ZASADY

FARMAKOTERAPII

STANÓW NAGŁYCH

ADRENALINA



1mg = 1000 mcg/ml ( 1:1000 )



Rozcieńczenie 1:10 000 – 1 ampułka do
10 ml NaCl - w 1 ml roztworu – 100 mcg



Rozcieńczenie 1:100 000 – 1 ampułka do
10 ml, z tego 1 ml ( 100 mcg ) do 10 ml
NaCl – w 1 ml roztworu – 10 mcg



U dzieci stosowana w dawkach 10 mcg/kg
iv/io w RKO, zazwyczaj w rozcieńczeniu
1:10000 lub dotchawiczo 50-100mcg/kg
przez cewnik popchnięta 2-3 ml NaCl

ADRENALINA



Rozcieńczenie 1:1000 – stosowane tylko w:



NZK ( iv, io )



anafilaksji ( głęboko im )



Rozcieńczenie 1:10 000 – stosowane w:



RKO u dzieci – 10mcg/kg iv/io lub 100mcg/kg
et



Rozcieńczenie 1:100 000 – stosowane w:



RKO u bardzo małych dzieci ( < 10 kg )



stanie astmatycznym – sporadycznie ( w
obecności lekarza )

ADRENALINA



WSKAZANIA:



NZK – po III-ej defibrylacji (przed Amiodaronem) a w
rytmach niedefibrylacyjnych – zaraz po uzyskaniu
dostępu. PODAWANA ZAWSZE co 3-5min.



anafilaksja – 0.5mg głęboko im ( jak najszybciej )



stan astmatyczny ( wlew 1 amp./500 ml – 20
kropli/min. )



bradykardia – po atropinie – 2-10 mcg/min (1mg/500ml
NaCl – od 20 kropli/min.pod kontrolą monitora)



wstrząs kardiogenny – 0.05-1mcg/kg/min. (5amp/250
ml NaCl – od 20 kropli)

ADRENALINA



WSKAZANIA :



niewydolność oddechowa wskutek silnej
obturacja dróg oddechowych - do rurki
intubacyjnej 1 mg/10ml NaCl u osób z
zachowanym krążeniem, 3mg/10ml NaCl u
osób bez zachowanego krążenia



miejscowo w krwawieniu z nosa ( poza tłem
nadciśnieniowym i urazem czaszkowo-
mózgowym)

ATROPINA



WSKAZANIA:



NZK u dzieci - tylko asystolia z załamkami „P”
oraz przy pobudzeniu nerwu błędnego w dawce
20 mcg/kg



bradykardia – 0.5 mg iv co 2 minuty do dawki
3mg – w niewielkim rozcieńczeniu, podana szybko



zatrucie fosforoorganikami w dużych dawkach
do „wysuszenia” pacjenta



przed intubacją do wprowadzenia – 0.5-1mg iv



przy podawaniu ketaminy,

ADENOZYNA



Zwalnia przewodnictwo w węźle przedsionkowo-
komorowym



Posiada bardzo krótki okres półtrwania – 10-15
sekund.



Podawana bardzo szybko ( układ 2 strzykawkowy ) w
dawce początkowej 6 mg i kolejnych 12mg i 12 mg
w odstępach 1-2 minutowych.



Wskazana w SVT oraz UA – zwalnia komory i ukazuje
rytm pierwotny.



Dawka u dzieci 0.1mg – 0.2 mg – 0.2mg/kg iv

ADENOZYNA P/WSKAZANIA

• Astma,
• BLOK II i III STOPNIA,
• WPW i LGL,
• WYDŁUŻENIE QT,
• FA i UA z dodatkową drogą

przewodzenia

BETA-BLOKERY



Zwolnienie czynności serca



Obniżenie ciśnienia tętniczego



Zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na
tlen (nie zaleca się rutynowego podania w OZW -
tylko stabilne tachyarytmie).



Leki II-go rzutu w leczeniu SVT



Przeciwwskazane w częstoskurczach z szerokimi QRS-
mi, w astmie, w niewydolności serca, hypotonii i
blokach p-k.



5mg do 20 ml NaCl powoli iv pod kontrolą monitora w
stabilnych SVT i FA < 48 h.

BLOKERY KANAŁÓW

WAPNIOWYCH



Zwalniają czynność serca i obniżają
ciśnienie



Nie wolno ich stosować w częstoskurczach z
szerokimi QRS-mi.



Mogą być stosowane u astmatyków



Przeciwwskazany w hypotensji, blokach,
bradykardii, niewydolności krążenia.



2.5-5mg do 10 ml NaCl powoli pod kontrolą
monitora w stabilnych SVT lub FA < 48 h.

CORDARON

Wydłuża czas trwania potencjału

czynnościowego i okresu refrakcji, co
powoduje jego działanie
antyarytmiczne.

