WPROWADZENIE
DO SZTUCZNEJ INTELIGENCJI
POLITECHNIKA WARSZAWSKA
WYDZIAŁ MECHANICZNY ENERGETYKI I LOTNICTWA
MEL
MEL
NS 586
Dr in
ż
.
Franciszek
Dul
© F.A. Dul 2007
10. REPREZENTACJA WIEDZY
O ŚWIECIE
O ŚWIECIE
© F.A. Dul 2007
Reprezentacja wiedzy
Poka
ż
emy, w jaki sposób reprezentuje
si
ę
najwa
ż
niejsze aspekty
ś
wiata:
przestrze
ń
, czas, działania, zdarzenia
w j
ę
zyku logiki pierwszego rz
ę
du.
Omówimy systemy ekspertowe, które
wspomagaj
ą
człowieka w korzystaniu
z wiedzy i przy podejmowaniu decyzji.
© F.A. Dul 2007
Jak opisa
ć
ś
wiat w j
ę
zyku FOL?
W j
ę
zyku logiki pierwszego rz
ę
du mo
ż
na „z marszu”
opisa
ć
prosty układ logiczny lub
ś
wiat Wumpusa.
Jednak nawet wtedy s
ą
problemy, gdy
ż
logika
„niczego nie wie” o
ś
wiecie – nawet tego,
ż
e 1
≠
0.
Opis
ś
wiata rzeczywistego jest nieporównanie
bardziej skomplikowany, gdy
ż
:
-
istnieje niezliczone mnóstwo ró
ż
nych rzeczy,
©
F.A. Dul 2007
-
istnieje niezliczone mnóstwo ró
ż
nych rzeczy,
- mi
ę
dzy rzeczami zachodz
ą
skomplikowane relacje,
- w
ś
wiecie wyst
ę
puj
ą
zdarzenia,
-
ś
wiat si
ę
zmienia (ewoluuje).
Aby uj
ąć
cał
ą
zło
ż
ono
ść
ś
wiata w j
ę
zyku FOL nale
ż
y
posłu
ż
y
ć
si
ę
ontologi
ą
wy
ż
sz
ą
, pozwalaj
ą
c
ą
kategoryzowa
ć
i systematyzowa
ć
obiekty i zdarzenia.
Jest to zagadnienie
reprezentacji wiedzy
.
Jak opisa
ć
ś
wiat w j
ę
zyku FOL?
Zasadnicza trudno
ść
reprezentacji
ś
wiata polega
na tym,
ż
e jego opis logiczny musi by
ć
zupełny.
Człowiek rozumuje przyjmuj
ą
c wiele faktów jako
domy
ś
lnych – model
ś
wiata otwartego.
Logika nie ma wbudowanego zestawu faktów
domy
ś
lnych – model
ś
wiata zamkni
ę
tego.
Pomini
ę
cie pewnych faktów mo
ż
e prowadzi
ć
©
F.A. Dul 2007
Pomini
ę
cie pewnych faktów mo
ż
e prowadzi
ć
do bł
ę
dnych wniosków.
Trzeba wi
ę
c znale
źć
reprezentacj
ę
faktów i reguł
domy
ś
lnych która jest zupełna a zarazem efektywna.
• In
ż
ynieria ontologiczna
• Kategorie i obiekty
• Działania, sytuacje i zdarzenia
• Zdarzenia mentalne i obiekty mentalne
• Systemy wnioskowania dla kategorii; sieci semantyczne
• Wnioskowanie z informacj
ą
domy
ś
ln
ą
• Systemy utrzymywania prawdy
Plan rozdziału
© F.A. Dul 2007
• Systemy utrzymywania prawdy
•
Systemy ekspertowe
10.1. In
ż
ynieria ontologiczna
Ontologia
(metafizyka, „Nauka o wszystkim co istnieje”)
jest działem filozofii odpowiadaj
ą
cym na pytania dotycz
ą
ce
struktury rzeczywisto
ś
ci: przedmiotów, czasu, przestrzeni...
• OE rozwa
ż
a takie poj
ę
cia jak: działania, czas, obiekty
fizyczne czy wiarygodno
ść
.
• OE mo
ż
na uwa
ż
a
ć
za uogólnienie In
ż
ynierii Wiedzy (KE)
In
ż
ynieria ontologiczna
(OE) zajmuje si
ę
problemem ogólnej
elastycznej reprezentacji
ś
wiata.
© F.A. Dul 2007
Ontologia wy
ż
sza
(upper ontology) definiuje ogólne ramy
dla koncepcji dotycz
ą
cych reprezentacji
ś
wiata.
Ka
ż
da reprezentacja logiczna
ś
wiata ma ograniczenia.
Przykład: pomidor jest zwykle czerwony i okr
ą
gły, ale mo
ż
e
by
ć
te
ż
zielony,
ż
ółty, pomara
ń
czowy; owoce mog
ą
znacznie ró
ż
ni
ć
si
ę
kształtami, wielko
ś
ci
ą
, itp.
Problemami reprezentacji s
ą
wyj
ą
tki i niepewno
ść
okre
ś
le
ń
.
Ontologia wy
ż
sza definiuje i klasyfikuje w sposób
hierarchiczny obiekty i zdarzenia wyst
ę
puj
ą
ce w
ś
wiecie.
10.1. In
ż
ynieria ontologiczna
Ontologia wy
ż
sza
ś
wiata (niewielka cz
ęść
)
Zbiory
Liczby
Obiekty
reprezentowalne
Przedziały
Miejsca
Obiekty
fizyczne
Procesy
Obiekty abstrakcyjne
Zdarzenia uogólnione
Wszystko
Ludzie
Zwierz
ę
ta
Agenci
Ciecz
Gaz
Ciało
stałe
Czas
Masa
Kategorie
Sentencje
Miary
Chwile
Rzeczy
Materia
© F.A. Dul 2007
Ka
ż
da koncepcja poziomu ni
ż
szego jest
specjalizacj
ą
koncepcji
poziomu wy
ż
szego.
Cechy i zadania ontologii wy
ż
szej
• Ontologia ogólna powinna da
ć
si
ę
zastosowa
ć
do ka
ż
dej
dziedziny szczegółowej.
Do dziedziny szczegółowej nale
ż
y doda
ć
aksjomaty
słuszne dla tej dziedziny.
• W ka
ż
dej wi
ę
kszej dziedzinie ró
ż
ne obszary wiedzy
powinny by
ć
ujednolicone.
Ró
ż
ne obszary wiedzy musz
ą
zazwyczaj by
ć
ł
ą
czone
w celu opisu dziedziny szczegółowej.
10.1. In
ż
ynieria ontologiczna
© F.A. Dul 2007
w celu opisu dziedziny szczegółowej.
Wymaga to komplementarno
ś
ci (przystawania) opisów
(np. opisów czasu i przestrzeni).
• Co nale
ż
y wyrazi
ć
w ramach ontologii wy
ż
szej?
Kategorie, Miary, Obiekty zło
ż
one,
Czas, Przestrze
ń
,
Zmiany, Zdarzenia, Procesy,
Obiekty fizyczne, Substancje, Obiekty mentalne,
Pogl
ą
dy,...
10.2. Kategorie i obiekty
• Kategoria
jest zbiorem (swoich) elementów.
