1
R. Fimińska-Banaszyk
CZYNNIKI
STRUKTUROTWÓRCZE
I EFEKTYWNOŚĆ STRUKTUR
ORGANIZACYJNYCH
1.
Podejścia do objaśniania procesów
kształtowania struktur organizacyjnych
2.
Strategia jako czynnik determinujący
3.
Otoczenie jako źródło presji dostosowawczej
4.
Atrybuty organizacji jako czynniki warunkujące
pożądaną strukturę
R. Fimińska-Banaszyk
CZYNNIKI
STRUKTUROTWÓRCZE
łańcuchy determinacji
Podejście klasyczne:
Podejście ekologiczne:
Podejście inercyjne:
strategia
Struktura organizacyjna
efektywność
otoczenie
Struktura organizacyjna
efektywność
atrybuty wewnętrzne
Struktura organizacyjna
efektywność
R. Fimińska-Banaszyk
Trójczynnikowa koncepcja
determinacji struktur
organizacyjnych
STRATEGIA
STRUKTURA
ORGANIZACYJNA
CZYNNIKI
ZEW NĘTRZNE
CZYNNIKI
W EW NĘTRZNE
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
cele strategiczne organizacji powstają
jako wypadkowa oddziaływania
interesów skupionych wokół organizacji
możliwości:
– priorytet dla
rentowności
– priorytet dla
ekspansji
– priorytet dla
bezpieczeństwa
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
priorytet dla rentowności: w jaki sposób
maksymalizować zyski z działalności i bogacić
właścicieli
rentowność wymaga:
– wyznaczenia
centrów odpowiedzialności za wyniki
– jednoznacznej
specjalizacji działań
–
centralizacji planowania i kontroli
– precyzyjnych
standardów dla zachowań
organizacyjnych
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
priorytet dla ekspansji: w jaki sposób
powiększać zasięg działalności organizacji
i wielkość jej potencjału majątkowego
ekspansja wymaga:
– zwiększania liczby komórek i większych jednostek
organizacyjnych (
konfiguracja)
–
decentralizacji uprawnień dla bieżącej działalności
– minimalizacji
zestandaryzowania zachowań
organizacyjnych
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
priorytet dla bezpieczeństwa: w jaki sposób
zachować dotychczasowe osiągnięcia i nie
pogarszać rezultatów działalności
bezpieczeństwo wymaga:
– kształtowania
elastycznego sposobu działalności
komórek i większych jednostek organizacyjnych
– zrównoważonego podejścia do
decentralizacji i
centralizacji
– wysokiego
zestandaryzowania najważniejszych
zachowań organizacyjnych
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
strategia wyznacza kierunek rozwoju
organizacji:
– dążenie do specjalizacji
specjalizacji (zmniejszanie liczby
obsługiwanych segmentów strategicznych)
– dążenie do dywersyfikacji
dywersyfikacji (zwiększanie liczby
obsługiwanych segmentów strategicznych)
segment strategiczny to dziedzina
aktywności plus odpowiadające jej
strategiczne jednostki biznesu
R. Fimińska-Banaszyk
Segment strategiczny
L’Oreal
środki do pielęgnacji włosów 46%
środki do makijażu 14%
produkty do pielęgnacji cery 20%
perfumy 17%
artykuły toaletowe 3%
2
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
STRATEGIE
STRUKTURY
koncentracja
(specjalizacja)
struktura typu U
struktura typu M
dywersyfikacja
struktura typu W
(procesowa)
struktura typu H
struktura typu W (sieciowa)
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
poziom całej organizacji
–
wzrost (zwiększanie liczby dziedzin
aktywności gospodarczej)
–
stabilizacja (utrzymywanie dotychczasowej
liczby DAG)
–
redukcja (zmniejszanie lub rezygnacja z
niektórych DAG
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
wzrost
– dywersyfikacja pokrewna i niezależna
– integracja nowych zadań z już
realizowanymi
– zorganizowanie nowych lub
powiększonych jednostek organizacyjnych
– ich lokalizacja w so
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
stabilizacja
– brak istotnych zmian w so
– ew. zmiany w rozpiętości kierowania
– ew. zmiany zakresu władzy kierowników
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
redukcja
– sprzedaż, zamykanie nierentownych
jednostek, ograniczanie asortymentu,
zwalnianie pracowników
– kurczenie się so
– zmiany w większości wymiarów so
(KCSSF)
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
poziom jednostki biznesu
– przywództwo cenowe
• stabilność i przewidywalność działań
organizacyjnych (sprawność i efektywność)
• struktury mechanistyczne
• kryterium funkcjonalne
• niewielka rozpiętość kierowania i liczne
szczeble hierarchiczne
• znaczny poziom centralizacji i formalizacji
• główne narzędzie koordynacji: hierarchia org.
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
poziom jednostki biznesu
– przywództwo jakościowe oparte na
innowacjach
• struktura organiczna
• niewiele szczebli hierarchicznych i duża rozpiętość
kierowania
• zdecentralizowana i niezbyt sformalizowana
• liczne kryteria specjalizacji (obiektowe, procesowe)
• zasada pracy zespołowej i niehierarchiczne
narzędzia koordynacji
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE KLASYCZNE
determinizm strategiczny
3 poziomy formułowania strategii
poziom służby organizacyjn
ej
– strategie funkcjonalne (personalna, finansowa,
marketingowa itd.)
