Pneumocystoza
1
Pneumocystoza
Choroba wywołana przez HIV, której skutkiem jest zapalenie płuc
wywołane przez Pneumocystis carinii
pneumocystosis
Pneumocystis jiroveci – barwienie toluidyną,
Pneumocystoza (łac. pneumocystosis, ang. pneumocystosis,
pneumocystis pneumonia, PCP) – to zapalenie płuc wywołane przez
grzyba Pneumocystis jiroveci (dawna nazwa Pneumocystis carini,
który był klasyfikowany jako pierwotniak), u osób zaburzeniami
odporności komórkowej. Do zakażeń dochodzi drogą wziewną, u
chorych na AIDS, białaczki, chłoniaki lub leczonych
Etiologia
Choroba wywoływana jest przez oportunistyczny pasożytniczy grzyb
Pneumocystis jiroveci. Do zarażenia dochodzi przez inhalację cyst pasożyta.
Objawy i przebieg
Typowy obraz radiologiczny pneumocystozy
Do rozwoju objawów zakażenia dochodzi w przeciągu kilku tygodni
od momentu zakażenia. U osób chorych na AIDS okres inkubacji
choroby może trwać nawet kilka miesięcy. Zarażenie często wygasa
nie pozostawiając trwałej odporności. Główne objawy to:
• gorączka
• kaszel zwykle suchy
• duszność.
W rzadkich przypadkach dochodzi do rozsianej pneumocystozy
pozapłucnej.
Pneumocystoza
2
Rozpoznanie
Produkty DNA otrzymanego z BAL pacjenta z
obawami infekcji płuc zamplifikowane w reakcji
PCR i poddane rozdziałowi elektroforetycznemu
na żelu agarozowym. S – standardowy pasek
prążków (100 pz); 1 – produkt otrzymany w
amplifikacji z primerami pAZ102-E/pAZ102-H o
długości 346 pz; 2 – produkt 550 pz otrzymany w
reakcji nested-PCR z primerami 1724F/ITS2R
(pierwszy etap) i ITS1F/ITS2R1 (drugi etap).
Produkty te są charakterystyczne dla P. jiroveci.
Nie ma objawów klinicznych patognomonicznych dla pneumocystozy.
Na rozpoznanie takie mogą wskazywać zmiany w rtg i TK klatki
piersiowej dające obraz tzw. mlecznej szyby, narastające objawy
niedotlenienia (gazometria wykazująca hipoksemię), limfopenia,
hipoalbuminemia, odchylenia w stanie immunologicznym. Badanie
plwociny i popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych uzyskanych
podczas bronchoskopii lub odkrztuszonych po inhalacji stężonego
roztworu NaCl na obecność pasożytów daje niepewne wyniki. Rzadko
wykonuje się przezskórną lub przezoskrzelową biopsję tkanki płucnej.
Różnicowanie
Diagnostyka różnicowa pneumocystozy niemowląt i wcześniaków
obejmuje wrodzone wady serca i zapalenia płuc o innej etiologii. U
osób dorosłych różnicowanie powinno uwzględniać zapalenia płuc o
etiologii grzybiczej, bakteryjnej (w tym gruźliczej) i wirusowej.
Należy mieć na uwadze możliwość koincydencji dwóch czynników
etiologicznych u jednego pacjenta (zwłaszcza cytomegalia często
współistnieje z pneumocystozą).
Leczenie
Lekiem z wyboru jest kotrimoksazol podawany dożylnie przez okres 3
tygodni. U osób z objawami niewydolności oddechowej konieczne jest podanie kortykosterydów. Kotrimoksazol
często jest źle tolerowany przez chorych z AIDS; lekami drugiego rzutu są związki pentamidyny (zaleca się unikanie
podawania drogą wziewną ze względu na powikłania), pirymetamina z sulfadoksyną, klindamycyna z primachiną.
Po zakończeniu leczenia u chorych z AIDS zaleca się leczenie podtrzymujące:
• kotrimoksazol 960 mg 3 razy w tygodniu lub 960 mg raz dziennie
• pentamidynę 300 mg wziewnie raz w miesiącu
• dapson 100 mg raz dziennie p.o.
• atowakwon 1500 mg raz dziennie p.o.
Zapobieganie
U pacjenta z HIV/AIDS i CD4 <100/μL ryzyko nawrotu pneumocystoza wynosi 60-70% na rok, a ryzyko
wystąpienia pierwszego zarażenia szacuje się na 40-50%
[2]
. Stąd konieczność profilaktyki pierwotnej i wtórnej u
pacjentów z grup ryzyka. Zalecane jest profilaktyczne podawanie kotrimoksazolu w dawce 960 mg 1 x dziennie lub
3 x w tygodniu. Obowiązuje izolacja chorych od innych osób z obniżoną odpornością.
Rokowanie
Śmiertelność wynosi około 30% u osób chorych na AIDS, do 10% wśród innych chorych. Przed wprowadzeniem
HAART pneumocystoza była najczęstszym zakażeniem oportunistycznym u chorych z HIV/AIDS
[2]
.
Pneumocystoza
3
Przypisy
[1] http:/
[2] Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne, t. II. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 2136. ISBN 83-7430-069-8.
Bibliografia
• Inwazje i choroby pasożytnicze. W: Zbigniew Pawłowski: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Zdzisław Dziubek
(red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 453-456. ISBN 83-200-2748-9.
• Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne, t. I, II. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 568, 2136. ISBN
83-7430-069-8.
• Zakażenia oportunistyczne. W: Waldemar Halota, Małgorzata Pawłowska: HIV/AIDS – podręcznik dla lekarzy i
studentów. Waldemar Halota, Jacek Juszczyk (red.). Poznań: Wydawnictwo Termedia, 2006, s. 59-60. ISBN
83-89825-01-5.
Linki zewnętrzne
• Pneumocystis jiroveci Center na Uniwersytecie Stanforda (http:/
• Pneumocystis infection (http:/
htm). CDC Division of
Parasitic Diseases. [dostęp 13 października 2007].
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.
Źródła i autorzy artykułu
4
Źródła i autorzy artykułu
Pneumocystoza Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=27481679 Autorzy: CommonsDelinker, Filip em, Kauczuk, Monopol, Montek, Mroman, Mrug, Remedios44, 2 anonimowych
edycji
Źródła, licencje i autorzy grafik
Plik:Caduceus.svg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Caduceus.svg Licencja: Public Domain Autorzy: Rama and Eliot Lash
Plik:Pneumocystis.jpg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Pneumocystis.jpg Licencja: Public Domain Autorzy: User InvictaHOG on en.wikipedia
Plik:PCPxray.jpg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:PCPxray.jpg Licencja: Public Domain Autorzy: User InvictaHOG on en.wikipedia
Plik:PneumocystisGel.JPG Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:PneumocystisGel.JPG Licencja: Public Domain Autorzy: Filip em, Photohound
Plik:Star of life2.svg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Star_of_life2.svg Licencja: Public Domain Autorzy: Verdy p
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
//creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/