• Reprezentacja wiedzy wymaga podzielenia obiektów
na kategorie.
– Oddziaływanie (interakcja) ma miejsce na poziomie
obiektów.
– Wnioskowanie zachodzi na poziomie kategorii.
• Kategorie pozwalaj
ą
identyfikowa
ć
obiekty na podstawie
postrzeganych własno
ś
ci, np.
© F.A. Dul 2007
postrzeganych własno
ś
ci, np.
Okr
ą
gły
∧
Czerwony
∧
Mi
ę
kki
∧
Połyskuj
ą
cy
⇒
⇒
⇒
⇒
Pomidor
• Kategorie mog
ą
by
ć
reprezentowane w logice pierwszego
rz
ę
du na dwa sposoby:
– jako predykaty:
Pomidor(x)
– poprzez sprowadzanie (reifying) kategorii do zbiorów
obiektów:
Pomidory
Organizacja kategorii
• Kategorie zwi
ą
zane s
ą
relacj
ą
dziedziczenia
(por. z j
ę
zykiem C++), np.:
– ka
ż
dy egzemplarz
ż
ywno
ś
ci jest jadalny;
– owoc jest podklas
ą
ż
ywno
ś
ci;
– jabłko jest podklas
ą
owoców;
– zatem jabłko jest jadalne.
• Definiowanie
systematyki
poprzez relacje kategorii
10.2. Kategorie i obiekty
Ka
ż
da kategoria bardziej
© F.A. Dul 2007
Ssaki
Osoby
Kobiety
M
ęż
czy
ź
ni
Maria
Jan
Element
Element
Podzbiór
Podzbiór
Podzbiór
Ka
ż
da kategoria bardziej
szczegółowa dziedziczy
cechy kategorii ogólniejszej
z której si
ę
wywodzi.
Przykład
Kobiety dziedzicz
ą
cechy
osób, np. wzrost, wag
ę
;
podobnie m
ęż
czy
ź
ni.
Kobiety i m
ęż
czy
ź
ni maj
ą
te
ż
jednak pewne cechy
odmienne...
10.2. Kategorie i obiekty
Opis kategorii w logice pierwszego rz
ę
du
• Obiekt jest elementem kategorii
Element( BB
12
, PiłkaDoKoszykówki )
• Kategoria mo
ż
e by
ć
podklas
ą
innej kategorii
Podzbiór( PiłkaDoKoszykówki , Piłki )
• Wszystkie elementy kategorii maj
ą
pewne własno
ś
ci
∀
x Element(x,PiłkaDoKoszykówki)
⇒
Okr
ą
gły(x)
© F.A. Dul 2007
• Wszystkie elementy kategorii mog
ą
by
ć
rozpoznane
po pewnych własno
ś
ciach
∀
x (Pomara
ń
czowy(x)
∧
Okr
ą
gły(x)
∧
Ś
rednica(x)=24.5 cm
∧
Element(x,Piłki)
⇒
Element(x, PiłkaDoKoszykówki))
• Kategoria jako cało
ść
ma pewne własno
ś
ci
Element( Psy , GatunkiOswojone )
10.2. Kategorie i obiekty
Relacje pomi
ę
dzy kategoriami
• Dwie lub wi
ę
cej kategorie s
ą
rozł
ą
czne
je
ż
eli nie maja
wspólnych elementów:
Rozł
ą
czne(s)
⇔
(
∀
c
1
,c
2
c
1
∈
s
∧
c
2
∈
s
∧
c
1
≠
c
2
⇒
Przeci
ę
cie(c
1
,c
2
) = { } )
Przykład
Rozł
ą
czne( { zwierz
ę
ta, warzywa } )
• Zbiór kategorii s tworzy
dekompozycj
ę
kompletn
ą
© F.A. Dul 2007
• Zbiór kategorii s tworzy
dekompozycj
ę
kompletn
ą
kategorii c je
ż
eli wszystkie elementy zbioru c s
ą
pokryte
przez kategorie z s:
DekompozycjaKompletna(s,c)
⇔
(
∀
i i
∈
c
⇒
∃
c
2
c
2
∈
s
∧
i
∈
c
2
)
Przykład
DekompozycjaKompletna(
{Amerykanie, Kanadyjczycy, Meksykanie},
AmerykaniePółnocni ).
10.2. Kategorie i obiekty
Relacje pomi
ę
dzy kategoriami
• Podział
jest to rozł
ą
czna dekompozycja kompletna:
Podział(s,c)
⇔
⇔
⇔
⇔
Rozł
ą
czny(s)
∧
DekompozycjaKompletna(s,c)
Przykład
Podział( {M
ęż
czy
ź
ni,Kobiety} ,Osoby).
Czy jest podziałem dekompozycja
({Amerykanie, Kanadyjczycy, Meksykanie}, AmerykaniePółnocni )
Nie, bo niektórzy
AmerykaniePółnocni
maj
ą
podwójne obywatelstwo.
© F.A. Dul 2007
Nie, bo niektórzy
AmerykaniePółnocni
maj
ą
podwójne obywatelstwo.
• Kategorie mog
ą
by
ć
zdefiniowane przez podanie
warunków koniecznych i dostatecznych dla elementów
∀
x Kawaler(x)
⇔
⇔
⇔
⇔
M
ęż
czyzna(x)
∧
Dorosły(x)
∧
Nie
ż
onaty(x)
10.2. Kategorie i obiekty
Struktura fizyczna kategorii
• Obiekt mo
ż
e by
ć
cz
ęś
ci
ą
innego obiektu:
Cz
ęść
(Bukareszt,Rumunia)
Cz
ęść
(Rumunia,EuropaWschodnia)
Cz
ęść
(EuropaWschodnia,Europa)
• Predykat Cz
ęść
jest przechodni (a tak
ż
e zwrotny),
zatem mo
ż
emy wnioskowa
ć
,
ż
e
Cz
ęść
(Bukareszt,Europa)
© F.A. Dul 2007
• Definicja formalna predykatu Cz
ęść
:
∀
x Cz
ęść
(x,x)
∀
x,y,z Cz
ęść
(x,y)
∧
Cz
ęść
(y,z)
⇒
⇒
⇒
⇒
Cz
ęść
(x,z)
• Struktura fizyczna cz
ę
sto jest okre
ś
lona przez zale
ż
no
ś
ci
strukturalne pomi
ę
dzy cz
ęś
ciami, np.
Dwunóg(a)
⇒
⇒
⇒
⇒
(
∃
l
1
,
l
2
,b) (Noga(
l
1
)
∧
Noga(
l
2
)
∧
Ciało(b)
∧
Cz
ęść
(
l
1
,a)
∧
Cz
ęść
(
l
2
,a)
∧
Cz
ęść
(b,a)
∧
Przył
ą
czony(
l
1
,b)
∧
Przył
ą
czony(
l
2
,b)
∧
l
1
≠
l
2
∧
(
∀
l
3
) (Noga(
l
3
)
⇒
⇒
⇒
⇒
(
l
3
=
l
1
∨
l
3
=
l
2
) ) )
10.2. Kategorie i obiekty
Miary
• Obiekty maj
ą
wysoko
ść
, mas
ę
, cen
ę
, ....
Warto
ś
ci przypisane tym cechom to
miary
• Funkcje liczbowe okre
ś
laj
ą
ce jednostki miar:
Długo
ść
(L
1
) = Cale(1.5) = Centymetry(3.81).
