2013-10-01
1
NOWOTWORY NARZĄDOWE
SEMINARIUM V ROK
PROF. DR HAB. MED. JAN STYCZYŃSKI
KATEDRA PEDIATRII, HEMATOLOGII I ONKOLOGII
COLLEGIUM MEDICUM UMK BYDGOSZCZ
NOWOTWÓR
Nieprawidłowa tkanka rosnąca niezależnie od mechanizmów
kontroli komórkowych
• choroba nowotworowa jest nabytą chorobą genetyczną,
powstałą w wyniku procesu karcinogenezy
• podstawą karcinogenezy są zaburzenia funkcji genów tzn.
nowotwory powstają w wyniku serii germinalnych i/lub
somatycznych mutacji DNA
• „produktami” tych mutacji (uszkodzeń) są określone związki
białkowe lub ich brak
NOWOTWORY DROBNOKOMÓRKOWE U DZIECI
1.
PNET (kości i tkanki miękkie)
a) sarcoma Ewing
b) peripheral neuroepithelioma
c) guz Askina
d) PNET kości
e) pozakostny s. Ewing
(neuralny)
2.
Guzy kości
a) osteosarcoma
b) chondrosarcoma
c) prymitywny mięsak kości
3.
Guzy tkanek miękkich
a) RMS
b) pozakostny mięsak Ewinga
(nie-neuralny)
4. Neuroblastoma
5.
Pozawęzłowy chłoniak
RÓŻNICE MIĘDZY NOWOTWORAMI
WIEKU ROZWOJOWEGO I U DOROSŁYCH
Dzieci
Dorośli
•
Ognisko pierwotne
tkanki
narządy
•
Histopatologia
nie-nabłonkowe>90%:
nabłonkowe 80-90%
mezenchymalne i poch.
zarodkowego
•
Stadium
80% rozsiane
lokalne i regionalne
•
Bad. przesiewowe
neuroblastoma:
mammografia
katecholaminy kolposkopia
inne – bez znaczenia
cytologia
•
Odpowiedź na leczenie chemio- i radiowrażliwe
słabo wrażliwe
•
Rokowanie
>60%
<50%
możliwość samoistnej regresji
5-letnie przeżycie
ZALEŻNOŚĆ OD WIEKU
• 1 rż: neuroblastoma, retinoblastoma, hepatoblastoma, guz Wilmsa
• >80% neuroblastoma w pierwszych 3 latach życia
• 80% guzów Wilmsa w pierwszych 5 latach życia
• 2-5 rż: ALL, nowotwory OUN
• wiek młodzieńczy – ch. Hodgkina, mięsak kościopochodny, mięsak
Ewinga, mięsaki tkanek miękkich
• 70% nowotworów kości w wieku 10-15 lat
• Wczesne dzieciństwo oraz 15-18 rż – gonadalne guzy zarodkowe u
chłopców
• Okres dojrzewania – gonadalne guzy zarodkowe u dziewcząt
NOWOTWORY NARZĄDOWE U DZIECI
• Guzy OUN
• Guzy układu współczulnego: Neuroblastoma
• Nephroblastoma (Guz Wilmsa)
• Mięsaki tkanek miękkich (RMS-rhabdomyosarcoma)
• Guzy kości (osteosarcoma, mięsak Ewinga)
• Guzy zarodkowe (germinoma)
• Guzy wątroby (hepatoblastoma, hepatocarcinoma)
• Retinoblastoma
• Histiocytoza
• Nowotwory rzadkie
2013-10-01
2
GUZY OŚRODKOWEGO
UKŁADU NERWOWEGO
Guzy nadnamiotowe
(gwiaździaki)
Guzy nadnamiotowe
i linii środkowej
(czaszkogardlak, glejaki,
guzy germinalne)
Guzy
podnamiotowe
(PNET, rdzeniak
zarodkowy,
wyściółczak)
60%
LOKALIZACJA PIERWOTNYCH NOWOTWORÓW
OUN WIEKU DZIECIĘCEGO
KLASYFIKACJA WHO
I. guzy z tkanki nerwowo-nabłonkowej
- glejaki - astrocytoma, oligodendroglioma, ependymoma
- guzy z pierwotnych komórek nerwowych
(neuroblastoma, medulloblastoma/PNET)
II. guzy z nerwów obwodowych
III. guzy opon mózgowych
IV. chłoniaki
V. guzy germinalne
VI. guzy okolicy siodła tureckiego
VII. guzy przerzutowe
NAJCZĘSTSZE OBJAWY KLINICZNE
1. OBJAWY OGNISKOWE ZWIĄZANE Z LOKALIZACJĄ GUZA
