Kierunki analizy
Kierunki analizy
finansowej
finansowej
Paweł Kopczyński
Analiza finansowa
Analiza finansowa w gospodarce rynkowej jest
bezpośrednio wykorzystywana do zarządzania
finansowego. W ramach tej analizy wyróżnia się
zazwyczaj:
- analizę porównawczą danych rocznych i
wieloletnich,
- analizę struktury danych,
- analizę wskaźnikową,
- analizę wybranych zagadnień.
Aktywa
Aktywa
Analiza pozioma
Pasywa
Pasywa
Analiza pozioma
Aktywa
Pasywa
Analiza pozioma
Analiza porównawcza
Analiza porównawcza polega na ustaleniu
wzrostu lub zmniejszenia poszczególnych
składników bilansu i rachunku wyników
zarówno w wielkościach bezwzględnych jak też w
wielkościach względnych.
Aktywa
obrotowe
Aktywa
trwałe
Aktywa ogółem
Zobowiązania
bieżące
Zobowiązania
długoterminowe
Pasywa
ogółem
A
na
liz
a p
io
no
w
a
A
na
liz
a p
io
no
w
a
Kapitał własny
Analiza struktury
Analiza struktury danych polega na
ustaleniu i ocenie udziału
poszczególnych pozycji
sprawozdania w wartości łącznej w
jednym sprawozdaniu. Analizę
porównawczą i analizę struktury
danych zawartych w sprawozdaniach
traktować można jako analizę
wstępną.
Analiza wskaźnikowa
Analiza wskaźnikowa polega na obliczeniu
odpowiednich wskaźników finansowych i ich
ocenie porównawczej, zarówno w czasie jak i w
przestrzeni. Do obliczenia wskaźników
wykorzystywane są zarówno dane bilansu
jak i rachunku wyników.
Najbardziej
typowe
jest
wyróżnienie
następujących pięciu obszarów analizy:
•
wskaźniki płynności,
•
wskaźniki obrotowości,
•
wskaźniki wspomagania finansowego,
•
wskaźniki rentowności,
•
wskaźniki rynku kapitałowego.
Analiza porównawcza bilansu
polega na porównaniu pozycji
zawartych w sprawozdaniu
finansowym i ustaleniu odchylenia,
które jest podstawą oceny. Analiza
ta może być przeprowadzana na
podstawie sprawozdania
uproszczonego, a – w miarę
potrzeb – rozwijana w ramach
poszczególnych grup lub części.
Analiza porównawcza rachunku wyników
polega na ustaleniu i ocenie odchyleń
(zarówno w wartościach absolutnych, jak
też względnych) pomiędzy poszczególnymi
pozycjami tegoż rachunku. Dostarcza ona
informacji o źródłach wyniku finansowego,
pozwala zorientować się, jakie jest tempo
rozwoju firmy, określić trendy rozwojowe i
wyjaśnić ich przyczyny.
O poprawie sytuacji jednostki (i wzroście zysku
netto), świadczą następujące symptomy:
- wyższa dynamika przychodów ze sprzedaży
wyrobów, towarów, usług oraz pozostałych
przychodów operacyjnych i finansowych, niż
kosztów ich uzyskania,
- wyższa dynamika zysków nadzwyczajnych niż
strat nadzwyczajnych,
- zmniejszanie się udziału obowiązkowych
obciążeń w zysku brutto.
Analiza struktury
Analiza (pionowa) struktury bilansu służy do
badania udziału poszczególnych pozycji bilansu w
sumie bilansowej.
Analiza struktury rachunku wyników
polega na ustaleniu udziału i ocenie
poszczególnych pozycji tegoż
sprawozdania w wartości sprzedaży.
Pozwala ona na określenie poziomu
kosztów, poziomu zysku i strat
nadzwyczajnych w wartości sprzedaży,
a także zysku netto w wartości
sprzedaży.
Ocena ogólnej sytuacji
majątkowej i finansowej
W ramach wstępnej analizy bilansu
bada się więc również relacje między
poszczególnymi grupami aktywów i
pasywów, co pozwala na dokonanie
ogólnej oceny sytuacji majątkowej i
finansowej podmiotu.
Bilans
Oceniając pozycję finansową przedsiębiorstwa,
należy zwrócić uwagę na to, czy struktura
kapitałów jest dostosowana do struktury majątku.
