7. W jakich przypadkach stosuje się dwuczynnikową analizę wariancji? Co
rozumie się przez pojęcie interakcji? Podaj przykład zastosowania
dwuczynnikowej analizy wariancji.
Dwuczynnikowa analiza wariancji bada istotność wpływu 2 kontrolowanych
czynników na przebieg eksperymentu chodź tych czynników może być o wiele
więcej. Stosując wieloczynnikową analizę wariancji chcemy sprawdzić wpływ
kilku czynników (zmiennych niezależnych) na zmienną zależną.
Ideą analizy
wariancji jest porównywanie rozproszenia (wariancji) zmiennej zależnej w
analizowanych grupach wydzielonych ze względu na wartości zmiennych
niezależnych.
Dwuczynnikowa analiza wariancji, daje nam jednak również
możliwość przeanalizowania łącznego wpływu zmiennych niezależnych na
zmienną zależną czyli przeanalizowaniu ich interakcji
.
Interakcja ta to
niezależny od innych czynników wpływ danego czynnika na badaną zmienną
zależną). Jeżeli pozostaje on taki sam, to nie ma żadnej interakcji.
W przeciwnym wypadku między dwoma czynnikami zachodzi interakcja.
Możliwość oceny istotności interakcji jest dodatkowo jedną z ważniejszych
przyczyn, dla których powinniśmy stosować analizę wariancji, a nie
wielokrotnie porównywać wszystkie pary grup za pomocą testu t-Studenta.
ANOVA jest więc metodą bardziej uniwersalną, o znacznie większych
możliwościach, i może być wykorzystana do rozwiązywania bardziej złożonych
problemów badawczych. Pamiętajmy: interakcja polega na tym, że wyniki
oddziaływania poziomu jednego czynnika na badaną zmienną zależą od
poziomu drugiego czynnika.
Za pomocą dwuczynnikowej analizy wariancji testować będziemy zestaw
hipotez:
HA0: Źródło zmienności A nie różnicuje wyników.
HB0: Źródło zmienności B nie różnicuje wyników.
HAB0: Źródło zmienności AB nie różnicuje wyników.
Każde źródło zmienności będziemy testować osobno. W tym celu niezbędne jest
wyznaczenie dla każdego źródła liczby stopni swobody (v
z
) , sumy kwadratów
odchyleń (SS
z
) , średniego kwadratu odchyleń (MS
z
) oraz wartości statystyki
testowej (F
z
) , która przy założeniu prawdziwości hipotezy zerowej ma rozkład
F Snedecora o liczbie stopni swobody odpowiadających liczbie stopni swobody
analizowanego źródła oraz błędu (czynnika losowego).
A przykład niech każdy poda ze swoje projektu