FARMAKOTERAPIA W

FARMAKOTERAPIA W

STANACH NAGŁYCH

STANACH NAGŁYCH

STANACH NAGŁYCH

STANACH NAGŁYCH

WG WYTYCZNYCH EUROPEJSKIEJ RADY DS.

RESUSCYTACJI 2005

1

W stanach nagłych – ostrych stanach zagrożenia życia – najistotniejsze znaczenie ma

zapewnienie podstawowych

czynności życiowych wg zasady ABC oraz niedopuszczenie do pogorszenia

stanu

zdrowia poprzez

natychmiastowe leczenie objawowe i przyczynowe powstałych zaburzeń.

Szpitalny

Oddział Ratunkowy jest miejscem, gdzie kontynuuje się, rozpoczętą przez zespoły wyjazdowe

pogotowia ratunkowego, terapię ostrych stanów zagrożenia życia. Bardzo często w takich sytuacjach
pierwszeństwo mają zabiegi ratujące życie (udrożnienie dróg oddechowych i utrzymanie ich drożności,
zapewnienie odpowiedniej wentylacji płuc, masaż pośredni serca, odbarczenie odmy opłucnej czy
tamponady osierdzia).

Jednym z podstawowych elementów postępowania w stanach nagłych jest farmakoterapia.

Zasadą jest podawanie silnie i szybko działających leków najczęściej drogą dożylną. W wybranych
sytuacjach wykorzystuje się inne drogi ( dotchawicza, doszpikowa).

Proponujemy ujednolicenie farmakoterapii stanów nagłych tak, aby zespół lekarzy i

pielęgniarek pracujących w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym znalazł w przedstawionym

wykazie

leków te, które są niezbędne do zastosowania w określonej sytuacji klinicznej.

leków te, które są niezbędne do zastosowania w określonej sytuacji klinicznej.

Wybór konkretnego leku, jego dawka , sposób podania ( bolus, wlew ciągły) zależy od decyzji

lekarza

podjętej po ocenie stanu chorego ( wywiad, badanie przedmiotowe, badania dodatkowe) i

postawieniu rozpoznania.

W opracowaniu nie uwzględniono osobno tlenu jako leku rozumiejąc, że w każdym stanie

nagłym podaje się choremu do oddychania wysokie stężenia tlenu przez maskę tlenową (także Venturiego),
wąsy tlenowe, cewnik donosowy czy rurkę intubacyjną.

2

DROGI PODAWANIA LEKÓW W RESUSCYTACJI

1.

śyły obwodowe :najczęściej wykorzystywana droga podawania leków :

-

żyły przedramienia, żyła odłokciowa, żyła szyjna zewnętrzna

-

przez żyłę odłokciową można wprowadzić cewnik do żyły centralnej

-

po podaniu leku należy podać 20 ml płynu ( woda do wstrzyknięć, sól fizjologiczna), co skraca czas

dotarcia leku do głównych tętnic

-

NIE podawać leków reanimacyjnych do żył nadgarstka i dłoni: leki słabo przenikają do krążenia

centralnego

2.

śyły centralne: żyła szyjna wewnętrzna, podobojczykowa

-

uzyskuje się najwyższe stężenia leku po ich podaniu do żyły centralnej

-

wykorzystuje się ewentualnie już istniejącą drogę

-

wykorzystuje się ewentualnie już istniejącą drogę

-

żyła centralna jest optymalną drogą podania leków podczas resuscytacji: wymaga to przerwania czynności

reanimacyjnych, istnieje niebezpieczeństwo odmy i krwiaka opłucnej, szczególnie przy leczeniu

trombolitycznym, trudno zachować zasady aseptyki

-

przy braku odpowiedniego sprzętu i wyszkolonego personelu kaniuluje się żyły obwodowe

3.

Droga dotchawicza przez rurkę intubacyjną

-

szczególnie wykorzystywana przy trudnościach w uzyskaniu dostępu do żyły

-

leki stosowane dotchawiczo: adrenalina, atropina, lidokaina, , nalokson

-

podaje się 2-3 razy większą dawkę niż przy podaniu dożylnym rozpuszczoną w 10 ml soli fizjologicznej

lub wody do wstrzyknięć po podaniu dotchawiczym należy wykonać 5 sztucznych oddechów 3

4. Droga doszpikowa

-

szczególnie wykorzystywana u małych dzieci przy braku dostępu do żyły

-

doszpikowo można podawać wszystkie leki i płyny

-

miejsce wkłucia : bliższa przednioprzyśrodkowa część piszczeli 2 cm poniżej wyniosłości

piszczelowej

5

5..

NIE

NIE podaje

podaje się

się w

w czasie

czasie resuscytacji

resuscytacji leków

leków podskórniei

podskórniei domięśniowo

domięśniowo

6

6..

NIE

NIE podaje

podaje się

się leków

leków do

do żyły

żyły udowej,

udowej, chyba

chyba że

że założono

założono cewnik

cewnik sięgający

sięgający powyżej

powyżej

przepony

przepony

7

7..

NIE

NIE podaje

podaje się

się leków

leków dosercowo

dosercowo :: możliwość

możliwość uszkodzenia

uszkodzenia tętnicy

tętnicy wieńcowej,

wieńcowej, podania

podania

leku

leku do

do mięśnia

mięśnia sercowego,

sercowego, wytworzenia

wytworzenia odmy

odmy opłucnowej,

opłucnowej, krwiaka

krwiaka opłucnej

opłucnej czy

czy

leku

leku do

do mięśnia

mięśnia sercowego,

sercowego, wytworzenia

wytworzenia odmy

odmy opłucnowej,

opłucnowej, krwiaka

krwiaka opłucnej

opłucnej czy

czy

krwiaka

krwiaka osierdzia

osierdzia;; konieczność

konieczność przerwania

przerwania czynności

czynności reanimacyjnych

reanimacyjnych (masażu

(masażu serca

serca ii

wentylacji)

wentylacji)

4

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

epinefryna

Inj.Adrenalini 0,1%

amp

1 mg=1ml

1 mg co 3 min

atropina

Atropinum
sulfuricum

amp

1 mg=1ml

3 mg jednorazowo

amiodaron

Cordarone

amp

150 mg= 3 ml

300 mg w 20 ml
5

%

glukozy

przez 1-2 min

LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI wg wytycznych

Europejskiej Rady ds. Resuscytacji 2005

przez 1-2 min

lidocaina

Lignocainum

HCl

2%
1%

amp

2 ml
20 ml
1 ml=20 mg
1 ml=10 mg

1-1,5 mg/kg ,
śr.100mg,
nast. wlew ciągły 2-
4 mg/ min

wodorowęglan
sodu

NaHCO3 8,4%

amp

20 mEq=20 ml

1 ml=1 mmol

1 mmol/kg, nast.
0,5 mmol/kg co 10
min

magnez

20% MgSO4

amp

10 ml=2g

1-2 g w 100 ml soli
fizjologicznej przez
1-2 min

wazopresyna

Pitressin

amp.

