background image

News

Euro

15

ON SPECIAL NEEDS EDUCATION

1

www.european-agency.org

PL

SPIS TREŒCI

PROJEKT AGENCJI...................................1/2
OD DYREKTORA AGENCJI............................2
POZIOM  ZADOWOLENIA  RODZICÓW  Z
WCZESNEJ INTERWENCJI NA LITWIE..............3
ZMIENIAMY  PRAWO,  WYTYCZNE  I
PROGRAMY NAUCZANIA. A CO ZE ZMIAN¥
PRAKTYKI NAUCZANIA?...............................4
WI  W  HISZPANII:  W  POSZUKIWANIU
ROZWI¥ZAÑ SYSTEMOWYCH..........................5
“SIEÆ  WSPARCIA”  JAKO  MODEL  NAUKI
JÊZYKA W NORWEGII.................................6
SZKOLENIA ZAWODOWE DLA SPECJALISTÓW
PRACUJ¥CYCH W OŒRODKACH WCZESNEJ
INTERWENCJI W HOLANDII.........................7
DUÑSKIE INICJATYWY DOTYCZ¥CE POLITYKI
WCZESNEJ INTERWENCJI ZMIERZAJ¥CE DO
ZAPEWNIENIA DZIECIOM WYSOKIEJ JAKOŒCI
KSZTA£CENIA....................................................8
KONCEPCJE WCZESNEGO ZAPOBIEGANIA
W ¯£OBKACH WE FRANCJI...............................9
WSPOMAGANIE  ROZWOJU  MOWY  W
OKRESIE PRZEDSZKOLNYM W SZLEZWIKU
– HOLSZTYNIE......................................................9
RADA  EUROPY  PODKREŒLA  ZNACZENIE
WCZESNEJ INTERWENCJI W PRZYPADKU
MA£YCH DZIECI Z AUTYZMEM......................10
KONFERENCJE  NA  TEMAT  WCZESNEJ
INTERWENCJI...............................................11
ZESPÓ£ TRANSATLANTYCKI D. S. WCZESNEJ
INTERWENCJI................................................12

Projekt Agencji “Wczesna interwencja: analiza

sytuacji w Europie”

c.d....

W  latach  2003-2005  Agencja

zrealizowa³a projekt maj¹cy na celu

analizê Wczesnej Interwencji (WI)

w  Europie.  WI  stanowi  istotne

zagadnienie  zarówno  z  punktu

widzenia decydentów jak i osób

zwi¹zanych  zawodowo  z  t¹

dziedzin¹:  wi¹¿e  siê  ona  z

podstawowym  prawem  bardzo

ma³ych  dzieci  i  ich  rodzin  do

otrzymania  niezbêdnej  pomocy.

W realizacjê projektu zaanga¿owani

byli eksperci z dziedziny wczesnej

interwencji z 19 krajów europejskich:

decydenci, pracownicy sektora opieki

zdrowotnej,  szkolnictwa  i  opieki

spo³ecznej,  a  tak¿e  pracownicy

naukowi i rodziny dzieci wymagaj¹cych

wczesnej interwencji.

Projekt przeprowadzono w czterech

etapach. Najpierw opracowano model

pozwalaj¹cy na porównanie œwiadczeñ

i  us³ug  z  dziedziny  wczesnej

interwencji  dostêpnych  w  ró¿nych

pañstwach, i zgodnie z tym modelem

zebrano informacje z poszczególnych

krajów.  Jednoczeœnie  na  forum

ekspertów odby³y siê dyskusje, których

celem by³o opracowanie danych na

temat  uzgodnionej  wczeœniej  listy

problemów. Wiêkszoœæ spotkañ i wizyt

eksperckich  mia³a  miejsce  w

Monachium  (Niemcy),  Coimbra

(Portugalii), oraz Västeras (Szwecja),

poniewa¿ te trzy lokalizacje pozwala³y

n a   a n a l i z ê   r ó ¿ n y c h   m e t o d

wprowadzania w ¿ycie systemowego

modelu ekologicznego WI.

D y s k u s j a   n a d   n a j n o w s z y m i

osi¹gniêciami  w  dziedzinie  WI

zaowocowa³a powstaniem wstêpnej

wersji  raportu  podsumowuj¹cego

osi¹gniêcia projektu. Nastêpnie odby³o

siê  seminarium  podsumowuj¹ce

projekt. Jego wyniki poddane zosta³y

ocenie w otwartej dyskusji, podczas

której na temat opracowanych przez

g r u p ê   e k s p e r t ó w   w n i o s k ó w

wypowiadali  siê  rodzice,  osoby

zawodowo zwi¹zane z WI, decydenci

oraz naukowcy.

Jedno z najwa¿niejszych osi¹gniêæ

projektu  stanowi  propozycja

europejskiej definicji WI:

Wczesna Interwencja stanowi zbiór

œwiadczeñ/us³ug oferowanych bardzo

ma³ym  dzieciom  i  ich  rodzinom  na

proœbê tych¿e, w okreœlonym okresie

¿ycia dziecka. Obejmuje ona wszystkie

dzia³ania podejmowane w odpowiedzi

na  specjalne  potrzeby  dziecka,  a

maj¹ce na celu wspomo¿enie jego

rozwoju,  zwiêkszenie  kompetencji

samej rodziny dziecka, oraz wsparcie

prawid³owego  funkcjonowania

spo³ecznego dziecka i jego rodziny.

Dzia³ania te powinny odbywaæ siê w

naturalnym  œrodowisku  dziecka,

najlepiej  na  szczeblu  lokalnym,  w

ramach  interdyscyplinarnego,

zorientowanego na rodzinê programu

prowadzonego  przez  zespó³

specjalistów.

Obecnie  dostêpny  jest  raport

podsumowuj¹cy  projekt:  Wczesna

interwencja  –  analiza  sytuacji  w

Europie; najwa¿niejsze zagadnienia i

rekomendacje. Opisuje on ewolucjê

pomys³ów i teorii na temat WI, która

doprowadzi³a do nowego spojrzenia

background image

2

www.european-agency.org

c.d....

Drodzy Czytelnicy,

Zachêcamy do lektury specjalnego

w y d a n i a   t e m a t y c z n e g o

EuroWiadomoœci  poœwiêconego

wczesnej interwencji. To niezwykle

wa¿ny temat. Wszystko, co bardzo

ma³e dziecko prze¿ywa, odczuwa i

czego doœwiadcza od chwili narodzin

w pierwszych miesi¹cach i latach

¿ycia, ma potem zasadniczy wp³yw

na  ca³e  jego  ¿ycie.  Wczesna

Interwencja (WI) ma nieœæ pomoc i

wsparcie dziecku, jego rodzinie, oraz

specjalistom  zaanga¿owanym  w

opiekê nad dzieckiem w tym bardzo

wa¿nym okresie jego ¿ycia.

W  ostatnich  latach  Agencja

przeprowadzi³a szeroko zakrojony

projekt na temat WI. Uwa¿amy, ¿e

jego  wyniki,  a  tak¿e  dzia³ania

prowadzone  w  poszczególnych

krajach cz³onkowskich, s¹ na tyle

istotne,  i¿  powinny  siê  z  nimi

zapoznaæ  wszyscy  pracownicy

sektora  edukacji.  Dlatego  te¿

postanowiliœmy poœwiêciæ bie¿¹cy

numer wy³¹cznie tej kwestii.

Mamy nadziejê, ¿e zawarte w nim

informacje o pracach Agencji i krajów

cz³onkowskich  zainteresuj¹

czytelników i oka¿¹ siê pomocne w

codziennej pracy.

Cor Meijer - Dyrektor

na tê dziedzinê, znajduj¹c¹ siê w polu

bezpoœredniego  zainteresowania

s³u¿by zdrowia i sektora edukacji, jak

równie¿ nauk spo³ecznych. Raport

wskazuje  na  przejœcie  od  modelu

interwencji skupionej na dziecku, do

szerszego modelu, w którym bierze

sie pod uwagê tak dziecko, jak i jego

rodzinê i otoczenie. Jest to przejœcie

od  modelu  “medycznego”  do

“spo³ecznego”.

