zestaw zabaw ułatwiających integrację grupy. Są to zabawy, które można wykorzystywać zawsze ale szczególnie
przydają się w pierwszym okresie pobytu dziecka w przedszkolu, kiedy to dziecko nie zna kolegów i koleżanek,
zasad panujących w danej grupie oraz personelu przedszkola.

1.Zabawa ,,Poznajmy się”
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym w kole. Mogą też stać lub przyklękać. Posuwają się ostrożnie i powoli do środka
koła z zamkniętymi oczami. Spotkawszy się, otwierają oczy i witają się przez podanie ręki.
Cele: budowanie zaufania do siebie nawzajem.

2.Zabawa ,,Plątanina”
Cała grupa trzyma się za ręce tworząc łańcuch. Osoba prowadząca łańcuch przechodzi pod ramionami kolegów.
Ważne jest, aby nie rozerwać łańcucha, poruszać się powoli i robić to delikatnie.
Cele: zachęcanie do delikatności w kontaktach.

3.Zabawa ,,Kogo brakuje”
Dzieci siedzą w kole. Jedna osoba wychodzi z sali i ma za zadanie zapamiętać, gdzie kto siedzi i kto jest obecny. W
razie konieczności dzieci opisują tę osobę.
Cele: budowanie relacji grupowych.

4.Zabawa ,,Z rąk do rąk”
Materiały: mały przedmiot dla każdego dziecka.
Uczestnicy siedzą w kręgu - każdy trzyma jakiś przedmiot. Następnie nauczycielka podaje komendy: ,,w lewo”, ,,w
prawo”- wtedy zgodnie z poleceniem nauczycielki dzieci podają swoje przedmioty. Każdy uczestnik podaje
przedmiot np. w prawo, jednocześnie otrzymując inny z lewej. W międzyczasie nauczycielka zmienia kierunek
podawania – kto się nie zorientuje i będzie miał dwa przedmioty odpada z zabawy.
Cele: wyrabianie umiejętności wspólnego działania.

5.Zabawa ,,Przekazujemy sobie uśmiech”
Osoba prowadząca (nauczycielka) pokazuje dzieciom, objaśniając ,,Przesyłam uśmiech dziecku, które siedzi obok
mnie po prawej stronie”- dotyka ramienia tego dziecka i patrząc mu w oczy, uśmiecha się. Dzieci przekazują sobie
uśmiech bez słów, dotykając lekko ramienia kolegi (koleżanki) z prawej strony i uśmiechają się najpiękniej jak
potrafią.
Cele: uświadomienie sobie, że przesłanie komuś uśmiechu jest oznaką życzliwości; odczuwanie przyjemności,
spowodowanej życzliwym nastawieniem do innych i życzliwością innych w stosunku do siebie.

6.Zabawa ,,Kamień”
Dzieci i nauczycielka tworzą krąg. Wznoszą się na palce, następnie przykucają udając, że podnoszą kamień. Wstają
i ważą w rękach wyimaginowany kamień. Wdychając powietrze nosem, odchylają rękę do tyłu, jakby
przygotowywały się do rzutu. W czasie rzutu rzutu wypuszczają powietrze wymawiając głoskę ,,Uuuuuuu”!
Cele: nauka podejmowania wspólnych działań, rozładowanie napięcia emocjonalnego.

7.Zabawa ,,Koncert życzeń”
Każdy po kolei wypowiada pod adresem grupy swoje życzenie. Grupa bądź poszczególne osoby starają się spełnić
wypowiedzianą prośbę.
Cele: odczuwanie przyjemności z powodu spełnienia czyjejś prośby; zachęcanie do sprawiania miłych
niespodzianek kolegom i koleżankom.

8.Zabawa ,,Stonoga”
Dzieci siedzą w kółku jedno za drugim mając lekko ugięte nogi. Każde dziecko kładzie dłonie na plecach kolegi
siedzącego z przodu i zaczyna wykonywać okrężne ruchy od środka kręgosłupa na zewnątrz,a następnie z góry na
dół. Potem masuje ramiona i szyję. Ćwiczeniu towarzyszy relaksująca muzyka.
Cele: uświadomienie potrzeby dawania i umiejętności przyjmowania.

