Notatki LIDER

background image

Profil współczesnego lidera

Spis treści

Przywództwo ........................................................................................................................................... 2

Paradygmat klasyczny ............................................................................................................................. 2

Paradygmat transakcyjny ........................................................................................................................ 2

Przywództwo wizjonerskie ...................................................................................................................... 2

Przywództwo organiczne ......................................................................................................................... 3

Przywództwo służebne ............................................................................................................................ 3

Atrybuty przywódcy ................................................................................................................................ 3

SERVE ....................................................................................................................................................... 4

Naturalne przywództwo .......................................................................................................................... 4

Obszary inteligencji emocjonalnej .......................................................................................................... 4

Samoświadomość .................................................................................................................................... 5

Zarządzanie sobą ..................................................................................................................................... 5

Świadomość społeczna ............................................................................................................................ 6

Zarządzanie relacjami .............................................................................................................................. 6

Style przywódcze ..................................................................................................................................... 6

Elementy wizji.......................................................................................................................................... 8

Trzy główne umiejętności przywódcy sytuacyjnego ............................................................................... 8

Algorytm współpracy dla wyników ......................................................................................................... 8

Przywództwo sytuacyjne ....................................................................................................................... 10

background image

2

Przywództwo

To umiejętność wywierania wpływu na ludzi tak by w swoich działaniach wykraczali poza
polecenia i nakazy

To umiejętność prowadzenia organizacji przez zmian

Jest zdolnością do wywierania wpływu

Paradygmat klasyczny

Oznacza dominację jakiejś wybitnej jednostki lub elitarnej grupy osób.

Zdanie przywódcy klasycznego nigdy nie jest kwestionowane.

Powodem jest strach przed przywódcą lub szacunek dla jego osoby.

Funkcjonuje dobrze, gdy przywódca i podległe mu jednostki zgadzają co do powodów dla
których przywódca ma prawo dyktować innym co mają robić.

Sprawdza się w stabilnych warunkach.

Pojawia się problem sukcesji władzy (np. rozbicie dzielnicowe w Polce).

Nie sprawdza się w sytuacjach złożonych wymagających konsultacji.

Może skłaniać członków grupy do idealizowania przywódców i pomniejszenia własnych
umiejętności.

Staje się niepotrzebne, gdy podwładni zaczynają myśleć samodzielnie.

Paradygmat transakcyjny

Przywódcy transakcyjni i członkowie grupy komunikują się ze sobą i negocjują umowy, czyli
zawierają „transakcje”, dlatego przywódca transakcyjny musi mieć możliwość nagradzania
swoich podwładnych.

Przywódcy transakcyjni

o Potrafią dobrze negocjować, przekonywać i motywować innych.
o Mają pewną wiedzę i kompetencje uznawane przez grupę za istotne.
o Dlatego są uznawani na najodpowiedniejsze osoby do tego żeby nią kierować w

danym momencie.

W przeciwieństwie do przywództwa klasycznego przywódca gromadzi informacje i pomysły
swoich pracowników.

Przywódca jest w stanie wynegocjować zaangażowanie tylko w sytuacjach prostych,
stopniowych zmian.

Podwładni tracą zaangażowanie składając całą odpowiedzialność na przywódcę.

Przywództwo wizjonerskie

Podstawą zaangażowania podwładnych w przywództwie wizjonerskim jest emocjonalne
zaangażowanie podwładnych w realizację wspólnej wizji organizacji (np. firma Gore and
Associates).

Od podwładnych oczekuje się zaangażowania w realizację wspólnej wizji także poprzez
zgłaszanie własnych pomysłów.

Cechami uznawanymi za charakterystyczne dla przywódcy wizjonerskiego jest m.in.
wiarygodność, uczciwość, sprawiedliwość, inteligencja, umiejętność inspirowania,
dalekowzroczność.

Wadą tego rodzaju przywództwa jest uzależnienie się podwładnych od charyzmatycznego
lidera i nietolerowanie przez niego osób niezgadzających się z wizją.

background image

3

Trudność dla tworzenia wizji dla organizacji wielokulturowych.

Przywództwo organiczne

W organizacjach sieciowych koncepcja centralnego przywódcy staje się bezużyteczna.

Lider jako trener, doradca, nauczyciel, mentor, patron.

Wielu przywódców zamiast jednego.

W organizacjach bez formalnej struktury pojawia się integrator, łączący jej różne części.

Opiera się na samoorganizacji i samoprzywództwie.

Negatywnym następstwem jest poczucie niepewności wśród pracowników.