• Konwersje pomi
ę
dzy jednostkami:
∀
i Centymetry( 2.54 x i ) = Cale(i).
© F.A. Dul 2007
• Miary mog
ą
posłu
ż
y
ć
do opisu obiektów:
Ś
rednica( PiłaDoKosza
12
) = Cale(9.5).
• Niektóre miary nie maj
ą
skali: Pi
ę
kno, Trudno
ść
, etc.
– Najwa
ż
niejsza cecha miar: mog
ą
by
ć
uporz
ą
dkowane.
– Nie nale
ż
y przywi
ą
zywa
ć
zbytniej wagi do konkretnych
warto
ś
ci.
Jabłko mo
ż
e mie
ć
“wy
ś
mienito
ść
” 0.9 lub 1.0.
10.2. Kategorie i obiekty
Substancje i obiekty
•
Ś
wiat składa si
ę
z obiektów prostych i zło
ż
onych.
• Pewne obiekty s
ą
niepodzielne (np. krzesło), za
ś
inne
s
ą
podzielne (np. masło).
• Obiekty niepodzielne to
rzeczy
(things)
domy, koty, twierdzenia, ...
za
ś
niepodzielne to
materia
(stuff),
woda, energia, masło, ....
• Reprezentacja materii w j
ę
zyku FOL.
© F.A. Dul 2007
• Reprezentacja materii w j
ę
zyku FOL.
„Ka
ż
da cz
ęść
masła jest masłem”
x
∈
Masło
∧
Cz
ęść
(y,x)
⇒
⇒
⇒
⇒
y
∈
Masło.
• Niektóre własno
ś
ci s
ą
wewn
ę
trzne (
intrinsic
) i niepodzielne
g
ę
sto
ść
, kolor, zapach, temperatura topnienia, ...
za
ś
inne – zewn
ę
trzne (
extrinsic
)
masa, długo
ść
, kształt, ...
• Materia ma
tylko
własno
ś
ci wewn
ę
trzne.
• Rzecz
ą
jest za
ś
ka
ż
dy obiekt maj
ą
cy
chocia
ż
jedn
ą
własno
ść
zewn
ę
trzn
ą
.
10.2. Reprezentacja wiedzy
Rodzaje naturalne
• Niektóre kategorie s
ą
zdefiniowane
ś
ci
ś
le, np. trójk
ą
ty.
• Wiele kategorii nie ma jednak precyzyjnych definicji,
np. krzesło, krzak, ksi
ąż
ka, ...
Pomidory mog
ą
by
ć
czerwone, zielone,
ż
ółte, zazwyczaj s
ą
okr
ą
głe.
Kategorie takie stanowi
ą
rodzaje naturalne
.
• Rozwi
ą
zanie: kategoria
Typowe
okre
ś
laj
ą
ca podstawowe
cechy elementów kategorii naturalnej c,
© F.A. Dul 2007
cechy elementów kategorii naturalnej c,
Typowe(c)
⊆
c.
Przykład
∀
x, x
∈
Typowe(Pomidory)
⇒
⇒
⇒
⇒
Czerwony(x)
∧
Kulisty(x).
Za pomoc
ą
kategorii Typowe mo
ż
na opisa
ć
wa
ż
ne fakty
dotycz
ą
ce kategorii bez formułowania
ś
cisłych definicji.
• U
ż
yteczno
ść
poj
ę
cia
ś
cisła definicja
jest w
ą
tpliwa.
Stwierdzenie “Papie
ż
jest kawalerem”, które wynika
z definicji
ś
cisłej, jest niezbyt fortunne...
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
• Wnioskowanie o wyniku
działania jest podstaw
ą
działania agenta z baz
ą
wiedzy.
• Jak mo
ż
na
ś
ledzi
ć
zmiany
ś
wiata w logice pierwszego
rz
ę
du?
W logice zda
ń
nale
ż
y okre
ś
li
ć
stan w ka
ż
dej chwili czasu.
© F.A. Dul 2007
stan w ka
ż
dej chwili czasu.
• Sytuacje
s
ą
to zdarzenia zmieniaj
ą
ce
si
ę
dyskretnie w czasie.
• Sytuacje „przeskakuj
ą
” od zdarzenia
do zdarzenia – nie ma mo
ż
liwo
ś
ci
zmiany stanu pomi
ę
dzy zdarzeniami.
• Rachunek sytuacji
opisuje zmiany
sytuacji w wyniku kolejnych działa
ń
.
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
Zasady rachunku sytuacji
• Działania s
ą
termami logicznymi, np. Skr
ęć
(WPrawo).
• Sytuacje s
ą
termami logicznymi zło
ż
onymi z:
• sytuacji pocz
ą
tkowej
S
0
• wszystkich sytuacji wynikaj
ą
cych z działa
ń
a wykonanych
w sytuacjach s,
Wynik(a,s)
[ lub Zrób(a,s) ]
• Potoki
(fluent) s
ą
to funkcje i predykaty które zmieniaj
ą
si
ę
z sytuacji na sytuacj
ę
, np.
¬
Trzymanie(G , S )
© F.A. Dul 2007
¬
Trzymanie(G
1
, S
0
)
• Istniej
ą
tak
ż
e predykaty wieczne (eternal), np.
Złoto(G
i
)
• Wynik ci
ą
gu działa
ń
jest okre
ś
lony (zdeterminowany)
przez poszczególne działania.
• Zadanie projektowania
: wywnioskowa
ć
wynik danego
ci
ą
gu działa
ń
.
• Zadanie planowania
: znale
źć
ci
ą
g działa
ń
który
zapewnia po
żą
dany wynik.
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
W rachunku sytuacji ka
ż
da sytuacja (z wyj
ą
tkiem pocz
ą
tkowej)
jest wynikiem pewnego działania.
© F.A. Dul 2007
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
Opis działa
ń
w rachunku sytuacji
• Najprostszy rachunek sytuacji potrzebuje do opisu zmian
dwóch aksjomatów:
– Aksjomat mo
ż
liwo
ś
ci
: przeprowadzi
ć
działanie je
ż
eli
jest to mo
ż
liwe
WarunkiWst
ę
pne
⇒
⇒
⇒
⇒
Mo
ż
liwe(a,s)
Przy(Agent,x,s)
∧
Przyległy(x,y)
⇒
⇒
⇒
⇒
Mo
ż
liwe(Id
ź
(x,y),s)
– Aksjomat wyniku
: opisa
ć
zmiany wywołane działaniem
Mo
ż
liwe(a,s)
⇒
Zmiany w wyniku działania a
© F.A. Dul 2007
Mo
ż
liwe(a,s)
⇒
Zmiany w wyniku działania a
Mo
ż
liwy(Id
ź
(x,y),s)
⇒
⇒
⇒
⇒
Przy(Agent,y,Wynik(Id
ź
(x,y),s))
• Jak opisa
ć
to, co w
ś
wiecie si
ę
nie zmienia?
– Problem kadru
: reprezentacja wszystkich sytuacji które
nie zmieniaj
ą
si
ę
.