W ramach projektu Agencji okreœlone

zosta³y  elementy  o  zasadniczym

znaczeniu  dla  realizacji  nowej

koncepcji WI:

Dostêpnoœæ, bliskoœæ, przystêpnoœæ

finansowa i ró¿norodnoœæ œwiadczeñ

WI w Europie. Mo¿liwie najwczeœniej

nale¿y udostêpniæ rodzinom szereg

ró¿norodnych œwiadczeñ, najlepiej

bezp³atnie  lub  za  minimaln¹

odp³atnoœci¹.  Oferowane  us³ugi

powinny  odpowiadaæ  potrzebom

rodziny, i powinny by栜wiadczone na

poziomie lokalnym. S³u¿ba zdrowia,

oœwiata  oraz  pomoc  spo³eczna

powinny ze sob¹ wspó³pracowaæ i

dzieliæ  siê  odpowiedzialnoœci¹  za

organizacjê  wczesnej  interwencji.

Od Dyrektora

Agencji

Grupy docelowe, praca zespo³owa,

szkolenia zawodowe i narzêdzia pracy

stanowi¹ kluczowy element WI. W

pracê z ma³ymi dzieæmi i ich rodzinami

zaanga¿owani s¹ specjaliœci z ró¿nych

dziedzin. Powinni oni wspó³pracowaæ

z e  

s o b ¹  

w  

r a m a c h

interdyscyplinarnego  zespo³u;  w

¿adnym wypadku nie nale¿y ulegaæ

“zaszufladkowanym” specjalizacjom.

W  przypadkach  wymagaj¹cych

interwencji zespó³ we wspó³pracy z

rodzin¹  powinien  przygotowaæ

Program Indywidualny, zwany tak¿e

w  ró¿nych  krajach  Programem

Rodzinnym  albo  Indywidualnym

Programem  Pomocy  Rodzinie.

Program taki przedstawia potrzeby

dziecka  i  rodziny,  mocne  strony,

priorytety, ustalone cele i dzia³ania,

jakie nale¿y podj¹æ a nastêpnie oceniæ

ich wykonanie.

Bior¹c  pod  uwagê  powy¿sze

elementy,  sformu³owano  szereg

rekomendacji skierowanych przede

w s z y s t k i m   d o   s p e c j a l i s t ó w

zaanga¿owanych  w  WI.  Maj¹  one

s³u¿yæ poprawie jakoœci œwiadczeñ

oferowanych w ramach istniej¹cych

oœrodków zajmuj¹cych siê WI, oraz

k o n s o l i d a c j i   i c h   d z i a ³ a ñ .

Rekomendacje  zawarte  s¹  w

przet³umaczonym  na  18  jêzyków

raporcie  z  projektu  Agencji,  który

mo¿na pobraæ bez op³at ze strony

Agencji:http://www.european-agency.

org/site/info/publications/agency/ere

ports/15.html

Wszystkie informacje zebrane w

ramach projektu dostêpne s¹ na

stronie poœwiêconej WI: http://www.

european-agency.org/eci/eci.html

Dodatkowe  informacje  na  temat

projektu mo¿na uzyskaæ pisz¹c na

adres: brussels.office@european-

agency.org

background image

3

www.european-agency.org

Poziom zadowolenia rodziców z wczesnej

interwencji na Litwie

Zadowolenie  rodziców  uznaje  siê  za  jeden  z

najwa¿niejszych wskaŸników jakoœci wczesnej

interwencji.  Celem  niniejszego  projektu,

przeprowadzonego  w  roku  2004,  by³a  ocena

poziomu  zadowolenia  rodziców  z  ró¿nych

aspektów œwiadczeñ realizowanych przez oœrodki

wczesnej interwencji na Litwie.

“Poziom  zadowolenia”  jest  pojêciem  z³o¿onym.

Bardzo czêsto inaczej rozumiej¹ je i interpretuj¹

rodzice i specjaliœci pracuj¹cy w dziedzinie, dlatego

te¿ w ramach projektu poddano analizie nastêpuj¹ce

aspekty poziomu zadowolenia: sposób, w jaki rodzice

oceniaj¹ model wczesnej interwencji, œwiadczenia

oferowane  rodzicom  i  dziecku,  dostêpnoœæ

œwiadczeñ, relacje pomiêdzy rodzicami i specjalistami

z oœrodka wczesnej interwencji, sposób organizacji

pracy, itd.

W badaniu pos³u¿ono siê europejsk¹ skal¹ poziomu

zadowolenia  rodziców  z  wczesnej  interwencji

(opracowan¹ przez litewski Uniwersytet w Szawlach

(Siauliai)  we  wspó³pracy  z  Instytutem  Edukacji

Specjalnej  na  Uniwersytecie  we  Fryburgu  w

Szwajcarii). 160 rodziców dzieci ze specjalnymi

potrzebami z siedmiu oœrodków wczesnej interwencji

na Litwie odpowiedzia³o na kwestionariusz.

Wyniki  badania  wskazuj¹,  ¿e  rodzice  dzieci

korzystaj¹cych z wczesnej interwencji ogólnie dobrze

oceniaj¹ œwiadczenia realizowane w oœrodkach

wczesnej interwencji na Litwie.

Najwy¿ej w ocenie rodziców plasuje siê opieka nad

dzieckiem  (patrz  rysunek  poni¿ej).  Dostêpnoœæ

œwiadczeñ i sposób organizacji pracy oœrodków

wczesnej  interwencji  uznano  za  zadowalaj¹ce.

Wiêkszoœæ rodziców nie by³a jednak zadowolona z

czynników zwi¹zanych z kszta³towaniem kontekstu

spo³ecznego interwencji, a tak¿e modelu interwencji

i relacji specjalistów z rodzicami dziecka.

Podsumowuj¹c, z ocen rodziców, którzy wziêli udzia³

w badaniu, wynika, ¿e ceni¹ oni pomoc uzyskiwan¹

w oœrodkach wczesnej interwencji. Na plan pierwszy

wysuwaj¹ siê jednak nastêpuj¹ce kwestie: specjaliœci

nadal  odgrywaj¹  rolê  “ekspertów”  w  procesie

interwencji, sam proces zaœ ukierunkowany jest na

œrodki terapeutyczne stosowane wobec dziecka, a

nie  na  cz³onków  rodziny  oraz  podniesienie

umiejêtnoœci spo³ecznych dziecka i jego najbli¿szych.

Dalsze informacje uzyskaæ mo¿na od Stefaniji

Alisauskiene,  dyrektora  Centrum  Badañ  nad

Edukacj¹ Specjaln¹ Uniwersytetu w Szawlach

stefa@su.lt , lub Reginy Labiniene, cz³onka Rady

Przedstawicieli Agencji na Litwie regina.labiniene

@smm.lt .

background image

4www.european-agency.org

Zmieniamy prawo, wytyczne i programy nauczania.

A co ze zmian¹ praktyki nauczania?

Nowe wyzwania stoj¹ce przed wczesn¹ edukacj¹ specjaln¹ w Finlandii

W Finlandii ka¿de dziecko w wieku od 10 miesiêcy

do  7  lat  mo¿e  korzystaæ  z  oœrodka  pobytu

dziennego/przedszkola (zwanego w Finlandii ECEC).

Oœrodki te zapewniaj¹ opiekê nad dzieckiem oraz

edukacjê (tzw. EduCare) i ciesz¹ siê najwiêksz¹

popularnoœci¹ spoœród wszystkich form edukacji

ma³ych  dzieci  dostêpnych  w  Finlandii.  Tak¿e

wiêkszoœæ (85%) dzieci ze specjalnymi potrzebami

edukacyjnymi oraz z grupy ryzyka znajduje siê pod

opiek¹ takich oœrodków.

