BUDUJEMY DOM

3/2010

45

BUDUJEMY BEZ

B’}DÓW – B

3

Na

Ăcianach dziaïowych nie opiera siÚ ciÚĝar innych elementów budynku, muszÈ

jednak skutecznie separowa

Ê od siebie pomieszczenia. MuszÈ byÊ stabilne,

by da

ïo siÚ na nich zawiesiÊ póïki czy szafki. Wymagamy, by nie przenosiïy

d

ěwiÚków, a czasem teĝ – by skutecznie izolowaïy od chïodniejszego

pomieszczenia. Szczególnie dla tych, którzy lubi

È zmieniaÊ aranĝacjÚ

przestrzeni i pomieszcze

ñ, waĝne jest, czy ĂciankÚ moĝna ïatwo rozebraÊ

i postawi

Ê nowÈ w innym miejscu.

Jarosïaw Antkiewicz

a

Ăcianach dziaïowych nie opiera siÚ ciÚĝar innych elementów budynku, muszÈ

dnak skutecznie separowa

Ê od siebie pomieszczenia. MuszÈ byÊ stabilne,

y da

ïo siÚ na nich zawiesiÊ póïki czy szafki Wymagamy by nie przenosiïy

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

a

J

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

a

a

J

Ja

a

J

a

ro

r

ro

ro

ro

o

ro

ro

ro

ro

ro

o

ro

ro

o

ro

ro

o

oo

o

r

o

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

sï

ï

sï

ï

sï

sï

ssï

sï

sï

sï

ss

a

aw

aw

aw

aw

a

aw

aw

aw

w

aw

aw

aw

aw

aw

aw

w

aw

w

w

aw

aw

w

a

w

a

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

A

nt

n

nt

n

nt

nt

nt

nt

nt

nt

nt

t

t

n

nt

nt

t

t

t

n

t

n

n

ki

ki

ki

ki

ki

ki

ki

k

k

k

i

ki

k

k

k

k

ki

k

k

i

k

ew

ew

ew

ew

ew

ew

ew

ew

w

ew

w

ew

w

ew

w

w

ew

w

w

ew

w

w

ew

e

e

w

ic

ic

ic

ic

ic

c

ic

c

ic

ic

ic

c

ic

i

c

z

z

z

z

zz

z

z

z

z

z

z

z

z

Przestrzeñ

podzielona

fot. ABH Nomos

Stropy

35

Schody wewn

Útrzne

40

PoĝÈdane cechy

Umiejscowienie
¥ciany dziaïowe nie sÈ elementami konstruk-
cyjnymi budynku, ale same s

È dla nich obciÈĝe-

niem. Dlatego zmiana ich po

ïoĝenia lub zasto-

sowanie ci

Úĝszych materiaïów, niĝ przewidzia-

no w projekcie, wymaga konsultacji z konstruk-
torem.

¥cianki dziaïowe moĝna natomiast bez obaw

usun

ÈÊ lub zmieniÊ na wykonane z lĝejszego

materia

ïu. Zwykle takĝe dodanie lub przesuniÚ-

cie lekkich

Ăcianek dziaïowych o konstrukcji

szkieletowej nie powoduje problemów, ale i tu
zdarzaj

È siÚ wyjÈtki.

WytrzymaïoĂÊ
¥cianki dziaïowe powinny wytrzymywaÊ nie-
które rodzaje uderze

ñ, np. spowodowane upad-

kiem kogo

Ă z domowników czy teĝ nieostroĝ-

nym przenoszeniem mebli. Oczywi

Ăcie wygod-

nie jest, je

Ăli ich konstrukcja umoĝliwia zawie-

szenie szafek lub pó

ïek na ksiÈĝki.

Powierzchnia

Ăcian powinna byÊ odporna na

drobne uszkodzenia (uderzenia, zarysowania),

jakie mog

È powodowaÊ zwierzÚta domowe czy

bawi

Èce siÚ dzieci.

IzolacyjnoĂÊ akustyczna
¥ciany dziaïowe powinny izolowaÊ od haïa-
sów pochodz

Ècych z sÈsiednich pomiesz-

cze

ñ, aby w jednym pomieszczeniu moĝna

by

ïo swobodnie przyjmowaÊ goĂci lub sïu-

cha

Ê muzyki, gdy w sÈsiednim ktoĂ z do-

mowników

Ăpi czy pracuje w skupieniu.