Kapitał nie może być dłużej związany z danym
składnikiem majątku, niż wynosi okres
pozostawania tego kapitału w przedsiębiorstwie, co
wyrażają to poniższe relacje:
Analiza płynności
Analiza płynności ma na celu dostarczanie
informacji o zdolności podmiotu do
wywiązywania się z krótkoterminowych
zobowiązań (tych, które są płatne w ciągu
jednego roku). Do oceny płynności służy:
- wartość kapitału pracującego (obrotowego netto),
- wskaźnik bieżącej płynności,
- wskaźnik płynności szybki (inna nazwa - bieżący
szybki),
- wskaźnik pokrycia zobowiązań bieżących
środkami pieniężnymi.
Płynność
Płynność
-
-
może być zdefiniowana jako „łatwość, z
może być zdefiniowana jako „łatwość, z
jaką składniki majątku (aktywów)
jaką składniki majątku (aktywów)
przedsiębiorstwa mogą być zamienione
przedsiębiorstwa mogą być zamienione
na inną, bez trudu dającą się
na inną, bez trudu dającą się
wydatkować formę (np. na gotówkę), z
wydatkować formę (np. na gotówkę), z
nieznaczną lub
nieznaczną lub
żadną utratą wartości.”
żadną utratą wartości.”
Kapitał pracujący
Kapitał pracujący = Aktywa bieżące - zobowiązania bieżące
Kapitał pracujący = Aktywa bieżące - zobowiązania bieżące
Kapitał pracujący jest to nadwyżka aktywów
Kapitał pracujący jest to nadwyżka aktywów
bieżących nad zobowiązaniami bieżącymi.
bieżących nad zobowiązaniami bieżącymi.
Wskaźnik ten pozwala dokonać oceny zdolności
Wskaźnik ten pozwala dokonać oceny zdolności
firmy do uregulowania wierzytelności
firmy do uregulowania wierzytelności
krótkoterminowych za pomocą aktywów
krótkoterminowych za pomocą aktywów
bieżących.
bieżących.
Kapitał pracujący = Kapitał stały – majątek trwały
Kapitał pracujący = Kapitał stały – majątek trwały
Dodatni kapitał pracujący
Majątek trwały < Kapitał własny
Aktywa trwałe
Aktywa obrotowe
Kapitał
pracujący
Kapitał własny
Zobowiązania
długoterminowe
Zobowiązania
krótkoterminowe
Dodatni kapitał pracujący
Majątek trwały = Kapitał własny
Aktywa trwałe
Aktywa obrotowe
Kapitał
pracujący
Kapitał własny
Zobowiązania
długoterminowe
Zobowiązania
krótkoterminowe
Dodatni kapitał pracujący
Majątek trwały > Kapitał własny
Aktywa trwałe
Aktywa obrotowe
Kapitał
pracujący
Kapitał własny
Zobowiązania
długoterminowe
Zobowiązania
krótkoterminowe
Zerowy kapitał pracujący
Majątek trwały = Kapitał długookresowy/stały (kapitał własny + zobowiązania długoterminowe)
Aktywa trwałe
Aktywa obrotowe
Kapitał własny
Zobowiązania
długoterminowe
Zobowiązania
krótkoterminowe
Kapitał pracujący = 0
Ujemny kapitał pracujący
Majątek trwały > Kapitał długookresowy /stały
Aktywa trwałe
Aktywa obrotowe
Kapitał własny
Zobowiązania
długoterminowe
Zobowiązania
krótkoterminowe
Kapitał
pracujący
Ujemny kapitał pracujący
Wskaźniki płynności:
Wskaźniki płynności:
-
wskaźnik bieżącej płynności
wskaźnik bieżącej płynności
-
wskaźnik płynności szybki
wskaźnik płynności szybki
-
wskaźnik pokrycia zobowiązań
wskaźnik pokrycia zobowiązań
środkami pieniężnymi
środkami pieniężnymi
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej
(
(
zwany inaczej
zwany inaczej
wskaźnikiem kapitału pracującego
wskaźnikiem kapitału pracującego
)
)
mierzy zdolność firmy
mierzy zdolność firmy
do spłacenia bieżących zobowiązań z bieżących aktywów.
do spłacenia bieżących zobowiązań z bieżących aktywów.