Za opiekê dzienn¹ odpowiedzialne jest Ministerstwo

Opieki Spo³ecznej i Zdrowia. Opieka ta powo³ana

zosta³a na mocy Ustawy o Dziennej Opiece dla Dzieci

z roku 1970 (36/1973). W tym czasie dominowa³o

podejœcie oparte na podziale dzieci wed³ug diagnozy

medycznej i zdolnoœci. Po raz pierwszy o zasadach

edukacji w³¹czaj¹cej i wczesnej interwencji wspomniano

w  dokumentach  okreœlaj¹cych  now¹  politykê

ogólnokrajow¹ (Uchwa³a rz¹du dotycz¹ca nowej definicji

ogólnokrajowej polityki w zakresie wczesnej interwencji

i  opieki  nad  dzieæmi  (2002),  oraz  Ogólnokrajowe

wytyczne w sprawie programów nauczania w ECEC

(2003)). Na pocz¹tku roku 2006 rz¹d przygotowa³

zmiany przepisów prawnych, które wp³yn¹ na system

opieki dziennej. Planuje siê wprowadzenie nowego,

w³¹czaj¹cego sposobu organizacji opieki nad dzieckiem

ze specjalnymi potrzebami, opartego na nastêpuj¹cych

zasadach:

- postulat opieki w³¹czaj¹cej wymaga, by œwiadczenia

wczesnej  interwencji  mia³y  miejsce  w  ramach

codziennych zajêæ edukacyjnych,

-  narasta  tendencja,  by  w  pracê  nad  specjalnymi

potrzebami dziecka w³¹czaæ personel oœrodków pobytu

dziennego (przedszkoli) oraz rodziców.

Zmiany  prawa  s¹  bardzo  wa¿ne,  niemniej  jednak

powstaje pytanie o ich wp³yw na codzienn¹ praktykê.

W trakcie prac nad stworzeniem nowego programu

nauczania specjaliœci z bran¿y mieli mo¿liwoœæ udzia³u

w szeregu specjalnie dla nich zorganizowanych spotkañ

i seminariów. Na tym forum mogli siê oni wypowiedzieæ

na  temat  zmian  potrzebnych  w  praktyce  wczesnej

interwencji. Ich g³osy zosta³y wys³uchane, i w opinii

specjalistów nowy program rzeczywiœcie “dzia³a” w

praktyce.

Wiele samorz¹dów lokalnych zmieni³o sposób organizacji

œwiadczeñ wczesnej interwencji na poziomie lokalnym:

dzieci obejmowane s¹ opiek¹ we wczeœniejszym wieku,

a w proces w wiêkszym stopniu anga¿uje siê rodziców.

Obecnie stosuje siê te¿ now¹ metodê szkolenia personelu

- “Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci”. W jej ramach

odbywaj¹ siê spotkania grup roboczych, które poprzez

dyskusjê i wspóln¹ refleksjê wypracowuj¹ nowe sposoby

pracy oraz kszta³tuj¹ postawy zachêcaj¹ce do wspó³pracy

z rodzicami. W tej dziedzinie potrzebne s¹ dalsze wysi³ki,

ale  zmiany,  jakie  dot¹d  siê  dokona³y,  stwarzaj¹

zachêcaj¹c¹ perspektywê.

Aby  uzyskaæ  wiêcej  informacji  na  temat  zmian

dotycz¹cych Wczesnej Edukacji w Finlandii nale¿y

skontaktowaæ siê z Liis¹ Heinämäki, pracownikiem

naukowym Narodowego Centrum Badañ i Rozwoju

Opieki  Spo³ecznej  i  Zdrowotnej  STAKES

liisa.heinamaki@stakes.fi  abo  odwiedziæ  stronê

i n t e r n e t o w ¹   h t t p : / / v a r t t u a . s t a k e s . f i / E N

w w w . s t m . f i / R e s o u r c e . p h x / e n g / i n d e x . h t x

www.oph.fi/english

Informacje  mo¿na  te¿  uzyskaæ  od  Pirjo  Koivula

pirjo.koivula@oph.fi Koordynatora Krajowego na

Finlandiê.

background image

Z koñcem lat siedemdziesi¹tych ubieg³ego wieku

w Hiszpanii uruchomiono pionierskie programy

wczesnej interwencji. By³y one odpowiedzi¹ na

na nowe trendy w myœleniu na temat rozwoju

dziecka i integracji spo³ecznej. Przed powstaniem

tych programów dzieci z ró¿nymi potrzebami

specjalnymi  rzadko  kiedy  uczêszcza³y  do

placówek szkolnictwa powszechnego. Pomimo

ich eksperymentalnego charakteru, wspomniane

programy odegra³y wiêc zasadnicz¹ rolê i wp³ynê³y

na  zmianê  szans  edukacyjnych  dzieci

niepe³nosprawnych oraz sposobu ich traktowania

w systemie oœwiaty.

W ci¹gu ostatnich trzydziestu lat w Hiszpanii nast¹pi³

zdecydowany  postêp  w  dziedzinie  wczesnej

interwencji. Oœrodki WI znajduj¹ siê na terenie ca³ego

kraju,  nios¹c  pomoc  dzieciom  ze  specjalnymi

potrzebami oraz ich rodzinom. Kluczowe zagadnienia

z Bia³ej Ksiêgi na temat wczesnej interwencji zosta³y

przyjête przez w³adze i uznane za oficjalne wytyczne

przy tworzeniu programów wczesnej interwencji. S¹

to:  partnerstwo,  wzmocnienie  rodziny,

zdecentralizowany  i  bezp³atny  tryb  realizacji

œwiadczeñ, interdyscyplinarne zespo³y specjalistów

oraz interwencja wielospecjalistyczna.

W Hiszpanii w chwili obecnej niemal wszystkie dzieci

z rozpoznan¹ niepe³nosprawnoœci¹ lub zaburzeniem

rozwoju  objête  s¹  jak¹œ  form¹  opieki  w  ramach

systemu wczesnej interwencji, co zwiêksza ich szanse

na kontynuacjê nauki w szko³ach powszechnych.

Znacz¹cy wp³yw na procesy zachodz¹ce w Hiszpanii

mia³y zawsze inicjatywy ogólnoeuropejskie, takie jak

program Helios (1993-1996), czy ostatnio projekt

Agencji dotycz¹cy wczesnej interwencji (2003-2005).

Dziêki Heliosowi stworzone zosta³y podstawy systemu

wymiany informacji na temat programów pilota¿owych

i eksperymentalnych na polu wczesnej interwencji

pomiêdzy ró¿nymi krajami. Projekt Agencji poszed³

dalej; w jego ramach stworzona zosta³a baza danych

odzwierciedlaj¹c¹ zró¿nicowanie œwiadczeñ wczesnej

interwencji w Europie. Zarazem zwrócono uwagê na

zasadnicze pojêcia i kwestie praktyczne odnosz¹ce

siê  do  wczesnej  interwencji.  Przedstawione

rekomendacje wytyczaj¹ przysz³e standardy jakoœci

i stanowi¹ wzór postêpowania w obszarze wczesnej

interwencji.

Obecnie w Hiszpanii wczesna interwencja wchodzi

w kolejne stadium ewolucji. W najbli¿szym czasie

zostan¹  prawdopodobnie  opracowane  nowe

podstawowe regulacje dotycz¹ce wczesnej interwencji.

Trwaj¹ prace w tej materii pod auspicjami Królewskiej

Rady do spraw Niepe³nosprawnych, przy wsparciu

Hiszpañskiej Federacji Stowarzyszeñ Zawodowych

(GAT),  oraz  Hiszpañskiej  Konfederacji  Osób

Niepe³nosprawnych  (CERMI).  W  centrum  uwagi

znalaz³y siê tym razem w szczególnoœci zagadnienia

zwi¹zane z ujednoliceniem rozwi¹zañ systemowych,

5

www.european-agency.org

WI w Hiszpanii: w poszukiwaniu

rozwi¹zañ systemowych

takie  jak  uprawnienia  do  œwiadczeñ,  strategie

finansowania œwiadczeñ, miejsce realizacji œwiadczeñ,

czy te¿ zapotrzebowanie na kadrê specjalistyczn¹.

W celu uzyskania dalszych informacji na temat

WI w Hiszpanii prosimy siê zwracaæ do Jaime

P o n t e ,   s p e c j a l i s t y   r e h a b i l i t a n t a

981356754@telefonica.net, lub Andrés Hernández

Zalón, cz³onka Rady Przedstawicieli Agencji w

Hiszpanii: andres.hernandez@mec.es

background image

6

www.european-agency.org

“Sieæ wsparcia” jako model nauki

jêzyka w Norwegii

W roku 1999 w Sorlandet Resource Centre (SRC)

w  Norwegii  uruchomiony  zosta³  wysoce

specjalistyczny  program  “Sieci  wsparcia”  jako

model nauki jêzyka. Rodzinom przedstawi³a go

profesor Irene Johansson z Uniwersytetu w Karlstad

(Szwecja), nadzoruj¹c¹ prace oœrodka Inicjatorka

prac  nad  modelem.  Jest  ona  tak¿e  autork¹

Karlstadzkiego  Modelu  Treningu  Jêzykowego,

powszechnie dziœ stosowanego we wszystkich

krajach skandynawskich.