Jego wykorzystanie jest bardziej prawdopodobne w krajach o niskim dystansie do władzy jak
stany zjednoczone.

Przywództwo służebne

Porównywane do przywództwa egoistycznego.

Próżnie, przywództwo egoistyczne skupia się na swoim interesie.

Nastawienie na potrzeby klienta.

Przywódca służebny stara się dostrzec potrzeby pracowników.

Przywódca służebny ma swoich następców.

Przywództwo służebne to przywództwo etyczne – zgodnie z wartościami etycznymi.

Przywódca służebny dąży do zaangażowania ludzi.

Przywódca służebny – lider może liczyć na pomoc podwładnych.

Najlepiej się sprawdza w odniesieniu do obsługi klienta– uwzględnia prośby, oczekiwania.

Zwiększa zaangażowanie, niższy stres, większa efektywność, efektowność pracy.

Przywódca egoistyczny szuka winnych, zrzuca odpowiedzialność, niechętnie przyjmuje krytykę,
obawiają się rozwoju podwładnych jako przyszłej konkurencji.

Przywódca służebny bierze winę na siebie, szuka przyczyny, chętnie przyjmuje krytykę, chętnie
pomaga w rozwoju, jest etycznie zgodny z wizją firmy.

Atrybuty przywódcy

Wg. P.Druckera przywódca:

Gromadzi wokół siebie zwolenników

Dąży do osiągania zamierzonego wyniku, a nie zdobycia popularności

Daje przykład innym

Postrzega przywództwo w kategoriach odpowiedzialności, a nie pieniędzy

Odwołuje się do wizji organizacji

Udziela pomocy

Wg. J. Adair wspólnymi celami wybitnych przywódców są:

Entuzjazm

Wierność własnym przekonaniom, prawność

Pozytywne emocje

Odwaga

background image

4

Dokonanie trafnej oceny

Twardość połączona z sprawiedliwością

Atrybuty wg. Karaszewskiego:

Zdolność wybiegania w przyszłość

Wzbudzanie zaufania

Rzetelność

Determinacja

Inteligencja

Empatia

Motywacja

Posiadanie intuicji

uczciwość

SERVE

S – See the Future

E – Engage and Develop Others

R – Reinvent Continuously

V – Value Results and Relationships

E – Embody the Values

Naturalne przywództwo

Emocjonalne konsekwencje zachowania przywódcy,

Rezonans (współbrzmienie),

Otwarta pętla układu limbicznego,

Zaraźliwość nastrojów a przywództwo,

Przywództwa a budowa ludzkiego mózgu (obszar przedczołowy, ciała migdałowate).

Obszary inteligencji emocjonalnej

Samoświadomość

o Samoświadomość emocjonalna
o Trafna samoocena
o Pewność siebie

Zarządzanie sobą

o Samokontrola
o Otwartość
o Zdolność do adaptacji
o Motywacja do osiągnięć
o Inicjatywa
o Optymizm

Świadomość społeczna

o Empatia
o Świadomość organizacyjna
o Nastawienie na klienta (service)

Zarządzanie relacjami

o Inspiracja

background image

5

o Wywieranie wpływu na innych
o Dbałość o rozwój innych
o Katalizator zmian
o Zarzadzanie konfliktami
o Praca zespołowa i współpraca

Style przywódcze powinny być stosowane elastycznie zależnie od sytuacji.

I

NTELIGENCJA EMOCJONALNA

KOMPETENCJE LIDERA

Samoświadomość

Samoświadomość emocjonalna polega na rozumieniu własnych emocji, zdolności i ograniczeń,
wyznawanych wartości oraz tego jak one wpływają na wyniki pracy. Liderów o rozwiniętej
świadomości emocjonalnej cechuje bezstronność i autentyczność, szczerość w wyrażaniu swoich
emocji i mówienie z przekonaniem o swojej wizji organizacji. Częścią samoświadomości emocjonalnej
jest intuicja, czyli zdolność do podejmowania decyzji w oparciu o swoje doświadczenia. Intuicją
kierujemy się wtedy, kiedy złożoność decyzji, wykracza poza dostępne nam dane.

Trafna samoocena to umiejętność spojrzenia z dystansem na swoje mocne i słabe strony oraz
przyjmowania krytyki. Pozwala ocenić, w jakim obszarze przywództwa lider potrzebuje pomocy lub
samodoskonalenia, a w jakim może skupić się na doskonaleniu swoich mocnych stron.

Pewność siebie to wiedza o tym jak wykorzystywać swoje mocne strony. Sprzyja podejmowaniu
trudnych wyzwań, daje poczucie znaczenia swojej obecności dla grupy.

