O(g) = 2H
2
(g) + O
2
(g) w stopniu równym 1,77%. Obliczyć a) K, b) Δ
r
G
o
(odp. a) K = 2,85·10
–6
, b) Δ
r
G
o
= +240 kJ/mol)
C9.6 Reakcja 2A + B = 3C +2D przebiega w fazie gazowej. Gdy zmieszano 1 mol A, 2 mole B i 1 mol D, po ustaleniu
się równowagi, w temp. 298 K i pod ciśnieniem całkowitym 1 bar, mieszanina zawierała 0,9 mola C. Oblicz: a)
ułamki molowe wszystkich reagentów w stanie równowagi, b) K
x
, c) K
p
i d) Δ
r
G
o
.
(odp. (a) X
a
= 0,087, X
b
= 0,370, X
c
= 0,196 i X
d
= 0,348, b) K
x
= 0,326, c) K
p
= 0,326, d)Δ
r
G
o
= 2,8 kJ/mol)
C9.15 Standardowa entalpia swobodna tworzenia NH
3
(g) w temp. 298K wynosi –16,5 kJ/mol (0,5O
2
+ 1,5H
2
(g) =
NH
3
(g)). Ile wynosi entalpia swobodna reakcji gdy ciśnienia cząstkowe N
2
, H
2
i NH
3
wynoszą odpowiednio 3 bar, 1
bar i 4 bar? Jaki jest kierunek reakcji samorzutnej w tym przypadku?
(odp. Δ
r
G = –14,38 kJ/mol; ponieważ Δ
r
G < 0 reakcja przebiega samorzutnie w kierunku tworzenia produktów)
W temperaturze 400
o
C stała równowagi reakcji: N
2
(g) + 3H
2
(g) = 2NH
3
(g) wynosi 1,64
⋅10
–4
. Czy mieszanina, w
której prężności cząstkowe wszystkich reagentów wynoszą po 2
⋅10
5
Pa przereaguje w kierunku tworzenia amoniaku?
(odp. ΔG = 41010 J/mol, nie przereaguje)
P9.1 W temp. 298 K stała równowagi reakcji I
2
(s) + Br
2
(g) = 2IBr(g) wynosi 0,164. a) obliczyć Δ
r
G
o
tej reakcji. b)
utrzymując stałą temperaturę 298 K i ciśnienie 0,164 atm, wprowadzono gazowy brom do zbiornika zawierającego
nadmiar stałego jodu. Zaniedbując ciśnienie par jodu, oblicz, jakie jest ciśnienie cząstkowe IBr(g) w stanie
równowagi.
(odp. Δ
r
G
o
= 4,48 kJ/mol, p
IBr
= 0,101 atm)
W naczyniu o objętości 1,435·10
–2
m
3
umieszczono 25,38 g stałego jodu i ogrzano do temp. 1350 K. W tej
temperaturze ustaliło się ciśnienie 1,013·10
5
Pa. Oblicz stopień dysocjacji jodu oraz stałą K
p
ustalającej się w podanej
temperaturze równowagi
I
2
(g) = 2I(g).
(odp. K
p
= 0,382; α = 29,5%)