Biegunki ciel
ą
t
przyczyny, zapobieganie, leczenie
2.01.2012
WYMIANA PŁYNÓW
W PRZEWODZIE POKARMOWYM BYDŁA
Ś
LINA-PRZEDŻOŁĄDKI
(50-180 l/dobę)
SOK
Ż
OŁĄDKOWY
WODA
(30-50 l/dobę) ŻÓŁĆ
WYPITA
(4-5 l/dobę)
(50-120 l)
SOK TRZUSTKOWY
(2-3 l/dobę)
SOK JELITOWY
(?)
KAŁ
7-15 L)
WODA ABSORBOWANA
(130-340 l/dobę)
Ogromne objętości płynów przepływających
przez ściany przewodu pokarmowego
wymagają udziału prostych i „oszczędnych
energetycznie” mechanizmów transportu
(dyfuzja, dyfuzja ułatwiona, itp.).
Aby te mechanizmy funkcjonowały,
konieczna jest wysoka stabilność warunków
w poszczególnych odcinkach jelit
(homeostaza)
TRAWIENIE I ABSORPCJA W RÓ
Ż
NYCH
ODCINKACH PRZEWODU POKARMOWEGO
CIEL
Ę
CIA (
za Demigne C., Remesy C. i Chartier F. , INRA)
Odcinek przewodu
pokarmowego
Sytuacja normalna
Biegunka
Podaż płynu
nawadniającego
Trawieniec
- ścinanie kazeiny
- opróżnianie normalne
- ścinanie często upośledzone
- motoryka zaburzona (tendencja do
blokady opróżniania trawieńca
ś
cinanie bez przeszkód
opróżnianie łatwe (sprzyja
mu propionian)
Jelito czcze
- intensywna absorpcja wody
- hydroliza laktozy
- absorpcja glukozy i galaktozy
- hydroliza białek
- absorpcja aminokwasów
- hydroliza lipidów
- absorpcja kwasów tłuszczowych
-absorpcja sodu (sprzyja jej
absorpcja glukozy, galaktozy i
niektórych aminokwasów)
- absorpcja potasu
- sekrecja wody
- zmniejszenie hydrolizy laktozy
- możliwa absorpcja glukozy i galaktozy
- sekrecja sodu
- sekrecja wodorowęglanu
- absorpcja glukozy,
aminokwasów i octanu
sprzyja absorpcji sodu, więc
i wody
- absorpcja potasu
- absorpcja chloru
Jelito biodrowe
-słabsza czynność hydrolityczna i
absorpcyjna
- absorpcja chloru (wraz z sodem)
- sekrecja wody i elektrolitów
- absorpcja chloru, octanu i
sodu (absorpcja wody)
Okrężnica
- metabolizm flory bakteryjnej
(produkcja lotnych kwasów
tłuszczowych)
- absorpcja lotnych kwasów
tłuszczowych
mogących poprawić absorpcję
sodu i wody
- zachwiana flora bakteryjna i motoryka
- absorpcja sodu i wody zwiększona, ale
nie kompensuje strat w jelicie cienkim
- możliwa absorpcja octanu
(jeżeli absorpcja w jelicie
cienkim była niepełna), co
może zwiększać absorpcję
sodu i wody)
Biegunka u ciel
ą
t
Najważniejsze przyczyny
biegunek cieląt
Przyczyna
Wiek najczęściej chorujących cieląt
Zmiana pokarmu
Po przeniesieniu do cielętnika
Niedobór wapnia w mleku
2 dzień - ....
Enterotoksyczna Escherichia coli
Od urodzenia do 3-5 dnia życia
Rotawirusy
4-10 dzień życia
Coronawirusy
10-30 dni życia
Cryptosporidium sp.
7-14 dni życia
Salmonella sp.
powyżej 1 tygodnia życia, zwykle kilkutygodniowe
Ad.III.2.