Zarządzanie sobą

Samokontrola to umiejętność zapanowania nad emocjami (szczególnie tymi negatywnymi jak
frustracja, wściekłość, niepokój, panika), a czasem nawet ich przekierowania w pożyteczny sposób.
Umożliwia zachowanie spokoju i koncentracji w trudnych sytuacjach. Samokontrola to nieustanny
wewnętrzny dialog pozwalający uzyskać koncentrację umysłu.

Otwartość oznacza „jawność przekonań, emocji i działań”, która „pozwala na zachowanie
wewnętrznej spójności.” Polega na postępowaniu w zgodzie z wyznawanymi wartościami. Osoba
otwarta potrafi przyznać się do popełnionego błędu. Sprzeciwia się nieetycznemu postępowaniu
innych.

Zdolność do adaptacji opera się na zachowaniu koncentracji w sytuacji pojawienia się nowych
danych, informacji, czy nieprzewidzianych sytuacji. Pozwala to uniknąć niepotrzebnego zmęczenia i
elastycznie dostosować się do zmian, a także radzić sobie ze złożonością relacji międzyludzkich w
organizacji.

Motywacja do osiągnięć sprzyja stawianiu wysokich wymagań sobie i innym. Jest skorelowana ze
skłonnością do wybierania zadań umiarkowanie trudnych. To czy lider ma dużą motywację do
osiągnięć można poznać po tym, czy zdobywa wiedzę o tym jak osiągać lepsze wyniki i czy dzieli się tą
wiedzą z innymi.

Inicjatywa bierze się ze „świadomości własnej skuteczności” i polega na wykorzystywaniu okazji i ich
tworzeniu, a nie czekaniu na nie. Czasem przejawia się w obchodzeniu lub naginaniu
biurokratycznych reguł, ale przede wszystkim powinna polegać na realizacji działań mających na celu
ich zmianę.

background image

6

Optymizm sprzyja radzeniu sobie z porażką, a nawet dostrzeganiu w niej szansy, dostrzeganiu
mocnych stron ludzi i oczekiwaniu od nich tego, co najlepsze, pozytywnemu postrzeganiu przyszłości.

Świadomość społeczna

Empatia to zdolność dostrajania się do sygnałów emocjonalnych wysyłanych przez grupy i jednostki.
Opiera się na aktywnym słuchaniu i patrzeniu na problem z perspektywy drugiej strony. Dzięki niej
można uniknąć wielu problemów we współpracy z różnymi grupami, także tymi z innych kręgów
kulturowych.

Świadomość organizacyjna to dostrzeganie relacji społecznych w organizacji. To również
umiejętność rozpoznania głównych sił politycznych i niepisanych reguł rządzących zachowaniem się
ludzi.

Nastawienie na klienta (service) to tworzenie w firmie takiego klimatu emocjonalnego, który wspiera
osoby zajmujące się obsługą klienta. To również stałe monitorowanie zadowolenia klientów
i wspieranie procesu ich obsługi. Odnosi się także do szerzej pojętej uczynności wobec kierownika,
partnera biznesowego, klienta.

Zarządzanie relacjami

Inspiracja to umiejętność wywołania rezonansu (pobudzania pozytywnych emocji) za pomocą wizji.
Przy czym lider musi sam postępować zgodnie z wizją, być jej symbolem. Nadawać sens pracy,
sprawiać by była czymś więcej niż tylko wykonywaniem obowiązków, by była pasjonująca.

Wywieranie wpływu na innych uzyskuje się poprzez indywidualne podejście do ludzi, wsparcie osób
kluczowych z punktu widzenia danej inicjatywy i w oparciu o te osoby budowanie „sieci poparcia”.
Wywieranie wpływu na grupę opiera się na byciu przekonywującym i zaangażowaniu. Natomiast
wywieranie wpływu na pojedyncze osoby opiera się na udzielaniu informacji zwrotnych i doradzaniu.

Dbałość o rozwój innych to przede wszystkim szczere zainteresowanie swoimi podopiecznymi,
polegające na zrozumieniu ich celów, mocnych i słanych stron. Wymaga umiejętności udzielania
konstruktywnej informacji zwrotnej, pełnienia roli mentora lub coacha.

Katalizator zmian tak można określić osobę, która rozpoznaje potrzebę wprowadzenia zmian, potrafi
zakwestionować istniejący stan organizacji i promować wprowadzane zmiany, poszukując
jednocześnie praktycznych sposobów rozwiązania problemów pojawiających się na drodze do
nowego stanu organizacji.