Model  ten  opiera  siê  zasadzie  wzmocnienia

(empowerment) pozycji rodziców w procesie kszta³cenia

dziecka; otoczenie ma za zadanie wp³yn¹æ na rodziców,

aby  podnosili  swoje  kompetencje  w  zakresie

podejmowania decyzji co do wyboru sposobu nauczania

i  œcie¿ki  kszta³cenia  dla  w³asnego  dziecka.  Model

odwo³uje siê te¿ do teorii “systemu ekologicznego”,

wedle których zrozumienie rozwoju dziecka wymaga,

poza obserwacj¹ samego dziecka, tak¿e poœwiêcenia

uwagi  jego  interakcji  z  szeroko  rozumianym

œrodowiskiem.

Doœwiadczenia  zdobyte  od  chwili  wprowadzenia

wspomnianego modelu jako narzêdzia pracy w SRC

pozwoli³y  na  jego  zastosowanie  na  polu  wczesnej

interwencji, w szczególnoœci w przypadku dzieci z

t r u d n o œ c i a m i   w   r o z w o j u   m o w y   i / l u b

powa¿nymi/z³o¿onymi trudnoœciami w nauce.

Wszyscy rodzice g³êboko anga¿uj¹ siê w ¿ycie i rozwój

swoich dzieci, nierzadko jednak mog¹ czuæ siê bezradni.

Potrzebuj¹ wiêc kogoœ, z kim mogliby dzieliæ swoje

troski i radoœci, a tak¿e – odpowiedzialnoœæ za rozwój

swojego dziecka.

W grupach tworz¹cych sieci wsparcia pod opiek¹ SRC

specjaliœci, rodziny, i inne osoby zaanga¿owane razem

pracuj¹ nad rozwojem mowy i jêzyka dziecka. Rozwój

jêzyka wspierany jest poprzez kontakt dziecka z osobami

pe³ni¹cymi ró¿ne role spo³eczne – celem sieci jest

stworzenie po temu mo¿liwoœci. Interwencja ma miejsce

codziennie podczas zwyk³ych zajêæ dziecka. Wszyscy

cz³onkowie sieci stosuj¹ tê sam¹ metodê, ale ka¿dy z

nich stwarza dziecku mo¿liwoœæ zdobycia wiedzy i

doœwiadczenia w inny sposób , w innym, w³asnym

otoczeniu. Wszyscy maj¹ jedno zadanie: byæ dobrym

partnerem do rozmowy dla dziecka.

Budowanie sieci rozpoczyna siê od ustalenia, kto w

¿yciu  dziecka  odgrywa  wa¿n¹  rolê.  Mog¹  to  byæ

nauczyciele, dziadkowie, ciotki, wujkowie, s¹siedzi,

osoby opiekuj¹ce siê dzieckiem w czasie wolnym, i inni.

Rodzice zwracaj¹ siê nastêpnie do tych osób z proœb¹

o  w³¹czenie  siê  do  sieci.  Wszyscy  jej  cz³onkowie

spotykaj¹ siê regularnie aby przedyskutowaæ rozwój

dziecka i okreœliæ, czego dziecko w ich opinii powinno

siê nauczyæ. Razem ustalaj¹ te¿, w jaki sposób bêdzie

siê uczyæ, i jak naukê przeprowadziæ w codziennym

¿yciu. Dziêki temu ka¿de dziecko otrzymuje pomoc od

jedynego w swoim rodzaju zespo³u.

Wiêcej  informacji  na  temat  opisanego  modelu

uzyskaæ mo¿na od Arlene Temte, doradcy Sorlandet

R e s o u r c e   C e n t r e   w   K r i s t i a n s a n d

arlene.temte@statped.no, lub od Marit Hognestad

marit.hognestad@utdanningsdirektoratet.no,

Krajowego Koordynatora Agencji w Norwegii. 

background image

7

www.european-agency.org

Szkolenia zawodowe dla specjalistów pracuj¹cych

w oœrodkach wczesnej interwencji w Holandii

W  oœrodkach  wczesnej

interwencji  konieczna  jest

w s p ó ³ p r a c a   p o m i ê d z y

specjalistami  z  ró¿nych

dziedzin,  którzy  udzielaj¹

pomocy rodzinie dziecka ze

specjalnymi  potrzebami.

Profesjonalne  szkolenia

zawodowe  dla  specjalistów

stanowi¹  wiêc  jedno  z

kluczowych zagadnieñ na polu

WI.

W Holandii pierwszy etap szkoleñ

poœwiêconych WI odbywa siê na

Uniwersytecie  w  Groningen,

natomiast szkolenia zawodowe

p o œ w i ê c o n e   k o n k r e t n y m

zagadnieniom organizowane s¹

dla pracuj¹cych na polu wczesnej

interwencji  specjalistów  z

poszczególnych  dziedzin.

Przyk³adem takich szkoleñ s¹

warsztaty  organizowane  w

ramach Programu Grupy Portage

w kilku oœrodkach opieki dziennej

i  rehabilitacji  w  Holandii,

prowadzone przez pracowników

n a u k o w y c h   W y d z i a ³ u

Ortopedagogiki Uniwersytetu w

Groningen  i  zaproszonych

ekspertów.

Program  ten  zak³ada  pracê  z

grup¹ dzieci. Ma on za zadanie

stymulacjê ich rozwoju poprzez

odpowiednio  ukierunkowan¹

zabawê w grupie. Podczas zajêæ

p r o w a d z ¹ c y   p o s z u k u j ¹

m o ¿ l i w o œ c i   p r a c y   n a d

konkretnymi, dopasowanymi do

potrzeb  dziecka  zadaniami.

Praca  ta  ma  odbywaæ  siê  w

ramach  codziennych  zajêæ

dziecka w grupie, i wspomagaæ

rozwój dziecka, a jednoczeœnie

wesprzeæ  jego  rodzinê  i

nauczycieli.

Podstawow¹ zasad¹ programu

jest powi¹zanie rozwoju dziecka

z jego naturalnym otoczeniem.

Kierunki  dzia³ania  okreœlaj¹

p r o w a d z ¹ c y   z g o d n i e   z

z a k ³ a d a n y m i   c e l a m i

edukacyjnymi. Dla osi¹gniêcia

zak³adanych celów konieczne

jest szczegó³owe planowanie i i

koordynacja.  Program  Grupy

Portage  realizowany  jest  na

d w ó c h  

p o z i o m a c h :

indywidualnym (poszczególnego

dziecka) i grupowym.

W warsztatach programu Grupy

Portage udzia³ bior¹ nauczyciele

i  pracownicy  s³u¿by  zdrowia.

Same warsztaty dotycz¹ kilku

obszarów  tematycznych:

teoretycznych  przes³anek

proponowanego modelu pracy,

p r a k t y c z n y c h   n a r z ê d z i

pozwalaj¹cych okreœliæ mierzalne

i daj¹ce siê zaobserwowaæ cele

stawiane  dzieciom,  instrukcji

dotycz¹cej sposobu formu³owania

programu ma³ych kroków (analiza

zadañ),  oceny  problemów  z

zachowaniem  przy  pomocy

analizy  ABC  (przyczyna,  t³o,

konsekwencje),  i  w  koñcu

praktycznego  zastosowania

materia³ów  Programu  Grupy

Portage.  Szkolenie  trwa  szeœæ

tygodni.  Nastêpnie  uczestnicy

oceniani s¹ na podstawie studium

przypadku, jakie przeprowadzaj¹

we  w³asnym  miejscu  pracy.

Specjalista w zakresie zachowañ,

który jest jednoczeœnie szkolony

na  koordynatora  Programu

Portage,  nadzoruje  pracê

uczestników  szkolenia  w  ich

oœrodkach. Koordynatora z kolei

przez  okres  1  roku  nadzoruje

ekspert  z  dziedziny  wdra¿ania

programów wczesnej interwencji.

