Psychologia polityczna
Co to takiego?
Pozornie luźne związki
polityka kształtuje życie społeczne
częściej niż nam się na ogół wydaje nasze myślenie,
postawy czy emocje są pochodną tego co dzieje się w
sferze polityki
choć tylko niewielki procent ludzi deklaruje, że interesuje
się polityką jest ona jednym z najczęściej dyskutowanych
i komentowanych tematów
polityka, kryteria jej oceny i powody uczestnictwa w
działaniach politycznych są w dużej mierze
psychologiczne
polityka pełni rolę kulturotwórczą
Trzy okresy w dziejach psychologii
politycznej
McGuire (1993) – TRZY ERY
Era OSOBOWOŚCI i KULTURY
(lata 40. i 50.)
Era POSTAW i ZACHOWAŃ WYBORCZYCH
(lata 60. i 70.)
Era PROCESÓW POZNAWCZYCH i DECYZJI
(lata 80. i 90.)
Era OSOBOWOŚCI i KULTURY
(lata 40. i 50.)
psychoanaliza, materializm historyczny, frustracja-agresja
najpopularniejsze tematy: osobowość politycznych liderów i ich
zwolenników; polityczne emocje, przekonania, postawy i wartości
najbardziej popularne zmienne niezależne, to czynniki związane z
socjalizacją i wczesnymi doświadczeniami. Na przykład: rola mechanizmów
nieświadomego erotyzmu i koncentracji na różnych fazach rozwoju
psychoseksualnego w kształtowaniu tzw. charakteru narodowego
(Spitzer, 1947; LaBarre, 1947)
podejście idiograficzne – psychobiografie jako bardzo popularna metoda
badawcza. Na przykład: psychobiografie Wilsona (George & George, 1956)
i Hitlera (Erikson, 1950)
Era POSTAW i ZACHOWAŃ WYBORCZYCH
(lata 60. i 70.)
wielka popularność teorii decyzji opartej na modelu SEU (subiektywnej
oczekiwanej użyteczności wyniku)
nacisk na podejście nomotetyczne
bardzo popularne stały się badania sondażowe
badano związki postaw z partycypacją polityczną
R. Lane (1965) „Political life. Why and How People Get Involved in Politics?”
S. Lipset (1960) „Political Man. The Social Basis of Politics”
nowe kierunki badań jako pochodna przemian kulturowych i studenckiej
rewolty, np. Woman Studies
Era PROCESÓW POZNAWCZYCH i DECYZJI
(lata 80. i 90.)
zainteresowanie procesami poznawczymi i wyborami politycznymi
badania prowadzone w nurcie tzw. Social Cognition koncentrowały się na
podstawowych fazach przetwarzania informacji, tj. nabywaniu, przechowywaniu
i interpretacji, oraz zmianie umysłowych reprezentacji obiektów politycznych
podstawowe pojęcia z zakresu Social Cognition stały się narzędziem wyjaśniania
polityki zagranicznej, zachowań przywódców, postaw wobec polityki i partii
politycznych
„poznawczy boom” zwiększył znaczenie metod eksperymentalnych
pojawiły się symulacje komputerowe
modelowanie równań strukturalnych jako metoda analizy danych
najważniejsze opracowania:
P. Sniderman, R. Brody, P. Tetlock (red.)(1991) „Reasoning and choice.
Explorations in Political Psychology”
artykuł K. McGraw (2000) „Contributions of the cognitive approach to political
psychology”
krytyka podejścia poznawczego za marginalizację roli procesów
emocjonalnych
w reakcji na tę krytykę powstały m.in. teorie symbolicznych ideologii D.
Searsa (1988, 1993) i afektywnej inteligencji w polityce G. Marcusa
(Marcus, Neuman, MacKuen; 2000)
zmiany polityczne w Europie Środkowej i Wschodniej zaowocowały
zainteresowaniem psychologicznymi mechanizmami i konsekwencjami
przemian systemowych
początek XXI wieku przyniósł wzrost zainteresowania różnymi aspektami
terroryzmu
Psychologia polityki czy stosowana do
polityki?
Psychologia polityczna jako bezpośrednie aplikowanie modeli
teoretycznych do polityki. Wyjaśnianie przekonań i działań
politycznych poprzez ogólne prawidłowości psychologiczne.
Przykłady: teoria integracyjnej złożoności (Tetlock, 1993) i koncepcja
„społecznej niewdzięczności” wobec rządzących (Czapiński, 2002)
Psychologia polityczna jako efekt interdyscyplinarnego myślenia o
człowieku. Inne dziedziny nauk społecznych (socjologia, politologia,
antropologia, ekonomia, historia) są równie ważne do zrozumienia
przekonań i zachowań politycznych. Podstawą tego podejścia jest
teoretyczny i metodologiczny eklektyzm.
