5.03.2009

Ćwiczenia 2

Osiągnięcia rozwojowe - im mniejsze dziecko tym bardziej szczegółowa psychologia rozwojowa.

Rehabilitacja przez całe życie:

• Wczesna interwencja

• Wczesne wspomaganie (przygotowanie do edukacji)

• Edukacja (rehabilitacja edukacyjna)

• Wspieranie (praca z dorosłymi, bazujemy na pewnych umiejętnościach osoby niepełnosprawnej i nauka wykorzystywania wiedzy, praca jako asystent)

Kierunki rehabilitacji:

1. Medyczna

2. Edukacyjna

3. Społeczno zawodowa

Placówki:

• Ośrodki wczesnej interwencji (poradnie) - wczesne wspomaganie

• Przedszkola

• Szkoły

• Warsztaty terapii zajęciowej, kluby, środowiskowe domy samopomocy

• Domy mieszkaniowe, centra pracy

Funkcje wczesnej interwencji i wczesnego wspomagania (dziecko-rodzina):

• Profilaktyczna - zapobieganie pogłębieniu lub pojawieniu się niepełnosprawności intelektualnej

• Terapeutyczna - usprawnienie

• Wspierająca - wsparcie dla rodziny, wyjaśnia specyfikę choroby dziecka, patrzy nie przez pryzmat choroby (diagnoza pozytywna)

• Informacyjna - informacje o dziecku, informacje o formach wsparcia

Sposób realizacji:

1. Rozpoznawanie (ocena)

2. Ocena dziecka

3. Ocena rodziny (ocena relacji w rodzinie)

4. Organizacja (charakter konsultacyjny czy system terapeutyczny - jest to związane z dostępem do placówki)

Proces rehabilitacji:

1. Poznanie osoby

2. Diagnoza

1. Nozologiczna - rozpoznanie kliniczne, wystawia lekarz

• wskazuje na rozpoznanie i na cechy charakterystyczne dla zespołu

• określa warunki wstępne terapii

2. Funkcjonalna - ocena funkcjonowania dziecka

• wskazuje na poziom dziecka (jak jest?)

• wskazuje na kolejny etap rozwojowy (jak może być?)

• cechy: pozytywna, profilowa (dokonana we wszystkich strefach życia), wspierająca (ma motywować rodziców i terapeutów do pracy)

Konstruowanie planu i programu rehabilitacji (jest jej głównym celem)

Osiągnięcia

1,2,3,4,1,2,3,4..... - ciągłość procesu rehabilitacji!

Kompleksowość:

• Łączenie diagnoz lekarskiej i psychologiczno-pedagogicznej

• Realizacja programu z osiągnięciami

Przygotowanie mózgu do uczenia się:

1. Mózg rozwija się po urodzeniu

• 3-4 r. ż. - centra pamięci w mózgu, podział komórek, nowe połączenia nie są jeszcze kompletne

• 7-8 r. ż. - części mózgu, które są odpowiedzialne za kontrolę popędów, kontrolę emocjonalną i kontrolę precyzyjnych ruchów nie są jeszcze dojrzałe

• Części mózgu rządzące krytycznym myśleniem oraz sądzeniem nie są dojrzałe aż do 35 r. ż.

• Mózg jest zdolny do tworzenia nowych połączeń

Mózg rozwija się w rezultacie zmysłowych doznań

• Doznania z 5 zmysłów plus doznania pozycji w przestrzeni oraz doznania ze stawów, mięśni, ścięgien są konieczne do normalnego rozwoju mózgu

• Najbardziej potrzebne są wrażenia z odczuwania własnej pozycji w przestrzeni oraz ze ścięgien, receptorów mięśni i dotyku

• Najbardziej potrzebne wrażenia osiągane sa z aktywności fizycznej: biegania, skakania, wspinania, huśtania się itd

3. „Gotowy mózg” rozwija podstawy do uczenia się

Rozwój układu nerwowego:

• 18 tydzień po zapłodnieniu - powstanie płytki nerwowej z ektodermy

• Życie płodowe wpływa na to jak będzie ukształtowany mózg

• Narodziny: duży mózg sprawia najwięcej kłopotów, chociaż jego masa to zaledwie ¼ mózgu dorosłego

• gwałtownie wzrasta gęstość synaptyczna połączeń między neuronami

• aktywność mózgu wzrasta

• 1 rok po urodzeniu - musi wygasnąć odruch Babińskiego

• 2 lata - masowa reorganizacja kory mózgu, amnezja dziecięca

• 12 lat - stabilizacja płatów czołowych, następuje lateralizacja

• 20 lat - koniec reorganizacji, niewielkie zmiany

Przebieg rozwoju sprawności umysłowej:

• Jest związany z rozwojem układu nerwowego

• 6 r. ż. - proces wzrostu mózgu i rozwoju jego funkcji jest ukończony w 90%

• Zjawisko istnienia w rozwoju dziecka szczególnie wrażliwych okresów warunkujących przejście na wyższe piętro rozwoju

---