213

K

az

us

y

ad

m

in

is

tr

ac

yj

ne

Kazus 20

Stan faktyczny:

W dniu 18.11.2011 r. Julia Wieczorek złożyła do Prezydenta m.st. Warszawy wniosek

o wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość położoną w Warszawie przy

ul. Poznańskiej. Pisma z 13.12.2011 r. organ pierwszej instancji wystąpił do innych jedno-

stek organizacyjnych Urzędu m.st. Warszawy celem zgromadzenia materiału dowodowego

w sprawie. Część żądanych informacji została mu przekazana w dniu 15.1.2012 r. W dniu

22.2.2012 r. Prezydent m st. Warszawy działając na podstawie art. 36 § 1 KPA – poinformował

stronę, iż postępowanie w sprawie zostanie zakończone w terminie do 31.5.2012 r. − z uwagi

na konieczność zgromadzenia całości dokumentacji. Następnie zaś 28.2.2012 r. przesłał Wo-

jewodzie Mazowieckiemu złożone przez wnioskodawcę w trybie art. 37 KPA zażalenie na

bezczynność organu, udzielając jednocześnie informacji o stanie sprawy. Wojewoda posta-

nowieniem z 12.3.2012 r. uznał powyższe zażalenie za nieuzasadnione. Prowadzone dalej

postępowanie nie doprowadziło jednak do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, w związku

z czym Julia Wieczorek wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warsza-

wie ze skargą na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy. W odpowiedzi na skargę Pre-

zydent m.st. Warszawy wniósł o jej oddalenie podnosząc, że w toku postępowania podjął

szereg czynności zmierzających do zgromadzenia pełnego materiału dowodowego.

zadanie:

Przygotuj, jako pełnomocnik Julii Wieczorek, odpowiednią skargę do wojewódzkiego

sądu administracyjnego ograniczając się do wskazania zakresu zaskarżenia, zarzutów

oraz wniosku skargi albo w przypadku uznania, że brak jest podstaw do jej sporządzenia,

opinię prawną o braku podstaw do sporządzenia skargi.

Rozwiązanie:

Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność

Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie znak OlK/838/11 w przedmiocie ustalenia

odszkodowania

W imieniu skarżącego, na podstawie pełnomocnictwa, które załączam, na zasadzie

art. 50 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30.8.2002 r. − Prawo o postępowaniu przed są-

dami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej „PPSA”), wnoszę skargę

na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w sprawie znak OLK/838/11 w przedmiocie

ustalenia odszkodowania, zarzucając organowi naruszenie art. 8, art. 12 oraz art. 35 § 1

i 3 KPA przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu

i wnoszę na podstawie art. 149 § 1 i 2 PPSA oraz art. 38 KPA o:

1) zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do wydania odpowiedniej decyzji w termi-

zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do wydania odpowiedniej decyzji w termi-

nie czternastu dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku Wojewódz-

kiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami spraw;

2) orzeczenie, że bezczynność organu I instancji miała miejsce z rażącym naruszeniem

orzeczenie, że bezczynność organu I instancji miała miejsce z rażącym naruszeniem

prawa;

3) wymierzenie Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny;

wymierzenie Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny;

4) zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do ukarania dyscyplinarnego pracownika

zobowiązanie Prezydenta m.st. Warszawy do ukarania dyscyplinarnego pracownika

winnego niezałatwienia sprawy w terminie.

Kazus 20

214

Część IV. Kazusy administracyjne

K

az

us

y a

dm

in

ist

rac

yjn

e

Ponadto na podstawie art. 200 PPSA wnoszę o zasądzenie kosztów postępowania, w tym

kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Wyjaśnienie:

Stosownie do treści art. 35 § 1 i 3 KPA, organy administracji publicznej obowiązane

są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania

wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie

skomplikowanej – nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.

Podnieść również należy, że zgodnie z art. 12 § 1 KPA, organy administracji publicz-

nej mają obowiązek działać wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi

środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, zaś stosownie do art. 8 KPA organy ad-

ministracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczest-

ników do władzy publicznej. W myśl natomiast art. 36 § 1 KPA, o każdym przypadku

niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub w przepisach szczególnych,

organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny

zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Skarga na bezczynność organu lub

przewlekłość postępowania może zostać wniesiona dopiero po wyczerpaniu środków za-

skarżenia, jakim jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 § 1 KPA. Co istotne,

skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie,

bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54

§ 1 PPSA).

Istotne dla rozwiązania niniejszego kazusu ma także określenie, czy organ I instancji

dopuścił się przewlekłości postępowania, czy też bezczynności. Brak jest bowiem usta-

wowych definicji obu pojęć. Bezczynność organu administracji publicznej ma miejsce nie

tylko wówczas, gdy w ustawowym ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czyn-

ności w sprawie, ale również wtedy, gdy je podjął, lecz mimo ustawowego obowiązku,

nie zakończył go wydaniem decyzji lub innego aktu administracyjnego (z uzasadnienia

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13.7.2012 r., I SAB/

Wa 171/12). Z kolei zgodnie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bia-

łymstoku z 17.4.2012 r. (II SAB/Bk 15/12), ze stanem bezczynności mamy do czynienia

wówczas, gdy dochodzi do przekroczenia terminu załatwienia sprawy (czy to na skutek

niepodjęcia żadnych czynności czy też prowadzenia postępowania i niezakończenia go

wydaniem aktu administracyjnego lub podjęciem stosownej czynności), natomiast ze sta-

nem przewlekłości mamy do czynienia wówczas, gdy organ podejmuje czynności w toku

postępowania w sposób nieefektywny lub pozorny, nie przekraczając jednocześnie ter-

minu załatwienia sprawy (najczęściej będą to przypadki nieuzasadnionego korzystania

z możliwości wyznaczenia nowego terminu załatwienia sprawy).

Z bezczynnością mamy zatem do czynienia w sprawie, o której mowa w niniejszym

kazusie. Wniosek o wypłatę odszkodowania za przedmiotową nieruchomość został zło-

żony w dniu 18 listopada 2011 r., lecz Prezydent m.st. Warszawy do dnia złożenia skargi

do WSA w Warszawie nie zakończył sprawy. Wprawdzie organ I instancji podjął pewne

czynności w grudniu 2011 r. ale jednak do dnia złożenia skargi nadal gromadził materiał

dowodowy w sprawie, mimo upływu określonych w KPA terminów.

Wniosek skargi oparto na art. 149 § 1 PPSA, stosownie do którego sąd, uwzględniając

skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w spra-

wach określonych w art. 3 § 2 pkt 1−4a PPSA, zobowiązuje organ do wydania w określo-

nym terminie aktu. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowa-

dzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd może ponadto

orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości

określonej w art. 154 § 6 PPSA. Pracownik organu administracji publicznej, który z nie-

215

K

az

us

y

ad

m

in

is

tr

ac

yj

ne

uzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub nie dopełnił obowiązku wy-

nikającego z art. 36 KPA albo nie załatwił sprawy w dodatkowym terminie ustalonym

w myśl art. 37 § 2 KPA, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo

innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa (art. 38 KPA).

Co do żądania zasądzenia kosztów postępowania, zobacz wyjaśnienie do kazusu ad-

ministracyjnego Nr 1.

Kazus 20