ŻYWIENIE KOBIET W
WIEKU 60-75 LAT
Postęp cywilizacyjny spowodował znaczne wydłużenie życia. W
wielu krajach procent ludzi starszych i jednocześnie ciągle
aktywnych jest coraz większy. Niekorzystne fizjologiczne zmiany
związane z procesem starzenia się mogą być ograniczone i
opóźnione przez odpowiednie odżywianie. Wraz z wiekiem
zmniejsza się sprawność trawienia pokarmów, przyswajania
składników pokarmowych i ich wykorzystania w procesach
. Zmniejsza się wydzielanie soków żołądkowych,
,
pogarsza sprawność pracy
, następuje ucieczka
odwodnienie tkanek, pogarsza ukrwienie i utlenienie tkanek,
zaburzeniu ulega wiele funkcji regulowanych przez
itd.
Jednocześnie wiele osób przechodząc na emeryturę znacznie
zmienia swój tryb życia, zmniejsza aktywność fizyczną i psychiczną.
Zasady prawidłowego żywienia kobiet w
przedziale 60-75 lat
Prawidłowe żywienie osób
starszych powinno przede
wszystkim pokrywać
zapotrzebowanie organizmu na
poszczególne składniki
pokarmowe.
Energia
Zapotrzebowanie na energię u kobiet w podeszłym wieku
zmniejsza się ze względu na stopniowe obniżanie się
podstawowej przemiany materii oraz poziomu aktywności
fizycznej. Często jednak osoby starsze, nie biorąc tego faktu
pod uwagę, pobierają nadmierną ilość energii w stosunku do
zapotrzebowania oraz wydatków energetycznych ich
organizmu, co prowadzi do powstawania nadwagi i otyłości.
Ilość energii pobieranej z pożywieniem musi być
dostosowana do potrzeb organizmu, wynikających z wieku,
płci i aktywności fizycznej.
Zapotrzebowanie na energię w tym przedziale wiekowym
wynosi:
Grupa
Wiek
(lata)
Masa
ciała(k
g)
kcal/dobę
Aktywność fizyczna
Mała
Umiarkowa
na
Duża
66-75
45
60
80
1700
1900
2100
1900
2100
2400
2400
2700
3000
Tłuszcz
Dieta osób starszych zawiera najczęściej nadmierne ilości tłuszczu i – mimo
przekraczającego zapotrzebowanie na ten składnik spożycia – jest zwykle deficytowa w
wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3, które działają ochronnie m.in. na
układ krwionośny. Przyczyną jest niskie spożycie ryb morskich i olejów roślinnych.Tłuszcz
powinien stanowić w diecie kobiet w wieku podeszłym 25-30% całkowitej ilości energii.
Bardzo ważny jest również rodzaj i proporcje spożywanych tłuszczy. Zaleca się, aby udział
poszczególnych tłuszczy wynosił odpowiednio:
- kwasy tłuszczowe nasycone <10% energii,
- izomery trans <1% energii,
- wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-6 – od 4 do 8% energii,
- wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3: kwas α-linolenowy – 2g,
długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe – 200 mg.
Głównym źródłem tłuszczu w diecie powinny być:
- ryby morskie (śledź, makrela, tuńczyk, łosoś, sardynki),
- chude mięso i wędliny (drób, cielęcina, wołowina),
- tłuszcze roślinne (margaryny, oleje: słonecznikowy, sojowy, rzepakowy, kukurydziany,
oliwa z oliwek),
- orzechy.
Zapotrzebowanie na tłuszcz dla
kobiet( masa ciała 45-80kg) w przedziale
66-75 lat powinno stanowić 25-30% czyli:
Przy aktywności fizycznej małej: 46-90g/osobę/dobę
Przy aktywności umiarkowanej: 51-98g/osobę/dobę
Przy dużej aktywności fizycznej: 64-123g/osobę/dobę
Białko
Zapotrzebowanie kobiet w podeszłym wieku na białko nie
różni się istotnie od zapotrzebowania osób w średnim
wieku. Z uwagi na możliwe problemy z trawieniem i
wchłanianiem, zaleca się aby osoby starsze spożywały
większą ilość pełnowartościowego białka – około 50%
ogólnej ilości białka – czyli produktów typu: chude mięso,
ryby, niskotłuszczowe produkty mleczne.