9.Zabawa ,,Imię i nastrój”
Dzieci stoją w kręgu. Zadaniem każdego dziecka jest wypowiedzieć swoje imię, w sposób podany przez
nauczycielkę, a więc np. wesoło, smutno, ze złością, z gniewem itp. Imiona dzieci wypowiadają kolejno, zgodnie z
ruchem wskazówek zegara.
Cele: rozwijanie umiejętności wyrażania i rozpoznawania emocji, wyrażanych werbalnie, poznanie imion kolegów i
koleżanek.

10.Rytualna ,,Iskierka przyjaźni”
Grupa podaje sobie ręce, stojąc twarzą do środka koła. Nauczycielka mówi: ,,Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg,
niech wróci do mych rąk” i przekazuje impuls uściskiem prawej dłoni dziecku stojącemu po prawej stronie, ten
podaje impuls następnemu itd.
Cele: podtrzymanie poczucia jedności w grupie.

11. Zabawa ,,Ty i ja to jedno”
Dzieci ustawiają się parami. Każda z par musi się tak poruszać (chodzić, tańczyć), aby ani na moment nie stracić ze
sobą kontaktu fizycznego, a przy tym cały czas zmieniać części ciała, którymi się dotyka. Należy zachęcić dzieci,
aby wynajdywały coraz to nowe części ciała, którymi można się dotykać (biodra, uszy, palce u nóg, szyja,
itp.)Dzieci muszą poruszać się powoli, cały czas przyjmując coraz to nowe pozycje. Partnerzy nie mogą
porozumiewać się słownie.
Cele: akceptowanie ciała innych, przełamywanie barier związanych z wzajemnym dotykaniem się.

12.Zabawa ,,Uwaga, upadam”
Dzieci podają sobie ręce i tworzą krąg w taki sposób, że dotykają się ramionami. Średnica koła ok. 1,2 metra. Jedno
z dzieci staje pośrodku tego zagęszczonego koła, zamyka oczy i zachowując sztywność całego ciała przechyla się w
dowolnym kierunku. Pozostali podtrzymują je przed upadkiem i z powrotem ustawiają w pozycji pionowej.
Sytuacja powtarza się kilkakrotnie z tym, że stojące w środku dziecko przechyla się w różnych kierunkach: do
przodu, do tyłu, w lewo i w prawo. Jego stopy cały czas muszą znajdować się w środku koła, a ciało musi być
wyprężone.
Cele: wyrabianie zaufania do grupy.

13.Zabawa ,,Jak się masz, mój mały biały koteczku ?”
Uczestnicy stają w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka- będzie małym białym koteczkiem. Koteczek podchodzi
do kogoś w kręgu i cicho miauczy, osoba do której podszedł koteczek, pyta: ,,jak się masz mój mały biały
koteczku?”. Zadaniem koteczka jest miauczeniem rozśmieszyć pytającego. Jeśli tak się stanie, osoba rozśmieszona
wchodzi do środka i teraz ona będzie ,,małym, białym koteczkiem”.
Cele: wyrabianie umiejętności wyrażania uczuć oraz pewności o pełnej akceptacji przez grupę.

14. Zabawa ,,Bawimy się w klaskanie”
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczycielka mówi: ,,Dzisiaj na powitanie zabawimy się w klaskanie”. Wybrana osoba
klaszcze, potem następna i następna...(zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Potem zwiększamy tempo.
Cele: integracja grupy i zgodnego współdziałania.

15.Zabawa ,,Wielka Pardubicka”
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczycielka informuje, że będziemy brali udział w wyścigach. Żegnamy się z najbliższymi,
wsiadamy na konie i jedziemy. Jeździe towarzyszą różne odgłosy:
- jedziemy wolno - uderzamy dłońmi w kolana
- jedziemy szybko – szybko uderzamy dłońmi w kolana
- przejeżdżamy przez most – stukamy zaciśniętymi pięściami w swoje piersi
- mijamy zarośla – wyrzucamy prawą rękę z okrzykiem: ,,szu”
- mijamy trybuny, gdzie siedzą mężczyźni – okrzyki: Oooo!
- przejeżdżamy przez rzadkie błoto – szybko uderzamy dłońmi w policzki
- jedziemy po bruku – pięść o pięść
- zdobyliśmy nagrodę – wstajemy i cieszymy się.
Cele: integracja grupy; wywoływanie odpowiedniego klimatu, dającego poczucie zaufania i bezpieczeństwa.