10j.=0,5 ml
20j.=1 ml

40 j.jednorazowo

5

UWAGI

Podczas resuscytacji zawsze pierwszeństwo mają czynności ABC ( udrożnienie dróg
oddechowych, sztuczne oddychanie, masaż pośredni serca , ew. defibrylacja elektryczna).

Cele farmakoterapii w resuscytacji :

-

poprawa ukrwienia narządów podczas akcji reanimacyjnej (szczególnie OUN)

-

ułatwienie defibrylacji elektrycznej

-

zapobieganie komorowym zaburzeniom rytmu (nawrotom migotania komór)

-

zapobieganie komorowym zaburzeniom rytmu (nawrotom migotania komór)

-

zwiększenie pobudliwości i przewodzenia w bradyasystolii lub asystolii

-

wyrównanie zaburzeń metabolicznych

6

1. Adrenalina:

-

działa pobudzająco na receptory alfa1 i alfa2 oraz beta1 ibeta2

-

działanie adrenaliny powoduje wzrost oporu obwodowego, zapobieganie zapadaniu żył, wzrost ciśnienia

rozkurczowego w aorcie oraz zwiększenie przepływu mózgowego i wieńcowego, a także wzrost siły skurczu mięśnia
sercowego, poprawę przewodzenia i automatyzmu w układzie bodżcoprzewodzącym serca i zwiększenie amplitudy
migotania komór

-

stosowana w: migotaniu komór, aktywności elektrycznej bez tętna oraz w asystolii

-

dawkowanie : 1 mg co 3 min

-

poprzednio stosowane były zwiększane dawki : 1mg, następnie 3 mg, następnie 5 mg oraz duże dawki: 0,1

mg/kg (śr.5-10 mg) co 3 min – obecnie takie dawkowanie nie jest polecane

-

działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia, zaburzenia rytmu,

obkurczenie naczyń nerkowych, wzrost zużycia tlenu przez mięsień sercowy

2.

Atropina

2.

Atropina

-

ma działanie parasympatykolityczne : blokuje pobudzenie nerwu błędnego

-

działanie polega na zwiększeniu częstości pobudzeń zatokowych i poprawie przewodnictwa i automatyzm

układu bodżcoprzewodzącego

-

stosuje się ją w przypadku aktywności elektrycznej bez tętna ( dawniej: rozkojarzenie elektromechaniczne) i

asystolii

-

najbardziej skuteczna przy zatrzymaniu krążenia z powodu pobudzenia nerwu błędnego ( zatrzymanie

odruchowe)

-

dawkowanie : jednorazowo 3 mg dożylnie

-

uwaga! Dawka mniejsza niż 0,5 mg może spowodować paradoksalną bradykardię

-

działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia (przewaga współczulna) z

arytmią) , suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji oczu

7

3

Amiodaron

-

lek pierwszego rzutu w migotaniu komór opornym na defibrylację

-

dawkowanie 300 mg = 2 amp rozpuszczone w 20 ml 5% glukozy w powolnym wstrzyknięciu przez 1-2 minuty

po trzech defibrylacjach

4.

Lidokaina

-

stosowana w migotaniu komór opornym na defibrylację, jeśli niedostępny jest amiodaron

- zmniejsza pobudliwość komórek mięśnia sercowego, tłumi ektopowe komorowe

zaburzenia rymu, podwyższa próg migotania komór

zaburzenia rymu, podwyższa próg migotania komór

-

działanie: stabilizuje błony komórkowe, zmniejsza szybkość depolaryzacji, obniża próg defibrylacji

-

dawkowanie : 1-1,5 mg/kg w bolusie (średnio 100 mg) , następna dawka po 8-10 min 0,5 mg/kg (średnio 50 mg)

tak, aby nie przekroczyć 3 mg/kg; po powrocie spontanicznego krążenia wlew ciągły 2-4 mg/min

-

1 ml 2% lidokainy = 20 mg

-

5 ml 2% lidokainy = 100 mg

8

5.

Wodorowęglan sodu

-

istnieją kontrowersje co do stosowania wodorowęglanów w resuscytacji

-

stosowany, gdy zatrzymanie krążenia trwa > 5 min, gdy resuscytacja krążeniowo – oddechowa przedłuża się

ponad 10 min

-

zalecane stosowanie przy uprzednio istniejącej kwasicy metabolicznej, hiperkaliemii, zatruciu lekami ,

antydepresyjnymi trójcyklicznymi

-

dawkowanie : 1 mmol/kg (50mol ), następne dawki co 10 min 0,5 mmol/kg

-

1 ml 8,4% NaHCO3 = 1 mmol

-

konieczność zapewnienia skutecznej eliminacji CO2 ( sprawna wentylacja)

-

przy przedawkowaniu – możliwa alkaloza metaboliczna

6.

Magnez

-

szczególnie polecany przy istniejącym niedoborze magnezu

-

polecany przy długo utrzymującym się migotaniu komór i częstoskurczu Torsades de pointes

-

dawkowanie we wlewie 1-2g magnezu w 100 ml soli fizjologicznej przez 1-2 min

-

10 ml 20% MgSO4 = 2 g

9

FARMAKOTERAPIA W ZAWALE MIĘŚNIA SERCOWEGO

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

nitrogliceryna

Nitroglycerinum

Perlinganit

tabl.

amp

O,5 mg

10 mg

0,5

mg

co

5

min

podjęzykowo

5-10mikrog/min,
nast. zwiększać dawkę o 5
mikrog /min

morfina

Morphinum
sulfas

amp

10 mg

2-5 mg iv co 5-10 min

aspiryna

Aspirin

tabl

500 mg

160 - 325 mg doustnie

streptokinaza

Streptokinaza

amp

250000 j

wlew 1,5 mln j. przez 1
godz.

tkankowy

aktywator

plazminogenu

Actilyse

flakon

50 mg

15 mg w ciągu 2 min,
nast.0,75 mg/kg

przez 1

godz.

heparyna

Heparinum

amp

25000j/5 ml

bolus 80j/kg, nast. wlew 15
j/ kg / godz.
(śr. 5000 j bolus, nast. 1000
j/ godz.)

metoprolol

Beloc

amp

5 mg

trzy dawki 5 mg co 5 min,
nast. 50 mg doustnie co 6
godz

propranolol

Propranolol

amp

1 mg

0,1

mg/kg

w

trzech

dawkach co 5 min
(śr.2-2,5 mg co 5 min)

magnez

MgSO4 20%

amp

10 ml=2g

1-3 g w 100ml przez 30 min,
nast.wlew 18 g / dobę

10

UWAGI

1.