• drgawki, niedowłady, porażenia, zaburzenia ostrości widzenia,
ograniczenie pola widzenia, zaburzenia mowy, zaburzenia
połykania, zaburzenia chodu, osłabienie siły mięśniowej,
zaburzenia czucia, zaburzenia funkcji zwieraczy, zaburzenia
odruchów
2. ZWIĄZANE Z NADCIŚNIENIEM ŚRÓDCZASZKOWYM
• bóle głowy, wymioty (często poranne, poprzedzone bólami
głowy), zaburzenia świadomości; u noworodków i niemowląt -
rozejście szwów czaszkowych, objaw zachodzącego słońca
DIAGNOSTYKA GUZÓW OUN
• Badania obrazowe: CT, MRI, PET
• Badanie okulistyczne
• Badanie histopatologiczne
• Ocena płynu mózgowo-rdzeniowego
• Markery nowotworowe (AFP, HCG)
• Badania izotopowe
• Ocena endokrynologiczna
• Ocena psychologiczna
STRATEGIA TERAPEUTYCZNA
Strategia zależna jest od:
• Histologii nowotworu
• Radykalności zabiegu operacyjnego
• Wieku pacjenta
Strategia postępowania MB/PNET:
• Badania diagnostyczne
• Zabieg operacyjny
• Określenie stadium zaawansowania
• Chemioterapia pooperacyjna
• Radioterapia
• Chemioterapia podtrzymująca
2013-10-01
3
NEUROBLASTOMA
(zwojak zarodkowy)
NEUROBLASTOMA
• Pochodzi z niedojrzałych komórek
obwodowego układu
współczulnego
• 90% wykrywane przed 5 rż
• W 90% czynny hormonalnie (A, NA,
DA, VMA)
• Inne markery: NSE, ferrytyna, LDH
NEUROBLASTOMA: OBJAWY
Ogólne - wyniszczenie, bóle kostne,
osłabienie,
RR, niedokrwistość
Przerzuty do kości czaszki, oczodołu,
przedniego dołu czaszki (krwiaki
okularowe), wytrzeszcz gałki ocznej
NEUROBLASTOMA
Objawy związane z lokalizacją ogniska pierwotnego
JAMA BRZUSZNA: bóle brzucha, objawy dyspeptyczne,
zaburzenia motoryki, zaparcia, biegunki, objaw guza,
niedrożność, zespół żyły głównej dolnej
KLATKA PIERSIOWA: kaszel, nawracające infekcje dróg
oddechowych, duszność, ból w klatce piersiowej, zaburzenia
połykania, zespół Hornera, zespół żyły głównej górnej
KRĘGOSŁUP, RDZEŃ KRĘGOWY: bóle przypominające bóle
korzonkowe, drętwienia, zaburzenia czucia w obrębie
kończyn, niedowłady i porażenia, zaburzenia funkcji
zwieraczy
•
Badanie radiologiczne (RTG, USG, CT, NMR)
•
Badanie scyntygraficzne (zlokalizowanie miejsca przemian
metabolicznych: specyficzny znacznik MIBG - metyl-jodo-
benzyl-guanidyna); scyntygrafia kości z technetem
• Wycinek: badanie histopatologiczne,
immunohistochemiczne, cytogenetyczne, molekularne
• Katecholaminy w DZM
• Badania biochemiczne: ferrytyna, NSE, LDH
• Badanie szpiku + trepanobiopsja
NEUROBLASTOMA: DIAGNOSTYKA
SCYNTYGRAFIA MIBG
•
diagnostyka
•
monitorowanie terapii
•
diagnostyka wznowy nowotworów układu
neuroendokrynnego
2013-10-01
4
NEUROBLASTOMA: LECZENIE
STRATEGIA DIAGNOSTYCZNO-TERAPEUTYCZNA
• Diagnostyka - chemioterapia
zabieg
chemioterapia
chemioterapia
zabieg
przeszczep szpiku
radioterapia
immunoterapia
NIEKORZYSTNE CZYNNIKI ROKOWNICZE
• Amplifikacja onkogenu N-MYC>10 kopii
• Delecja 1p, brak ekspresji CD44, TRKA, p75
• Wiek powyżej 1 roku życia
• Stadium zaawansowania
• Obecność przerzutów w układzie kostnym i szpiku