16. Zabawa ,,Stonoga- hej”
Dzieci przerywają koło w którym stoją i tworzą pociąg. Idą śpiewając:
Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga,
Idzie sobie stonoga, stonoga, hej!
Na hasło ,,Stonoga – hej” zatrzymują się. Pierwsze dziecko odstawia nogę, mówi ,,pierwsza noga” i dodaje swoje
imię; ,,druga noga...”.Ostatnie dziecko mówi ,,odwłok” i biegnie na początek pociągu.
Cele: tworzenie sytuacji sprzyjających przezwyciężaniu nieśmiałości oraz kształceniu umiejętności zabawy według
ustalonych reguł.

17. Zabawa ,,Lwy i śpiące słoniątko”
Na środku sali siada jedno dziecko - ,,śpiące słoniątko”. Pozostałe dzieci ,,lwy” siadają w kręgu w odległości 10- 15
kroków od ,,słoniątka”. ,,Słoniątko” udaje, że śpi. Ma oczy zamknięte, ale jest bardzo czujne. ,,Lwy” siedzące na

obwodzie koła starają się podejść na czworakach do ,,śpiącego słoniątka”. Robią to bardzo ostrożnie i bardzo
cichutko, aby nie spłoszyć zdobyczy. Jeżeli ,,słoniątko” usłyszy jakiś szmer, daje znak ręką w kierunku, skąd
dochodzi go szmer i skradający się ,,lew” musi wrócić na swoje miejsce. ,,Lwy” podchodzą do ,,słoniątka” z
różnych stron, nie więcej jednak niż cztery naraz. ,,Lew”, któremu uda się podejść do ,,słoniątka” wygrywa i teraz
on jest ,,śpiącym słoniątkiem”.
Cele: koncentracja uwagi na wykonywanym zadaniu, budowanie pozytywnych relacji w grupie.

18. Zabawa ,,Pary”
Przy marszowej piosence dzieci chodzą po sali i znajdują sobie partnera. Podają sobie ręce albo obejmują się.
Spacerują razem. Mogą też sobie usiąść i porozmawiać.
Cele: rozwijanie stosunków interpersonalnych.

19. Zabawa ,,Rekin”
Dzieci siadają płasko na podłodze w kręgu i trzymają mocno koc na wysokości brody. Jedna z osób - ,,rekin”
wchodzi pod naprężoną tkaninę i próbuje wciągnąć wybraną osobę pod koc. Podsumowaniem zabawy jest rozmowa
na temat: Jak czułeś się w roli ,,rekina”, co czułeś będąc w roli ofiary?. W drugiej wersji spośród dzieci wybieramy
pomocnika, zadaniem którego jest ratować osobę, którą ,,rekin” chce wciągnąć pod koc.
Cele: niesienie pomocy innym, kiedy są w potrzebie, odczuwanie przyjemności z niesienia pomocy.

20. Zabawa ,,Moje prawe miejsce jest puste”
Uczestnicy siedzą w kręgu, który jest przerwany w jednym miejscu – to puste miejsce po prawej stronie jednego z
dzieci. Dziecko to zaprasza na wolne miejsce wybrane inne dziecko, określając sposób w jaki ma ono do niego
przyjść np. jak kot, jak kangur, jak ptak, jak żabka – dzieci same wymyślają różne rozwiązania. Zaprasza zawsze
dziecko, które ma puste miejsce po prawej stronie.
Cele: wprowadzenie odpowiedniego nastroju, życzliwe zwracanie się do siebie.

21. Zabawa ,,Powitanie części ciała”
Dzieci kolejno witają swoje kolano, uda, pośladki, plecy, ramiona, głowę. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.
Cele: uplastycznienie ciała, budowanie pozytywnych relacji.

22. Zabawa ,,Misia para”
Dzieci stojąc w kole podają sobie ręce. Idąc zgodnie z ruchem wskazówek zegara, śpiewają piosenkę ,,Kto w
styczniu urodzony jest niech wejdzie do koła, niech parę sobie wybierze i razem tańczy dokoła” – dziecko, które
urodziło się w danym miesiącu wchodzi do środka, wybiera sobie parę ,,misia”. Miś jest urodzinową niespodzianką,
która razem z nim tańczy kręcąc się dokoła. W tym czasie pozostałe dzieci klaszczą mówiąc następujące słowa:
,,Misia para, misia para, misia para, u ha, ha”. Po zakończonym tańcu solenizant dziękuje za pamięć.
Cele: zachęcanie dzieci do sprawiania sobie niespodzianek z różnych okazji np. urodzin, dziękowanie innym za
okazane serdeczności, integracja grupy.