Wydłuża odstęp QT , zwalnia

przewodnictwo przedsionkowo-
komorowe

Ma działanie inotropowo ujemne,

powodujące rozszerzenie naczyń
obwodowych

CORDARON



WSKAZANIA:



NZK – rytmy defibrylacyjne –po 3 defibrylacji



Szybkie, stabilne rytmy ( SVT, VT )



Leczenie uzupełniające po nieskutecznej
kardiowersji w niestabilnych częstoskurczach



Szybkie rytmy przedsionkowe przy
współistniejącej dodatkowej drodze przewodzenia
( FA z WPW bo bezwzględnie p/wskazane bblokery,
blokery kanałów wapniowych )

CORDARON



Rozcieńczany wyłącznie w 5% glukozie



W NZK podawany szybko w bolusie



W rytmach z zachowanym krążeniem we wlewie 20-60
min.



Nie wolno go podawać do rurki intubacyjnej !!



Wlew dożylny 900mg/24h – raczej nie dotyczy opieki
przedszpitalnej.



Może wywołać hypotensję oraz bradykardię.



Wydłuża QT – może wywołać lub nasilić TP



Nie podajemy go razem z Lignokainą



Dawka stosowana w pediatrii – 5 mg/kg

SALBUTAMOL



Przyspiesza czynność serca.



O ile to możliwe unikać go w obrzęku
płuc z szybką czynnością serca.



U dzieci poniżej 1 rż stosowany w dawce
2.5 mg w nebulizacji , powyżej 1 rż – 5
mg

CaCl – chlorek wapnia



Może zwolnić czynność serca i wywołać
zaburzenia rytmu



W NZK podawany w szybkim
wstrzyknięciu , u pacjentów z zachowanym
krążeniem – bardzo powoli.



Nie podajemy go przez ten sam dostęp co
NaHCO3



Działa kardioprotekcyjnie na mięsień
sercowy (aktywność skurczowa mięśnia
sercowego)

CaCl



WSKAZANIA:



PEA w przebiegu hyperkaliemii, hypokalcemii,
hypermagnezemii i zatrucia blokerami
kanałów wapniowych,



zespół zmiażdżenia – protekcja serca



hyperkaliemia (kardioprotekcyjnie)



Dawka u dzieci 0.2ml/kg 10% CaCl

WODOROWĘGLAN SODU



Nasila kwasicę wewnątrzkomórkową (uwalnia
dwutlenku węgla)



Działa inotropowo ujemnie

(zmniejsza siłę skurczu)



Niekorzystnie wpływa na uwalnianie tlenu w
komórkach (przesuwa krzywą dysocjacji
hemoglobiny w lewo)



Obciąża organizm sodem



DAWKOWANIE : 50mmol/l iv powoli najlepiej przez
osobny dostęp



U dzieci 1 ml 8,4 %/kg ( u małych 2 ml/kg 4.2 %)

NaHCO3



WSKAZANIA:



NZK w przebiegu hyperkaliemii i zatrucia
trójcyklicznymi antydepresantami



hyperkaliemia objawowa ( zaburzenia rytmu )



zatrucie trójcyklicznymi antydepresantami
( pramolan, amitryptylina )



głęboka kwasica metaboliczna ↓ 6.9 pH
niereagująca na leczenie przyczynowe

SIARCZAN MAGNEZU



WSKAZANIA:



NZK – VF/VT bez tętna oporne na defibrylację
( zazwyczaj podajemy po cordaronie )



NZK – VF/VT bez tętna w przebiegu
hypomagnezemii – ( alkohol, diuretyki,
biegunki, wymioty ) – jak najszybciej



NZK w przebiegu TP – jak najszybciej po
defibrylacji

MgSO4 WSKAZANIA



Szybkie, stabilne rytmy (VT z tętnem, TP, SVT, FA )
2g/100-250/500 ml NaCl



Leczenie uzupełniające po kardiowersji w
niestabilnych, szybkich rytmach ( VT z tętnem, TP,
SVT, FA )



Astma z przyspieszoną pracą serca



Rzucawka przedporodowa 4g/250 ml iv



Odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe z
przyspieszoną pracą serca



Zatrucie Digosyną



U dzieci dawka 50 mg/kg

MgSO4 SPOSÓB PODANIA



Powolny wlew (10 min) – 2 g/100ml/250ml/500ml
NaCl lub PWE w zależności od stopnia
przewodnienia organizmu.