Wskaźnik bieżącej
płynności
=
Aktywa bieżące
Zobowiązania bieżące
Wskaźnik płynności
szybki =
=
Aktywa płynne
Zobowiązania bieżące
Wskaźnik
płynności szybki
=
Środki pieniężne + krótkoterminowe inwestycje + należności
Zobowiązania bieżące
Wskaźnik
płynności szybki
=
Aktywa bieżące - zapasy - rozliczenia międzyokresowe czynne
Zobowiązania bieżące
Aktywa płynne są to aktywa bieżące pomniejszone o
Aktywa płynne są to aktywa bieżące pomniejszone o
zapasy i rozliczenia międzyokresowe czynne. Obejmują
zapasy i rozliczenia międzyokresowe czynne. Obejmują
one środki pieniężne, należności i inne krótkoterminowe
one środki pieniężne, należności i inne krótkoterminowe
aktywa finansowe (krótkoterminowe papiery
aktywa finansowe (krótkoterminowe papiery
wartościowe)
wartościowe)
.
.
Wskaźnik pokrycia
zobowiązań bieżącymi
środkami pieniężnymi
=
Środki pieniężne + krótkoterminowe papiery wartościowe
Zobowiązania bieżące
W
W
skaźnik pokrycia zobowiązań bieżącymi środkami
skaźnik pokrycia zobowiązań bieżącymi środkami
pieniężnymi, określany również mianem wskaźnika
pieniężnymi, określany również mianem wskaźnika
płynności finansowej pierwszego stopnia (gotówkowej).
płynności finansowej pierwszego stopnia (gotówkowej).
Stanowi relację środków pieniężnych i krótkoterminowych
Stanowi relację środków pieniężnych i krótkoterminowych
papierów wartościowych do zobowiązań bieżących
papierów wartościowych do zobowiązań bieżących
Obliczenie wartości wskaźnika, pozwala określić, jak duża
Obliczenie wartości wskaźnika, pozwala określić, jak duża
część zobowiązań bieżących może zostać spłacona za pomocą
część zobowiązań bieżących może zostać spłacona za pomocą
majątku o największej płynności (pieniądz i jego
majątku o największej płynności (pieniądz i jego
ekwiwalenty).
ekwiwalenty).
Płynność oznacza więc jak łatwo i
Płynność oznacza więc jak łatwo i
szybko majątek obrotowy może być
szybko majątek obrotowy może być
zamieniony na gotówkę. Analiza
zamieniony na gotówkę. Analiza
płynności ma na celu dostarczenie
płynności ma na celu dostarczenie
informacji o wypłacalności podmiotu
informacji o wypłacalności podmiotu
w krótkim okresie czasu.
w krótkim okresie czasu.
Wskaźniki produktywności
Wskaźniki produktywności
/ efektywności
/ efektywności
wykorzystania / rotacji / obrotowości
wykorzystania / rotacji / obrotowości
pozwalają zbadać wzajemne relacje pomiędzy
pozwalają zbadać wzajemne relacje pomiędzy
odpowiednim wskaźnikiem dynamicznym
odpowiednim wskaźnikiem dynamicznym
(ujętym w liczniku, wyrażającym przychody ze
(ujętym w liczniku, wyrażającym przychody ze
sprzedaży w cenach brutto, netto lub koszty
sprzedaży w cenach brutto, netto lub koszty
wytworzenia sprzedanych produktów), a
wytworzenia sprzedanych produktów), a
wskaźnikiem statycznym (ujętym w
wskaźnikiem statycznym (ujętym w
mianowniku – wyrażającym przeciętny stan
mianowniku – wyrażającym przeciętny stan
zaangażowanych w działalność składników
zaangażowanych w działalność składników
majątkowych).
majątkowych).
Wskaźniki produktywności
Analizę obrotowości majątku
Analizę obrotowości majątku
przeprowadzać można w różnych
przeprowadzać można w różnych
przekrojach, obliczając:
przekrojach, obliczając:
·
·
wskaźnik obrotowości aktywów,
wskaźnik obrotowości aktywów,
·
·
wskaźnik obrotowości aktywów
wskaźnik obrotowości aktywów
trwałych i wskaźnik efektywności
trwałych i wskaźnik efektywności
wykorzystania majątku
wykorzystania majątku
obrotowego,
obrotowego,
·
·
wskaźnik
wskaźnik
i
i
obrotowości
obrotowości
poszczególnych składników
poszczególnych składników
majątku
majątku.
Wskaźnik rotacji majątku (aktywów) pozwala
zmierzyć efektywność, z jaką firma wykorzystuje
swoje aktywa w celu wygenerowania przychodów
ze sprzedaży. Im większa wartość wskaźnika (a
tym samym poziom sprzedaży), tym większy
dochód przyniesie każda zainwestowana w
przedsięwzięcie złotówka.
