WIEiK PK
1
Ć
wiczenie
Modelowanie polowe elektromagnesu nurnikowego
z nieliniowym rdzeniem
A. Wprowadzenie modelu
1. Zdefiniuj nowy model z jednostką podstawową długości w mm
2. Zaimportuj plik w formacie AutoCad: elektromagnes.dxf z przekrojem osiowo symetrycznego
elektromagnesu nurnikowego ze stopniowaną szczeliną powietrzną:dolną (2.0, 1.0, 0.5, 0.1, 0.0) mm oraz
szczeliną boczną 0.1mm
3. Zdefiniuj komponenty rozwinięte wzdłuż łuku o kąt 90 stopni, w rdzeniu i nurniku zadaj
ferromagnetyczny materiał nieliniowy TR66,
3. Zdefiniuj cewkę o 1000 zwojach zasilaną prądem stałym 0.2A
B. Obliczenia polowe
1. Wprowadź parametr rozwiązania równań pola metodą MES odpowiadający za stopień zagęszczenia
siatki: Adaptation Options 50% < h < 100%, wybierz procedurę rozwiązania dla przypadku nieliniowego
2. Oblicz rozkład pola magnetostatycznego STATIC 2D dla szczeliny d= 2mm
Wyświetl i odrysuj rozkład 2D linii strumienia pola magnetycznego (FLUX FUNCTION)
- zaobserwuj różnice w rozkładzie modułu indukcji B i natężenia pola H, oszacuj ich wartości
maksymalne w nurniku i szczelinie
- wykreśl rozkład indukcji i natężenia pola w przekroju na poziomie szczeliny powietrznej
- zaznacz strefę o największych naprężeniach pochodzenia magnetycznego
B
J
f
×
=
.
Jaki jest ich kierunek i zwrot?
- odczytaj strumień skojarzony, energię i koenergię pola, oraz siłę działająca na nurnik
- oblicz indukcyjność cewki dla aktualnej szczeliny
3. Powtórz obliczenia dla szczeliny równej (1.0, 0.5, 0.1, 0.0) mm
4. Powtórz obliczenia po zamianie materiału nurnika na magnes trwały NdFeB o polu w osi pionowej
(0, 1, 0) przy zerowym prądzie cewki. Narysuj rozkład pola i odczytaj wielkości całkowe pola.
WIEiK PK
2
C. Obliczenia dodatkowe do sprawozdania
1. Wykreśl zależność indukcyjności uzwojenia od wielkości szczeliny
2. Wykreśl we wspólnym układzie współrzędnych zależność siły działającej na nurnik od wielkości
szczeliny:
- wyliczonej w procedurze postprocesora
- wyliczonej wg wzoru
ko
E
x
F
∂
∂
=
Dla jakiej szczeliny występuje najlepsza zgodność z wzorem:
0
2
0
2
µ
=
S
B
F
oraz
2
0
2
2
2
1
δ
µ
=
S
I
N
F
3. Sprawdź z jakim błędem jest spełniony związek
0
=
Ψ
−
+
i
E
E
ko
4. Oszacuj napięcie robocze elektromagnesu na podstawie odczytanej wartości strat omowych w cewce.