23. Zabawa ,,Wężyk”
Dzieci siedzą w rozsypce, w siadzie skrzyżnym. Wybrane dziecko wstaje i ostrożnie poruszając się między
siedzącymi, delikatnie dotyka kolejne dzieci. Dotknięte dzieci przyłączają się do wężyka i również ostrożnie
poruszają się.
Cele: rozwijanie wrażliwości zmysłowej, integracja grupy.

24. Zabawa ,,Łańcuch przyjaźni”
Dzieci chwytają się za ręce, tworząc długi łańcuch przyjaźni. Osoba, która jest na początku łańcucha, wykonuje
polecenia podawane przez nauczycielkę np. prowadzić bardzo powoli, w całkowitej ciszy, bardzo szybko, biegiem,
maksymalnie zaplatać, potem rozplatać, prowadzić skacząc itp. Po chwili następuje zmiana osoby prowadzącej.
Cele: rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.

25. Zabawa ,,Krążący śmiech”
Dzieci leżą na plecach. Każdy trzyma swoją rękę na brzuchu sąsiada. Pierwsza osoba zaczyna się śmiać. Śmiech
krąży. Inne osoby zaczynają się śmiać, gdy poczują drganie brzucha u sąsiada.
Cele: rozumienie treści przekazywanych przez dotyk, zwracanie uwagi na docierające do nas wrażenia zmysłowe.

26. Zabawa ,,Podajmy sobie ręce”
Dzieci tworzą krąg, podają sobie ręce i zamykają oczy. Nauczycielka wprowadza nastrój odprężenia i spokoju,
zalecając w tym celu trzy głębokie oddechy. Następnie dzieci kładą się na plecach, ręce trzymając na brzuchu i
wyobrażają sobie, że chcą powąchać kwiat, który znajduje się między ich brwiami. W tym celu powoli i jak
najgłębiej wciągają powietrze nosem (muszą czuć wznoszenie się brzucha) i wydychają je ustami (czując przy tym

opadanie brzucha i leżących na nim rąk).
Cele: wyrabianie poczucia wspólnoty w grupie, ćwiczenia koncentracji.

27. Zabawa ,,Zzum”
Dzieci stoją w kręgu. Pierwsza osoba wraz z ruchem głowy przesyła dźwięk ,,zzum”. Osoba następna odpowiednim
ruchem głowy przesyła dźwięk dalej.
Cele: integracja grupy.

28. Zabawa ,,Siad grupowy”
Dzieci stoją w kole, jedno za drugim, dość blisko siebie, prawie dotykając się obejmują partnera w talii, kolana i
stopy powinny być razem. Na dany znak wszyscy powoli siadają, opierając się o kolana osoby z tyłu. Wszyscy
wstają i siadają w tym samym czasie.
Cele: przyjazne współdziałanie w grupie.

29. Zabawa ,,Imiona i piłka”
Dzieci, siedząc w kręgu, przekazują piłkę. Każdy, kto ją złapie, mówi swoje imię i osoby, od której ją dostał. ,,Mam
na imię ............. dostałam piłkę od .............”.
Cele: wzajemne poznanie się grupy.

30. Zabawa ,,Tańcząca loteryjka”
Nauczycielka przygotowuje w pojemniku losy. Wszyscy tańczą w rytm muzyki. W chwili, gdy nauczycielka
wyłącza magnetofon, jedno z dzieci wyciąga kartkę z instrukcją, w jaki sposób tańczyć dalej, np. jak baletnice.
Zabawa toczy się aż do wyczerpania losów.
Cele: kształtowanie otwartości w stosunku do innych osób.
31. Zabawa ,,Gra w imiona”
Pierwsza osoba z kręgu podaje swoje imię. Następne dziecko mówi: ,,Nazywam się .............., a to jest ............” i
wskazuje swojego poprzednika. Zabawa trwa dopóki nie obejdzie całego kręgu.
Cele: integracja grupy.