– Aksjomat kadru
: co si
ę
nie zmienia podczas działa
ń
Przy(o,x,s)
∧
(o
≠
Agent)
∧
¬
Trzyma
ć
(o,s)
⇒
⇒
⇒
⇒
Przy(o,x,Wynik(Id
ź
(y,z),s))
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
Rachunek zdarze
ń
Rachunek sytuacji opisuje zdarzenia dyskretne w czasie.
Rachunek zdarze
ń
opisuje stany zmieniaj
ą
ce si
ę
w czasie
w sposób ci
ą
gły.
W rachunku zdarze
ń
istnieje mo
ż
liwo
ść
zaistnienia pewnego
zdarzenia w dowolnej chwili.
Aksjomat rachunku zdarze
ń
T(f,t
2
)
⇔
⇔
⇔
⇔
∃
e, t ZdarzaSi
ę
(e,t)
∧
Inicjalizuje(e,f,t)
∧
(t < t
2
)
© F.A. Dul 2007
T(f,t
2
)
⇔
⇔
⇔
⇔
∃
e, t ZdarzaSi
ę
(e,t)
∧
Inicjalizuje(e,f,t)
∧
(t < t
2
)
∧
¬
Przerwanie(f,t,t
2
)
Przerwanie(f,t,t
2
)
⇔
⇔
⇔
⇔
∃
e, t
1
ZdarzaSi
ę
(e,t
1
)
∧
Ko
ń
czy(e,f,t
1
)
∧
(t < t
1
)
∧
(t
1
< t
2
)
Potok f jest inicjalizowany w pewnej chwili t, a ko
ń
czy si
ę
w chwili t
1
.
Potok f mo
ż
e by
ć
zako
ń
czony w chwili t
2
< t
1
przez pewne
zdarzenie e.
10.3. Działania, zdarzenia i sytuacje
Zdarzenia uogólnione
Zdarzenie uogólnione
jest elementem
czasoprzestrzeni, zło
ż
onym ze zdarze
ń
działa
ń
, miejsca, czasu, potoków oraz
obiektów.
Przykład
„Druga wojna
ś
wiatowa”
Podzdarzenia
(subevents) s
ą
elementami zdarzenia uogólnionego.
Element kategorii c jest podzdarzeniem zdarzenia
© F.A. Dul 2007
Element kategorii c jest podzdarzeniem zdarzenia
lub przedziału i
E(c,i)
⇔
⇔
⇔
⇔ ∃
e e
∈
c
∧
Subevent(e,i)
Przykład
Subevent( BitwaOAngli
ę
, DrugaWojna
Ś
wiatowa)
Procesy
s
ą
to zdarzenia zmieniaj
ą
ce si
ę
w czasie w sposób
ci
ą
gły.
Procesy ró
ż
ni
ą
si
ę
tym od zdarze
ń
, czym materia ró
ż
ni si
ę
od rzeczy.
10.4. Obiekty i zdarzenia mentalne
• Agent mo
ż
e mie
ć
pogl
ą
dy i wyci
ą
ga
ć
wnioski prowadz
ą
ce
do nowych pogl
ą
dów.
• Agent powinien te
ż
przewidywa
ć
, co my
ś
l
ą
inni agenci.
• Wymaga to modeli stanów my
ś
lowych w czyjej
ś
głowie
oraz procesów zmieniaj
ą
cych te stany.
• Obiekty mentalne
to takie stany mentalne w czyjej
ś
głowie
(lub w bazie wiedzy), jak:
wiedza
,
przekonania
,
potrzeby
.
• Zdarzenia mentalne
to procesy wnioskowania w których
uczestnicz
ą
obiekty mentalne.
© F.A. Dul 2007
• Zdarzenia mentalne
to procesy wnioskowania w których
uczestnicz
ą
obiekty mentalne.
• Wiedza i przekonanie agenta a na temat zdania p:
Wie(a,p), Wierzy(a,p).
• Relacja pomi
ę
dzy wiedz
ą
a przekonaniem: je
ż
eli jest si
ę
przekonanym
o czym
ś
i je
ż
eli to jest
prawda
, to si
ę
to
wie,
Wierzy(a,p)
∧
p
⇒
⇒
⇒
⇒
Wie(a,p).
• Przekonanie zapisane za pomoc
ą
aksjomatu rachunku
zdarze
ń
:
T( Wierzy(Jan , Superman(Leci) ) , Dzisiaj ).
10.6. Systemy wnioskowania dla kategorii
Kategorie stanowi
ą
podstawowe cegiełki dla reprezentacji
zło
ż
onych systemów wiedzy.
Istniej
ą
dwa rodzaje reprezentacji i wnioskowania dla
kategorii:
sieci semantyczne
i
logika opisowa
.
Sieci semantyczne:
• umo
ż
liwiaj
ą
wizualizacj
ę
bazy wiedzy;
• zawieraj
ą
efektywne algorytmy wnioskowania o własno
ś
-
ciach elementów na podstawie ich przynale
ż
no
ś
ci
© F.A. Dul 2007
ciach elementów na podstawie ich przynale
ż
no
ś
ci
do kategorii.
Logika opisowa:
• u
ż
ywa j
ę
zyka formalnego do budowania i ł
ą
czenia definicji
kategorii;
• dostarcza efektywnych algorytmów do wyznaczania relacji
zawierania pomi
ę
dzy kategoriami.
10.6. Systemy wnioskowania dla kategorii
Sieci semantyczne
Sieci semantyczne reprezentuj
ą
graficznie obiekty, kategorie
obiektów oraz relacje pomi
ę
dzy
obiektami.
Ssaki
Osoby
Kobiety
M
ęż
czy
ź
ni
Maria
Jan
Element
Element
Siostra
2
Podzbiór
Podzbiór
Podzbiór
Nogi
Ma matk
ę
1
Nogi
Sieci semantyczne stanowi
ą
alternatyw
ę
opisu logicznego.
Sieci semantyczne umo
ż
liwiaj
ą
wnioskowanie z dziedziczeniem.
Dziedziczenie:
liczba nóg = 2
Jan:
liczba
nóg = 1
© F.A. Dul 2007
Maria
Jan
1
Kategoria Kobiety dziedziczy wszystkie
własno
ś
ci kategorii Osoby.
Powi
ą
zania odwrotne, np.
∀
p,s MaSiostr
ę
(p,s)
⇔
⇔
⇔
⇔
Siostra(s,p)
pozwalaj
ą
znacznie zwi
ę
kszy
ć
efektywno
ść
wnioskowania.
Wady sieci semantycznych:
• Poł
ą
czenie mo
ż
e reprezentowa
ć
tylko relacje binarne.
Mo
ż
na temu zaradzi
ć
poprzez potraktowanie twierdzenia jako zdarzenia.
• Reprezentacja warto
ś
ci domy
ś
lnych jest narzucona przez
mechanizm dziedziczenia.
wnioskowanie z dziedziczeniem.
(Porównaj z programowaniem
orientowanym obiektowo – np. C++).
10.6. Systemy wnioskowania dla kategorii
Logika opisowa
Logika opisowa (description logic) została opracowana
specjalnie do opisu definicji i własno
ś
ci kategorii.
Logika opisowa powstała jako formalizacja sieci
semantycznych.
Najwa
ż
niejszymi zadaniami logiki opisowej s
ą
:
• Subsumpcja
: sprawdzanie czy dana kategoria jest
podzbiorem innej kategorii poprzez porównanie ich
definicji.