Zawał mięśnia sercowego jest stanem zagrożenia życia; ból zawałowy – w okolicy zamostkowej,

piekący, ściskający, uciskający; promieniuje do szyi, żuchwy, barku, ramienia lub łopatki, utrzymuje się
ponad 30 min, nie ustępuje po nitrglicerynie; towarzyszą mu: lęk, nudności, duszność, obfite poty

2.

Celem leczenia jest:

-

zniesienie bólu zawałowego

-

rozpuszczenie skrzepliny i zapobieganie powiększania się jej

-

ograniczenie martwicy i strefy niedokrwienia mięśnia sercowego

-

zmniejszenie obciążenia serca pracą

3.

Doraźne leczenie podejrzenia zawału serca : M O N A

Morfina

Morfina

Oxygen (tlen)

Nitrogliceryna

Aspiryna

11

1.

Stosowane grupy leków:

a)

nitraty :

nitrogliceryna - podjęzykowo : 1 tabl co 5 min do ustąpienia bólu przy zachowaniu ciśnienia

tętniczego krwi powyżej 90 mm Hg, dawka maksymalna 4 tabletki; dożylnie: 10 mikrog/ min
zwiększając co 10 min dawkę o 5-10 mikrog/min do momentu ustąpienia bólów, utrzymując
ciśnienie skurczowe powyżej 90-100 mmHg

b)

opioidy - morfina (działanie przeciwbólowe i alfaadrenolityczne)2-5 mg dożylnie co 5-10

min do momentu ustąpienia bólu; objawy uboczne morfiny: spadek ciśnienia tętniczego krwi,
depresja oddechowa; jeśli wystąpi depresja oddechowa – nalokson 0,2-0,4 mg dożylnie

c)

leki trombolityczne - powodują rozpuszczenie skrzepiliny zamykającej tętnicę wieńcową;

powinny być podane w ciągu 6 godzin od wystąpienia zawału serca(najlepiej w ciągu 1-2 godz.)

- streptokinaza : podawana we wlewie ciągłym 1,5 mln j w ciągu 1 godziny w 100
ml soli fizjologicznej ; może wywoływać reakcje uczuleniowe i obniżenie ciśnienia tętniczego
krwi

-

tkankowy aktywator plazminogenu ( Actylyse) : aktywuje przekształcenie plazminogenu

w plazminę trawiącą włóknik skrzepliny ; podaje się go wg schematu: bolus 15 mg, następnie
wlew 0,75 mg/kg przez 1 godz . Po zakończeniu podawania t-PA konieczne jest podanie
heparyny

12

Przeciwwskazania do leczenia trombolitycznego:

-

bezwzględne: czynne krwawienie (np. z przewodu pokarmowego), skaza krwotoczna,

duży uraz lub operacja neurochirurgiczna (lub duża chirurgiczna) w ciągu ostatnich

6 miesięcy, podejrzenie rozwarstwienia aorty, nowotwór lub tętniak mózgu, uczulenie

na lek trombolityczny

-

względne: resuscytacja krążeniowo – oddechowa trwająca powyżej 10 min, ciężkie, źle

kontrolowane nadciśnienie tętnicze, choroba nowotworowa z obecnością przerzutów,

udar mózgowy w wywiadzie , ciąża, nie gojące się miejsca wkłuć.

Powikłania leczenia trombolitycznego:

Powikłania leczenia trombolitycznego:

-

krwawienia szczególnie u chorych z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą

-

krwawienia wewnątrzmózgowe

-

zaburzenia rymu serca (bradykardia zatokowa i przyspieszony rytm idiowentrykularny)

13

a)

Leki antykoagulacyjne :

-

heparyna – podawana po leczeniu trombolitycznym, zapobiega reokluzji tętnicy wieńcowej; podaje się

bolus 80j/kg dożylnie, następnie wlew 15j/kg/godz. (śr. 5000j bolus, następnie wlew 1000j/godzinę);
obowiązuje kontrola częściowego czasu tromboplastynowego (PTT) i utrzymanie jego wydłużenia 1,5 – 2,5
raza w stosunku do kontroli

- aspiryna

– lek hamujący agregację płytek, podaje się doustnie 325 mg/dobę jak najszybciej po

rozpoznaniu zawału, równolegle z leczeniem trombolitycznym

b)

beta-blokery

: szczególnie u chorych z tachykardią i nadciśnieniem

Przeciwwskazania: astma oskrzelowa, zastoinowa niewydolność krążenia, bradykardia, blok serca, ciśnienie
skurczowe poniżej 100 mmHg.

Leki stosuje się dożylnie:

-

metoprolol

– trzy dawki po 5 mg co 5 min, po 30-60 minutach doustnie 50 mg co 6 godz. przez 2 dni,

-

metoprolol

– trzy dawki po 5 mg co 5 min, po 30-60 minutach doustnie 50 mg co 6 godz. przez 2 dni,

potem 100 mg 2 razy dziennie

-

propranolol

– 0,1mg/kg w trzech dawkach co 5 minut (śr.2-2,5 mg co 5 min), po 30 minutach 20-80 mg

co 6 godz. doustnie

-

esmolol

– selektywny betabloker o krótkim czasie działania, podawany we wlewie 200 – 300

mikrog/kg/min w leczeniu wspołistniejącego nadciśnienia i tachykardii

c)

magnez

: 20% MgSO4 10 ml = 2g ; podaje się 1-2g w 100ml przez 30 min; następnie 18g przez dobę;

działa antyarytmicznie, rozszerza naczynia; terapię magnezem należy rozpocząć przed leczeniem

trombolitycznym lub równolegle z nim

d)

inhibitory konwertazy angiotensyny

: podaje się, gdy ciśnienie skurczowe wynosi ponad 100 mmHg,

kaptopryl doustnie 6,25 mg

14

FARMAKOTERAPIA W OBRZĘKU PŁUC

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

morfina

Morphinum sulfas

amp

10 mg

2-4 mg iv co 5 min

furosemid

Furosemidum

amp

20 mg

20-40 mg,po15-30 min 40-80 mg do
dawki

150

mg

iv,

podawać

z

szybkością 20 mg/min

nitrogliceryna

Nitroglycerinum

tabl

amp

0,5 mg

10 mg

0,5 mg podjęzykowo co 5 min
10-200mikrogram/min ww wlewie

nitroprusydek sodu

Nipride

amp

50 mg

0,5-10 mikrog/kg/min

dopamina

Dopaminum
hydrochloricum

amp

200 mg

2-5-10 mikrog/kg/min

dobutamina

Dobutrex

amp

250 mg

2-15 mikrog/kg/min

norepinefryna

Levonor

amp

4 mg

2-5-12 mikrog/min

digoksyna

Digoxin

amp

0,5 mg

0,25-0,5

mg,nast.