Izolacyjno

ĂÊ (děwiÚkowa) zaleĝy gïównie

od materia

ïu, z którego wykonane sÈ Ăciany

¥ciany dziaïowe

BD3_sciany_dzialowe.indd 45

BD3_sciany_dzialowe.indd 45

2010-02-15 20:21:00

2010-02-15 20:21:00

BUDUJEMY DOM

3/2010

46

BUDUJEMY BEZ B’}DÓW – B

3

i si

Úga od okoïo 30 (sïaba) do 50 dB (bardzo

dobra). Jednak w tym przypadku ogromne
znaczenie ma staranno

ĂÊ wykonania i cza-

sem drobny b

ïÈd psuje izolacyjnoĂÊ aku-

styczn

È przegrody, która teoretycznie mogïa-

by bardzo skutecznie t

ïumiÊ haïas. Trzeba

te

ĝ pamiÚtaÊ, ĝe děwiÚki przenoszÈ siÚ rów-

nie

ĝ przez stropy oraz drzwi, a nie tylko

przez

Ăciany.

IzolacyjnoĂÊ cieplna
Je

Ăli Ăciana rozdziela pomieszczenia o zbliĝo-

nej temperaturze (np. sypialnie), to jej izola-
cyjno

ĂÊ cieplna jest nieistotna, ma natomiast

znaczenie, gdy

Ăciana odgradza pomieszcze-

nie ogrzewane np. od nieogrzewanego gara-
ĝu, wtedy Ăciana dziaïowa wymaga ocieple-
nia – inaczej nieuniknione b

ÚdÈ duĝe straty

ciep

ïa. IzolacjÚ termicznÈ najlepiej uïoĝyÊ od

strony ch

ïodniejszego pomieszczenia, wów-

czas sam materia

ï Ăciany nie bÚdzie naraĝony

na przemarzanie.

¥ciany murowane

Materiaïy i konstrukcja
Murowane

Ăciany dziaïowe wznosi siÚ

przed wykonaniem tynków. Najcz

ÚĂciej wy-

konywane s

È z nastÚpujÈcych materiaïów:

ceg

ïy peïnej;

ceg

ïy otworowej;

(dziurawki lub kratówki);

pustaków ceramicznych;

cegie

ï lub bloczków wapienno-

-piaskowych;

bloczków z betonu komórkowego;

pustaków szklanych lub luksferów (jed-
no

Ăciennych ksztaïtek).

¥ciany muruje siÚ na zwykïej zaprawie

wapienno-cementowej, a te z bloczków
o bardzo niewielkiej tolerancji wymiarów
– na cienkowarstwowej zaprawie klejowej.
Podczas murowania

Ăcian temperatura

w pomieszczeniach musi by

Ê dodatnia.

¥cianki z luksferów i pustaków szklanych

mo

ĝna wykonaÊ bez zaprawy – przy uĝyciu

systemowych z

ïÈczek z tworzyw sztucz-

nych i metalu.

Sposób oparcia

Ăcian na podïodze na

gruncie lub stropie powinien by

Ê okreĂlony

w projekcie i nie nale

ĝy go zmieniaÊ, a jeĂli

to konieczne – skonsultowa

Ê zmianÚ z kon-

struktorem. Pomoc konstruktora b

Údzie teĝ

konieczna, je

Ăli Ăcianki sÈ takie jak w pro-

jekcie, ale zmieniono konstrukcj

Ú stropu lub

pod

ïogi na gruncie.

¥ciany dziaïowe ïÈczy siÚ z konstrukcyj-

nymi, wykonuj

Èc w tych ostatnich co naj-

mniej 5-centymetrowe bruzdy. Popularne

jest te

ĝ ïÈczenie „na dotyk” – bez bruzdy,

wówczas jednak

Ăciana dziaïowa powinna

by

Ê zakotwiona w Ăcianie noĂnej za pomocÈ

p

ïaskowników lub prÚtów stalowych ukïa-

danych w co trzeciej lub w co czwartej spo-
inie poziomej.