Zarządzanie konfliktami opiera się na szukaniu porozumienia ze wszystkimi stronami konfliktu,
zrozumieniu różnych punktów widzenia i szukaniu rozwiązania do zaakceptowania przez wszystkie
strony konfliktu. Ważne by emocje uwolnione w czasie konfliktu przekierować na realizację
wspólnych dla ludzi wartości.

Praca zespołowa i współpraca opiera się na wytwarzaniu atmosfery „przyjaznej koleżeńskości”
poprzez przykład własnej osoby lidera. Ważne jest również budowanie ducha wspólnoty
i zaangażowania we wspólny wysiłek oraz dbanie o dobre, bliskie relacje międzyludzkie w zespole.

Style przywódcze

Wizjonerski

Trenerski

Afiliacyjny

background image

7

Demokratyczny

„Poganiacza”

„Dyktatora”

Styl wizjonerski – pociąga ludzi do realizacji wspólnej wizji, mając jednocześnie bardzo silny
pozytywny wpływ na atmosferę w pracy. Jest szczególnie korzystny, gdy zmiany wymagają nowej
wizji lub potrzebny jest nowy kierunek działania. Pozwala zrozumieć pracownikom, że ich praca jest
częścią większej całości. Zaletą jest też to , że wyznacza cel dla organizacji, ale sposób jego realizacji
pozostawia pracownikom. Wymaga zdolności inspirowania, wywierania wpływu na innych,
otwartości, empatii.

Styl trenerski – koncentruje się raczej na osobistym rozwoju pracownika niż na realizacji konkretnych
zadań. Wzbudza pozytywne emocje i poprawia wyniki pracy. Poprzez rozmowy z pracownikami
liderzy budują zaufanie, przez co pracownicy chętniej przyjmują informacje zwrotne na temat swojej
pracy. Bardzo ważną częścią tego stylu jest wiązanie osobistych marzeń, aspiracji z celami organizacji.
Wymaga dbałości o rozwój innych, samoświadomości i empatii.

Styl afiliacyjny – opiera się na szacunku dla ludzi i ich uczuć przy jednocześnie mniejszym
przywiązaniu uwagi do celów i zadań. Opiera się na wsparciu emocjonalnym dla pracowników, gdy
przechodzą trudne chwile, przez co liderzy stosujący ten styl zyskują ich lojalność i budują poczucie
więzi. Dlatego powinien być stosowany szczególnie, gdy trzeba podnieść morale grupy, polepszyć
komunikację lub odbudować zaufanie pracowników. Wymaga umiejętności w zakresie pracy
zespołowej i współpracy.

Styl demokratyczny – działa najlepiej wtedy, gdy nie ma pewności, jaki obrać kierunek działania
i przywódca potrzebuje zebrać pomysły od kompetentnych pracowników. Jest również pomocny przy
stylu wizjonerskim, ponieważ pomaga w osiągnięciu porozumienia, co do sposobu realizacji wizji lub
wymyśleniu takich sposobów. Z wszystkich kompetencji z zakresu inteligencji emocjonalnej w stylu
demokratycznym najważniejsza jest konieczność słuchania. Wymaga umiejętności pracy w zespole
i współpracy, zarządzania konfliktem i wywierania wpływu oraz empatii.

Styl „poganiacza” – lider sam realizuje wysoki standard pracy jest skupiony na tym by pracować
szybciej i lepiej i tego wymaga od innych. Poszukuje nowych sposobów działania, które poprawiają
efektywność. Wymaga od lidera inicjatywy, gotowości do zmian, ale i empatii oraz samokontroli. Jest
skuteczny w środowisku, w którym pracownicy przejawiają duży poziom samodzielności.
Przykładowo Bill Gates znany jest z tego, że stosuje taki styl w stosunku do członków zarządu
odpowiedzialnych za poszczególne obszary działalności firmy. Należy jednak pamiętać styl ten, gdy
stosowany jest zbyt często i w niewłaściwym środowisku powoduje wśród pracowników narastanie
poczucia zbyt wielkiej presji, niepokój i w konsekwencji dysonans.