© F.A. Dul 2007
definicji.
• Klasyfikacja
: sprawdzanie czy dany obiekt nale
ż
y
do kategorii.
• Zgodno
ść
: czy kryteria przynale
ż
no
ś
ci do kategorii
s
ą
logiczne spełnialne (satisfiable).
Najwa
ż
niejszym aspektem logiki opisowej jest poło
ż
enie
nacisku na mo
ż
liwo
ść
przeprowadzenia wnioskowania.
Wad
ą
logiki opisowej jest nieobsługiwanie przez ni
ą
negacji
i alternatywy.
Logika opisowa do zapisu zda
ń
u
ż
ywa j
ę
zyka C
LASSIC.
10.7. Wnioskowanie z informacj
ą
domy
ś
ln
ą
Reprezentacja informacji domy
ś
lnej wymaga uwagi.
To, co dla człowieka jest domy
ś
lnie oczywiste, nie jest takie
dla logicznego systemu wnioskuj
ą
cego.
Przykład Wykłady w semestrze letnim: NS101, NS102, NS106, TE101.
Ile wykładów b
ę
dzie prowadzonych?
• Odpowied
ź
bazy wiedzy:
cztery
przy zało
ż
eniach,
ż
e:
– informacja jest zupełna (wszystkie nie wyra
ż
one jawnie zdania s
ą
fałszywe –
zało
ż
enie
ś
wiata zamkni
ę
tego
);
– ró
ż
ne obiekty maj
ą
ró
ż
ne nazwy -
zało
ż
enie nazw unikalnych
.
• Odpowied
ź
logiki:
od jednego do niesko
ń
czenie wielu
.
© F.A. Dul 2007
• Odpowied
ź
logiki:
od jednego do niesko
ń
czenie wielu
.
– Logika nie czyni zało
ż
e
ń
domy
ś
lnych.
Informacji domy
ś
lna wymaga zatem
dopełnienia
.
Umo
ż
liwiaj
ą
to
logiki niemonotoniczne
.
Ograniczenie
(circumscription) umo
ż
liwia zapis faktów
prawdziwych tylko dla wybranych obiektów.
Logika domy
ś
lna
(default logic) u
ż
ywa
reguł domy
ś
lnych
postaci
P : J
1
, ..., J
1
/ C
do zapisu faktów, np.
Ptak(x) : Leci(x) / Leci(x)
oznacza
ż
e je
ż
eli Ptak(x) jest prawd
ą
i je
ż
eli Leci(x) jest zgodne z baz
ą
wiedzy, to Leci(x) mo
ż
e by
ć
przyj
ę
te domyslnie.
10.8. Systemy utrzymywania prawdy
Wiele wnioskowa
ń
ma charakter przybli
ż
ony – ich wyniki
nie s
ą
absolutnie pewne.
Wywnioskowane przez nie fakty mog
ą
by
ć
zatem fałszywe
i powinny by
ć
wycofane z bazy (
weryfikacja pogl
ą
du
).
Załó
ż
my
ż
e baza wiedzy KB zawiera zdanie P i chcemy
doda
ć
do niej zdanie
¬
P;
TELL(KB,
¬
P)
→
sprzeczno
ść
.
Aby unikn
ąć
sprzeczno
ś
ci nale
ż
y wycofa
ć
bł
ę
dne zdanie
z bazy wiedzy;
Wycofa
ć
(KB,P)
.
© F.A. Dul 2007
z bazy wiedzy;
Wycofa
ć
(KB,P)
.
Pojawia si
ę
jednak problem ze zdaniami wywnioskowanymi
wcze
ś
niej ze zdania P.
Do rozwi
ą
zywania takich problemów słu
żą
systemy
utrzymywania prawdy
(truth maintenance systems).
Systemami takimi s
ą
np. JTMS, ATMS.
Systemy utrzymywania prawdy zawieraj
ą
mechanizmy
wyja
ś
niaj
ą
ce
– pozwalaj
ą
ce wyznaczy
ć
zbiór wszystkich
zda
ń
poci
ą
gaj
ą
cych zdanie P.
10.9. Projekt powszechnej ontologii
ś
wiata CYC
®
Projekt
CYC
®
(enCYClopedia) ma na celu stworzenie
obszernej ontologii oraz bazy danych dla ogólnej i potocznej
wiedzy o
ś
wiecie.
Celem jest stworzenie ogólnej bazy wiedzy umo
ż
liwiaj
ą
cej
wnioskowanie automatyczne na podobie
ń
stwo ludzkiego.
Stan aktualny: baza wiedzy zawiera
ponad milion
faktów,
reguł oraz poj
ęć
potocznych, np. „Every tree is a plant” .
Wiedza zapisana jest w j
ę
zyku
CycL
opartym na rachunku
predykatów, podobnym do j
ę
zyka LISP, np.
© F.A. Dul 2007
Wiedza zapisana jest w j
ę
zyku
CycL
opartym na rachunku
predykatów, podobnym do j
ę
zyka LISP, np.
USPresident(GeorgeWBush)
→
→
→
→
#$isa #$GeorgeWBush #$USPresident
System wnioskowania umo
ż
liwia odpowiadanie na pytania
zadawane przez u
ż
ytkownika.
W zamierzeniu docelowym CYC ma umo
ż
liwia
ć
komunikacj
ę
z u
ż
ytkownikiem w j
ę
zyku naturalnym oraz ma si
ę
uczy
ć
.
Podzbiór
OpenCYC
jest baz
ą
uproszczon
ą
, dost
ę
pn
ą
na zasadach licencji Open Source.
Ambitne zamierzenia programu CYC s
ą
jednak krytykowane.
Systemy ekspertowe
Wiedza na temat dziedziny jest bardzo cenna, gdy
ż
pozwala okre
ś
li
ć
racjonalne działania.
Ogrom zgromadzonej wiedzy oraz subtelne nieraz
zale
ż
no
ś
ci pomi
ę
dzy jej składnikami czyni
ą
jednak
korzystanie z niej procesem bardzo
ż
mudnym.
Efektywne wykorzystanie wiedzy wymaga wi
ę
c
narz
ę
dzi wspomagaj
ą
cych, które pozwol
ą
ogarn
ąć
©
F.A. Dul 2007
narz
ę
dzi wspomagaj
ą
cych, które pozwol
ą
ogarn
ąć
cało
ść
oraz wyci
ą
ga
ć
skomplikowane wnioski.
Narz
ę
dziami umo
ż
liwiaj
ą
cymi kompleksowe
wykorzystywanie wiedzy s
ą
systemy ekspertowe
.
Podstaw
ę
systemów ekspertowych stanowi
ą
: j
ę
zyk
logiki oraz ontologia wy
ż
sza
ś
wiata.
10.10. Systemy ekspertowe
Systemy ekspertowe (eksperckie, z baz
ą
wiedzy)
s
ą
to programy wspomagaj
ą
ce korzystanie z wiedzy
i ułatwiaj
ą
ce podejmowanie decyzji.
System ekspertowy mo
ż
e by
ć
uwa
ż
any za
model ekspertyzy
zło
ż
ony z
bazy wiedzy
i
procedury wnioskowania logicznego
.