Takie pr

Úty lub pïaskowniki stalowe

umieszczone w spoinach poziomych s

È tak-

ĝe konieczne jako wzmocnienie, jeĂli Ăciana

Bloczki silikatowe

to bardzo dobry

materia

ï do

wznoszenia

Ăcian

murowanych. Jednak

takie

Ăciany sÈ

bardzo ci

Úĝkie

fot. Glasspol.pl P

ustaki Szklane

Szafki kuchenne s

È znacznym obciÈĝeniem dla

Ăciany. Dlatego niektóre rodzaje Ăcian wymagajÈ
wzmocnienia w miejscu ich zawieszenia

Schemat budowy murowanej

Ăciany dziaïowej

Po

ïÈczenie Ăciany dziaïowej ze ĂcianÈ noĂnÈ przez uformowanie w niej

bruzdy pionowej

fot. Xella (Silka)

kotwa mocuj

Èca

ĂcianÚ dziaïowÈ

do przegrody no

Ănej

ta

Ăma brzegowa z pianki

polietylenowej

grubo

Ăci 1–2 cm

pod

ïoga pïywajÈca

izolacja akustyczna stropu

Ăciana murowana z cegieï peïnych,
pustaków ceramicznych lub
bloczków wapienno-piaskowych

obustronny tynk cementowo-
wapienny lub gipsowy grubo

Ăci

przynajmniej 1,5–2 cm

pr

Út lub pïaskownik stalowy

zaprawa

murarska

bruzda w

Ăcianie noĂnej

BD3_sciany_dzialowe.indd 46

BD3_sciany_dzialowe.indd 46

2010-02-15 20:22:21

2010-02-15 20:22:21

BUDUJEMY DOM

3/2010

47

¥ciany dziaïowe

jest cienka, murowana na grubo

ĂÊ ¼ cegïy,

czyli 6,5 cm.

¥ciana nie moĝe dotykaÊ sufitu, gdyĝ ugi-

nanie si

Ú stropu – nieuniknione w trakcie

eksploatacji domu – powodowa

ïoby znaczne

obci

Èĝenia Ăciany dziaïowej i jej pÚkanie.

Dlatego na jej styku z sufitem pozostawia si

Ú

szczelin

Ú, którÈ nastÚpnie wypeïnia siÚ

trwale elastyczn

È piankÈ poliuretanowÈ.

Ponadto

ĂciankÚ dziaïowÈ czÚsto stawia

si

Ú nie bezpoĂrednio na stropie, lecz na war-

stwie papy podk

ïadowej, by zapewniÊ moĝ-

liwo

ĂÊ swobodnego odksztaïcania siÚ Ăciany

i stropu.

Uwaga! Luksferów i pustaków szklanych

nie

ïÈczy siÚ bezpoĂrednio ze Ăcianami. JeĂli

elementów jest niewiele, to wykonuje si

Ú

wype

ïnionÈ elastycznym materiaïem szcze-

lin

Ú pomiÚdzy murem a elementami szkla-

nymi. Natomiast

Ăciany z pustaków szkla-

nych wykonuje si

Ú, najpierw kotwiÈc do

Ăcian noĂnych ramÚ (najczÚĂciej metalowÈ),
po czym wype

ïnia siÚ jÈ ksztaïtkami szkla-

nymi. Szczelin

Ú pomiÚdzy ramÈ a ĂcianÈ

wype

ïnia siÚ, podobnie jak poprzednio,

trwale elastycznym materia

ïem, np. piankÈ

poliuretanow

È. Zapobiega to przenoszeniu

na elementy szklane napr

Úĝeñ, które mogïy-

by spowodowa

Ê ich pÚkanie.

Cechy uĝytkowe
Najwa

ĝniejsze cechy Ăcian murowanych

z ró

ĝnych materiaïów zestawiono w tabeli 1.

Na

Ăcianach murowanych zazwyczaj moĝ-

na bez problemów zawiesza

Ê meble, uĝywa-

j

Èc do tego koïków rozporowych. Najlepsze

s

È pod tym wzglÚdem Ăciany dziaïowe z peï-

nych elementów, bo du

ĝe otwory np. w cegle

dziurawce utrudniaj

È mocowanie sprzÚtów

i wymagaj

È stosowania specjalnych koïków.

W

ïaĂciwoĂci uĝytkowe Ăcian dziaïowych

zale

ĝÈ w pewnym stopniu od rodzaju tyn-

ków, jakimi s

È wykoñczone:

cementowo-wapienne, cho

Ê nieco chropo-

wate, s

È odporne na drobne uszkodzenia i za-

wilgocenie, a wi

Úc odpowiednie do piwnic,

pomieszcze

ñ gospodarczych, a takĝe koryta-

rza czy holu,

tynki gipsowe oraz p

ïyty gipsowo-kartono-

we s

È gïadkie i równe, ale podatne na uszko-

dzenia oraz wra

ĝliwe na dziaïanie wody,

a wi

Úc nadajÈ siÚ do takich pomieszczeñ, jak

sypialnie, salon czy gabinet.