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego, zwany
inaczej wskaźnikiem produktywności majątku
rzeczowego. Wysoka lub rosnąca wartość wskaźnika
jest zjawiskiem pozytywnym i pożądanym. Oznacza, że
przedsiębiorstwo efektywnie wykorzystuje posiadany
potencjał produkcyjny.
Ocena efektywności wykorzystania majątku
obrotowego zmierza do ustalenia, czy poziom
środków rzeczowych zapewnia ciągłość produkcji i
sprzedaży, a środków pieniężnych – wypłacalność
zobowiązań oraz czy środki te zostały odpowiednio
wykorzystane.
Zwiększenie
efektywności
wykorzystania
środków obrotowych osiąga się poprzez
przyspieszenie szybkości ich krążenia.
Szybkość krążenia środków obrotowych jest
określana czasem ich przejścia przez kolejne
fazy cyklu: zaopatrzenia, produkcji i zbytu. Im
szybciej krążą środki obrotowe tym wyższa jest
efektywność ich wykorzystania.
Spośród środków obrotowych na uwagę
zasługuje efektywność wykorzystania zapasów i
należności.
Wskaźnik obrotowości zapasów może być
wyrażony jako relacja kosztów wytworzenia
sprzedanych wyrobów do przeciętnego stanu
zapasów.
Wskaźnik ten określa ilość cykli obrotu zapasów, w ciągu
badanego okresu. Poziom wskaźnika rotacji zapasów
zależy od branży, w której działa podmiot gospodarczy
(np. Przedsiębiorstwo handlowe powinne
charakteryzować się znacznie wyższym wskaźnikiem
obrotowości zapasów niż przedsiębiorstwo przemysłu
ciężkiego).
• Jeżeli wskaźnik ten liczony jest dla
roku, przyjmuje się najczęściej 365
lub 360 dni, dla półrocza - 180,
kwartału – 90, miesiąca – 30 dni.
• Wskaźnik ten określa jak długo
zapasy oczekują na sprzedaż,
powinien
więc
wykazywać
tendencję malejącą.
Wskaźnik obrotowości należności jest
relacją przychodów ze sprzedaży do
przeciętnego stanu należności.
Wskaźnik pozwala na obliczenie, ile razy
przedsiębiorstwo obraca należnościami w
ciągu analizowanego okresu. Im większy
jego poziom, tym mniejsza ilość środków
pieniężnych pozostaje zamrożona w postaci
należności.
Im niższy poziom wskaźnika, tym sprawniej
podmiot gospodarczy egzekwuje należności.
Wysoka wartość wskaźnika świadczyć może o
problemach jednostki ze ściąganiem należności.
Wskaźnik ten zależy przede wszystkim od
polityki handlowej przedsiębiorstwa.
Wskaźniki wspomagania finansowego
Wskaźniki wspomagania finansowego
/
/
zadłużenia
zadłużenia
Wskaźniki te służą do badania struktury finansowania
majątku, a więc w jakim stopniu majątek firmy finansowany
jest z własnych źródeł a w jakim stopniu z kapitałów obcych.
Istotnym jest ustalenia czy poziom kapitałów obcych nie
zagraża niezależności finansowej przedsiębiorstwa oraz jakie
są koszty i opłacalność angażowania kapitałów obcych.
Wskaźniki te dzielą się na dwie
podstawowe grupy:
-
wskaźniki
obrazujące
poziom
zadłużenia,
- wskaźniki informujące o zdolności
przedsiębiorstwa do obsługi zadłużenia.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia, pozwala
oszacować ryzyko związane z możliwością
utraty przez przedsiębiorstwo zdolności do
refinansowania dotychczasowych kredytów.
Podmiot powinien pożyczać tyle, aby
osiągać korzyści z angażowanych kapitałów
obcych oraz aby być wypłacalnym.
Wskaźnik udziału kapitału własnego w finansowaniu
Wskaźnik udziału kapitału własnego w finansowaniu
majątku
majątku
przedsiębiorstwa
przedsiębiorstwa
dostarcza informacji o tym, jaka
dostarcza informacji o tym, jaka
część majątku firmy jest finansowana za pomocą kapitałów
część majątku firmy jest finansowana za pomocą kapitałów
własnych.
własnych.