W rzucawce 4 g/100-250ml NaCl



Zbyt szybki wlew może wywołać uczucie
gorąca, mrowienie twarzy, zaburzenia pracy
serca



Nie wolno podawać go przy wolnej czynności
serca



Obniża ciśnienie tętnicze

RELANIUM, MIDANIUM



Stosowane :



Do wprowadzenia przed intubacją, kardiowersją



Do przerwania ataku drgawek ( Relanium)



Do wyciszenia pacjenta ( Midanium )



Ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku i pod
wpływem alkoholu ( bezdech )



Nasilają działanie innych leków wpływających na
OUN np. opioidów - konieczność zmniejszenia dawki
obu leków !

RELANIUM



Po 2-5 mg iv, bez rozcieńczenia, z
możliwością powtarzania dawek



U dzieci : 200-300 mcg/kg iv/io



Relsed 2.5-5 mg doodbytniczo

MIDANIUM



Po 1 mg rozcieńczony do 5 -10 ml, aż do
uzyskania wytłumienia



Dawka u dzieci – 50-300mcg/kg iv/io

NTG



DZIAŁANIE:



rozszerzają naczynia krwionośne - głównie żylne



obniża obciążenie wstępne



poprawia przepływ wieńcowy



WSKAZANIA:



dusznica bolesna – stabilna i niestabilna



OZW ( poza prawą komorą – ścianą dolną )



obrzęk płuc z wysokim ciśnieniem

NTG



W warunkach przedszpitalnych nie
stosujemy NTG do obniżania
izolowanego nadciśnienia.



NTG służy do leczenia stanów
chorobowych (OZW, obrzęk płuc)
przebiegających z wysokim ciśnieniem.

NTG



PRZECIWWSKAZANIA:



Hypotensja ( < 90-100 mmHg)



Zawał ściany dolnej ( zawał prawej komory )



Wcześniejsze zastosowanie viagry



Znaczna tachykardia



Udar OUN



Diagnostyka bólu wieńcowego

MORFINA



WSKAZANIA:



OZW



Obrzęk płuc bez wywiadu astmatycznego



Urazy



Choroba nowotworowa



DAWKOWANIE:



Dawki frakcjonowane ( po 2 mg ) –
Metoclopramid, Clemastin nasilają działanie
morfiny ( po 1 mg )



Dawka u dzieci – 100mcg/kg iv/im/io

MORFINA



DZIAŁANIA UBOCZNE:



zablokowanie ośrodka oddechowego - Naloxon



zwężenie oskrzeli – clemastin, HCT, salbutamol



hypotonia – płyn ( przy braku przeciwwskazań )



bradykardia – atropina ( w już istniejącej
bradykardii morfinę podajemy po atropinie i
adrenalinie )



skurcz zwieracza Oddiego – nasilenie objawów
ostrego zapalenia trzustki

FENTANYL



100 x silniejszy od morfiny



Nie powinien wywoływać obturacji dróg
oddechowych



Może wywołać sztywność klatki piersiowej



Może nasilić bradykardię



Dawkowanie u dorosłych – 50 – 100 mcg –
przeciwbólowo



Do wprowadzenia : 0.3-0.5 mcg/kg



Dawkowanie u dzieci – 1-5 mcg/kg

NALOXON



0.4 mg – rozcieńczany zazwyczaj do 4 ml NaCl



Podawany w dawkach frakcjonowanych po 1
ml, aż do uzyskania pożądanego efektu
( zwykle powrotu oddechu, a niekoniecznie
świadomości )



Zbyt szybkie podanie może wywołać zespół
odstawienny, zaburzenia rytmu, a nawet
obrzęk płuc.



Drogi podania – wszystkie możliwe.

NALOXON



WSKAZANIA:



zaburzenia oddechowe po przedawkowaniu
opioidów



wybudzenie pacjenta po kardiowersji

DAWKOWANIE:

U dzieci : 100 mikrogr./kg poniżej 6 roku życia – do

maksymalnej dawki 2 mg

U dzieci powyżej 6 roku życia 2 mg

METOCLOPRAMID



PRZECIWWSKAZANIA:



Choroba Parkinsona



Padaczka



Ciąża



Dzieci poniżej 12 roku życia



Niedrożność mechaniczna jelit



Jednoczesne podanie atropiny ( zniesienie
efektu przeciwwymiotnego obu leków ).

CLEMASTIN – 2mg/2ml



Dawkowanie u dzieci:



<1rż –

0.2mg im !



1-3 rż –

0.5 mg im !



3-6 rż –

1 mg im !



6-12 rż –

1.5 mg im !



> 12 rż –

2 mg iv

ANTYKOAGULANTY



ACENOKUMAROL:



Acenokumarol



Syncumar



Sintrom



Kwas warfarynowy



Warfin

INR - 2-3.0 ( N: 0.8-1.2 )

LEKI WYDŁUŻAJĄCE QT



Amiodaron



Chlorpromazyna



Klarytromycyna ( Klacid )



Erytromycyna



Haloperidol



Metadon



Chinidyna



Sotalol



Tiorydazyna