– brak jednoznacznych zależności
– można wykorzystać zasady opisujące 2 wyższe
poziomy
– np. strategia marketingowa wymaga agresywnej
promocji i zróżnicowanych narzędzi
marketingowych - rozbudowanie i autonomia
decyzyjna jednostek organizacyjnych
odpowiedzialnych za te zadania
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE EKOLOGICZNE
dostosowanie środowiskowe
otoczenie organizacji :
– wszystkie podmioty instytucjonalne i fizyczne
– zdarzenia bezpośrednio lub pośrednio warunkujące
działalność organizacji
systematyzacja otoczenia
– stabilne (niezmienne) i dynamiczne (turbulentne)
– proste (mało składników) i kompleksowe (duża
liczba składników)
3
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE EKOLOGICZNE
dostosowanie środowiskowe
stabilne
dynamiczne
OTOCZENIE
kompleksowe
proste
Struktura zdecentralizowana
o wysokim stopniu
formalizacji, wykorzystująca
standaryzację kwalifikacji
Struktura zdecentralizowana i
w dużym stopniu organiczna,
preferująca bieżące wzajemne
dostosowania
Struktura scentralizowana o
wysokim stopniu
formalizacji,
wykorzystująca
standaryzację procesy pracy
Struktura scentralizowana i
w dużym stopniu
organiczna, preferująca
bezpośredni nadzór
przełożonych
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE
EKOLOGICZNE
dostosowanie środowiskowe
stabilne
dynamiczne
słabo zróżnicowana
i zintegrowana
Organizacja
efektywna
silnie zróżnicowana
i zintegrowana
Organizacja
nieefektywna
Organizacja
efektywna
Organizacja
nieefektywna
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE EKOLOGICZNE
dostosowanie środowiskowe
stabilne otoczenie i niewielkie wewnętrzne
zróżnicowanie
– proste, technokratyczne narzędzia koordynacji
– hierarchia, plany, przepisy organizacyjne
dynamiczne otoczenie i silne zróżnicowanie
wewnętrzne
– kompleksowe, osobowe narzędzia koordynacji
– koordynatorzy, menedżerowie projektów i
produktów, komisje, komitety, grupy robocze
PODEJŚCIE INERCYJNE
wpływ wielkości
WIELKOŚĆ
ORGANIZACJI
Rośnie
zróżnicowanie
Rośnie
standaryzacja
procesów
Rośnie
formalizacja
Poziome: liczba
komórek
Pionowe: liczba
szczebli
hierarchicznych
Rośnie
decentralizacja
decyzji
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE INERCYJNE
wpływ technologii
Produkcja
jednostkowa
Produkcja
masowa
Produkcja
ciągła
Wysoki
poziom
Niski
poziom
-rozpiętość kierowania naczelnego kierownictwa
-liczba szczebli hierarchicznych
-stosunek zatrudnionych w administracji do
produkcji
-rozpiętość kierowania kierownictwa niskiego
szczebla
-standaryzacja i formalizacja
-centralizacja
s. organiczna
s. organiczna
s. mechaniczna
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE INERCYJNE
wpływ kultury
stanowiska organizacyjne zajmują
ludzie o
określonych
postawach i systemach wartości
narodowe lub regionalne kultury kształtują
odmienne wartości
źródła
odmienności kulturowych:
– system ekonomiczny (liberalizm-interwencjonizm)
– system polityczny (demokracja-autorytaryzm)
– system administracyjny (federalizm-koncentracja)
– system edukacji i model wychowania
R. Fimińska-Banaszyk
PODEJŚCIE INERCYJNE
wpływ kultury
Strefa
amerykańska
Strefa
europejska
Strefa
azjatycka
indywidualizm,
rywalizacja,
podejmowanie ryzyka
solidaryzm,
kooperacja,
asekuracja
solidaryzm,
rygoryzm,
wspólna odpowiedzialność
struktury wg ośrodków
zysków,
zdecentralizowane,
niesformalizowane
struktury wg funkcji,
scentralizowane,
sformalizowane
struktury zhierarchizowane,
nastawione na
partycypację,
niesformalizowane
PODEJŚCIE INERCYJNE
wpływ cyklu życia (historii)
organizacji
powstanie
elastyczna struktura organizacyjna,
sankcjonująca przedsiębiorczość
wzrost
struktura różnicująca stanowiska
i komórki
dojrzałość
struktura zbiurokratyzowana
odnowa
struktura poszukująca decentralizacji
i powrotu do przedsiębiorczości
R. Fimińska-Banaszyk
Struktura organizacyjna
a efektywność organizacji
pogląd deterministyczny
– strategiczne, środowiskowe i inercyjne
dostosowanie strukturalne warunkują
wysoką efektywność działalności
organizacji
4
R. Fimińska-Banaszyk
Struktura organizacyjna
a efektywność organizacji
pogląd indeterministyczny
– struktura organizacyjna
odzwierciedla i równocześnie
kreuje układ władzy i ról w
zorganizowanym zespole ludzkim
– so jest więc niezależna od
realizowanej efektywności
R. Fimińska-Banaszyk
Struktura organizacyjna
a efektywność organizacji
pogląd dopuszczający zmienność
uwarunkowań
– so jest obiektem „przetargów
politycznych” do momentu zagrożenia
efektywności organizacji
– w warunkach zagrożenia staje się
ważnym instrumentem stymulowania
wzrostu efektywności