Styl „dyktatora” – lider stosujący ten styl wymaga bezwzględnego posłuszeństwa w wykonywaniu
poleceń, skupia się na kontroli a informacje zwrotne, jakie przekazuje dotyczą głównie tego , co
poszło źle. Przez to lider dyktator pozbawia pracowników entuzjazmu i satysfakcji z pracy
wprowadzając ten sposób dysonans. Mimo to są sytuacje, w których styl ten jest przydatny np., gdy
mamy do czynienia z pierwszą fazą sytuacji kryzysowej i trzeba radykalnie zmienić sposób działania
firmy. Styl dyktatora w sytuacji chaosu daje ludziom poczucie bezpieczeństwa. Jest również skuteczny
wobec pracowników sprawiających problemy, gdy inne środki zawiodły. Wymaga zdolności do
wywierania wpływu, nastawienia na sukces i inicjatywy jednak najbardziej istotna jest samokontrola
emocjonalna pozwalająca uniknąć niepotrzebnych wybuchów gniewu.

background image

8

Elementy wizji

1. Znaczący cel – wyjaśnia z perspektywy klienta w jakiej branży przedsiębiorstwo tak naprawdę

działa.

2. Wizerunek przyszłości – jak będzie wyglądała przyszłość jeśli firma osiągnie sukces?
3. System wartości – wyznacza kierunek zachowań pracowników i podejmowanych działań

w codziennym zachowaniu.

Wizję organizacji można określić za pomocą 3 pytań:

Kim jesteś?

Dokąd zmierzasz?

Czym będziesz kierował się po drodze?

Trzy główne umiejętności przywódcy sytuacyjnego

1. Diagnozowanie

Poziomu kompetencji: W jaki sposób pracownik planuje swoje zadania? Jak organizuje sobie
pracę? Jak rozwiązuje swoje problemy?

Poziomu zaangażowania: Czy pracownik podchodzi z entuzjazmem do wykonywanego zadania?
Czy jest pewny siebie?

2. Elastyczność w stosowaniu różnych stylów przywództwa.
3. Współpraca dla wyników opierająca się na uzyskaniu zgody pracowników na stosowanie

określonego stylu przywództwa.

Algorytm współpracy dla wyników

1. Wyznaczanie celów polegające na określaniu obszarów za jakie odpowiadają pracownicy

i standardów pracy.

2. Diagnoza poziomu kompetencji i zaangażowania odnośnie do każdego z celów postawionych

pracownikowi.

3. Dostosowanie stylu przywództwa na etapie rozwoju pracownika.
4. Zastosowanie przez menedżera odpowiedniego stylu przywództwa

Poprawa wyników – stylów przywództwa od motywowania przez konsultowanie,
wspieranie do delegowania.

Pogorszenie wyników – przechodzenie po stylów przywództwa od delegowania przez
wspieranie, konsultowanie do motywowania z wykorzystaniem następujących kroków:

Krok 1 Przygotowanie.

Krok 2 Ustalenie celu i harmonogramu spotkania, przyjęcie zasad przebiegu spotkania.

Krok 3 Wspólne ustalenie od przyczyn i istoty problemu.

Krok 4 Współpraca dla wyników.

1. Wyznaczenie celów - o co się pracownika prosi, jak wygląda prawidłowo wykonana praca?
2. Udzielanie pochwał – szybko i konkretnie.
3. Udzielanie reprymendy

Powinna nastąpić natychmiast,

Ludzie powinni usłyszeć co dokładnie źle zrobili.

background image

9

Kierownik powinien wyjaśnić co czuje w związku z niewłaściwym działaniem pracownika,

Powinien zapewnić pracownika, że go ceni,

Reprymenda dotyczy zachowania, a nie osoby.

4. Przekazywanie uwag

Wskazywanie błędu bez obwiniania pracownika,

Poinformowanie pracownika o negatywnym skutku popełnionego błędu,

W razie konieczności wzięcie winy przez kierownika na siebie,

Ponownie przeanalizować zadanie by mieć pewność, że zostało właściwie zrozumiane
przez pracownika,

Zapewnienie pracownika o zaufaniu.

background image

10

Przywództwo sytuacyjne


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Notatki LIDER
Istota , cele, skladniki podejscia Leader z notatkami d ruk
MODELOWANIE DANYCH notatki
Prezentacja ochrona własności intelektualnej notatka
notatki makro2 wiosna09
4 LIDER MENEDZER id 37733 Nieznany (2)
Prawo cywilne notatki z wykładów prof Ziemianin
podatki notatki id 365142 Nieznany
Praktyczna Nauka Języka Rosyjskiego Moje notatki (leksyka)2
Biomedyczne podstawy rozwoju notatki(1)
Margul T Sto lat badań nad religiami notatki do 7 rozdz
Notatki 04 Środki trwałe (2)
MetStatChem 03 notatki
Alejchem Szołem Notatki komiwojażera

więcej podobnych podstron