0,2mg

co

3-

5godz.do dawki 1-1,5 mg

15

UWAGI

1.

Obrzęk płuc jest wyrazem ostrej niewydolności lewokomorowej; wymaga natychmiastowej

interwencji.

2.

Objawy obrzęku płuc: pozycja siedząca ortopnoe, duszność („ brak powietrza”), wydzielanie

pienistej, różowo podbarwionej śliny, sinica, rzężenia.

3.

Obrzęk płuc może towarzyszyć np. ostrym zaburzeniom rytmu serca, ostremu zawałowi serca,

przełomowi nadciśnieniowemu, innym chorobom serca powikłanym np. infekcją,

niewydolności nerek i in.

4.

Cele leczenia: obniżenie obciążenia wstępnego (rozszerzenie żył) oraz obniżenie obciążenia

następczego (rozszerzenie tętnic, poprawa frakcji wyrzutowej)

16

1.

Stosowane grupy leków:

-

morfina

– zmniejsza niepokój i rozszerza żyły; podawana, gdy ciśnienie skurczowe jest wyższe

niż 100 mm Hg, podaje się 2-4 mg dożylnie co 5 min; przy wystąpieniu depresji oddechowej –
nalokson 0,2-0,4 mg dożylnie

-

diutetki

: furosemid zmniejsz obciążenie wstępne szczególnie u chorych przewodnionych;

stosować, gdy ciśnienie skurczowe jest wyższe niż 100 mmHg; podawany w dawce wstępnej 20-
40 mg, po 15-30 min dawkę się podwaja do dawki 150 mg; podawać nie szybciej niż

20 mg/min

-

wazodilatory :

nitrogliceryna

rozszerza przede wszystkim żyły , polecana szczególnie u chorych z chorobą

niedokrwienną serca - podawać podjęzykowo 0,5 mg co 5 min trzy tabl , później dożylnie 10-
200 mikrog/min do obniżenia ciśnienia tętniczego poniżej 130 mmHg;

nitroprusydek sodu

rozszerza przede wszystkim tętnice, zmniejsza obciążenie następcze,

stosowany szczególnie u chorych z nadciśnieniem tętniczym; rozkłada się pod wpływem
światła,dawka wstępna 0,5 mikrog/kg/min we wlewie, dawka max.10 mikrog/kg/min

-

leki inotropowe

– stosuje się przy towarzyszącym wstrząsie kardiogennym:

dopamina

stosowana przy ciśnieniu poniżej 90 mmHg i przy skąpomoczu, stosowana we wlewie

2-5-10 mikrog/kg/min

dobutamina

poprawia pojemność minutową serca, działa inotropowo dodatnio stosuje się przy

ustabilizowanym ciśnieniu skurczowym powyżej 90 mmHg; stosowana we wlewie 2-15
mikrog/kg/min

noradrenalina

stosowana

w

przypadku

wybitnie

ciężkiego

wstrząsu

kardiogennego z ciśnieniem skurczowym poniżej 70 mmHg; dawka wstępna 2-5 mikrog/min,
zwiększa się ją do osiągnięcia ciśnienia skurczowego 90 mmHg

digoksyna

– stosowana rzadko , szczególnie przy współistnieniu migotania przedsionków z

szybką czynnością komór ; podaje się 0,25- 0,5 mg, nast. co 3-5 godz. 0,2 mg do dawki 1-1,5 mg

2.

W szczególnie ciężkich przypadkach obrzęku płuc i towarzyszącego wstrząsu kardiogennego

może wystąpić konieczność zaintubowania chorego i zastosowania oddechu kontrolowanego z
dodatnim ciśnieniem końcowowydechowym. Przy współistniejącej niewydolności nerek
konieczna może być terapia nerkozastępcza.

17

FARMAKOTERAPIA W PRZEŁOMIE NADCIŚNIENIOWYM

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

nitrogliceryna

Perlinganit

Nitro-Mack
Nitroven

amp

tabl

10 mg

0,5 mg

wlew ciągły 10 mcg/min,
zwiększać

dawkę

o

5-10

mcg/min
do 100 mcg/min

nitroprusydek sodu

Nipride

amp

50 mg

wlew 0,25-1-10 mcg/kg/min
(śr.3mcg/kg/min)

hydralazyna

Nepresol

amp

25 mg

10-25 mg, po 30 min dawkę
powtórzyć

nifedypina

Cordafen
Adalat

tabl

10 mg

10-20 mg doustnie, dawkę
powtórzyć po 4 godz.

urapidyl

Ebrantil

amp

25 mg

12,5-25 mg co 15-20 min iv
lub wlew 2 mg/min

diazoksyd

Hyperstat

amp

300 mg

Bolus 50 mg co 5-10 min
wlew15-30 mg / min do
dawki 58 mg/kg(śr.600mg)

propranolol

Propranolol

amp

1 mg

1-10 mg dożylnie

labetalol

Trandat

amp

100 mg

20 mg dożylnie przez 2 min,
podwojoną

dawkę

powtarzać co 10 min do
dawki 300 mg(2-3 mg/kg)

esmolol

Brevibloc

amp

2,5 g

500

mcg/kg/min

przez

1

min,

następnie

50

mcg/kg/min,

max.wlew

długotrwały:300mcg/kg/min

18

furosemid

Furosemidum

amp

20 mg

20

mg

iv

przez

2

min

powtarzać

zwiększając

dawki co 10 min do dawki
300 mg

kaptopryl

Captopril

tabl

25 mg

12,5- 25 mg doustnie

enalapryl

Vasotec Enarenal
Enap

amp

tabl

1,25 mg

5,10,20 mg

dożylnie 1,25 mg przez 5
min, nast.2,5-5 mg co 30-60
min

tabl

5,10,20 mg

min
doustnie 2,5-10 mg

klonidyna

Catapresan
Haemiton

amp

0,15

0,15-0,3 mg iv

trimetafan

Arfonad

amp

500 mg

0,5-5 mg/min we wlewie

fentolamina

Regityna

amp

10 mg w 1 ml

2,5-5-10 mg iv lub wlew 0,5-
5 mg/ min (śr.1 mg )

19

Uwagi

1.

