KANON Z FIZYKI

KANON Z FIZYKI

KANON Z FIZYKI

KANON Z FIZYKI

SESJA LETNIA.

SESJA LETNIA.

SESJA LETNIA.

SESJA LETNIA.

Prawo Coulomba:

(elektrostatyka)

Każde dwa ładunki oddziałują ze sobą z siłą proporcjonalną do wartości tych ładunków i odwrotnie
proporcjonalną do kwadratu odległości pomiędzy tymi ładunkami.

F=



*











K=



Wektor natężenia pola elektrycznego:

Opisuje liczbowo pole elektryczne.
Natężenie pola elektrycznego [E] w dowolnym punkcie jest określone przez siłę [F] działającą w tym punkcie na
dodatni ładunek próbny.

Wektor indukcji pola magnetycznego:

(magnetyka)

Wektor którego kierunek jest styczny w każdym punkcie do linii pola magnetycznego, a zwrot zgodny ze
zwrotem linii pola , opisuje ilościowo pole magnetyczne.
Indukcja magnetyczna jest definiowana przez siłę Lorentza.
F= qVxB

F – siła działająca na ładunek

Q – ładunek elektryczny
V – prędkość ładunku

Jeżeli w pewnym obszarze na poruszający się ładunek działa siła [F] to w obszarze tym występuje pole
magnetyczne o Indukcji [B].

[B]= T (tesla)

T=





=







Prawo Biote’a Savarte’a:

(źródłem pola magnetycznego jest prąd)

Całkowita Indukcja magnetyczna [B] w danym punkcie pola jest równa:

dB=







*







=







*

 









– przenikalność magnetyczna próżni



  



T





I – natężenie prądu w przewodniku

r – odległość elementu przewodnika od punktu pola

Indukcja magnetyczna [B] w danym punkcie pola magnetycznego wytworzona przez przewodnik z prądem o
dowolnym kształcie jest sumą wektorową Indukcji [dB] w danym punkcie pola magnetycznego.

Prawo Gaussa dla pola elektrycznego:

Strumień natężenia pola elektrycznego [E] przenikający przez powierzchnię zamkniętą [S] jest równy

całkowitemu ładunkowi otoczonemu przez tę powierzchnię i podzielonemu przez stałą dielektryczną ośrodka

.

!



=

"



=>

#    Str (strumień) = Wb [weber] = T*$

%

Prawo Gaussa dla pola magnetycznego:

Całkowity strumień indukcji magnetycznej przechodzący przez powierzchnię zamkniętą jest równy zeru. Fakt
ten wynika z tąd, iż pole magnetyczne jest bezźródłowe – nie istnieją ładunki magnetyczne.
Str=

# &'( ) *

Prawo Indukcji elektromagnetycznej Faraday’a:

Siła elektromotoryczna indukcji jest równa szybkości zmian strumienia magnetycznego (ze znakiem ujemnym)
przechodzącego przez powierzchnię rozpiętą na obwodzie.

+ ) ,

 !

!

Pole [E] dla nieruchomych ładunków:

#    )

Pole [E] dla zmiennego zmiennej indukcji [B]:

#    ) ,

 !

-

!

Prawo Ampere’a:

(indukcja)

Pole magnetyczne nie jest polem potencjalnym:

# -   ) 



Pole elektrostatyczne jest polem potencjalnym:

#    )

Całka okrężna po dowolnej drodze z pola [B] jest równa prądowi przepływającemu przez dowolną powierzchnię
rozpiętą na tej drodze.

Rozszerzenie Maxwella:

Pojawiające się w kondensatorze pole elektryczne może skompensować brak prądu i być źródłem pola [B].

. -   ) 

 / +



 !



!

Źródłem pola [B] jest prąd [





0 ale także zmieniające się pole [E].

Źródła magnetyzmu materii:

Źródłem pola magnetycznego jest prąd, ale także materiały magnetyczne.

Źródła pola magnetycznego:

-Cewka Helmholtza

-Cewka nadprzewodząca

-elektromagnes

Źródłem prądu w magnetycznego w materiałach magnetycznych są elementarne prądy atomowe.
Paramagnetyk – metal w którym momenty magnetyczne jego atomów słabo ze sobą oddziaływują.

Magnesowanie = 0

Ferromagnetyk- metal w którym momenty magnetyczne jego atomów silnie ze sobą oddziaływują.

Magnesowanie

1 *

Kiedy temperatura metalu przekroczy punkt Curie, ferromagnetyk zmienia się w paramagnetyk.

Fala elektromagnetyczna:

Jest to rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie w postaci pola elektromagnetycznego.

Widmo fal elektromagnetycznych:

Jest to pełen zakres częstotliwości różnych fal elektromagnetycznych.

Zmieniające się pole elektryczne [E] wytwarza zmieniające się pole magnetyczne [B] i odwrotnie.

Prąd zmienny powoduje utworzenie zmiennych pól: elektrycznego i magnetycznego w każdym miejscu gdzie [B]

jest prostopadłe do [E] przy czym E=cB a prędkość propagacji

2



)



+

3

4

Najprostsza postać fali magnetycznej:

-

5

) -

6 , 7!8

Najprostsza postać fali elektrycznej:



9

) 

 6 , 7!8

Fale o częstotliwościach elastycznych:

Fale radiowe -> mikrofale -> podczerwień -> nadfiolet -> promieniowanie x -> promieniowanie gamma

Źródłem fali elektromagnetycznej jest poruszający się ładunek.

Dyfrakcja promieni x na krysztale:

Gdy promienie Rentgena (ułożone regularnie) padają na sieć krystaliczną (ułożoną regularnie), elektrony
kryształu zachowują się jak układ wielu szczelin przez co tworzą atomową siatkę dyfrakcyjną.

Różnica dróg optycznych między promieniami odbitymi na sąsiednich płaszczyznach:
:) ;< ale

=
>

) ?@AB :) ;< ) ;'?@AB

Promienie wzmacniają się jeżeli

: równa jest wielokrotności długości fali.

Wzór Bagga:

nλ=2dsinϴ

n- rząd ugięcia
λ- długość fali promieniowania rentgenowskiego
d- odległość międzypłaszczyznowa na których zachodzi roproszenie
ϴ- kąd padanie definiowany jako kąt między wiązką promieni pierwotnych, apłaszczyzną kryształu.

Jeżeli na powierzchnię kryształu pada pod niewielkim kątem wąska monochromatyczna wiązka promieni x dla określonych wartości tego
kąta zachodzi odbicie wiązki od powierzchni. W rzeczywistości ma tu miejsce zjawisko dyfrakcji i interferencji promieni x rozproszonych na
poszczególnych atomach kryształu.

Interferencja światła na dwóch szczelinach:

Zasada Huygensa: obraz interferencyjny id źródeł światła i od szczelin na które pada światło jest identyczny.
Gdy czoło fali wnika do otworu, to każda część czoła fali zachowuje się tak jakby była nowym źródłem fali
kulistej.
Warunek na podstawie maximum: dsin

=nλ

Warunek na powstanie minimum: dsin

=(n+



8C

d- odstęp między szczelinami (ich środkami)
λ- długość fali
n- rząd wielkości

sin

D=

E
F

funkcja falowa równanie shrȍdingera:

Prawdopodobieństwo znalezienia cząstki w chwili t w miejscu (x,y,z) jest kwadratem modułu funkcji falowej
P(x,y,z,t)= |

G(x,y,z,t)^2

Jeżeli interesują nas tylko stany cząstek których prawdopodobieństwo podobieństwa nie zależą od czasu to
wystarczy rozwiązać równanie niezależne od czasu.