Rodzaj tynku dobiera si

Ú teĝ ze wzglÚdu na

sposób prowadzenia instalacji elektrycznej:

w tynkach tradycyjnych, które maj

È gru-

bo

ĂÊ 1,5–2 cm, moĝna jÈ ukryÊ,

w cienkowarstwowych to niemo

ĝliwe, za-

tem trzeba wycina

Ê bruzdy w Ăcianie, co jest

pracoch

ïonne i zwiÚksza koszty. Bruzdy naj-

ïatwiej wykonuje siÚ w betonie komórko-
wym, k

ïopotliwe jest natomiast zrobienie ich

w elementach ceramicznych z dr

Èĝeniami

(

ïatwo siÚ kruszÈ).

Du

ĝa masa Ăcian zapewnia dobrÈ izolacyj-

no

ĂÊ děwiÚkowÈ, dlatego dobrze wypada pod

tym wzgl

Údem np. cegïa peïna, sïabo nato-

miast beton komórkowy (szczególnie lekkiej
odmiany 400). T

ïumieniu děwiÚków sprzyjajÈ

grube tradycyjne tynki, pogarszaj

È je natomiast

suche tynki z p

ïyt gipsowo-kartonowych przy-

klejanych na „placki” z zaprawy klejowej.

Szczelina pomi

Údzy górnÈ krawÚdziÈ Ăcia-

ny a stropem musi by

Ê starannie wypeïniona,

bo inaczej b

Údzie mostkiem akustycznym,

czyli miejscem przenikania ha

ïasów.

Izolacyjno

ĂÊ děwiÚkowÈ psujÈ takĝe wszel-

kie szczeliny prostopad

ïe do powierzchni

Ăciany. Dlatego spoiny muru powinny byÊ
starannie wype

ïnione.

Izolacyjno

ĂÊ termiczna murowanych Ăcian

dzia

ïowych jest bardzo sïaba, dlatego jeĂli

maj

È stanowiÊ skutecznÈ barierÚ przed

ucieczk

È ciepïa z pomieszczeñ ogrzewanych

do nieogrzewanych, wymagaj

È ocieplenia.

¥ciany szkieletowe

Materiaï i konstrukcja
Szkieletowe

Ăciany dziaïowe wznosi siÚ zwykle

ju

ĝ po wykonaniu tynków. Poniewaĝ nie wyma-

gaj

È prac mokrych (murowania, tynkowania),

mo

ĝna je budowaÊ takĝe wówczas, gdy tempe-

ratura spadnie poni

ĝej 0°C. Niskie temperatury

nie pozwalaj

È jednak na spoinowanie, Ăciany

nie b

ÚdÈ wiÚc wykoñczone. Ponadto Ăciany

szkieletowe nie mog

È byÊ naraĝone na zawilgo-

cenie. Rozwi

Èzanie to wybiera siÚ czÚsto przy

przebudowie ju

ĝ wykoñczonych pomieszczeñ,

bo roboty s

È stosunkowo „czyste” i szybkie.

Wyka

ñczanie Ăcian tynkiem maszynowym.

Przy du

ĝej powierzchni wykorzystanie agregatu

tynkarskiego zdecydowanie przyspiesza prac

Ú

fot. Baumit

materia

ï

grubo

ĂÊ wraz

z tynkiem [cm]

masa wraz

z tynkiem

[kg/m

2

]

izolacyjno

ĂÊ akustyczna

R

A1R

[dB]

ceg

ïa peïna 15

255

47

ceg

ïa dziurawka

9,5

130

38

Porotherm 11,5 P+W

14,5

175

42

bloczki silikatowe Silka E8

11

150

43

bloczki silikatowe Silka E12

15

210

45

bloczki z betonu komórkowego

14,5

110

34

Ăciana szkieletowa z pojedynczÈ

warstw

È pïyt g-k

7,5

30

36

Ăciana szkieletowa z pojedynczÈ

warstw

È pïyt g-k

12,5

35

40

Ăciana szkieletowa z podwójnÈ

warstw

È pïyt g-k

15

60

48

Tabela 1. Podstawowe cechy Ăcian dziaïowych murowanych i szkieletowych

Wybieraj

Èc materiaï na Ăciany dziaïowe,

warto mie

Ê na uwadze przede wszystkim jego

zdolno

ĂÊ do tïumienia děwiÚków. Najlepsza pod

tym wzgl

Údem jest cegïa peïna (a) oraz bloczki

silikatowe (b)