Kapitał własny pełni funkcję założycielską,
Kapitał własny pełni funkcję założycielską,
finansową i gwarancyjną. Pełni rolę bezzwrotnego źródła
finansową i gwarancyjną. Pełni rolę bezzwrotnego źródła
finansowania, może zostać wykorzystany w celu pokrycia
finansowania, może zostać wykorzystany w celu pokrycia
ewentualnej straty
ewentualnej straty
.
.
W
W
skaźnik relacji zobowiązań do kapitałów własnych.
skaźnik relacji zobowiązań do kapitałów własnych.
Ukazuje on wielkość kapitałów obcych przypadającą na
Ukazuje on wielkość kapitałów obcych przypadającą na
jednostkę
kapitałów
własnych.
jednostkę
kapitałów
własnych.
O
O
kreśla
stopień
kreśla
stopień
zaangażowania kapitału obcego, a więc możliwości pokrycia
zaangażowania kapitału obcego, a więc możliwości pokrycia
zobowiązań z własnych źródeł
zobowiązań z własnych źródeł
.
.
Niska wartość wskaźnika
Niska wartość wskaźnika
świadczy
o
mocnych
podstawach
finansowych
świadczy
o
mocnych
podstawach
finansowych
przedsiębiorstwa,
przedsiębiorstwa,
często ma negatywny
często ma negatywny
wpływ na jego
wpływ na jego
rentowność
rentowność
.
.
Wskaźnik zadłużenia długoterminowego przedstawia
Wskaźnik zadłużenia długoterminowego przedstawia
relację zadłużenia długoterminowego do kapitału
relację zadłużenia długoterminowego do kapitału
własnego.
własnego.
Drugą grupę wskaźników
wykorzystywanych do oceny zadłużenia,
stanowią wskaźniki prezentujące
zdolność jednostki do obsługi długu.
Obrazują one możliwości zwrotu
pożyczonego kapitału wraz z odsetkami
przez przedsiębiorstwo.
wskaźnik pokrycia odsetek
zyskiem
• Wskaźnik mniejszy od jedności oznacza, że
wypracowany zysk nie wystarcza na
płacenie bieżących odsetek.
Wskaźnik mniejszy od jedności oznacza, że
wypracowany zysk nie wystarcza na płacenie
bieżących odsetek.
Wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem informuje o
relacji między zyskiem netto (przed pomniejszeniem
go o płacone odsetki i podatek dochodowy) i kwotą
tych odsetek. Wartość wskaźnika obrazuje, ile razy
płacone odsetki mieszczą się w zysku netto.
Wartość wskaźnika równa jedności oznacza, że cały
zysk osiągnięty przez firmę wydatkowany jest na
pokrywanie kosztów odsetek. Im wyższy poziom
wskaźnika, tym mniejsze ryzyko utraty zdolności
wywiązywania się z obsługi zadłużenia. Wzorcowy
poziom wskaźnika wynosi co najmniej 4 lub 5.
Wskaźniki rentowności / zyskowności
Wskaźniki rentowności / zyskowności
Przez rentowność rozumie się
osiąganie w działalności gospodarczej
nadwyżki przychodów ze sprzedaży
nad poniesionymi kosztami. Nadwyżka
ta stanowi zysk przedsiębiorstwa.
Jeżeli poniesione koszty są wyższe od
osiągniętych przychodów
przedsiębiorstwo ponosi stratę.
ROS
• Podstawowym wskaźnikiem
wykorzystywanym do badania rentowności
sprzedaży , jest wskaźnik rentowności
sprzedaży (ROS), zwany też marżą zysku
netto lub stopą zysku ze sprzedaży.
• Stanowi on relację wyniku netto (zysku
netto) do przychodów ze sprzedaży i
wyrażony jest wzorem
• Wskaźnik ten dostarcza informacji, jaki procent zysku
przynosi przedsiębiorstwu każda jednostka
zrealizowanego obrotu. Firmy dążą do tego, aby
osiągnąć jak najwyższą stopę zwrotu. Im większy poziom
marży zysku netto, tym bardziej rentowna jest sprzedaż
i niższy udział kosztów w przychodach ze sprzedaży.
ROA
• Wskaźnik rentowności aktywów (ROA)
obrazuje relację zysku netto do przeciętnych
aktywów.
• Wskaźnik ten pozwala ocenić efektywność
finansową z całokształtu działalności
przedsiębiorstwa. Informuje o wielkości zysku
przypadającego na każdą zainwestowaną
jednostkę kapitału całkowitego.