Upolitycznienie czy apolityczność
wg Eysencka (1954) psychologia nie staje się polityczna dlatego, że jest
aplikowana do niektórych zjawisk politycznych
wg Stone’a (1981) i Billiga (1986) psychologia może być „polityczna”,
gdyż niektóre jej twierdzenia zawierają polityczne twierdzenia na temat
natury ludzkiej
ze względu na trendy rozwojowe w psychologii można raczej mówić o
przechodzeniu od psychologii „upolitycznionej” do „apolitycznej”, co
wiąże się z naciskiem na poszukiwanie podstawowych procesów
wyjaśniających poznawcze i społeczne funkcjonowanie jednostek i grup;
oraz z zastosowaniem eksperymentu
z drugiej strony podkreślanie uniwersalności i niezmienności pewnych
zjawisk prowadzi do zanegowania znaczenia zmiany historycznej,
kulturowej, społecznej itd. (Billig, 1986)
International Society of Political Psychology
w 1978 powstało International Society of Political Psychology założone
przez 220 badaczy (psychologów, socjologów, politologów)
od 1978 roku odbywają się corocznie Annual Meetings of ISPP
ISPP wydaje dwumiesięcznik Journal of Political Psychology i kwartalnik
Leadership Quarterly
pod egidą ISPP okresowo pojawiały podręczniki podsumowujące aktualny
stan wiedzy:
J. Knutson (1973). Handbook of Political Psychology
H. Hermann (1986). Political Psychology
D. Sears, L. Huddy, R. Jervis (2003). Oxford Handbook of Political
Psychology
Psychologia polityczna w Polsce
pierwsze prace w Instytucie Psychologii PAN dotyczyły konfliktu
makrospołecznego 1980-81 (Reykowski, 1984) i psychologicznych aspektów
rewolucji społecznej (Pacewicz, 1983)
w połowie lat 80-tych powstała w Instytucie Psychologii PAN
Pracownia Psychologii Politycznej
rozkwit po roku 1989: psychologiczna analiza negocjacji Okrągłego Stołu
(Reykowski); poziom myślenia politycznego a stosunek do konfliktów politycznych
(Potocka-Hoser, Golec); psychologiczne wyznaczniki powodzenia transformacji
(Korzeniowski, Reykowski, Czapiński); postawy Polaków wobec innych grup
narodowościowych i wobec integracji europejskiej (m.in.: Boski, Golec, Lachowicz-
Tabaczek, Skarżyńska, Radkiewicz); aktywność obywatelska i polityczna (m.in.:
Grzelak, Radkiewicz i Skarżynska); psychologiczny profil działaczy politycznych
(m.in.: Golec, Kossowska, Sotwin); ekstremizm polityczny (Jakubowska);
preferencje polityczne i udział w wyborach (Cwalina i Falkowski, Korzeniowski,
Bronowicka, Skarżyńska)
Psychologia polityczna w Polsce (
c.d.
)
w 1997 r. w Krakowie odbył się XII Annual Meeting of ISPP
psychologia polityczna pojawiła się jako przedmiot kursowy
trzy podręczniki w języku polskim:
K. Skarzyńska (red.) (1999). Podstawy psychologii politycznej
K. Skarzyńska (red.) (2003). Podstawy psychologii politycznej
K. Skarzyńska (2005). Człowiek a polityka. Zarys psychologii
politycznej.
Seria wydawnicza GWP poświęcona psychologii politycznej:
M. Drogosz (red.) (2005). Jak Polacy wygrywają, jak Polacy przegrywają
W. Cwalina, A. Falkowski (2005). Marketing polityczny. Perspektywa
psychologiczna
U. Jakubowska (2005). Ekstremizm polityczny
D. Sears, L. Huddy, R. Jervis (2003). Oxford
Handbook of Political Psychology
PODEJŚCIA TEORETYCZNE
Models of decision-making
Childhood and Adult Political
Development
Personality and Political Behavior
Evolutionary Approaches to Political
Psychology
The Psychology of Emotion and Politics
Political Rhetoric
Główne tematy badań amerykańskich
wg. Oxford Handbook of Political Psychology
International Relations
Political Psychology and Foreign Politics
Image Theory and Strategic Interaction in International Relations
Conflict Analysis and Resolution
Mass Political Behavior
Communication and Politics in the Age of Information
Political Impression: Formation and Management
Information Processing and Public Opinion
Values, Ideology, and the Structure of Political Attitudes
Intergroup Relations
Group Identity and Political Cohesion
Prejudice and Intergroup Hostility
Theorizing Gender in Political Psychology Research
Political Change
Education and Democratic Citizenship in a Changing World
Collective Political Action
Genocide, Mass Killing and Intractable Conflict: Roots, Evolution, Prevention, and
Reconciliation
K. Skarżyńska (2005). Człowiek a polityka. Zarys
psychologii politycznej.
Myślenie polityczne: podstawowe kategorie
rozumienia i oceny zjawisk politycznych
Sprawiedliwość
Socjalizacja polityczna: rozwój
zainteresowań, przekonań i zachowań
politycznych
Zainteresowanie polityką i aktywność
polityczna
Zachowania wyborcze
Konflikt: przebieg i sposoby ich
rozwiązywania
Nacjonalizm, patriotyzm i relacje
międzynarodowe
Media: czy i jak wpływają na przekonania,
postawy i zachowania polityczne
Co na wykładach?
Psychologiczne podstawy wymiaru lewicowość-prawicowość
Autorytaryzm i orientacja na dominację społeczną
Przywództwo polityczne
Konflikty polityczne
Relacje międzynarodowe. Tożsamość narodowa, patriotyzm,
nacjonalizm.
Myślenie polityczne
Socjalizacja polityczna
Aktywność polityczna
Zachowania wyborcze
Marketing polityczny