Po  tym  czasie  specjalista  w

zakresie  zachowañ  mo¿e  sam

przeprowadzaæ  szkolenia  dla

kolejnych  grup  nauczycieli  i

pracowników  s³u¿by  zdrowia

zaanga¿owanych  na  polu

wczesnej interwencji, pomagaj¹c

im znaleŸæ w³aœciw¹ odpowiedŸ

na potrzeby dzieci i ich rodzin.

Wiêcej  informacji  na  temat

szkoleñ  zawodowych  w

Holandii  uzyskaæ  mo¿na  od

I n e k e   O e n e m a - M o s t e r t

c.e.oenema-mostert@rug.nl i

Bieuwe  Van  der  Meulen

b.f.van.der.meulen@rug.nl

(oboje pracuj¹ na Uniwersytecie

w Groningen), albo od Sip Jan

Pijl s.j.pijl@rug.nl , Krajowego

Koordynatora w Holandii.

background image

8

www.european-agency.org

Duñskie inicjatywy dotycz¹ce polityki wczesnej

interwencji zmierzaj¹ce do zapewnienia dzieciom

wysokiej jakoœci kszta³cenia

W grudniu 2005 roku Rz¹d Danii powo³a³ komitet

ekspertów i naukowców, który ma opracowaæ

rekomendacje w sprawie planowanego rz¹dowego

programu  zapewnienia  wszystkim  dzieciom

dobrego startu w szkole. Raport komitetu zosta³

opublikowany w lutym 2006 roku.

Oko³o 80% wszystkich duñskich dzieci w wieku 1-2

lat uczêszcza do oœrodków opieki dziennej, ¿³obków,

i placówek opiekuj¹cych siê dzieæmi w wieku od 6

miesiêcy do 6 lat. Oko³o 95% dzieci w wieku 3-6 lat

korzysta z przedszkoli. W przypadku dzieci imigrantów,

dane wskazuj¹, ¿e 77% dzieci pierwszego pokolenia

objêtych jest opiek¹ takich placówek, w drugim zaœ

pokoleniu odsetek ten wzrasta do 81%. Mo¿na zatem

przyj¹æ, ¿e niemal wszystkie dzieci pomiêdzy 1 a 6

rokiem ¿ycia uczêszczaj¹ do oœrodków opieki dziennej,

pomimo ¿e nie ma takiego prawnego obowi¹zku.

Projekt dokumentu rz¹dowego okreœlaj¹cego wizjê

i  strategie  zbudowania  “najlepszej  na  œwiecie

Folkeskole” podkreœla znaczenie wiêkszej spójnoœci

pomiêdzy  placówkami  dla  dzieci  w  wieku

przedszkolnym,  systemem  szkolnictwa,  i

organizowanymi przez szko³y formami aktywnego

wypoczynku.

W planach rz¹du w latach 2005-2009 270 milionów

euro zosta³o zarezerwowane na poprawê jakoœci

opieki dziennej dla dzieci przedszkolnych, przy czym

spora czêœæ tego bud¿etu w pierwszym roku programu

zostanie przeznaczona na dzia³ania zmierzaj¹ce do

poprawy sytuacji w oœrodkach opieki przedszkolnej

dzieci pochodz¹cych z œrodowisk upoœledzonych

spo³ecznie.

Komitet Ekspertów skupi³ siê w swojej pracy przede

wszystkim na dzieciach pochodz¹cych ze œrodowisk

upoœledzonych  spo³ecznie.  Komitet  doszed³  do

przekonania,  ¿e  dzieciom  tym  i  ich  nauczaniu

poœwiêca siê wiêcej uwagi od czasu wprowadzenia

w roku 2004 nowych wymogów w zakresie programów

nauczania.  Nakazuj¹  one  ka¿dej  placówce

umieszczenie  w  programach  nauczania

szczegó³owych celów, metod pracy, i rodzajów zajêæ

skierowanych do dzieci ze specjalnymi potrzebami.

Komitet zarekomendowa³, by podstawowym obszarem

troski  spo³ecznej  i  edukacyjnej  placówek  opieki

przedszkolnej  by³o  przejœcie  dzieci  do  systemu

szkolnictwa. Postawi³ te¿ postulat okresowej oceny

placówek, co pozwoli na ich lepsze dostosowanie do

wymagañ stawianych przez programy nauczania i

szko³y.

W opinii Komitetu nale¿y utworzyæ oœrodki doradcze,

które wspiera³yby placówki przedszkolne i samorz¹dy

lokalne na polu nauczania, oceny lokalnych placówek,

i przejœcia do systemu szkolnictwa. Pozwoli to na

lepsz¹ ocenê codziennej praktyki oœrodków opieki

przedszkolnej.

Wiosn¹ 2006 roku rekomendacje komitetu zostan¹

poddane dyskusji na p³aszczyŸnie politycznej. Debata

koncentrowaæ siê bêdzie na idei uczenia siê i edukacji

jako zintegrowanego procesu, obejmuj¹cego opiekê

przedszkoln¹, wczesny etap kszta³cenia w szkole, i

organizowane  przez  szko³ê  aktywne  formy

wypoczynku. Na sesji parlamentu w latach 2006/2007

planowane  jest  przeprowadzenie  procesu

legislacyjnego  odzwierciedlaj¹cego  uzgodnione

rekomendacje.

Dalsze informacje na temat powy¿szych zmian

uzyskaæ mo¿na od Helle Beknes, doradcy przy

Duñskim Ministerstwie Edukacji helle.beknes

@uvm.dk  ,  albo  od  Preben  Sierbaneaek,

Krajowego  Koordynatora  Agencji  w  Danii

siersbaek@uvm.dk

background image

Na  mocy  obowi¹zuj¹cych  przepisów  wszystkie  szko³y

specjalne w Szlezwiku - Holsztynie pe³ni¹ jednoczeœnie rolê

oœrodków  wspomagania  rozwoju.  Oznacza  to,  ¿e

odpowiadaj¹ nie tylko za w³asnych uczniów, ale tak¿e szko³y

powszechne  znajduj¹ce  siê  w  ich  rejonie.  10  lat  temu

rozpoczê³y siê w Szlezwiku – Holsztynie dzia³ania zmierzaj¹ce

do zredukowania liczby uczniów z zaburzeniami mowy i klas

specjalnych tworzonych dla tej grupy poprzez wczesn¹

interwencjê i dzia³ania prewencyjne.

Na pocz¹tku uruchomiono program pilota¿owy w jednym z

rejonów. W jego ramach administracja szko³y wys³a³a nauczycieli

specjalnych zajmuj¹cych siê zaburzeniami rozwoju mowy i jêzyka

do grup przedszkolnych, a nie, jak poprzednio, do starszych klas

szko³y specjalnej dla dzieci z upoœledzeniami mowy. Pracownicy

przedszkola zostali przez nich przeszkoleni w zakresie ogólnego

wspomagania rozwoju mowy i jêzyka oraz nabyli umiejêtnoœæ

rozpoznawania,  czy  dziecko  potrzebuje  terapii  mowy  lub

wspomagania rozwoju jêzykowego. Zwiêkszy³o to skutecznoœæ

nauczycieli wspomagaj¹cych rozwój mowy, gdy¿ terapia zaburzeñ

mowy rozpoczyna siê ju¿ na etapie przedszkolnym.

Wszyscy nauczyciele wspomagaj¹cy rozwój mowy z rejonu

zaanga¿owali siê w pracê w przedszkolach, a szko³a dla dzieci

z zaburzeniami rozwoju mowy i jêzyka objê³a opiek¹ dzieci z

powa¿nymi zaburzeniami rozwoju jêzyka ucz¹cymi siê w klasach

integracyjnych szkó³ powszechnych.

System taki zosta³ nastêpnie wprowadzony w ca³ym Szlezwiku

– Holsztynie, staj¹c siê u¿ytecznym narzêdziem zapobiegania

zaburzeniom mowy i jêzyka na poziomie przedszkolnym. Dobre

funkcjonowanie  tej  formy  wczesnej  interwencji  i  prewencji

doprowadzi³o  te¿  do  przekszta³cenia  samego  systemu

wspomagania rozwoju.