Przełom nadciśnieniowy – stan, w którym nadciśnienie powoduje uszkodzenie ważnych dla życia narządów

z następującymi objawami:

-

encefalopatia nadciśnieniowa

-

krwotok wewnątrzczaszkowy

-

rozwarstwienie ściany aorty

-

zawał mięśnia sercowego

-

obrzęk płuc.

W przełomie nadciśnieniowym najczęściej występuje wzrost ciśnienia powyżej 220/ 130 mmHg.

2.

Stany naglące wymagające natychmiastowego obniżenia ciśnienia ( w ciągu kilku minut) to:

-

ostra lewokomorowa niewydolność serca

-

tętniak rozwarstwiający aorty

-

tętniak rozwarstwiający aorty

-

ostra niewydolność wieńcowa

-

świeży zawał serca

-

rzucawka

-

nadciśnienie złośliwe

Ciśnienie obniża się szybko, ale stopniowo o 25% wartości wyjściowej lub do wartości 100 – 110 mmHg

3.

Stosowane grupy leków :

-

leki rozszerzające tętniczki: nitroprusydek sodu, nitrogliceryna, diazoksyd, hydralazyna

-

leki blokujące receptory adrenergiczne: alfa-blokery (fentolamina), alfa- i beta-blokery (labetalol), beta-blokery

(propranolol, esmolol

-

blokery kanału wapniowego (werapamil, nifedypina)

-

inhibitory enzymu korwentującego (enalapryl, kaptopryl)

leki moczopędne ( furosemid).

20

FARMAKOTERAPIA W STANIE PRZEDRZUCAWKOWYM

I W RZUCAWCE

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

hydralazyna

Nepresol

amp

25 mg

5-10 mg iv zwiększając
dawkę co 20 min

labetalol

Trandate

amp

100 mg

20-80 mg iv co 10-15 min
lub wlew 2-3 mg/min

siarczan magnezu

20% MgSO4

amp

2 g

4 g w bolusie przez 10
min, nast.wlew 1-3g/godz

diazepam

Relanium

amp

10 mg

5 –10 mg iv

tiopental

Thiopental

fiolki

1 g

50-100 mg iv

ketanseryna

Sufrexal

tabl

10 mg

10 mg podjęzykowo

21

FARMAKOTERAPIA W STANIE DRGAWKOWYM

(padaczkowym)

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

diazepam

Relanium

amp

10 mg

5 mg/min iv do dawki 0,25
mg/kg

midazolam

Dormicum
Midanium

amp

5 mg

0,1 – 0,3 mg/kg iv,
we wlewie ciągłym 0,9 – 11
mikrog/kg/godz

lorazepam

Lorafen
Ativan

amp

4 mg

0,1 mg/kg iv z szybkością 2

Ativan

amp

4 mg

0,1 mg/kg iv z szybkością 2
mg/min do dawki 8 mg

fenytoina

Epanutin

amp

250 mg

18 mg/kg iv z szybkością 50
mg/min do dawki 30 mg/kg

fenobarbital

Luminalum

amp

200 mg

we wlewie iv z szybkością 100
mg/ min do dawki 20 mg/kg

lidokaina

Lignocainum HCl 2 %

amp

2 ml
20 ml

iv 1 mg/kg w bolusie
nast. wlew z szybkością 2 – 4
mg/min

22

Uwagi

1.Stan padaczkowy

- czynność napadowa trwająca dłużej niż 30 minut bez odzyskania przez chorego świadomości w

tym czasie.

2.Przyczyny :

-

padaczka ( drgawki kloniczno – toniczne; uogólnione lub częściowe)

-

hipoglikemia

-

zapalenie opon mózgowych i mózgu

-

rzucawka

-

hipoksja

-

zatrucie.

3. Stosowane grupy leków:

3. Stosowane grupy leków:

a)

Benzodwuazepiny:

-

diazepam (Relanium)

-

5 mg/min iv. do dawki 0,25 mg/kg

-

lorazepam (Lorafen, Ativan)

- 0,1 mg/kg iv z szybkością 2 mg/min do dawki 8 mg

-

midazolam (Dormicum, Midanium)

- 0,1-0,3 mg/kg , następnie ciągły wlew dożylny 0,9 –11 mikrog/kg/godz

b

)Fenytoina

( lek drugiego rzutu, po 20 min bezskutecznej terapii benzodwuazepinami; nie łączyć z glukozą);

wstępna dawka 18 mg/kg iv. z szybkością max.50 mg/min. do łącznej dawki 30 mg/kg

c)

Fenobarbital (Luminal

) - we wlewie iv. z szybkością 100 mg/min. do dawki 20 mg/kg, najczęściej już po intubacji

d

) Lidokaina( Lignicainum)

– iv. 1mg/kg w bolusie, a następnie wlew z szybkością 2 – 4 mg/min

e)

ś

rodki znieczulenia ogólnego

– propofol, tiopental.

23

FARMAKOTERAPIA W ZABURZENIACH RYTMU SERCA I

ZABURZENIACH PRZEWODNICTWA

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Wskazania

adenozyna

Adenocard

amp

6 mg

6 mg szybko dożylnie w
ciągu

1-2

sek.,

w

razie

potrzeby następna dawka
12mg

napadowa

tachykardia

nadkomorowa

werapamil

Isoptin

amp

5 mg

2,5 – 5 mg iv przez 2 min,
po 15-30 min 5-10 mg iv do
dawki 20 mg

tachyarytmia

z

wąskimi

zespołami QRS

esmolol

Brevibloc

amp

2,5 g

0,5 mg/kg w ciągu minuty,
nast. 50-200 mcg/kg/min

migotanie

i

trzepotanie

przedsionków, skok
ciśnienia

propranolol

Propranolol

amp

1 mg

0,5 – 1 mg iv powoli do
dawki 0,1 mg/kg

migotanie

przedsionków,

tachykardia nadkomor.

metoprolol

Beloc

amp

5 mg

1 – 5 mg iv.

tachykardia nadkomor.