Cechy systemy ekspertowych:
• s
ą
w
ą
sko wyspecjalizowane,
• mog
ą
wspomaga
ć
lub nawet zast
ę
powa
ć
ekspertów
w danej dziedzinie,
© F.A. Dul 2007
w danej dziedzinie,
• mog
ą
dostarcza
ć
rad, zalece
ń
i diagnoz dotycz
ą
cych
problemów tej dziedziny.
Systemy ekspertowe s
ą
tworzone przez in
ż
ynierów wiedzy
w ramach metod in
ż
ynierii ontologicznej.
Ź
ródła informacji i dane dla systemów ekspertowych:
• wiedza ekspertów danej dziedziny,
• heurystyki (dla domysłów, przypuszcze
ń
, itp. ),
• modele u
ż
ywane w dziedzinie,
• analiza wcze
ś
niejszych rozwi
ą
za
ń
.
System dedykowany
10.10. Systemy ekspertowe
Struktura systemu ekspertowego
Ekspert
In
ż
ynier wiedzy
Baza danych
zmiennych
Baza wiedzy
Interfejs u
ż
ytkownika
Mechanizm
wyja
ś
niajacy
Mechanizm
wnioskowania
Edytor bazy
wiedzy
© F.A. Dul 2007
Szkielet systemu ekspertowego
U
ż
ytkownik
10.10. Systemy ekspertowe
Elementy systemu ekspertowego:
•
Szkielet systemu
w skład którego wchodz
ą
:
•
Mechanizm wnioskowania (maszyna wnioskuj
ą
ca)
Główny składnik systemu ekspertowego wykonuj
ą
cy cały
proces rozumowania w trakcie rozwi
ą
zywania problemu
postawionego przez u
ż
ytkownika;
•
Interfejs u
ż
ytkownika
Umo
ż
liwia udzielanie informacji systemowi (TELL)
oraz zadawanie pyta
ń
, odbieranie od systemu
odpowiedzi i wyja
ś
nie
ń
(ASK);
© F.A. Dul 2007
odpowiedzi i wyja
ś
nie
ń
(ASK);
•
Edytor bazy wiedzy
Pozwala modyfikowa
ć
wiedz
ę
zawart
ą
w systemie,
umo
ż
liwiaj
ą
c tym samym jego rozbudow
ę
;
•
Mechanizm wyja
ś
niaj
ą
cy
Element interfejsu u
ż
ytkownika, który umo
ż
liwia uzyskanie
informacji:
- dlaczego system udzielił takiej, a nie innej odpowiedzi,
- dlaczego system zadał u
ż
ytkownikowi okre
ś
lone pytanie.
10.10. Systemy ekspertowe
•
Baza wiedzy
Deklaratywna posta
ć
wiedzy ekspertów z danej
dziedziny zapisana za pomoc
ą
wybranego sposobu
reprezentacji wiedzy
, najcz
ęś
ciej
reguł
lub
ram.
•
Baza danych zmiennych
Pami
ęć
robocza przechowuj
ą
c
ą
pewne fakty
wprowadzone w trakcie dialogu z u
ż
ytkownikiem;
Umo
ż
liwia odtworzenie sposobu wnioskowania
Elementy systemu ekspertowego:
© F.A. Dul 2007
Umo
ż
liwia odtworzenie sposobu wnioskowania
systemu i przedstawienie go u
ż
ytkownikowi
za pomoc
ą
mechanizmu wyja
ś
niaj
ą
cego.
Pozyskiwaniem wiedzy od
ekspertów
zajmuj
ą
si
ę
in
ż
ynierowie wiedzy
.
Pozyskiwanie wiedzy to zwykle długi i
ż
mudny proces, gdy
ż
wiedza stosowana przez ekspertów ma charakter intuicyjny
i praktyczny, cz
ę
sto trudny do werbalizacji.
10.10. Systemy ekspertowe
Klasyfikacja systemów ekspertowych:
• Rodzaj bazy wiedzy
• oparta na regułach (rule-based systems),
• oparta na modelu (model-based systems),
• oparta na wcze
ś
niejszych rozwi
ą
zaniach(case-based systems).
• Charakter przetwarzanej wiedzy:
• pewna (prawda/fałsz),
• niepewna;
• sposób reprezentacji niepewno
ś
ci:
– logika wielowarto
ś
ciowa,
© F.A. Dul 2007
– logika wielowarto
ś
ciowa,
– logika rozmyta,
– współczynniki stopnia pewno
ś
ci,
– metody statystyczne.
• Sposób działania:
• off-line,
• on-line - systemy czasu rzeczywistego.
• Uniwersalno
ść
:
• systemy dedykowane, tworzone dla konkretnego zastosowania,
• systemy szkieletowe.
10.10. Systemy ekspertowe
Zadania realizowane przez systemy ekspertowe:
•
Interpretacja
– formułowanie wniosków lub opisów
na podstawie „surowych” danych.
•
Predykcja
– przewidywanie skutków danego stanu.
•
Diagnoza
– okre
ś
lanie przyczyn złego funkcjonowania
na podstawie objawów.
•
Projektowanie
– znajdowanie konfiguracji elementów
systemu spełniaj
ą
cych warunki projektu.
© F.A. Dul 2007
systemu spełniaj
ą
cych warunki projektu.
•
Planowanie
– wyznaczanie ci
ą
gu działa
ń
które pozwol
ą
osi
ą
gn
ąć
cel.
•
Monitorowanie
– porównywanie rzeczywistego zachowania
systemu z zało
ż
onym.
•
Instruowanie
– wykrywanie i poprawianie bł
ę
dów uczniów.
•
Sterowanie
– sterowanie zło
ż
onymi systemami.
10.10. Systemy ekspertowe
Zasady bazy wiedzy opartej na regułach
W skład regułowej bazy wiedzy wchodz
ą
:
•
Fakty
(asercje) – uznane za prawdziwe informacje
dotycz
ą
ce opisywanej dziedziny.
•
Reguły
– zwi
ą
zki zachodz
ą
ce miedzy faktami w formie
JE
ś
ELI przesłanka TO wniosek
Przesłankami i wnioskami w regułach s
ą
fakty.
Wnioskowanie polega na realizacji (
„odpaleniu”
) reguły.
© F.A. Dul 2007
Wnioskowanie polega na realizacji (
„odpaleniu”
) reguły.
Odpalenie reguły nast
ę
puje wtedy, gdy jej przesłanki
wyst
ę
puj
ą
w bazie faktów i s
ą
prawdziwe.
W wyniku odpalenia reguły wynikaj
ą
cy z niej wniosek
jest dodawany do bazy faktów.
Wniosek jednej reguły mo
ż
e stanowi
ć
przesłank
ę
dla innej
– jest to
wniosek po
ś
redni
.
Wniosek, który stanowi odpowied
ź
na zadane pytanie
jest
wnioskiem ko
ń
cowym
.
10.10. Systemy ekspertowe
Reprezentacja reguł
Reguły mog
ą
by
ć
reprezentowane:
- jako zbiór warunków
JE
ś
ELI przesłanka TO wniosek
,
- w postaci
drzewa decyzyjnego
.
Drzewo decyzyjne jest to graficzna posta
ć
reguł.
Drzewo decyzyjne obrazuje powi
ą
zania pomi
ę
dzy faktami.
Przykład Drzewo decyzyjne diagnozy rozruchu samochodu
Czy silnik zapala?