• Podwyższona wartość NSE, ferrytyny, LDH
GUZ WILMSA
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE GUZA WILMSA
• Wywodzi się z niskozróżnicowanej blastemy nerkowej
• Szczyt zachorowań 3-4 rok życia
• Stanowi 6% nowotworów dziecięcych
• Najczęstszy guz nerki wieku dziecięcego
• Drugi co do częstości nowotwór okolicy zaotrzewnowej
• W 1% - występowanie rodzinne
• Może współistnieć z innymi wadami wrodzonymi
ZESPOŁY GENETYCZNE
WSPÓŁISTNIEJĄCE Z GUZEM WILMSA
7,9% - hamartoma, naczyniaki,
mnogie znamiona barwnikowe,
4,4% - wady układu moczowo – płciowego
2,9% - wrodzony połowiczy przerost ciała
2,9% - wady mięśniowo – szkieletowe
1,1% - wrodzony brak tęczówki
GUZ WILMSA: OBRAZ KLINICZNY
1. objawy ogólne
2. nawracające zakażenia układu moczowego
3. krwinkomocz,
krwiomocz
4. nadciśnienie
5. bóle brzucha
6. zaburzenia pasażu jelitowego
7.
objawy guza w jamie brzusznej
DIAGNOSTYKA GUZA WILMSA
1. Badanie podmiotowe
2. Badanie przedmiotowe
3. Badanie moczu
4. Badania obrazowe (USG, KT, RTG)
5. Badania biochemiczne
6. Badanie cytogenetyczne (del 11p)
7. Arteriografia tętnic nerkowych (stadium 5)
8. Scyntygrafia kości
2013-10-01
5
STADIUM ZAAWANSOWANIA
Stopień zaawansowania klinicznego - w momencie rozpoznania
Stopień zaawansowania chirurgiczno-patologicznego
- w trakcie zabiegu operacyjnego i po badaniu histopatologicznym
I – guz ograniczony do nerki, usunięty w całości
II – guz lokalnie szerzy się poza nerkę, wycięty w całości
III – guz wycięty niecałkowicie, zajęcie węzłów okołoaortalnych, krezki, przerzuty
rozsiane do otrzewnej /pęknięcie guza, naciekanie sąsiednich narządów
IV – przerzuty krwiopochodne – płuca, wątroba, kości, mózg
V – guz obustronny
typ budowy korzystnej – niski stopień złośliwości
typ budowy standardowej – pośredni stopień złośliwości
typ budowy niekorzystnej – wysoki stopień złośliwości
STRATEGIA LECZENIA
chemioterapia przedoperacyjna 4-6 tygodni
nefrektomia
(odroczona, za wyjątkiem niemowląt w stadium I i II)
chemioterapia pooperacyjna - rodzaj zależy od
stadium chirurgiczno-patologicznego
radioterapia (stadium II N+ i wyższe)
wieloletnia ścisła obserwacja i badania kontrolne
MIĘSAKI TKANEK
MIĘKKICH
RHABDOMYOSARCOMA
CHARAKTERYSTYKA
• Guzy wywodzące się z pierwotnej tkanki
mezenchymalnej
• Guzy mięśni, tkanki łącznej i naczyń
• Wzrost naciekający – wznowy lokalne
• Przerzuty odległe drogą naczyń
krwionośnych i chłonnych
EPIDEMIOLOGIA
• 5-8% wszystkich nowotworów wieku
dziecięcego (najczęstszy guz lity u dzieci po
guzach OUN i neuroblastoma)
• 60% występuje poniżej 5-6 roku życia
• drugi szczyt zachorowań w 14-18 roku życia
• 60-70% stanowi rhabdomyosarcoma
HISTOPATOLOGIA
Budowa histologiczna określa wrażliwość na chemioterapię i jest
ważnym czynnikiem ryzyka
•Grupa RMS (RMS embrionalny [
korzystny
], pęcherzykowy
[
niekorzystny
], pleomorficzny, anaplastyczny; pozakostna
postać mięsaka Ewinga, sarcoma synoviale)