fot. Ceramika Lewk

owo

fot. P

revar

fot. Grupa Silikaty

fot. Cerabud Krotoszyn

a

b

BD3_sciany_dzialowe.indd 47

BD3_sciany_dzialowe.indd 47

2010-02-16 12:41:33

2010-02-16 12:41:33

BUDUJEMY DOM

3/2010

48

BUDUJEMY BEZ B’}DÓW – B

3

Na szkielet no

Ăny uĝywa siÚ ocynkowa-

nych profili stalowych lub drewna, a na po-
szycie stosuje p

ïyty:

gipsowo-kartonowe;
gipsowo-w

ïóknowe;

drewnopochodne – wiórowe, sklejk

Ú lub

OSB.

Najpopularniejsze s

È pïyty gipsowo-karto-

nowe, produkowane w kilku odmianach:

GKB – zwyk

ïe przeznaczone do pomiesz-

cze

ñ suchych;

GKBI – o zwi

Úkszonej odpornoĂci na zawilgo-

cenie, lecz nieodporne na bezpo

Ărednie dziaïa-

nie wody – przeznaczone do

ïazienek i kuchni.

Maj

È charakterystyczny zielony kolor kartonu;

GKF – o zwi

Úkszonej odpornoĂci na dïugo-

trwa

ïe dziaïanie ognia (choÊ wszystkie pïyty

gipsowo-kartonowe s

È niepalne); te sÈ ponad-

to nieco ci

Úĝsze i bardziej wytrzymaïe me-

chanicznie od zwyk

ïych;

GKFI – o zwi

Úkszonej odpornoĂci na dzia-

ïanie zarówno ognia, jak i wilgoci.
Typowe p

ïyty g-k majÈ wymiary:

– szeroko

ĂÊ – 120 cm,

– wysoko

ĂÊ – od 260 do 300 cm,

– grubo

ĂÊ – 12,5 mm.

Produkowane s

È takĝe pïyty innej gruboĂci

np. 25 mm (tzw. p

ïyty „grubas”), bardziej wy-

trzyma

ïe na uszkodzenia, oraz zastÚpujÈce

dwie warstwy zwyk

ïych pïyt.

P

ïyty g-k bardzo ïatwo przycina siÚ na ĝÈ-

dany wymiar.

Profile obwodowe szkieletu

Ăciany mocuje

si

Ú na koïki rozporowe do podïoĝa, sufitu

oraz

Ăcian konstrukcyjnych. Typowy rozstaw

s

ïupków szkieletu wynosi 60 cm, co stanowi

po

ïowÚ szerokoĂci pïyty. Pïyty gipsowo-karto-

nowe przykr

Úca siÚ wkrÚtami do sïupków, nie

mocuje si

Ú ich natomiast do profili przy pod-

ïodze i przy suficie. PomiÚdzy krawÚdziÈ pïyt
a pod

ïogÈ oraz sufitem zostawia siÚ szczeliny

szeroko

Ăci ok. 1 cm, inaczej uginanie siÚ stro-

pu mog

ïoby powodowaÊ pÚkanie pïyt.

Przestrzenie mi

Údzy elementami szkieletu

Ăciany dziaïowej wypeïnia siÚ zwykle weïnÈ
mineraln

È, by poprawiÊ izolacyjnoĂÊ aku-

styczn

È, a poïÈczenia pïyt szpachluje,

wzmacniaj

Èc poïÈczenie siatkÈ z wïókna

szklanego lub ta

ĂmÈ zbrojÈcÈ.

Cechy uĝytkowe
Typowa

Ăcianka szkieletowa z poszyciem jed-

nowarstwowym jest kilkakrotnie l

ĝejsza od

Ăcian murowanych. Dlatego wïaĂnie tego ro-
dzaju

Ăciany moĝna praktycznie dowolnie

ustawia

Ê na stropach, bo powodowane przez

nie obci

Èĝenia sÈ bardzo niewielkie.