• Poziom wskaźnika może wykazywać niekiedy
znaczne wahania, które wynikają ze zmian stanu
majątku.
ROE
• Wskaźnik rentowności kapitału własnego
(ROE), zwany też stopą zwrotu kapitału
własnego, jest podstawowym wskaźnikiem
rentowności kapitału. Wyraża go relacja zysku
netto do przeciętnego stanu kapitału własnego.
• Wskaźnik rentowności kapitału własnego jest
wszechstronnym wskaźnikiem, informującym o
dokonaniach przedsiębiorstwa. Pozwala ocenić,
jak efektywnie menedżerowie wykorzystują
fundusze zainwestowane przez udziałowców i jak
duży uzyskują z nich zwrot.
Im wyższa stopa zwrotu z kapitału własnego, tym efektywniej
przedsiębiorstwo wykorzystuje ten kapitał.
Poziom wskaźnika interesuje w szczególności udziałowców,
gdyż ma on zwykle bezpośredni wpływ na wysokość
dywidend.
Analiza Du Pont`a
5)
5)
Wskaźniki rynku kapitałowego
Wskaźniki rynku kapitałowego
Wyróżnić można grupę wskaźników
charakteryzujących rentowność w
odniesieniu do jednostkowych
udziałów kapitałowych (określone
wskaźnikami rynku kapitałowego).
Rynek kapitałowy jest integralnym
elementem rynku finansowego,
który obejmuje zarówno rynek
papierów wartościowych, jak i
rynek kapitałowy. Rynek
kapitałowy spełnia w gospodarce
rynkowej rolę mechanizmu
stymulującego inwestycje.
Zapewnia inwestorom środki
finansowe na nowe inwestycje i
przyczynia się do obiektywnej
wyceny wartości rynkowej firm,
które są przedmiotem obrotu na
giełdzie.
Wskaźnik rentowności jednej akcji (zysk na akcję
EPS) informuje o kwocie zysku netto przypadającej na
jedną akcję. W krajach zachodnich, wskaźnik ten – w
przypadku spółek notowanych na giełdzie - jest
uważany za jeden z najważniejszych wyznaczników
kondycji finansowej.
Wielu autorów publikacji z zakresu analizy finansowej
zamieszcza nieco zmodyfikowaną postać wskaźnika,
uwzględniając dywidendy wypłacane akcjonariuszom
posiadającym akcje uprzywilejowane co do
dywidendy:
Wskaźnik dywidendy jednostkowej, pozwala obliczyć,
jaką dywidendę otrzyma akcjonariusz z jednej
posiadanej akcji. Jest on relacją zysku netto
przeznaczonego do podziału między akcjonariuszy do
przeciętnej ilości akcji.
Jeśli firma emituje akcje uprzywilejowane co do
dywidendy, przy obliczaniu wskaźnika powinno się
uwzględnić jedynie dywidendy wypłacane
akcjonariuszom posiadającym akcje zwykłe i liczbę
akcji zwykłych (wskaźnik dywidendy jednostkowej
przepadającej na akcje nieuprzywilejowaną):
Niska i malejąca wartość zysku przypadającego na
akcję, może skłonić inwestorów do pozbywania się
akcji przedsiębiorstwa, co powoduje dalszy spadek ich
kursów.
Każdy spadek notowań akcji firmy, prowadzi do
utraty jej reputacji i zaufania u inwestorów.
Wskaźnik stopy dywidendy pozwala określić, jaką
część zysku netto przedsiębiorstwo przeznacza na
wypłaty dywidend, a jaką na rozwój i inwestycje.
Wskaźnik ceny rynkowej akcji (P/E) należy do
najważniejszych wskaźników. Inwestorzy przykładają
dużą wagę do jego poziomu, który może być sygnałem
do kupna lub sprzedaży udziałów. Wskaźnik ten
informuje, ile razy cena rynkowa akcji jest większa od
zysku przypadającego na jedną akcję.
Stopa zwrotu dywidendy obliczana jest przez
podzielenie rocznych dywidend wypłaconych na
akcję zwykłą przez cenę rynkową akcji na
konkretny dzień.
Zaprezentowana miara zyskowności pokazuje
stopę zysku dla akcjonariuszy posiadających
akcje zwykłe w kategoriach wypłat dywidendy
gotówkowej. Interesuje to szczególnie tych
inwestorów, których głównym celem
inwestowania jest raczej otrzymanie bieżącego
zysku od inwestycji niż wzrost ceny rynkowej
inwestycji.