digoksyna

Digoxin

amp

0,5 mg

0,5 – 1 mg iv, nast.0,25 mg
co 2-4 godz. do dawki1,5
mg/dobę

migotanie

przedsionków

z

szybką

akcją

komór

i

niewydolnością krążenia

24

diltiazem

Dilzem

amp

25 mg

0,25 mg/kg w bolusie przez
2 min, po 15 min 0,35 mg/kg
w bolusie, nast.ew. wlew 5-
15 mg/godz

częstoskurcz

nadkomorowy,

migotanie

i

trzepotanie

przedsionków

siarczan magnezu

20% MgSO4

amp

10 ml =
2 g

1-2 g w ciągu 2 min
nast.. 2 g we wlewie przez 1
godz.

torsades de pointes

lidocaina

Lignocainum HCl 2%

amp

2 ml
20 ml
1ml=20mg

1-1,5mg/kg,
śr.100mg, nast. wlew ciągły
2-4 mg/ min

komorowe zaburzenia rytmu,
szcz. w zawale m. sercowego,
częstoskurcz

komorowy

z

szerokimi zespołami QRS

amiodaron

Cordarone

amp

250 mg

150

mg

w

ciągu

10 częstoskurczkomorowy,

amiodaron

Cordarone

amp

250 mg
150 mg

150

mg

w

ciągu

10

minut,następna dawka 150
mg;wlew dożylny
300 mg w 100 ml glukozy
przez godz.

częstoskurczkomorowy,
nadkomorowy,

migotanie

komór,

prewencja

nawrotów

migotania

komór

po

defibrylacji

prokainamid

Procainamidum
Pronestyl

amp

500 mg
100 mg

20-30 mg/min, aż do dawki
17mg/kg

częstoskurcz

komorowy

z

szerokimi

zespołami

QRS,

częstoskurcz nadkomorowy,

atropina

Atropinum sulfuricum

amp

1 mg

0,5 mg iv co 5 min do dawki
0,03 mg/kg

bradykardia, bloki serca

izoprenalina

Isuprel

amp

1 mg

wlew ciągły
2 –10 mcg/kg/min

bradykardia,

blok

serca,

asystole

25

FARMAKOTERAPIA W STANIE ASTMATYCZNYM

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

salbutamol
albuterol

Salbutamol

0,2% aerosol

amp

0,5 mg

wziewnie,
w nebulizacji 2,5 mg co
15 min lub ciągle

orcyprenalina
metaproterenol

Astmopent
Alupent

amp

2% aerosol

0,5 mg
5 mg

1 dawka=0,75 mg

0,5 mg im lub sc
co 30 min;
dożylnie 0,25 -0,5 mg , we
wlewie 0,01-0,03 mg/min

metyloprednisolon

Solu-Medrol

amp

125 mg
500 mg
1000 mg

125 mg iv, następnie 60-
80 mg co 6 godz iv

hydrokortyzon

Hydrocortisonum
hemisuccinatum

amp

100 mg, 500 mg

4 mg/kg iv

prednizon

Encorton

tabl

1 mg; 5 mg

60 mg doustnie przez 7-10

prednizon

Encorton

tabl

1 mg; 5 mg

60 mg doustnie przez 7-10
dni

epinefryna

Adrenalina

amp

1 mg

0,3 mg podskórnie co 20
min, podaje się 3 dawki
(=0,3 ml roztworu 1:1000)

salbutamol

Salbutamol

amp

0,5 mg

0,3 mg przwz 15 min,
nast.wlew 4 mcg/min

atropina

Atropinum sulfuricum

amp

1 mg

1 mg w nebulizacj

aminofilina

Aminophylinum

amp

250 mg

dawka

nasycająca

6mg/kg,

nast.

0,5-0,9

mcg/kg/godz (300 mg iv,
nast. wlew 1 mg/kg)

magnez

20% MgSO4

amp

dożylnie 2-4 g w ciągu 20
min lub w nebulizacji100-
200mg

26

FARMAKOTERAPIA W CIĘśKICH ODCZYNACH

ANAFILAKTYCZNYCH

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

epinefryna

Adrenalina

amp

1 mg

0,3-0,5 ml roztworu 1:1000
podskórnie lub domięśniowo
co

10-20

min;

dożylnie

roztwór

1:100000(0,1ml

roztworu 1:1000 +9,9 ml soli)
przez 5-10 min

dopamina

Dopaminum

amp

200 mg

2-20 mcg/kg/min
we wstrząsie anafilaktycznym

norepinefryna

Levonor

amp

4 mg

2-5-12 mcg/kg/min

orciprenalina

Astmopent

amp

5 mg/1 ml

glukagon

Glucagon

amp

1 mg
10 mg

1 mg w 100 ml 5% glukozy z
szybkością 5-10 ml/min

10 mg

szybkością 5-10 ml/min

metylprednisolon

Solu-Medrol

amp

125 mg
500 mg,1000mg

125-250 mg iv

hydrokortyzon

Hydrocortisonum
hemisuccinatum

amp

100 mg
500 mg

250-1000mg iv

difenhydramina

Benadryl

amp

50 mg/1 ml

1 mg/kg, śr 50 mg

chlorfenamina

Chlor-Trimeton
Phenetron
Piriton

amp

10 mg

10-20 mg iv lub im

cymetydyna

Altramet

amp

200 mg

300 mg iv lub im

prometazyna

Diphergan

amp

50 mg

25 – 50 mg iv lub im

chlorpromazyna

Fenactil

amp

25 mg
50 mg

25 mg iv lub im

hydroksyzyna

Hydroxyzinum

amp

100 mg

50 –100 mg iv lub im

salbutamol

Salbutamol

aerosol

wziewnie

przy

skurczu

oskrzeli

27

UWAGI

Odczyny anafilaktyczne (mediator: IgE) i anafilaktoidalne (rzekomo anafilaktyczne) przebiegają identycznie
i są tak samo leczone doraźnie.

1.

Postacie kliniczne anafilaksji:

-

zmiany skórne: rumień, pokrzywka,

-

obrzęk naczynioruchowy

-

obturacja oskrzeli, obrzęk krtani z dusznością

-

zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie spojówek

-

ból brzucha, biegunka

-

uczucie zagrożenia, spadek ciśnienia tętniczego krwi

-

wstrząs anafilaktyczny

2.

Czynniki wywołujące reakcje anafilaktyczne:

-

leki –penicylina (obserwacja 30 min po podaniu leku), aspiryna

-

inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę

-

ukąszenia owadów

-

pokarmy (białko jaja, orzechy ziemne)

-

jodowe środki kontrastujące

-

kompletne białka (streptokinaza, insulina, surowica odpornościowa)

3.

Najistotniejsze znaczenie ma utrzymanie drożności dróg oddechowych i odpowiedniej wentylacji:

PO2>60 mmHg, SatO2>90%, może być konieczna intubacja, krykotyroidotomia lub krykotyroidotomia

igłowa.