Najwa
ż
niejsze infekcyjne
przyczyny biegunek ciel
ą
t-
noworodków
Czynik infekcyjny
Wiek najcz
ęś
ciej
choruj
ą
cych ciel
ą
t
Enterotoksyczna
Escherichia coli
Od urodzenia do 3-5 dnia
ż
ycia
Rotawirusy
4-10 dzie
ń ż
ycia
Coronawirusy
10-30 dni
ż
ycia
Cryptosporidium sp.
7-14 dni
ż
ycia
Salmonella sp.
powy
ż
ej 1 tygodnia
ż
ycia
INFEKCYJNE CZYNNIKI
RYZYKA BIEGUNEK U CIELĄT
Bakteryjne
Wirusowe
Pierwotniacze
Eschericha coli –(ETEC,
EHEC, EPEC)
Salmonella typhimurium
S.dublin, S.newport
Campylobacter jejuni
C. fecalis
Clostridium perfringens
typ A, C
C.sordelli
Klebsiella sp.
Rotawirus serogrupa A
(dominujące)
Rotawirus serogrupa B
(rzadko)
Coronawirus
Parvowirus
Caliciwirus
Breda wirus
BVDV
Cryptosporidium
spp.(muris?)
Eimeria spp.
Giardia spp.
Ostra biegunka
stanowi w 75% przyczyn
ę ś
miertelno
ś
ci
ciel
ą
t do 3 tygodnia
ż
ycia
Przewlekła biegunka
najcz
ęś
ciej wskutek niedostatecznej jako
ś
ci
preparatów mlekozast
ę
pczych
RÓŻNE CZYNNIKI
BIEGUNKOTWÓRCZE POWODUJĄ
NASILENIE SEKRECJI I / LUB
OSŁABIENIE ABSORPCJI
Homeostaza :
-prawidłowa motoryka, tra-
absorpcja> sekrecja
wienie i konsystencja kału
Biegunki wirusowe :
zwiększenie objętości
Osłabienie absorpcji
płynu w świetle jelit, zabu-
Biegunki bakteryjne:
rzenia trawienia,
Nasilenie sekrecji
przyspieszenie perystaltyki
biegunka
Mechanizm ataku na błon
ę
i uruchamiania
hipersekrecji przez eterotoksyn
ę
LT E.coli
Etapy powstawania biegunki indukowanej
przez enterotoksyny
Powinowactwo wirusów do enterocytów
Sposoby
atakowania
błony
ś
luzowej
przez wirusy
biegunkowe
i skutki
przechorowania
Po prawej prawidłowa błona
ś
l. jelita cienkiego
ciel
ę
cia, po lewej po przechorowaniu
kryptosporidiozy
Obkurczanie si
ę
kosmków ze złuszczonym
nabłonkiem – skurcz muscularis mucosae
stymulowany przez prostaglandyny prozapalne
Oddziaływanie cytokin prozapalnych i cAMP
na przepuszczalno
ść
błony
ś
luzowej jelit
PRZEPŁYW WODY I JONÓW W
CZASIE BIEGUNKI
PRZESTRZEŃ
PRZESTRZEŃ
PRZEWÓD
Ś
RÓDKOMÓRKOWA POZAKOMÓRKOWA POKARMOWY
K
+
Mg
++
Na
+
Cl
-
HCO
3
-
K
+
Mg
++
H
2
O
(za Demigne, Remesy i Chartier, zmodyfikowane)
PRZESTRZENIE WODNE U CZŁOWIEKA I
CIEL
Ę
CIA ZDROWEGO ORAZ Z BIEGUNK
Ą
,
WYRA
Ż
ONE W PROCENTACH MASY CIAŁA
(za Mornet i Espinasse – Le veau, Kokot - Gospodarka elektrolitowa)
Mężczyzna Kobieta Niemowlę
Cielę
zdrowe
Cielę
chore
1.Woda całkowita
60
54
75
73,2
(+3,5)
71,7
(+4,3)
2.Przestrzeń
wodna
pozakomórkowa
20
20
35
44,3
(+4,6)
35,8
(+ 3,7)
a)śródnaczyniowa
(osocze)
5
5
5
6,8
(+0,6)
6,1
(+0,7)
b)pozanaczyniowa
15
15
30
ok. 37,5
ok. 29,7
3.Przestrzeń
wodna
ś
ródkomórkowa
40
34
40
29
(+5,1)
35,9
(+3,8)
RÓ
Ż
NICOWANIE STOPNI ODWODNIENIA
W TOKU BIEGUNKI
Odwodnienie
Objaw
lekkie
ś
rednie
ciężkie
ubytek masy
ciała
5%
7-8%
10-(12)%
czas trwania
biegunki
krótkotrwała,
lekka
2-3 dni
kilka dni
diureza
obfita
ograniczona
brak
samopoczucie
normalne
złe
apatia,
zaleganie
gałka oczna
Bez zmian
lekko
zapadnięta
silnie
zapadnięta
RÓ
Ż
NICOWANIE STOPNI ODWODNIENIA
W TOKU BIEGUNKI (c.d.)