•Grupa non-RMS (leiomyosarcoma, fibrosarcoma, liposarcoma,
angiosarcoma, hemangiopericytoma, lymphangiosarcoma)
2013-10-01
6
OBJAWY KLINICZNE – ZALEŻNE OD LOKALIZACJI
CZYNNIK RYZYKA MAJĄCY ZNACZENIE ROKOWNICZE:
1. Oczodół, głowa (lokalizacja okołooponowa), szyja (40%)
2. Pęcherz moczowy (20%)
3. Jama brzuszna: inne (15-20%)
4. Kończyny (10%)
5. Inne (10%)
OBJAWY KLINICZNE:
1. Obecność guza
2. Następstwo ucisku na sąsiednie tkanki i narządy
DIAGNOSTYKA
• Badanie podmiotowe
• Badanie przedmiotowe
• Badania obrazowe lokalizacji pierwotnej: KT / NMR
• KT klatki piersiowej, jamy brzusznej
• RTG / scyntygrafia układu kostnego
• Trepanobiopsja szpiku
• Badania biochemiczne
• Badania zależne od lokalizacji
STADIA ZAAWANSOWANIA
• I – choroba zlokalizowana, całkowite wycięcie guza
• II – makroskopowe wycięcie guza, pozostałości
mikroskopowe
• III – niecałkowita resekcja z makroskopowymi
pozostałościami, tylko biopsja
• IV – przerzuty odległe w chwili rozpoznania
LECZENIE
1. Chemioterapia indukcyjna – zmniejsza masę guza,
ogranicza przerzuty (biopsja i zabieg odroczony, nie
wykonuje się pierwotnych zabiegów okaleczających i
zmniejszających częściowo masę guza, rzadko możliwe
pierwotne radykalne wycięcie guza)
2. Leczenie miejscowe (chirurgia + radioterapia)
3. Chemioterapia adjuwantowa (uzupełniająca) –
utrwala wcześniejszą terapię
GUZY KOŚCI
EPIDEMIOLOGIA
• 7% wszystkich nowotworów wieku dziecięcego
• Szczyt zachorowań w okresie dojrzewania (15-19 rż)
• Najczęstszym nowotworem kości u dzieci w tym wieku jest
mięsak kościopochodny (osteosarcoma)
• Osteosarcoma – najczęstsza lokalizacja w przynasadach kości
długich
• Mięsak Ewinga – najczęstsza lokalizacja w kościach długich i
płaskich (miednica)
• Przerzuty do płuc, kości, szpiku
• 30% pacjentów ma przerzuty do płuc w momencie
rozpoznania
2013-10-01
7
HISTOPATOLOGIA
• Osteosarcoma wywodzi się z komórek
wytwarzających kostninę, zlokalizowany
najczęściej jest w strefach intensywnego
wzrostu – przynasady kości długich
• Mięsak Ewinga jest pochodzenia
nerwowego z komórek w jamie szpikowej-
w trzonach kości długich oraz szkielecie
osiowym
• Chondrosarcoma i fibrosarcoma występują
znacznie rzadziej
OBJAWY KLINICZNE
• BÓL – narastające natężenie, bóle nocne
• GUZ – szybko powiększający się, twardy, niebolesny przy
badaniu
• Obrzęk, ograniczenie zakresu ruchów, złamania patologiczne,
wysięk w stawie
• Gorączka
• Paraplegia
• 40% mięsakom Ewinga towarzyszą stany podgorączkowe,
niedokrwistość, objawy stanu zapalnego (maska zapalna)
• Jeśli uraz w wywiadzie – wskazuje miejsce chore
DIAGNOSTYKA
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe
• Badanie RTG: ogniska osteolityczne, osteosklerotyczne,
odczyny okostnowe,
• Badania radiologiczne kości, CT, MRI
• Scyntygrafia układu kostnego 99TcMDP – badanie czułe,
niespecyficzne
• Badania biochemiczne (fosfataza alkaliczna – często
podwyższona)
• KT klatki piersiowej