Poszycie z p

ïyt gipsowo-kartonowych jest

wra

ĝliwe na uszkodzenia. Bardziej wytrzy-

ma

ïe sÈ pïyty drewnopochodne oraz gipsowo-

-w

ïóknowe. Brzegi pïyt tworzÈce krawÚdě

Ăciany wzmacnia siÚ specjalnymi metalowy-
mi profilami, zabezpieczaj

Ècymi przed ich

ukruszeniem.

Do zawieszania lekkich szafek czy pó

ïek

na

Ăcianach szkieletowych trzeba uĝyÊ spe-

cjalnych ko

ïków rozporowych przeznaczo-

nych do p

ïyt, ale ciÚĝsze sprzÚty, np. szafki

kuchenne, wymagaj

È usztywnienia Ăcian do-

datkowymi profilami, a zatem – zaplanowa-
nia aran

ĝacji pomieszczenia przed wykona-

niem

Ăcian.

Do zawieszania ci

Úĝszych sprzÚtów bez

wzmocnienia dodatkowymi profilami nadaj

È

si

Ú Ăciany z poszyciem z pïyt gipsowo-

-w

ïóknowych oraz drewnopochodnych.

Schemat budowy

Ăciany szkieletowej (z podwójnÈ warstwÈ pïyt g-k)

Pokrywanie

Ăcian szkieletowych pïytami g-k. DïugoĂÊ pïyt najlepiej dobraÊ

do wysoko

Ăci pomieszczeñ. Wokóï otworów drzwiowych pïyty przycina siÚ

tak, by kraw

Údě pïyty nie pokrywaïa siÚ z krawÚdziÈ oĂcieĝnicy

fot. P

olskie Stowar

zyszenie Gipsu

fot. Metpol

Profile

wzmacniaj

Èce

– sposób na
uodpornienie
kraw

Údzi pïyt

na uszkodzenia

pierwsza warstwa p

ïyt

druga warstwa p

ïyt

warstwa wyko

ñczeniowa

– farba, tapeta itp.

wkr

Úty

ta

Ăma wzmacniajÈca

szpachla gipsowa

we

ïna mineralna

s

ïupek

profil sufitowy

otwór do prowadzenia
przewodów

ta

Ăma brzegowa

BD3_sciany_dzialowe.indd 48

BD3_sciany_dzialowe.indd 48

2010-02-15 20:24:15

2010-02-15 20:24:15

BUDUJEMY DOM

3/2010

49

¥ciany dziaïowe

Wewn

Ètrz szkieletowych Ăcian dziaïowych

ïatwo prowadzi siÚ przewody instalacyjne:
w profilach stalowych – przez fabrycznie
przygotowane otwory, przez elementy drew-
niane – po nawierceniu otworów w odpo-
wiednich miejscach. Mo

ĝna w ten sposób po-

prowadzi

Ê zarówno przewody elektryczne,

jak i ruroci

Ègi. Przewody nie powinny jednak

styka

Ê siÚ bezpoĂrednio ze szkieletem Ăciany

ani z poszyciem, dlatego elementy instalacji
os

ïania siÚ karbowanÈ rurkÈ z tworzywa

sztucznego (peszlem).

Izolacyjno

ĂÊ děwiÚkowa typowych Ăcian

szkieletowych jest gorsza ni

ĝ Ăcian murowa-

nych, mo

ĝna jÈ jednak znacznie poprawiÊ,

stosuj

Èc podwójne poszycie z pïyt lub grub-

sze i ci

Úĝsze pïyty.

Uwaga! W Ăcianach z podwójnym poszy-

ciem spoiny w kolejnych warstwach powin-
ny by

Ê wzglÚdem siebie przesuniÚte.

Dla izolacyjno

Ăci akustycznej Ăcian bardzo

wa

ĝne jest teĝ umieszczenie pasa specjalnej

ta

Ămy, filcu lub gumy w miejscu styku profili

szkieletu z pod

ïogÈ sufitem i Ăcianami.

Ta

Ăma jest uszczelnieniem děwiÚkochïon-

nym, pe

ïni w tych miejscach teĝ funkcjÚ dy-

latacji, zapewniaj

Èc swobodÚ odksztaïcania

si

Ú stykajÈcych siÚ elementów.