28

4.

Stosowane grupy leków:

a)

Epinefryna

(Adrenalina): podawana podskórnie lub domięśniowo 0,3-0,5 ml roztworu 1:1000 co 10-20 min

(0,01 ml/kg roztworu 1:1000) ; przy spadku ciśnienia tętniczego poniżej 70 mmHg – dożylnie roztwór

1:100000 ( 0,1 ml roztworu 1:1000 + 9,9 ml soli fizjologicznej) podawać przez 5-10 min.Hamuje uwalnianie

mediatorów z bazofilów i mastocytów, przeciwdziała skurczowi oskrzeli i rozszerzeniu naczyń.

b)

Przy niskim ciśnieniu tętniczym – sól fizjologiczna:

2000 ml, dopamina, norepinefryna lub glukagon.

c)

Glukagon

– wskazany u chorych przewlekle stosujących

ββββ

-blokery – w bolusie 1 mg w 1 ml lub we wlewie

1 mg w 100 ml 5% glukozy z szybkością 5 – 10 ml/min.

d)

Beta-agoniści

wziewnie przy skurczu oskrzeli – salbutamol w aerosolu.

e)

Kortykosteroidy

: zmniejszają nasilenie i czas trwania anafilaksji.

Metylprednizolon

125-250 mg iv, nast. co 6 godz

Hydrokortyzon

250-1000 mg iv, powórnie po 6 godz.

Hydrokortyzon

250-1000 mg iv, powórnie po 6 godz.

f)

Leki przeciwhistaminowe

.

Preparaty :

-

Phenazolinum

– amp 100 mg

-

Clemastinum

– amp 2 mg

-

Diphergan ( prometazyna)

– amp 50 mg

-

Fenactil ( chlorpromazyna)

– amp 25 mg, 50 mg

-

Hydroxyzinum

– amp 100 mg

-

Benadryl ( difenhydramina)

– amp 50 mg

-

Cymetydyna ( Altramet)

amp 200 mg – bloker receptora H2.

29

FARMAKOTERAPIA W HIPOGLIKEMII

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Glukoza 50%

40%, 20%,10%

Glucosum

amp

10 ml

jedna amp iv, w razie
potrzeby następna amp
dawka – 25 g

tiamina

Vitaminum B1

amp

100 mg

100 mg iv lub im

glukagon

Glukagon

amp

10 mg = 10 ml

przy braku dostępu do
żyły
1-2 mg domięśniowo lub
podskórnie

Glukoza 5%,

10%

Sol.Glukosi 5%,

10 %

butelka

500 ml

ciągły wlew dożylny przy
nawracającej
hipoglikemii

30

FARMAKOTERAPIA CUKRZYCOWEJ KWASICY KETONOWEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Sól fizjologiczna

Sol.

0,9%

Natrium

Chloratum

butelka

500 ml, 1000 ml

Bolus 1000 ml w ciągu 30-
60 min, następny litr w
ciągu 1-2 godz.

insulina

Insulinum

fiolka

10 ml

1 ml = 40j lub
1 ml = 80j

Dożylnie bolus 0,1-0,2 j
/kg,

następnie

wlew

dożylny

0,1

j/kg/godz.;

kontrola glikemii co 30
min

1 ml = 80j

min

Roztwór potasu

15% Kalium Chloratum

amp

1 ml 15% =

2 mEq K+

1 ml 7,5% =
1 mEq K+

1 g KCl = 13,5 mEq K

20 mEq do 1 litra, nast.
20-40 mEq do drugiego
litra
- do żyły obwodowej 10
mEq/godz.
- do żyły centralnej 20
mEq/godz.

31

FARMAKOTERAPIA HIPEROSMOLARNEJ ŚPIĄCZKI

NIEKETONOWEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Sól fizjologiczna

0,9%

Sol.

Natrium

Chloratum

buteka

500 ml, 1000 ml

u

chorych

z

niskim

ciśnieniem

krwi,

(niedobór płynów 8-12l)

Półnormalny roztwór soli
fizjologicznej

0,45% Sol.Natrii Chlorati

butelka

250ml, 500 ml

wyrównywanie niedoboru
płynów(8-12l)

z

szybkością

250-500

ml/godz., szcz. U chorych
z

nadciśnieniem

lub

z

nadciśnieniem

lub

Na>160mEq/l

insulina

Insulinum

fiolka

10 ml
1ml = 40j lub
1 ml = 80j

Bolus 10-20 j dożylnie lub
wlew

0,1j/kg/godz

do

glikemii 300 mg%

Roztwór potasu

15% Kalium Chloratum

amp

1 ml 15% =

2 mEq K+

1 ml 7,5% =

1 mEq K+

1 g KCl = 13,5

mEq K+

10-20 mEq/godz

32

SPECYFICZNE ODTRUTKI

Trucizna

Dominujący

objaw

zagrażający życiu

Odtrutka

Dawkowanie

Opioidy,

opiaty

(morfina,

kodeina, heroina)

Depresja

ośrodka

oddechowego

Nalokson(Narcan)
amp 0,4 mg

0,4

–0,8-

2-4-10

mg

dożylnie,

domięśniowo lub podskórnie

Benzodwazepiny

Depresja

układu

oddechowego i OUN

Flumazenil(Anexate)
amp 0,5 mg

0,2

mg

dożylnie,

domięśniowo,

dawki powtarzane do 1mg

Środki antycholinergiczne (leki
antydepresyjne,

Tachykardia,

bloki

serca,

pobudzenie

Polstygmina

1-2 mg dożylnie przez 5 min

przeciwwymiotne,
przeciwhistaminowe,
przeciwpsychotyczne
atropina)

psychiczne,halucy-
nacje,drgawki

Amp 0,5 mg

Dwuwęglan sodu
8,4% amp 20 ml

1-2 mEq/kg, nast. wlew 80 mEq w

1000ml z szybkością 50-100 ml/godz.

paracetamol

Nudności, wymioty
Uszkodzenie wątroby

N-acetylocysteina

ACC amp.300 mg

140 mg/kg dożylnie lub doustnie,
nast. 70 mg/kg co 4 godz.