© F.A. Dul 2007
Czy silnik zapala?
Czy rozrusznik pracuje?
Nie
Tak
Tak
Nie
Czy paliwo dopływa do silnika?
Czy
ś
wiec
ą
si
ę
ś
wiatła?
Tak
Nie
Tak
Nie
Czy w zbiorniku jest paliwo?
Tak
Nie
Pompa
Rozrusznik
Akumulator
Brak paliwa
Zapłon
10.10. Systemy ekspertowe
Uwzgl
ę
dnianie niepewno
ś
ci faktów i reguł
Niepewno
ść
wiedzy mo
ż
e by
ć
reprezentowana na ró
ż
ne
sposoby: probabilistycznie, logik
ą
wielowarto
ś
ciow
ą
lub
rozmyt
ą
oraz stopniem pewno
ś
ci.
Stopie
ń
pewno
ś
ci pozwala uwzgl
ę
dni
ć
wiedz
ę
heurystyczn
ą
,
intuicyjn
ą
, przybli
ż
on
ą
.
K
ą
zdemu faktowi i ka
ż
dej regule przyporz
ą
dkowany jest
współczynnik pewno
ś
ci
(certainity factor, CF) z przedziału
[-1,1], przy czym:
-1
oznacza,
ż
e fakt lub reguła jest
nieprawdziwa
,
© F.A. Dul 2007
-1
oznacza,
ż
e fakt lub reguła jest
nieprawdziwa
,
0
oznacza,
ż
e stopie
ń
prawdziwo
ś
ci faktu lub reguły jest
nieokre
ś
lony
,
+1
oznacza,
ż
e fakt lub reguła jest
prawdziwa
.
Przy wnioskowaniu reguły wybierane s
ą
w kolejno
ś
ci zale
ż
nej
od stopnia ich prawdziwo
ś
ci.
Współczynniki pewno
ś
ci faktów s
ą
okre
ś
lone a priori lub te
ż
s
ą
zdefiniowane przez u
ż
ytkownika.
Współczynniki pewno
ś
ci wniosków s
ą
wyznaczane na podsta-
wie współczynników pewno
ś
ci przesłanek oraz współczynnika
pewno
ś
ci reguły, z której wynikaj
ą
.
10.10. Systemy ekspertowe
Maszyna wnioskuj
ą
ca
Maszyna wnioskuj
ą
ca (kontroler wywodu, inference engine)
jest to program prowadz
ą
cy wnioskowanie.
Na podstawie faktów i reguł maszyna wnioskuj
ą
ca generuje
nowe fakty b
ę
d
ą
ce odpowiedziami na pytania u
ż
ytkownika.
Podstawow
ą
zasad
ą
wnioskowania jest reguła
modus
ponens
,
( A
⇒
B ) , A
———————
© F.A. Dul 2007
———————
B
Wnioskowanie mo
ż
e by
ć
prowadzone:
•
bez hipotezy
- generowanie nowych faktów tak długo,
a
ż
zostan
ą
odpalone wszystkie mo
ż
liwe reguły;
Pytanie
„Co wynika z XXX ?”
•
z hipotez
ą
- weryfikacja (udowodnienie) konkretnej
hipotezy na podstawie faktów zawartych w bazie wiedzy;
Pytanie
„Czy jest prawd
ą
,
ż
e XXX ?”
10.10. Systemy ekspertowe
Podstawowe algorytmy wnioskowania:
• w przód;
–
wnioskowania z hipotez
ą
lub bez.
• wstecz;
–
tylko wnioskowania z hipotez
ą
.
• mieszane;
–
rodzaj wnioskowania przeł
ą
czany w zale
ż
no
ś
ci od reguły.
Algorytm wnioskowania
© F.A. Dul 2007
Algorytm wnioskowania
• Znalezienie kolejnej reguły mo
ż
liwej do odpalenia,
– kolejno
ść
wyboru reguł zale
ż
y od przyj
ę
tej strategii
• Odpalenie reguły,
• Dodanie uzyskanych wniosków do bazy wiedzy,
• Koniec gdy:
• znaleziono odpowied
ź
(wnioskowanie z hipoteza),
• gdy wszystkie reguły zostały odpalone (bez hipotezy).
10.10. Systemy ekspertowe
Przykład wnioskowania
Mo
ż
na odpali
ć
reguły
R
1
i
R
3
.
Odpalenie reguły
R
1
;
Wynik
BF = { P , Q , R ,
S
}
Baza reguł:
R
1
: P
∧∧∧∧
Q ⇒
⇒
⇒
⇒
S
R
2
: S
∧∧∧∧
T ⇒
⇒
⇒
⇒
U
R
3
: R ⇒
⇒
⇒
⇒
T
R
4
: S
∧∧∧∧
R ⇒
⇒
⇒
⇒
V
Hipoteza:
V
Czy
V
∈
BF
?
→
NIE
Hipoteza jest wnioskiem
R
4
Baza faktów
BF = { P, Q , R }
Wnioskowanie w przód
Wnioskowanie wstecz
© F.A. Dul 2007
Wynik
BF = { P , Q , R ,
S
}
Mo
ż
na odpali
ć
reguły
R
3
i
R
4
Odpalenie reguły
R
3
;
Wynik
BF = { P , Q , R ,
S
,
T
}
Mo
ż
na odpali
ć
reguły
R
2
i
R
4
Odpalenie reguły
R
3
;
Wynik
BF = { P , Q , R ,
S
,
T
,
U
}
Mo
ż
na odpali
ć
reguł
ę
R
4
Odpalenie reguły
R
4
;
Wynik
BF = { P , Q , R ,
S
,
T
,
U
,
V
}
4
Nale
ż
y sprawdzi
ć
jej przesłanki:
Czy
S
∈
BF
?
→
NIE
Hipoteza robocza:
S
Hipoteza robocza jest wnioskiem
R
1
Nale
ż
y sprawdzi
ć
jej przesłanki:
Czy
P
∈
BF
?
→
TAK
Czy
Q
∈
BF
?
→
TAK
Odpali
ć
reguł
ę
R
1
Hipoteza robocza
S
została
udowodniona,
BF = { P , Q , R ,
S
}
Czy
R
∈
BF
?
→
TAK
Odpali
ć
reguł
ę
R
4
Hipoteza
V
została udowodniona,
BF = { P , Q , R ,
S
,
V
}
10.10. Systemy ekspertowe
Szkielety systemów ekspertowych
Zamiast tworzy
ć
systemy ekspertowe od podstaw, u
ż
ywa si
ę
gotowych szkieletów systemów ekspertowych (expert system
shell).
Szkielet to system ekspertowy bez bazy wiedzy.
Popularnym systemem szkieletowym jest EMYCIN, który
powstał z pełnego systemu MYCIN.
Najpopularniejsze szkielety systemów ekspertowych:
- CLIPS,
© F.A. Dul 2007
- CLIPS,
- JESS,
- MANDRAX.
J
ę
zyki systemów ekspertowych
Klasycznym j
ę
zykiem u
ż
ywanym przy tworzeniu systemów
ekspertowych s
ą
j
ę
zyki
Prolog
i
LISP
.
J
ę
zyki te posiadaj
ą
wbudowane mechanizmy wnioskowania
logicznego.
Niektóre j
ę
zyki, np.