Program zosta³ uznany przez rz¹d za jeden z najwa¿niejszych

celów edukacyjnych w latach 2005 -2010. Pracownicy wszystkich

przedszkoli  zostan¹  przeszkoleni  w  zakresie  ogólnego

wspomagania rozwoju jêzyka przez specjalistów z oœrodków

wspomagania rozwoju. Ponadto dzieci, które potrzebuj¹ wsparcia

w zakresie nauki jêzyka niemieckiego jako drugiego jêzyka

przejd¹ intensywny kurs, tzw. SPRINT, albo w ramach przedszkola

albo w innym oœrodku, jeszcze przed rozpoczêciem nauki w

szkole. Z czasem tego rodzaju pomoc otrzymaj¹ wszystkie dzieci

ze œrodowisk upoœledzonych jêzykowo.

Po dalsze informacje na temat programu w Szlezwiku -

Holsztynie  prosimy  zwracaæ  siê  do  Anette  Hausotter

a.hausotter@t-online.de , Koordynatora Krajowego Agencji

w Niemczech.

9

www.european-agency.org

We Francji w dziedzinie wczesnego zapobiegania i polityki

prewencyjnej za istotne uwa¿a siê rozró¿nienie pomiêdzy

dwoma ró¿nymi perspektywami: zapobiegania w sensie

ogólnym i specjalistycznych form interwencji, poniewa¿

ka¿da  z  nich  wymaga  innego  traktowania  w  sensie

koncepcyjnym, realizacji œwiadczeñ, wymagañ kadrowych

i trybu postêpowania.

Prewencja  w  sensie  ogólnym  ma  na  celu  zapobie¿enie

ewentualnemu  pojawieniu  siê  trudnoœci  rozwojowych  w

przysz³oœci poprzez stworzenie optymalnych warunków rozwoju

dziecka. Obejmuje ona zró¿nicowane czynniki psychologiczne,

spo³eczne i interpersonalne wp³ywaj¹ce na proces uczenia siê

i  wzajemne  relacje  pomiêdzy  dzieckiem  a  œrodowiskiem

szkolnym.

Specjalistyczne formy interwencji ró¿ni¹ siê tym, ¿e w ich

przypadku na podstawie konkretnej sytuacji dziecka (diagnozy)

przewiduje siê powstanie okreœlonych potrzeb czy trudnoœci i

zwi¹zanej z nimi koniecznoœci specjalistycznych dzia³añ.

Nale¿y  wiêc  rozró¿niaæ  pomiêdzy  tymi  dwoma  rodzajami

prewencji, pamiêtaj¹c zarazem, ¿e mog¹ siê one wzajemnie

uzupe³niaæ. Rozró¿nienie takie pozwala lepiej okreœliæ, jakie

podmioty maj¹ ze sob¹ wspó³pracowaæ dla dobra dziecka i

zaspokojenia jego potrzeb.

Celem  dzia³añ  prewencyjnych  podejmowanych  przez

pracowników  Specjalistycznej  Sieci  Pomocy  Uczniom  z

Trudnoœciami - Réseaux d’Aides Spécialisées aux Eleves en

Difficulté, RASED – jest wczesne zapobieganie pojawieniu siê

trudnoœci rozowojwych i minimalizacja czynników ryzyka przy

zastosowaniu odpowiedniego zestawu metod.

Dzia³ania RASED ukierunkowane s¹ na potencjalne trudnoœci

w  nauce,  zanim  wyst¹pi¹  ich  pierwsze  objawy.  Wczesna

interwencja na etapie pocz¹tkowym wymaga zdefiniowania, a

nastêpnie  stworzenia,  warunków  sprzyjaj¹cych  bardziej

przyjaznemu nastawieniu szko³y do potrzeb dziecka i jego

rodziców. Warunki te musz¹ uwzglêdniaæ etap wczesnoszkolny,

a szczególnie potrzeby ma³ego dziecka i metody odpowiadaj¹ce

potrzebom indywidualnym.

Celem wczesnej prewencji w szkole podstawowej jest unikniêcie

trudnoœci w nauce, jakich w przysz³oœci mo¿e doœwiadczaæ

pewna grupa uczniów, szczególnie tych najbardziej zagro¿onych.

Odbywa siê to poprzez organizacjê i zastosowanie odpowiednich

dzia³añ w ramach szkolnictwa codziennych zajêæ szkolnych,

tak¿e w klasie ucznia. Nale¿y przy tym ca³oœciowo i kompleksowo

potraktowaæ sposób funkcjonowania i zachowanie dziecka w

szkole.

Tego rodzaju metody wymagaj¹ bliskiej wspó³pracy pomiêdzy

pracuj¹cymi z dzieckiem specjalistami i nauczycielami. Sytuacja

“wspó³-dzia³ania”  stwarza  atmosferê  sprzyjaj¹c¹  budowie

prawdziwej wspó³pracy pomiêdzy tymi dwoma grupami, opartej

na zró¿nicowaniu umiejêtnoœci zawodowych.

Dalsze  informacje  uzyskaæ  mo¿na  od  Nel  Saumont

dpri@inshea.fr , Krajowego Koordynatora Agencji we Francji,

lub  Brigitte  Bayet  or  Paul  Fernandez  z  Departamentu

Prewencji INS-HEA www.inshea.fr (na stronie zamieszczona

zostanie niebawem rubryka poœwiêcona prewencji).

Koncepcje wczesnego

zapobiegania w ¿³obkach

we Francji

Wspomaganie rozwoju mowy w

okresie przedszkolnym w

Szlezwiku – Holsztynie (Niemcy)

background image

10

www.european-agency.org

Rada Europy podkreœla znaczenie wczesnej interwencji

w przypadku ma³ych dzieci z autyzmem

W  roku  2004  Rada  Europy  powo³a³a  Komitet

Ekspertów do Spraw Edukacji i Integracji Dzieci

z  Autyzmem.  Komitet  wspó³pracuje  œciœle  z

organizacj¹ Autyzm – Europa na polu obrony praw

cz³owieka  w  46  krajach  skupionych  w  tej

organizacji.

Pracom  Komitetu  przewodniczy  Kari  Steindal  z

Norwegii. Komitet zajmuje siê wymian¹ informacji w

zakresie postêpów badañ nad autyzmem oraz danych

statystycznych.  Odpowiada  równie¿  za  analizê

œwiadczeñ  oferowanych  tej  grupie  dzieci,  w

szczególnoœci  w  ramach  systemu  oœwiaty,  oraz

zbieranie przyk³adów dobrej praktyki. Obecnie Komitet

opracowuje zalecenia dla rz¹dów pañstw europejskich

maj¹ce na celu poprawê edukacji i integracji dzieci z

zaburzeniami spektrum autystycznego (ASD – Autistic

Spectrum Disorders).

Poœród pañstw – cz³onków organizacji przeprowadzona

zosta³a ankieta na temat oferowanych dzieciom z

ASD œwiadczeñ, ze szczególnym uwzglêdnieniem

procesu rozpoznania i diagnozy autyzmu. Odpowiedzi

udzielone przez kraje s¹ obecnie poddawane analizie.

W tej chwili w wiêkszoœci z 20 krajów uczestnicz¹cych

w pracach organizacji (do których niedawno do³¹czy³a

w charakterze obserwatora Japonia) uznaje siê autyzm

za zaburzenie wystêpuj¹ce w ró¿nym nasileniu i

postaci (spektrum), stanowi¹ce odrêbn¹ kategoriê

niepe³nosprawnoœci, choæ w wielu krajach pogl¹dy

takie przyjê³y siê stosunkowo niedawno. Wszystkie

kraje  zgodnie  uznaj¹,  ¿e  autyzm  bywa  czêsto

diagnozowany zbyt póŸno. Wczeœniejsza diagnoza

jest  mo¿liwa,  i  powinna  jej  towarzyszyæ  ocena

indywidualnych potrzeb edukacyjnych. Jak wskazuj¹

ostatnie badania, wczesna interwencja jest niezwykle

wa¿na w przypadku zaburzeñ spektrum autystycznego,

szczególnie w odniesieniu do powa¿nych problemów

komunikacyjnych.