Według aktualnych norm, kobiety(masa ciała 45-80kg) w
tym przedziale powinny pobierać z pożywieniem
następujące ilości białka:
Średnie zapotrzebowanie 33-58g/osobę/dobę
Zalecane spożycie 41-72g/osobę/dobę
Węglowodany
Wobec konieczności ograniczenia spożycia tłuszczu, głównym
źródłem energii w dziennej racji pokarmowej powinny być
węglowodany, w ilości uzupełniającej dobowe zapotrzebowanie
energetyczne człowieka nie pokryte przez tłuszcz i białko.
Zgodnie z normą dla dorosłych tłuszcze wnoszą 25-30%, a białko
12-14% energii całodziennej racji pokarmowej, zatem z
węglowodanów powinno pochodzić 56-63%. Zaleca się jednak
wyższe spożycie tego składnika, nawet do 70% energii w
całodziennej racji pokarmowej, kosztem energii pochodzącej z
tłuszczu. Powinny to być głównie węglowodany złożone. Należy
też pamiętać, że niektóre produkty węglowodanowe wnoszą także
składniki mineralne (magnez, żelazo, cynk) oraz witaminy (B1 i
B2).
Średnie zapotrzebowanie dla kobiet 66-75 lat przy masie ciała 45-
80kg powinno wynosić 100g/osobę/dobę
Zalecane spożycie dla tej grupy wiekowej to 130g/osobę/dobę
Błonnik pokarmowy
Osobom w podeszłym wieku zaleca się spożywanie błonnika
pokarmowego w ilości 20-40 g dziennie. Składnik ten
reguluje pracę jelit, przeciwdziała zaparciom, nowotworom i
chorobom układu sercowo-naczyniowego. Głównym źródłem
błonnika pokarmowego są warzywa, owoce, kasze (gryczana,
jęczmienna), produkty zbożowe z grubego przemiału
(pełnoziarniste pieczywo razowe, graham), brązowy ryż.
Frakcje błonnika nierozpuszczalne w wodzie spełniają
istotną funkcję podtrzymywania osłabionej w starszym wieku
jelit. Spożycie błonnika nie powinno przekraczać
ilości 30-40 gramów dziennie, gdyż większe jego ilości mogą
wiązać i ograniczać przyswajanie ważnych biopierwiastków (
. Zapotrzebowanie kobiet w
przedziale 66-75 lat na wybrane
witaminy
Witaminy
Średnie
zapotrzebowanie
Zalecane
spożycie
Witamina A (g )
500
700
Witamina E (mg)
8
-
Witamina D (g)
15
-
Witamina C (mg)
60
75
Witamina B
1
(mg)
0,9
11
Witamina B
2
(mg)
0,9
11
Witamina B
6
(mg)
1,3
1,5
Witamina B
12
(g)
2,0
2,4
Kwas foliowy (g)
320
400
W wieku starszym rośnie zapotrzebowanie organizmu na
; na witaminę
, witaminę A o 25%, witaminy grupy B o
50%, witaminę E o 100%. Organizm z wiekiem traci zdolność
syntetyzowania witaminy E w jelicie grubym. Utrzymanie
optymalnego poziomu witamin jest trudne do uzyskania z
powodu częstego występowania trawiennych nietolerancji
surówek warzywnych i owocowych oraz złego przyswajania
witamin syntetycznych. W diecie kobiet w wieku podeszłym
należy zadbać o odpowiednią ilość w pokarmach substancji
antyutleniających jak: witamina C, E, beta-karoten, selen,
flawonoidy, glutation itp. Ponieważ wiele z tych substancji ulega
rozkładowi pod wpływem wysokich temperatur właściwe jest
zastosowanie takich procesów technologicznych przygotowania
pokarmów w których straty będą najmniejsze (gotowanie na
parze, gotowanie a nie pieczenie).
Częstym problemem osób starszych, zwłaszcza kobiet, jest osteoporoza.
Powyżej 40.-50. roku życia zaczyna się fizjologiczna utrata masy kostnej,
oceniana u zdrowych na ok. 1% rocznie. U kobiet po menopauzie oraz u
osób predysponowanych do osteoporozy ta szybkość może być znacznie
większa i przekraczać 3-5% rocznie. Chociaż zapotrzebowanie na wapń
w starszym wieku jest takie samo jak u młodych osób, to jednak proces
przyswajania wapnia z pożywienia jest mniejszy i dlatego powinno się go
więcej dostarczać. Mniejsze przyswajanie wynika z zaburzeń
metabolizmu witaminy D, koniecznej do prawidłowego wchłaniania
wapnia, oraz z braku estrogenów u kobiet po menopauzie (wtedy stopień
przyswajania wapnia zmniejsza się o 10%).