• Ocena zajęcia tkanek miękkich (często)
• Ocena histologiczna reakcji na chemioterapię przedoperacyjną
STRATEGIA TERAPEUTYCZNA
• Wielolekowa chemioterapia przedoperacyjna (cel:
zmniejszenie masy guza, likwidacja mikroprzerzutów, ocena
reakcji guza na chemioterapię) - stwarza możliwość
wykonania mniej okaleczających zabiegów, ograniczenie
przerzutów do płuc
• Leczenie chirurgiczne: oszczędzające kończynę, amputacja
(endoproteza, przeszczep kostny), leczenie chirurgiczne
przerzutów
• Chemioterapia pooperacyjna
• Radioterapia – tylko w mięsaku Ewinga
GUZY ZARODKOWE
GUZY ZARODKOWE
•
3% wszystkich nowotworów złośliwych u dzieci
•
Rozwijają się z pierwotnych komórek rozrodczych
•
Lokalizacja:
•
Gonadalna (1/3)
•
Pozagonadalna (2/3) - okolica krzyżowo-guziczna,
szyszynka, śródpiersie, okolica zaotrzewnowa
•
Częściej: dziewczęta
•
Szczyty zachorowań:
–
I 0-3 lat (przeważają guzy okolicy krzyżowo-ogonowej)
–
II > 12 r.ż. (przeważają guzy jajnika)
2013-10-01
8
PODZIAŁ HISTOPATOLOGICZNY
1. TERATOMA - zawiera struktury z 3 listków zarodkowych. 80% -
lokalizacja ogonowo - krzyżowa, 10% - lokalizacja szyjna
2. GERMINOMA - powstaje z pierwotnej komórki jajowej
(dysgerminoma) lub nasiennej (seminoma). Lokalizacja: gonady,
śródpiersie, czaszka. Rzadki u dzieci
3. CARCINOMA EMBRYONALE
4. YOLK SAC TUMOR - najczęstszy guz germinalny przypomina
struktury pierwotnego pęcherzyka żółtkowego. Wydziela AFP.
5. CHORIOCARCINOMA - rzadki, bardzo złośliwy, wydziela
-HCG
6. POLYEMBRYOMA - bardzo rzadki
7. GONADOBLASTOMA
NOWOTWORY ZARODKOWE: OBJAWY KLINICZNE
• guz jamy brzusznej, ból brzucha
• guz okolicy pośladków
• zaburzenia w oddawaniu moczu i stolca,
• powiększenie jądra
• przedwczesne dojrzewanie
• wtórny brak miesiączki
• bóle głowy, wymioty, objawy ogniskowe
• ból w klatce piersiowej, kaszel, duszność
• osłabienie kończyn dolnych
• wady wrodzone
BADANIA DIAGNOSTYCZNE
• Badanie podmiotowe i przedmiotowe
• Badania biochemiczne i genetyczne
• Markery nowotworowe: AFP, beta-HCG
• Badanie radiologiczne ogniska pierwotnego
• Badania radiologiczne oceniające obecność przerzutów
odległych (klatka piersiowa, kości)
STRATEGIA TERAPEUTYCZNA
ZALEŻY OD:
•
początkowego zaawansowania choroby (stadium kliniczne)
i stadium pooperacyjnego (TNM)
•
charakteru wydzielniczego lub niewydzielniczego guza,
jego składników histologicznych, początkowego poziomu
AFP (< lub > 15 000 mg/ml)
Dwie grupy prognostyczne :
- ryzyko standardowe
- ryzyko wysokie
NOWOTWORY ZARODKOWE: LECZENIE
• Chirurgiczne - jako wyłączne w potworniakach łagodnych
• Chemioterapia – w większości guzów (zależnie od stopnia
resekcji guza i typu morfologicznego)
• Radioterapia: dysgerminoma - wrażliwy, endodermal sinus
tumor jajnika - mało wrażliwy
GUZY WĄTROBY
2013-10-01
9
NOWOTWORY ZŁOŚLIWE WĄTROBY
•
hepatoblastoma
•
hepatocarcinoma
•
mesenchymoma
0,5-2% nowotworów wieku rozwojowego
szczyt zachorowań na hepatoblastoma - 1 r.ż.
hepatocarcinoma - 12 r.ż.