Rada Europy przyjê³a ponadto w dniu 5 kwietnia 2006

roku Plan Dzia³ania maj¹cy promowaæ prawa i pe³ne

uczestnictwo  osób  niepe³nosprawnych  w  ¿yciu

spo³ecznym na lata 2006 – 2015 (Recommendation

R e c ( 2 0 0 6 ) 5 ) .   P l a n   p r z e d s t a w i a   z a r y s

ogólnoeuropejskiej  polityki  w  dziedzinie

niepe³nosprawnoœci i adresowany jest zarówno do

pañstw cz³onkowskich, jak te¿ samej Rady Europy.

Poruszone  w  nim  zosta³y  istotne  aspekty  ¿ycia

codziennego osób niepe³nosprawnych. W odniesieniu

do opieki zdrowotnej, plan stwierdza, ¿e wszystkie

kraje  uznaj¹  potrzebê  wczesnej  interwencji  i

skutecznych metod rozpoznawania, diagnozowania,

i  terapii  zaburzeñ  na  ich  wczesnym  etapie.  W

odniesieniu  do  rehabilitacji,  Plan  stawia  za  cel

udostêpnienie wysokiej jakoœci œwiadczeñ wczesnej

interwencji od momentu narodzin, zapewnienie opieki

wielospecjalistycznej, oraz podkreœla wagê wsparcia

rodziców  i  skierowanego  do  nich  poradnictwa.

Podsumowanie  prac  Komitetu  Ekspertów  do

Spraw Edukacji i Integracji Dzieci z Autyzmem

oraz rekomendacje koñcowe zostan¹ podane do

publicznej wiadomoœci pod koniec roku 2006.

Dodatkowych  informacji  udziela  Muriel

Grimmeissen,  Sekretarz  Komitetu  Ekspertów

www.coe.int/soc-sp

ród³o: Rada Europy

background image

11

www.european-agency.org

Konferencje na temat wczesnej

interwencji

W roku 2005 odby³y siê trzy wa¿ne konferencje poœwiêcone

problematyce i praktyce wczesnej interwencji: w Czechach,

Wielkiej Brytanii i Portugalii. W ka¿d¹ z nich zaanga¿owani

byli  eksperci  Agencji  specjalizuj¹cy  siê  we  wczesnej

interwencji. Konferencje stworzy³y specjalistom z wielu

krajów Europy i spoza niej mo¿liwoœæ wymiany opinii na

temat swojej pracy.

Paga, Republika Czeska, Maj 2005

Konferencja, która odby³a siê w Pradze w maju roku 2005

poœwiêcona  by³a  wczesnemu  zapobieganiu  trudnoœciom

rozwojowym, w szczególnoœci u niemowl¹t i ma³ych dzieci.

Konferencje otworzy³a pani Alena Sterbova, wiceminister Edukacji

Rz¹du Republiki Czeskiej, która w swoim wyst¹pieniu podkreœli³a

znaczenie tego zagadnienia w jej kraju.

Przez dwa dni naukowcy i specjaliœci z ró¿nych miejsc Europy

przedstawiali swoje wyniki i doœwiadczenia oraz wymieniali siê

wiedz¹ i doœwiadczeniem na temat dzia³añ prewencyjnych

skierowanych do ma³ych dzieci. Podczas ca³ej konferencji

przewija³ siê w¹tek niezwykle potrzebny, choæ delikatny – potrzeby

wspó³pracy pomiêdzy rodzicami i specjalistami. Podano wiele

przyk³adów wziêtych z czeskiej praktyki WI. Podczas Konferencji

umo¿liwiono rodzicom wyra¿enie w³asnych opinii oraz podzielenie

siê doœwiadczeniami i potrzebami ze specjalistami zawodowo

zwi¹zanymi z sektorem.

W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt z

organizatorami Konferencji, Zuzana Karpov¹, cz³onkiem

Rady  Przedstawicieli  Agencji  z  Republiki  czeskiej

kaprovaz@msmt.cz,  lub  Alainem  Bony  alain.bony

@wanadoo.fr

Birmingham, Wielka Brytania, listopad 2005

Konferencja pod has³em Europejska Wczesna Interwencja

zosta³a zorganizowana przez Centrum Kszta³cenia Zawodowego

Sunfield. Mia³a ona miejsce w Birmingham w dniach 28 – 29

listopada 2005 roku. W ostatnich latach pojawi³y siê w Wielkiej

Brytanii liczne inicjatywy na polu wczesnej interwencji. Celem

konferencji by³o rozpoczêcie dialogu pomiêdzy specjalistami

pracuj¹cymi w oœrodkach wczesnej interwencji i naukowcami z

Wielkiej Brytanii i innych krajów Europy.

Organizacjê Konferencji wspar³ rz¹d oraz najwa¿niejsze brytyjskie

organizacje charytatywne, które postuluj¹ trwa³e w³¹czenie

œwiadczeñ WI do œrodków pomocy oferowanych rodzinom (m.

in. MENCAP, SCOPE, RNIB, Fundacja Zdrowia Psychicznego).

Ponad  500  delegatów  z  Wielkiej  Brytanii  i  innych  krajów

europejskich uczestniczy³o w konferencji. Byli na niej tak¿e

obecni reprezentanci Agencji zaanga¿owani w projekt WI.

Konferencjê otwar³a Minister d. s. Dzieci i M³odzie¿y, Maria

Eagle. Przemówienia inauguracyjne wyg³osili: Michael Guralnick,

Prezydent  Miêdzynarodowego  Towarzystwa  Wczesnej

Interwencji, Patricia Champion, z Oœrodka Wczesnej Interwencji

w Christchurch (Nowa Zelandia), oraz Philippa Russell, brytyjski

komisarz d. s. Praw Osób Niepe³nosprawnych. Wiele spoœród

warsztatów pogl¹dowych przeprowadzili reprezentanci Eurlyaid

– Europejskiego Stowarzyszenia na rzecz Wczesnej Interwencji.

Dotyczy³y one zagadnieñ takich jak ubóstwo, rozwój œwiadczeñ,

specyfika rozwi¹zañ systemowych w poszczególnych krajach

Unii Europejskiej, oraz przyk³ady dobrej praktyki. 

Podczas konferencji po raz pierwszy zaprezentowano now¹

ksi¹¿kꠓEarly Childhood Intervention; International Perspectives,

National Initiatives, and Regional Practice” (Wczesna interwencja:

miêdzynarodowe perspektywy, inicjatywy krajowe i praktyka

regionalna), pod redakcj¹ Barry'ego Carpentera oraz Jo Egertona.

Ksi¹¿ka odzwierciedla najistotniejsze zagadnienia omawiane na

konferencji oraz przedstawia pogl¹dowo sytuacjê w Wielkiej

Brytanii, Europie, oraz na p³aszczyŸnie miêdzynarodowej w

odniesieniu do pojawiaj¹cych siê trendów WI w zmieniaj¹cej siê

populacji.

Wyk³ad plenarny koñcz¹cy konferencjê wyg³osi³ Michael Guralnick.

Omówi³  w  nim  zadania  stoj¹ce  przed  oœrodkami  wczesnej

interwencji i kierunki rozwoju w tej dziedzinie. Wiêcej informacji

na temat tego wyst¹pienia oraz innych wyg³oszonych referatów

mo¿na  uzyskaæ  na  stronie  konferencji:http://www.sunfield-

school.org.uk/eci/

conference.htm .

Dalsze informacje na temat konferencji mo¿na uzyskaæ od

Barry'ego Carpentera, Dyrrektora Generalnego Centrum

Sunfield: barryc@sunfield.worcs.sch.uk

Lisbona, Portugalia, grudzieñ 2005

Konferencjê  zorganizowano  pod  patronatem  Dyrektora

Generalnego  do  spraw  Innowacji  i  Programów  Nauczania

Portugalskiego Ministerstwa Edukacji, we wspó³pracy z CERCI

(Lizbona) i przy wsparciu Agencji. Odby³a siê ona w dniach 5-6

Grudnia 2005.

Celem konferencji by³o okreœlenie podstawowych problemów

wczesnej interwencji w krajach cz³onkowskich Unii Europejskiej

oraz  omówienie  najnowszych  rozwi¹zañ  stosowanych  w  tej

dziedzinie. Podczas konferencji zapoznano te¿ uczestników z

Raportem Agencji na temat wczesnej interwencji, a tak¿e podjêto

refleksjê na temat roli badañ naukowych i szkoleñ zawodowych

w rozwoju dobrej praktyki w dziedzinie wczesnej interwencji.