Sphinx
maj
ą
wbudowane szkieletowe
systemy ekspertowe.
10.10. Systemy ekspertowe
Zalety stosowania systemów ekspertowych:
• Naturalna reprezentacja wiedzy, łatwa do zrozumienia
przez u
ż
ytkownika systemu;
• Łatwo
ść
modyfikacji i rozbudowy bazy wiedzy;
• Mo
ż
liwo
ść
przyrostowego tworzenia systemu;
• Porz
ą
dkowanie i kodyfikowanie wiedzy ekspertów;
• Rozwi
ą
zywanie specjalistycznych problemów jako
ś
ciowych
w których istotne jest do
ś
wiadczenie;
• Zwi
ę
kszenie dost
ę
pno
ś
ci fachowej ekspertyzy – dobra
© F.A. Dul 2007
• Zwi
ę
kszenie dost
ę
pno
ś
ci fachowej ekspertyzy – dobra
rzadkiego i kosztownego.
• Ł
ą
cz
ą
wiedz
ę
wielu ekspertów, mog
ą
wi
ę
c przewy
ż
sza
ć
wiedz
ą
pojedynczego eksperta;
• Stabilno
ść
i powtarzalno
ść
ekspertyz;
• Niezale
ż
no
ść
ekspertyz od czynników zewn
ę
trznych;
10.10. Systemy ekspertowe
Niektóre zastosowania systemów ekspertowych:
• diagnozowanie chorób,
• poszukiwanie złó
ż
minerałów,
• identyfikacja struktur molekularnych,
• udzielanie porad prawnych,
• diagnozy problemów eksploatacyjnych (np.
nieprawidłowego działania urz
ą
dze
ń
),
• dokonywanie wycen i kalkulacji kosztów przez firmy
ubezpieczeniowe,
© F.A. Dul 2007
ubezpieczeniowe,
• prognozowanie pogody,
• sterowanie robotami, pojazdami automatycznymi,
samolotami, statkami kosmicznymi,
• analiza notowa
ń
giełdowych,
• doradztwo personalne, ...
10.10. Systemy ekspertowe
Systemy ekspertowe w medycynie
•
MYCIN
(1972) Stanford University
System diagnozuj
ą
cy zaka
ż
enia krwi i pomagaj
ą
cy dobra
ć
wła
ś
ciwy antybiotyk.
• PUFF (1979)
System pomocy przy diagnozie niewydolno
ś
ci płuc.
• INTERNIST / CADUCEUS (1974 / 1984)
Wspomaganie diagnoz wi
ę
kszo
ś
ci chorób wewn
ę
trznych.
• BABY
Monitorowanie intensywnej opieki medycznej noworodków
© F.A. Dul 2007
• BABY
Monitorowanie intensywnej opieki medycznej noworodków
• QMR (1988) (Quick Medical Record)
Wspomaga diagnozy ponad 4000 chorób
10.10. Systemy ekspertowe
•
DENDRAL
(1964) Stanford University
System wspomagaj
ą
cy wyznaczanie struktury molekularnej
cz
ą
stek chemicznych na podstawie danych ze spektrometru
masowego.
• CRYSALIS (1979)
System wspomagaj
ą
cy identyfikacj
ę
struktury białek na podstawie
analizy widmowej i map g
ę
sto
ś
ci elektronowej.
• CASD
System wspomagaj
ą
cy analiz
ę
reakcji chemicznych.
Systemy ekspertowe w chemii, biologii i rolnictwie
© F.A. Dul 2007
System wspomagaj
ą
cy analiz
ę
reakcji chemicznych.
• MOLGEN
Planowanie eksperymentów z DNA w genetyce molekularnej.
• PLANT/ds
Diagnozy chorób soi.
• PLANT/cd
Diagnozy strat w uprawach kukurydzy spowodowanych przez
g
ą
sienic
ę
zbo
ż
ówk
ę
.
10.10. Systemy ekspertowe
•
PROSPECTOR
(1978) Stanford University
System dla geologów; pomaga w znajdywaniu rud metali.
• DESIGN ADVISOR (1989)
Wspomaganie projektowania układów scalonych.
• TOP SECRET (1989)
Klasyfikacja tajnej dokumentacji dotycz
ą
cej broni j
ą
drowej.
• R1/XCON (1978) Carnegie-Mellon University
Wspomaganie projektowania komputerów VAX w firmie DEC.
Systemy ekspertowe w innych dziedzinach
© F.A. Dul 2007
Wspomaganie projektowania komputerów VAX w firmie DEC.
• MACSYMA (1968)
System algebry symbolicznej.
• GATES (1988)
System wspomagania kontroli ruchu lotniczego na lotnisku JFK.
Pomaga przydziela
ć
bramki startuj
ą
cym i l
ą
duj
ą
cy samolotom.
• INVEST (1985) Karlsruhe Universitat
System doradztwa inwestycyjnego dla banków.
• LENDING ADVISOR / UNDERWRITING ADVISOR
(1987)
System konsultacyjny dla banków i firm ubezpieczeniowych;
Doradza przy szacowaniu ryzyka inwestycyjnego.
Systemy ekspertowe
Systemy ekspertowe znajduj
ą
szerokie zastosowanie
w wielu obszarach działalno
ś
ci człowieka: chemii,
medycynie, biologii, bankowo
ś
ci, wojsku, lotnictwie,
projektowaniu i innych.
Systemy ekspertowe sprawdzaj
ą
si
ę
zwłaszcza
w takich dziedzinach jak np. medycyna, w których
brak modeli rekompensowany jest ogromn
ą
wiedz
ą
©
F.A. Dul 2007
brak modeli rekompensowany jest ogromn
ą
wiedz
ą
praktyczn
ą
, opart
ą
na statystyce i do
ś
wiadczeniu
gromadzonym przez wielu specjalistów w długim
okresie czasu.
Zaawansowane systemy ekspertowe cz
ę
sto góruj
ą
jako
ś
ci
ą
formułowanych diagnoz nad ekspertami -
lud
ź
mi.
Podsumowanie
• Reprezentacja wiedzy wymaga ontologii ogólnej obejmuj
ą
cej
ró
ż
ne obszary wiedzy.
• Ontologia wy
ż
sza opiera si
ę
na kategoriach oraz rachunku
zdarze
ń
.
• Działania, zdarzenia i czas mog
ą
by
ć
reprezentowane
zarówno w rachunku sytuacji, jak i bardziej ekspresyjnym
rachunku zdarze
ń
lub procesów.
• Stany mentalne agenta mog
ą
by
ć
reprezentowane
© F.A. Dul 2007
• Stany mentalne agenta mog
ą
by
ć
reprezentowane
za pomoc
ą
ła
ń
cuchów przekona
ń
.
• Sieci semantyczne oraz logika opisowa słu
żą
do reprezentacji
kategorii.
• Zało
ż
enie
ś
wiata zamkni
ę
tego umo
ż
liwia pomini
ę
cie du
ż
ej
ilo
ś
ci informacji negatywnych.
• Do efektywnej aktualizacji wiedzy słu
żą
systemy
utrzymywania prawdy.
• Systemy ekspertowe wykorzystuj
ą
szeroko ontologi
ę
wy
ż
sz
ą
do reprezentacji wiedzy ogólnej i szczegółowej.