Najlepszym źródłem wapnia jest mleko i przetwory mleczne. Osoby z
nietolerancją laktazy mogą zastąpić mleko napojami mlecznymi
fermentowanymi (jogurtem, kefirem lub mlekiem acydofilnym), które
zazwyczaj nie wywołują niekorzystnych objawów ze strony przewodu
pokarmowego, lub stosować preparaty laktazy (dostępne w aptekach).
Laktaza jest enzymem, odpowiedzialnym za trawienie cukru mlecznego -
laktozy. Jego brak w przewodzie pokarmowym w starszym wieku
powoduje kłopoty z trawieniem mleka. Preparat laktazy należy zażyć
bezpośrednio przed planowanym posiłkiem zawierającym mleko.
Zapotrzebowanie kobiet w
podeszłym wieku na
wybrane mikroskładniki
Składniki
mineralne
Średnie
spożycie
Zalecane
spożycie
Wystarczają
ce spożycie
Wapń (mg)
-
-
1300
Magnez (mg)
265
320
-
Żelazo (mg)
6
10
-
Cynk (mg)
6,8
8
-
Jod (g)
95
150
-
Potas (mg)
-
-
4700
Sód (mg)
-
-
1300
Woda
Zapotrzebowanie na wodę zależy od wielu czynników, m.in.: temperatury i wilgotności
powietrza, poziomu aktywności fizycznej, masy ciała, ilości spożywanego pożywienia,
przyjmowanych leków, wydalania wody przez skórę i płuca oraz z moczem i kałem.
Średnie zapotrzebowanie na wodę dla zdrowych i aktywnych kobiet w wieku podeszłym wynosi
30-35 ml/kg masy ciała lub 1-1,5 ml na każdą spożytą kalorię (nie mniej niż 1500 ml/dzień).
Normy żywienia przyjmują, że mężczyźni powinni spożywać 3700 ml wody dziennie, natomiast
kobiety – 2700 ml. Ilość ta obejmuje zarówno wodę dostarczoną w postaci napojów, jak i tą
zawartą w pożywieniu spożytym w ciągu dnia.
Do zaspokojenia pragnienia najlepiej używać wody niegazowanej o temperaturze około 15°C.
Należy pamiętać, że skutki odwodnienia są dla organizmu bardzo niebezpieczne. Niedobór
wody rzędu 2-3% masy ciała powoduje obniżenie wydolności fizycznej, 5-8% masy ciała –
nasilenie niewydolności fizycznej i psychicznej, natomiast niedobór wody w ilości 20% masy
ciała może być nawet przyczyną zgonu.
Osoby w podeszłym wieku są bardziej narażone na odwodnienie organizmu, m.in. z powodu
odczuwania mniejszego pragnienia w stosunku do zapotrzebowania, mniejszego spożycia wody,
obniżonej sprawności nerek, występujących chorób czy przyjmowania leków działających
diuretycznie.
Suplementacja
Dieta kobiet w podeszłym wieku powinna być skonstruowana w taki sposób, aby
dostarczała wszystkich niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu
składników odżywczych. Zdarza się jednak, że u niektórych osób wskazana jest
Suplementacja preparatami witaminowo-mineralnymi. Dotyczy to przede wszystkim
osób, które:
- spożywają dietę o wartości energetycznej poniżej 1500 kcal,
- odżywiają się jednostronnie,
- stosują dietę ograniczającą lub eliminującą niektóre składniki pokarmowe,
- cierpią z powodu nietolerancji laktozy, wskutek czego wykluczają z jadłospisu
mleko i produkty mleczne,
- mają częste infekcje górnych dróg oddechowych.
W takich przypadkach należy zadbać o to, aby nie został przekroczony bezpieczny
poziom dziennego zalecanego spożycia składników pokarmowych, pobieranych
jednocześnie z żywnością i suplementami. Niesie to za sobą ryzyko objawów
niepożądanych, związanych z nadmiarem tych składników w organizmie.
Rozpoczęcie stosowania suplementów diety powinno być poprzedzone konsultacją
lekarską lub dietetyczną.