Przez  dwa  dni  eksperci  pracuj¹cy  w  ró¿nych  krajach  oraz

organizacjach  miêdzynarodowych  analizowali  kluczowe

zagadnienia stoj¹ce przed sektorem wczesnej interwencji, a ich

dyskusji przys³uchiwa³o sie 500 uczestników konferencji. Sekretarz

Stanu portugalskiego Ministerstwa Edukacji, Sekretarz Stanu d.

s. Edukacji i Rehabilitacji, oraz Dyrektor Generalny d. s. Innowacji

i Programów Nauczania, podkreœlili wagê tego wydarzenia dla

rozwoju wczesnej interwencji w Portugalii.

Wiêcej informacji uzyskaæ mo¿na od Filomeny Pereira, cz³onka

Rady Przedstawicieli Agencji w Portugalii filomena.pereira@

dgidc.min-edu.pt.

background image

12

www.european-agency.org

Wydawca: Europejska Agencja Rozwoju Edukacji

Ucznia ze Specjalnymi Potrzebami

Agencja  utrzymywana  jest  przez  Ministerstwa

Edukacji krajów uczestnicz¹cych jej w pracach. S¹

to kraje cz³onkowskie Unii Europejskiej, oraz Islandia,

Norwegia i Szwajcaria. Malta, Republika S³owenii i

S³owacja posiadaj¹ status obserwatorów prac Agencji.

Agencja otrzymuje równie¿ wsparcie od instytucji

Unii Europejskiej.

Pogl¹dy wyra¿one przez poszczególnych autorów

publikuj¹cych w EuroWiadomoœciach nie musz¹

prezentowaæ oficjalnego stanowiska Agencji ani jej

krajów cz³onkowskich.

Dozwala  siê  cytowanie  fragmentów  tekstów

zamieszczonych  w  biuletynie  pod  warunkiem

umieszczenia dok³adnych danych bibliograficznych.

Wersja elektroniczna biuletynu dostêpna jest na

stronie internetowej Agencji:

www.european-agency.org

Stopka redakcyjna

Sekretariat

Ostre Stationsvej 33

DK – 5000 Odense C Denmark

Tel: +45 64 41 00 20

secretariat@european-agency.org

Biuro w Brukseli

3 Avenue Palmerston

BE-1000 Brussels Belgium

Tel: +32 2 280 33 59

brussels.office@european-agency.org

Web: www.european-agency.org

Po dodatkowe egzemplarze biuletynu oraz informacjê

na  temat  prac  Agencji  prosimy  zwracaæ  siê  do

Koordynatora Krajowego Agencji na Polskê, Ma³gorzaty

Doñskiej-Olszko: sp327waw@ids.pl

Redakcja:

Amanda Watkins, Ole Lissabeck-Nielsen, Cor Meijer

Opracowanie graficzne:

Cadenza 3D www.cadenza-3d.co.uk

T³umaczenie: Maria Libura

Druk: Halstan & Co. Ltd. www.halstan.co.uk

Dostêpne w jêzyku: 

Czeskim

Niemieckim     Norweskim

Duñskim 

Greckim       Polskim

Holenderskim/Flamandzkim

      Wêgierskim

Portugalskim

Angielskim      Islandzkim

Hiszpañskim

Estoñskim      W³oskim

Szwedzkim

Fiñskim

      £otewskim

Francuskim

Litewskim

ISSN: 1901-8851

Lato 2006

Publikacjê niniejszego biuletynu wspar³ Dyrektoriat

Generalny do spraw Edukacji, Szkoleñ, Kultury i

Wielojêzycznoœci przy Komisji Europejskiej:http://

europa.eu.int/comm/dgs/education_culture/in

dex_en.htm

Projekt  pod  nazw¹  “Zespó³

Transatlantycki  d.  s.  Wczesnej

Interwencji”  (2001  –  2005)  uznany

zosta³ przez Komisjê Europejsk¹ za

jeden z najlepszych przyk³adów dobrej

w s p ó ³ p r a c y   p o m i ê d z y   U n i ¹

Europejsk¹ a Stanami Zjednoczonymi

w ramach Programu Wspó³pracy w

dziedzinie Szkolnictwa Wy¿szego i

Z a w o d o w e g o .   W   p r o j e k c i e

uczestniczy³y  trzy  uniwersytety

amerykañskie  i  piêæ  europejskich:

www.transatlanticconsortium.org  .

Projekt mia³ spe³niæ cztery podstawowe

zadania:

rozszerzyæ  i  wzmocniæ  dzia³ania

podejmowane  na  polu  œwiadczeñ

udostêpnianych  ma³ym  dzieciom

niepe³nosprawnym  i  ich  rodzinom,

kszta³towania polityki w tym zakresie,

oraz badañ naukowych nad wczesn¹

interwencj¹ w krajach uczestnicz¹cych

w projekcie;

wspomóc przygotowanie specjalistów z

dziedziny wczesnej interwencji do roli

liderów poprzez trening miêdzykulturowy;

s t w o r z y æ   m e c h a n i z m   t r w a ³ e j

transatlantyckiej wymiany informacji i

wsparcia  projektów  badawczych

podejmowanych  wspólnie  przez

uniwersytety  i  studentów,  opartej  na

nowoczesnych œrodkach komunikacji i

wymianach naukowych;

stworzyæ podstawy do rozwoju dalszej

d³ugofalowej wspó³pracy, m. in. poprzez

ustanowienie  wspólnego  programu

Zespó³ Transatlantycki d. s. Wczesnej

Interwencji

studiów.

Realizacja projektu przynios³a oczekiwane

rezultaty.  Powsta³  zespó³  skupiaj¹cy

uniwersytety europejskie i amerykañskie,

wspomagaj¹cy obecnych i przysz³ych

liderów  wczesnej  interwencji  poprzez

dostarczanie  im  informacji  s³u¿¹cych

rozwojowi i wzmocnieniu dobrej praktyki

i polityki w tej dziedzinie. Ustalenia w

sprawie  wspó³pracy  d³ugoterminowej

przyjê³y postaæ wielostronnych umów na

szczeblu decydentów.

W sumie 65 naukowców i specjalistów

pracuj¹cych  w  oœrodkach  wczesnej

interwencji zosta³o przeszkolonych przy

u¿yciu nowoczesnych technologii. Projekt

umo¿liwi³ tak¿e wymianê doœwiadczeñ.

W jego ramach odby³y siê w sumie 104

sta¿e studenckie. Ponadto opracowany

zosta³  miêdzynarodowy  program

nauczania, który maj¹ realizowaæ uczelnie

uczestnicz¹ce w projekce. Program ten

uwzglêdniaæ  bêdzie  krajowe  i

miêdzynarodowe  perspektywy  i  stan

wiedzy o wczesnej interwencji i rozwoju

ma³ych  dzieci,  a  w  perspektywie  –

wspomagaæ okreœleniu polityki w tym

zakresie.

Patrz¹c z globalnego punktu widzenia,

wzrastaj¹ca mobilnoœæ populacji wymaga

dostosowania wczesnej interwencji do

potrzeb  i  œrodków  ka¿dej  rodziny  i

ka¿dego dziecka. Przynosi to d³ugofalowe

korzyœci  tak  w  sensie  ludzkim,  jak

ekonomicznym. Potrzeba wiêc wiêkszych

miêdzynarodowych  nak³adów  w  tej

dziedzinie, a tak¿e wykszta³cenia kadry

posiadaj¹cej  umiejêtnoœci  pracy  w

wielokulturowym  œrodowisku.  Dziêki

takim za³o¿eniom wyniki projektu nie

tylko wzbogac¹ sposób pracy na polu

wczesnej interwencji w Unii Europejskiej

i  Stanach  Zjednoczonych,  ale  tak¿e

bêd¹ mog³y s³u¿yæ za punkt odniesienia

innym krajom i kulturom.

Wiêcej informacji na temat Zespo³u

Transatlantyckiego mo¿na uzyskaæ

od Franza Peterandera, profesora

Uniwersytetu  w  Monachium

peterander@lrz.uni-muenchen.de