•
przerzuty nowotworowe do wątroby:
–
zwojak zarodkowy
–
nerczak płodowy
–
chłoniak
–
histiocytoza komórek Langerhansa
•
guzy łagodne:
–
hamartoma, hyperplazja guzkowa, torbiele, gruczlaki,
torbielogruczolaki, torbiele naskórkowe, naczyniak krwionośny lub
limfatyczny
PATOGENEZA GUZÓW ZŁOŚLIWYCH WĄTROBY
HBL
•
czynniki genetyczne
•
współistnienie HBL i wad wrodzonych (zespół Beckwith - Wiedemana,
WAGR, neurofibromatoza, rodzinna polipowatość)
•
zaburzenia ilości DNA w komórce; zaburzenia chromosomu 11; trisomia
20
•
czynniki środowiskowe
•
stosowanie przez matki gonadotropin i antykoncepcji; ekspozycja na
metale, farby, produkty olejowe; alkoholizm matki
HCC
•
zakażenie Hepatitis B; częste występowanie HCC z tyrozynemią; częste
występowanie HCC z atrezją dróg żółciowych, rodzinnym włóknieniem
wątroby; przewlekłe stosowanie anabolików
HISTOPATOLOGIA
HBL
•
najczęściej lokalizacja jednoogniskowa w prawym płacie, często
otorebkowany
•
morfologia:
1. Typ nabłonkowy zbudowany z komórek płodowych lub zarodkowych
2. Typ mieszany zbudowany z nabłonka i mezenchymy (osteoid)
HCC
•
makroskopowo podobny do raka wątrobowo - komórkowego
•
wieloogniskowy
•
wczesne przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, płuc, rzadko do
kości
OBJAWY
•
utrata łaknienia, spadek masy ciała, wymioty, guz jamy
brzusznej, powiększenie wątroby
•
Trombocytoza, cystationuria
GRUPY RYZYKA:
•
niskie ryzyko:
guz zajmuje
3 sektory; całkowicie ograniczony do
wątroby
•
wysokie ryzyko:
guz zajmuje wszystkie 4 sektory wątroby
i/lub szerzy się poza wątrobę w obrębie jamy brzusznej
DIAGNOSTYKA
•
morfologia pełna
•
próby czynnościowe wątroby (enzymy wątrobowe, jonogram,
koagulogram)
•
- fetoproteina
•
gonadotropina łożyskowa (
- HCG)
•
Antygen CEA
•
badania obrazowe (rtg, usg, CT, MRI, angiografia, scyntygrafia )
•
HBV, HCV
•
Biopsja
•
badania ognisk pozawątrobowych (rtg i TK płuc, scyntygram
kośćca, trepanobiopsja szpiku)
LECZENIE
• chemioterapia przedoperacyjna:
odpowiedź na leczenie, ewentualnie
kontynuacja CHT
przedoperacyjnej
• zabieg operacyjny (radykalne leczenie chirurgiczne (możliwe
tylko w 40 – 50%)
• chemioterapia pooperacyjna (jako leczenie uzupełniające)
• radioterapia – wartość ograniczona, gdyż dawka
terapeutyczna przewyższa dawkę tolerancyjną dla wątroby
Podwyższony poziom AFP w surowicy wskazuje na aktywny
proces nowotworowy
2013-10-01
10
RETINOBLASTOMA
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
• 1 % wszystkich nowotworów
• najczęściej spotykany u dzieci nowotwór wewnątrzgałkowy,
• o wysokim stopniu złośliwości,
• rozwija się z nisko zróżnicowanych komórek siatkówki.
dotyczy niemowląt i małych dzieci (1-3 rż)
• występuje jedno- lub obustronnie, w postaci jedno- lub
wieloogniskowych zmian,
• 2/3 przypadków w jednym oku, 1/3 obustronnie (zazwyczaj
niejednocześnie),
OBJAWY KLINICZNE
• Szarozielonkawy refleks w obrębie poszerzonej źrenicy -
koci błysk,
• Leucocoria –biała źrenica- świadczy o guzie znacznych
rozmiarów
• Zez
• Zaczerwienienie i bolesność gałki ocznej spowodowane
wtórną infekcją,
BADANIA DIAGNOSTYCZNE
• oftalmoskopia
• usg gałki ocznej
• CT oczodołu
• NMR mózgu i czaszki
• badanie szpiku kostnego
• badania biochemiczne (ferrytyna, NSE, CEA, AFP)
LECZENIE
• Zależy od stadium zaawansowania i obecności przerzutów
oraz objawów towarzyszących.