Popraw

Ú izolacyjnoĂci děwiÚkowej zapew-

nia tak

ĝe weïna mineralna wypeïniajÈca

ĂciankÚ. Najlepszy efekt osiÈgniemy jednak
gdy we

ïna mineralna nie bÚdzie wypeïniaÊ

ca

ïej wolnej przestrzeni. WïaĂciwoĂci děwiÚ-

koch

ïonne poprawia pozostawienie szerokiej

na 2–3 cm pustki powietrznej pomi

Údzy war-

stw

È weïny a pïytami poszycia z jednej stro-

ny. Ze wzgl

Údu na akustykÚ korzystniejsze

jest oparcie

Ăcianki nie na podïodze pïywajÈ-

cej lecz na konstrukcyjnej warstwie stropu.

Jednak to rzadko stosowane rozwi

Èzanie, bo

wymaga wyci

Úcia wierzchnich warstw pod-

ïogi. JeĂli zechcemy póěniej zmieniÊ ukïad
Ăcianek dziaïowych naprawa podïogi w daw-
nym miejscu posadowienia

Ăcianki bÚdzie

k

ïopotliwa.

Warstwa we

ïny mineralnej znaczÈco zwiÚk-

sza izolacyjno

ĂÊ cieplnÈ Ăciany – warstwa gru-

bo

Ăci 10 cm zapewnia wspóïczynnik U poni-

ĝej 0,5 W/(m

2

•

K), co jest wa

ĝne, gdy Ăciana

oddziela pomieszczenia mieszkalne od nie-
ogrzewanego gara

ĝu czy przedsionka. (Ăcianka

murowana o takiej grubo

Ăci ma pomijalnÈ,

kilkunastokrotnie gorsz

È, izolacyjnoĂÊ).

Uwaga! W takiej sytuacji weïnÈ naleĝy

wype

ïniÊ takĝe metalowe profile szkieletu

no

Ănego – inaczej stanÈ siÚ mostkami

termicznymi. Ponadto od strony cieplejsze-
go (mieszkalnego) pomieszczenia nale

ĝy

u

ĝoĝyÊ w Ăcianie warstwÚ folii paroizolacyj-

nej. Inaczej para wodna z powietrza mo

ĝe

wykrapla

Ê siÚ wewnÈtrz Ăciany.

Ko

ïki rozporowe przeznaczone do pïyt. Po wkrÚceniu trzpienia koïek rozszerza siÚ (moĝe nawet formo-

wa

Ê siÚ z niego „krzyĝak") rozkïadajÈc obciÈĝenie na duĝÈ powierzchniÚ pïyty

fot. J. Antkiewicz

Specjalna izolacja

akustyczna

W niektórych sytuacjach izolacyjno

ĂÊ

akustyczna typowych

Ăcian jest zbyt ni-

ska. Bardzo uci

Èĝliwy dla domowników

mo

ĝe byÊ np. haïas powodowany przez

zestaw hydroforowy umieszczony w po-

mieszczeniu gospodarczym. Mo

ĝna sobie

z tym poradzi

Ê stosujÈc specjalne mate-

ria

ïy wygïuszajÈce. Ich dobór najlepiej po-

wierzy

Ê specjaliĂcie, bo znaczenie ma np.

cz

ÚstotliwoĂÊ tïumionych děwiÚków.

fot. Natural Chemical P

roducts

Dzi

Úki budowie warstwowej pïyty wy-

g

ïuszajÈce mogÈ skutecznie tïumiÊ děwiÚki

o ró

ĝnych czÚstotliwoĂciach

Koszty

Orientacyjne koszty 1 m

2

Ăcian dziaïowych wykonanych z róĝnych materiaïów:

*Tynkowania wymagaj

È wszystkie Ăcianki murowane, do kosztu ich wykonania naleĝy doliczyÊ

wi

Úc ok. 50–60 zï/m

2

Warstwa tynku zwi

Úksza ponadto gruboĂÊ Ăcian murowanych o 3–4 cm

rodzaj

Ăciany

materia

ïy

[z

ï]/m

2

robocizna

[z

ï]/m

2

ceg

ïa peïna 12 cm

50

20–25

beton komórkowy 11,5 cm

40

15–20

bloczki silikatowe 12 cm

30

20–25

bloczki silikatowe 8 cm

25

20–25

tynk grubo

Ăci 1,5-2 cm naniesiony obustronnie*

10

40–50

Ăciana szkieletowa 12,5 cm z pojedynczÈ warstwÈ pïyt g-k

35

30

Ăciana szkieletowa 15 cm z podwójnÈ warstwÈ pïyt g-k

50

40

BD3_sciany_dzialowe.indd 49

BD3_sciany_dzialowe.indd 49

2010-02-15 20:25:09

2010-02-15 20:25:09