Odwodnienie
Objaw
lekkie
ś
rednie
ciężkie
elastyczność
skóry
elastyczna
nieelastyczna,
opóźnione
wyrównanie
fałdu
skórnego
nieelastyczna
długotrwały brak
wyrównania fałdu
skórnego
chęć picia
nieco
ograniczona
ograniczona
brak
stan krążenia
Bez zmian
objawy
hypowolemii
objawy szoku
hypowolemicznego
temp.
wewnętrzna
w normie
najczęściej
obniżona
silnie obniżona,
stan preagonalny
Powstawanie kwasicy w toku biegunki
• utrata z biegunk
ą
jonów wodorow
ę
glanowych
• kumulacji jonów wodorowych z powodu
osłabienia funkcji nerek
• kumulacji kwasu mlekowego produkowanego
w niedokrwionych z powodu odwodnienia
tkankach przechodz
ą
cych na glikoliz
ę
beztlenow
ą
.
LECZENIE BIEGUNEK
Antybiotyki
Nawadnianie
Środki wspomagające
Zalecane u nowo-
stosowane miejscowo
rodków
-
ś
rodki osłaniające/
pochłaniające
Inhibitory hipersekrecji
(pektyny, skrobia)
(loperamid, berberyna, inne)
-śr. ściągające (tanina,
bizmut)
Najważniejszym elementem leczenia biegunek jest
uzupełnienie strat wodno-elektrolitowych i
likwidacja kwasicy
W warunkach chowu wielkostadnego metodą z
wyboru jest NAWADNIANIE DOUSTNE.
Zalety:
- duża objętość w kr
ó
tkim czasie
- czas podania od wystąpienia objaw
ó
w
- szybka normalizacja funkcji jelit
Wady:
- niechęć picia w silnym odwodnieniu
- niepełne wykorzystanie składnik
ó
w
FUNKCJE GŁ
Ó
WNYCH SKŁADNIK
Ó
W
DOUSTNYCH PŁYN
Ó
W NAWADNIAJĄCYCH
S
ó
d (Na
+
, składnik sody oczyszczonej, soli)
-synergizm w absorpcji z glukozą, aminokwasami,
elektrolitami i wodą
- istotny elektrolit w utrzymaniu normalnego
funkcjonowania organizmu
Dwuwęglan (HCO
3
-
, składnik sody oczyszczonej)
- regulacja r
ó
wnowagi kwasowo-zasadowej
- wzmocnienie absorpcji jelitowej
- wzmaga przechodzenie K+ do kom
ó
rek
Glukoza
- dostarcza energii
–
wyr
ó
wnuje hypoglikemię
- ułatwia absorpcję elektrolit
ó
w i wody
- absorpcja nie ulega zmianom w toku biegunki
- wzmaga przechodzenie K+ do kom
ó
rek
Chlor (Cl-, składnik soli)
-absorpcja bierna z sodem
Lotne kwasy tłuszczowe (octan, propionian)
-wzmagają absorpcję wody (jelito czcze)
- wpływają korzystnie na motorykę trawieńca
- posiadają własności bakteriostatyczne
- są prekursorami glukozy