Alkohol metylowy

Nudności, wymioty
Ból

brzucha,

zaburzenia

widzenia,

zaburzenia

świadomości

Alkohol etylowy

Tiamina 100 mg co 6 godz.
Kwas foliowy 50 mg iv co 4 godz

Doustnie

20%

alkohol

etylowy,dawka nasycająca-1g/kg
Dożylnie

10%

alkohol

w

5%

glukozie z szybkością 1ml/kg/godz

33

FARMAKOTERAPIA WE WSTRZĄSIE - LECZENIE PŁYNAMI

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Sól fizjologiczna

0,9% Sol. Natrii Chlorati

butelka

500 ml
1000 ml

250-2000 ml we wlewie
ciągłym

Płyn Ringera

Solutio Ringeri

butelka

500 ml

początkowo 20 ml/kg, u
dorosłych 1-2 litry

Roztwór skrobii

Haes-steril 6%
Haes-steril 10%

butelka

500 ml

dawka max
20 ml/kg/dobę

Haes-steril 10%

20 ml/kg/dobę

Roztwór żelatyny

Gelafundin

butelka

500 ml

dawka max
20 ml/kg/dobę

dekstran

Dextran 40
Dextran 70

butelka

500 ml

Hipertoniczny roztwór
soli

10% Sol.Natrii
Chlorati

amp

10 ml

4 ml/kg 7,5% NaCl

34

AMINY KATECHOLOWE

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać,
dawka

Pobudzany receptor

Dawkowanie

Wskazania

Adrenalina,
epinefryna

0,1%

Sol.

Adrenalini

amp
1ml=1mg

Alfa 1,2
Beta 1,2

wlew
2-20 mcg/min
0,1-1 mcg/kg/min

resuscytacja
dz.

inotropowe

i

presyjne

,

skurcz

oskrzeli, anafilaksja

Noradrenalina,norepi
nefryna

Levonor

amp
4 mg

Alfa
Beta 1

wlew 2-20 mcg/min
0,04-0,4mcg/kg/min

lek

obkurczający

naczynia-presyjny,
inotropowy

Dopamina

Dopaminum
hydrochloricum

amp
200 mg

Alfa

Beta 1

dopaminergiczny

>10mcg/kg/min

3-10mcg/kg/min

1-3 mcg/kg/min

lek presyjny

inotropowy

zwiększa

przepływ

nerkowy

dobutamina

Dobutamine

fiolki
250 mg

Beta 1,2

Wlew
0,5-30 mcg/kg/min

lek inotropowy,
obniża opór płucny i
obwodowy

izoprenalina

Isuprel
Aludrin

amp
0,2 mg

Beta 1,2

Wlew
2-20 mcg/min
0,02-0,15 mcg/kg/min

bradyarytmie,
boki serca, rozszerzenie
oskrzeli

35

FARMAKOTERAPIA W ZATORZE TĘTNICY PŁUCNEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

streptokinaza

Streptokinaza

flakon

250000 j.m.

250000j iv w ciągu 30
min,

następnie100000j/

godz/24godz.

tkankowy

aktywator

plazminogenu

Actilyse

flakon

50 mg

100 mg w ciągłym wlewie
dożylnym przez 2 godz.

plazminogenu

Actilyse

flakon

50 mg

dożylnym przez 2 godz.

heparyna

wysoko-

cząsteczkowa

Heparinum

amp

25000j / 5 ml

Bolus 5000j

( 80j/kg )

,nast.
Wlew

ciągły

1000-

1600j/godz
(18 j/kg/godz.)

36

UWAGI

1.

Zator tętnicy płucnej

- stan zamknięcia naczynia tętniczego płucnego przez materiał z zakrzepu

w układzie żylnym kończyn dolnych, miednicy.

2.

Objawy zatoru tętnicy płucnej :

-

nagła duszność

-

ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym

-

niepokój

-

kaszel

-

krwioplucie

-

tachykardia (uczucie szybkiego bicia serca)

-

omdlenie.

3.

Cel leczenia farmakologicznego :

-

rozpuszczenie skrzepliny zamykającej światło tętnicy

-

rozpuszczenie skrzepliny zamykającej światło tętnicy

-

zahamowanie tworzenia i powiększania się skrzepliny

-

utrzymanie prawidłowej wentylacji i odpowiedniego ciśnienia tętniczego krwi

1.

Stosowane grupy leków:

a)

leki trombolityczne

– szczególnie u chorych niestabilnych hemodynamicznie

-

streptokinaza

– 250000 j iv w ciągu 30 min, następnie wlew 100000j/godz przez 24 godz.

-

tkankowy aktywator plazminogenu

– 100 mg we wlewie przez 2 godz.

b)

leki przeciwzakrzepowe:

-

bezwzględne przeciwwskazania : krwawiący wrzód żołądka,

niedawny zabieg operacyjny, niedawny mózgowy incydent naczyniowy

-

heparyna

dożylnie : bolus 5000j (80 j/kg), następnie wlew dożylny 1000 – 1600 j/ godz.( 18 j/kg/godz.)

-

należy utrzymać wydłużenie PTT 1,5 – 2 razy w stosunku do wartości kontrolnej.

należy utrzymać wydłużenie PTT 1,5 – 2 razy w stosunku do wartości kontrolnej.

37

LEKI UśYWANE DO SZYBKIEGO WPROWADZENIA DO

ZNIECZULENIA

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

lidokaina

Lignocainum
hydrochloricum
2%

amp

2 ml, 10 ml,
20 ml

1,5 mg/kg iv

atropina

Atropinum sulfuricum

amp

0,5mg, 1 mg

0.01 mg/kg

pancuronium

Pavulon

amp

4 mg

dawka
prekuraryzacyjna:0,01
mg/kg

atracurium

Tracrium

amp

50 mg

dawka
prekuraryzacyjna:0,03-

atracurium

Tracrium

amp

50 mg

prekuraryzacyjna:0,03-
0,05mg/kg

tiopental

Thiopental

fiolka

1 g

4 mg/kg

ketamina

Ketanest

fiolka

500 mg

1-2 mg/kg

midazolam

Dormicum

amp

5 mg, 15 mg

0,1 mg/kg

diazepam

Relanium

amp

10 mg

0,1-0,5 mg/kg

sukcynylocholina

Chlorsuccylin

fiolka

200 mg

1,5 mg/kg

38

WYLICZANIE ILOŚCI LEKU W MILIGRAMACH W
ZALEśNOŚCI OD PROCENTOWOŚCI ROZTWORU

REGUŁA

% roztworu x 10 = ilość miligramów leku w 1 ml tego roztworu

Przykłady przeliczania dawek wybranych leków

1 g = 1000 mg
0,1 g = 100 mg
0,01 g = 10 mg
0,001 g = 1 mg
1 mg

= 1000 mikrogramów ( mcg)

0,1 mg = 100 mcg
0,01 mg = 10 mg
0,1 % Adrenalina = roztwór 1 : 1000 = 1 mg w 1 ml

39