• Leczenie zmian wewnątrzgałkowych obejmuje:
1. leczenie chirurgiczne
2. radioterapia
3. krioterapia
W tym: radioterapia wiązkami zewnętrznymi, aplikatory
radioaktywne, fotokoagulacja, krioterapia, laser argonowy
LECZENIE CHIRURGICZNE
• Enukleacja gałki ocznej z odcięciem 10-15 mm n. wzrokowego, dokładną
oceną gałki ocznej i biopsji mas zewnątrzgałkowych i wszczepienie
protezy.
• Wskazania:
1. Guz jednostronny, wypełniający całkowicie gałkę oczna, przerywający
powierzchnię siatkówki uniemożliwiając zachowanie wzroku.
2. Guz wnikający do komory przedniej.
3. Jaskra z dużą bolesnością, utratą wzroku spowodowaną zap. tęczówki.
4. Guz nie reagujący na miejscowe leczenie.
5. Trwała utrata wzroku z guzem wewnątrzgałkowym,
6. Obustronna postać z utratą wzroku
2013-10-01
11
RADIOTERAPIA
• Zaleca się stosowanie napromieniania megawoltowego z
użyciem 18-25 MeV fotonów – jeśli istnieje możliwość
zachowania wzroku, stosowana w guzach średnich i dużych.
• Mogą wystąpić powikłania: zaćma, zanik struktur kostnych
oczodołu
CHEMIOTERAPIA
• Poprawia wyniki leczenia u pacjentów z pozagałkową postacią
retinoblastoma,
• Nie jest konieczna w postaci wewnątrzgłkowej, ale istnieje
tendencja do stosowania wstępnej chemioterapii celem
zmniejszenia masy guza oraz tendencji do rozsiewu
• W przypadku wznowy po enukleacji u każdego pacjenta należy
ją zastosować
• U pacjentów z zajęciem OUN – napromienianie czaszki +
chemioterapia dokanałowa
WYNIKI LECZENIA
• Bardzo dobre – 5 letnie przeżycie 80-90% pacjentów z
jednooczną postacią, 65-70% w guzie obustronnym,
• Rokowanie – zależy od stopnia zaawansowania i
umiejscowienia guza oraz zróżnicowania jego komórek,
• U 30-50% pacjentów udaje się zachować wzrok,
• Ok. 80% przeżyć z pozagałkową retinoblastoma.
GUZY RZADKIE
NOWOTWORY GŁOWY I SZYI
• Rak nosogardła
• Esthesioneuroblastoma (olfactory
neuroblastoma)
• Guzy tarczycy
• Rak jamy ustnej
• Rak gruczołów ślinowych
• Nowotwory krtani
• Rak dróg oddechowych skojarzony t(15;19)
NOWOTWORY TARCZYCY
• U pacjentów wcześniej napromienianych na
okolicę szyi
• Zespół MEN
2013-10-01
12
NOWOTWORY KLATKI PIERSIOWEJ
• Rak gruczołu piersiowego
• Karcinoid oskrzelowy
• Nowotwór opłucnej
• Nowotwory przełyku
• Grasiczak i rak grasicy
• Guzy serca
• Międzybłoniak
NOWOTWORY PIERSI
• W większości łagodne
• Rak występują u chłopców i dziewcząt
– U dziewcząt po leczeniu HD z napromienianiem
ryzyko raka piersi wzrasta z wiekiem
– W tej grupie częściej występują raki niż mięsaki
– Mammografia powinna być wykonywana od 25 rż
NOWOTWORY JAMY BRZUSZNEJ
• Rak kory nadnerczy
• Rak nerki
• Rak żołądka
• Rak trzustki
• Rak jelita grubego
• Karcinoid
• Rak pęcherza
• Rak jajnika
INNE RZADKIE NOWOTWORY U DZIECI
• Zespół mnogich nowotworów pochodzenia endokrynnego
• Nowotwory skóry:
– czerniak
– rak podstawnokomórkowy
– rak płaskonabłonkowy
– rak z nieznanego miejsca pochodzenia