Aktywność fizyczna
Nie tylko nieprawidłowe żywienie, ale również mała aktywność fizyczna lub
jej brak przyspieszają proces starzenia się organizmu. Wzrasta bowiem
ryzyko rozwoju wielu chorób (m.in.: nadciśnienia tętniczego, cukrzycy,
choroby niedokrwiennej serca, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu,
niektórych nowotworów, osteoporozy, chorób degeneracyjnych mózgu), a te,
które już istnieją, mają gorszy przebieg, który negatywnie wpływa na
psychikę człowieka.
Codzienna aktywność fizyczna zapobiega powstawaniu wyżej wymienionych
chorób, a również zwiększa możliwość samodzielności osób starszych –
robienie zakupów, przygotowywanie posiłków i załatwianie wielu spraw nie
wymaga pomocy innych osób. Ponadto aktywność fizyczna poprawia
koordynację i zakres ruchów oraz zwiększa siłę i ruchomość stawów.
Poziom aktywności fizycznej powinien być dobrany indywidualnie i
uwzględniać sprawność fizyczną osoby, wydolność organizmu a także
ewentualne istnienie chorób. Zaleca się, aby osoby w podeszłym wieku,
prowadzące głównie siedzący tryb życia, rozpoczynały zwiększanie swojej
aktywności od prostych, krótkich ćwiczeń fizycznych, wymagających
umiarkowanego wysiłku (np. spacery, wchodzenie i schodzenie po schodach).
Stopniowe zwiększanie intensywności i czasu wykonywania ćwiczeń
fizycznych zabezpiecza przed ryzykiem urazów i kontuzji.
Pro zdrowotny styl życia, który obejmuje prawidłowe odżywianie i aktywność
fizyczną, nie zatrzyma całkowicie procesu starzenia się, ale może go
spowolnić i uczynić jego przebieg mniej dotkliwym.
Ogólne zalecenia żywieniowe dla osób w starszym
wieku
1. Codzienne pożywienie powinno być jak najbardziej urozmaicone (obejmujące produkty ze wszystkich
grup żywności).
2. Należy spożywać codziennie 4-5 regularnych posiłków o mniejszej objętości oraz unikać przejadania się.
3. Należy wypijać co najmniej 8 szklanek płynów niegazowanych dziennie (woda niegazowana, herbata,
soki).
4. Zaleca się ograniczenie cukru i wyrobów cukierniczych oraz tłuszczów pochodzenia zwierzęcego
(masła, smalcu, tłustego mięsa i przetworów mięsnych, wędlin podrobowych). Do smarowania pieczywa
najlepiej używać miękkich margaryn, a do sałatek i surówek – olejów roślinnych.
5. Zaleca się spożywanie co najmniej 6 porcji produktów zbożowych dziennie, przy czym najlepiej, aby
były to produkty z grubego przemiału (pieczywo razowe, graham, kasze: gryczana i jęczmienna, ryż
brązowy, płatki owsiane, otręby). Jedną porcję produktów zbożowych stanowią np.: 1 kromka pieczywa,
1/2 bułki, 1/2 szklanki ugotowanej kaszy/ryżu/makaronu.
6. Należy zwiększyć spożycie przetworów mlecznych z odtłuszczonego mleka, pełnoziarnistego pieczywa,
ryb, grubych kasz.
7. W codziennym jadłospisie powinny znaleźć się 3 porcje warzyw i 2 porcje owoców (w miarę możliwości
surowe lub krótko gotowane). Jedna porcja warzyw to np.: 1/2 szklanki gotowanej marchewki, 1 średni
pomidor/papryka, 1 szklanka rozdrobnionego kalafiora/brokułów, 1 niepełna szklanka soku warzywnego.
Jedna porcja owoców to np.: 1 średnie jabłko/banan/pomarańcza, 8 dużych truskawek, 8 śliwek, 1
niepełna szklanka soku owocowego.
8. Należy ograniczyć smażenie, zamiast tego gotować, dusić, piec bez dodatku tłuszczu.
9. Posiłki powinny być tak komponowane, aby swoim wyglądem i zapachem zachęcały do jedzenia.
10. Powinno się ograniczyć spożycie soli kuchennej, ostrych przypraw i alkoholu.
11. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe u osób w podeszłym wieku powinno zmieniać się stopniowo.