Metabolity pierwotne – podstawowe
•powszechnie spotykane w świecie roślinnym
•pełnią podstawowe funkcje fizjologiczne
•substancje energetyczne, budulcowe, zapasowe
niezbędne do życia rośliny
weglowodany, tłuszcze, chlorofil, białka, kwasy nukleinowe
Metabolity wtórne
•powstają w procesach wtórnego metabolizmu – wyspecjalizowanej przemiany materii
•nie posiadają podstawowej funkcji w życiu rośliny
•występowanie ograniczone do pewnych grup systematycznych świata roślinnego
•charakter związków fizjologicznie czynnych, o znaczeniu w lecznictwie
•biosynetyzowane w procesach przystosowania się rośliny do warunków środowiska
1998 rok- 50 000 związków – metabolitów wtórnych w tym 7000 alkaloidów
podział biogenetyczny związków wtórnych
1.
bezazotowe substancje
2.
azotowe – aminy, alkaloidy, nitrylozydy
3.
substancje zawierające siarkę
4.
substancje o niejednorodnym charakterze chemicznym
5.
olejki eteryczne, balsamy, żywice
trudno jednoznacznie oddzielić procesy metabolizmu pierwotnego od procesów wtórnych
Węglowodany
•duża grupa związków naturalnych o charakterze cukrów i związków pokrewnych
oraz ich polimerów
•jedne z najważniejszych substancji roślinnych
•materiały budulcowe komórek roślinnych – celuloza, hemiceluloza, pektyny
•materiały energetyczne i zapasowe (skrobia, inulina, glikogen, cukry proste i złożone)
•substancje specjalne o wyraźnym działaniu farmakologicznym
(deoksycukry glikozydów nasercowych – charakterystyczne tylko dla niektórych
roślin)
C
n
(H
2
O)
m
budowa chemiczna
produkty utlenienia wielowartościowych alkoholi
polihydroksyaldehydy i polihydroksyketony
wykrywanie: odczynnik Molischa: zabarwienie czerwone lub czerwonofioletowe
Biogeneza weglowodanów
Fotosynteza
aldehyd 3-fosfoglicerynowy, 6-fosforanv fruktozy i glukozy
fosforylowane cukry proste – tetrozy, pentozy, heksozy, heptozy
enzymy – cukry proste holozydy oligosacharydy
polimeryzacja - polisacharydy
podział węglowodanów
•monosacharydy – cukry proste
•oligosacharydy – 2 – 10 cząsteczek cukrów połączonych glikozydowo
w wyniku hydrolizy rozpad do monocukrów
•polisacharydy – powyżej 10 cząsteczek cukrów prostych
Monocukry
triozy - C
3
aldehyd glicerynowy – aldoza, dihydroksyaceton - ketoza
tetrozy – C
4
pentozy – C
5
L (+) arabinoza, L (+) ksyloza, D (-) ryboza, L (+) ramnoza
heksozy – C
6
D (+) glukoza, D (+) galaktoza, D (+) mannoza, D (-) fruktoza,
heptozy – C
7
właściwości
słodki smak, dobrze rozpuszczalne w wodzie
właściwości redukujące – odczynnik Fehlinga
H
2
C
OH
O
H
OH
O
H
H
H
OH
H
D /+/ KSYLOZA
H
2
C OH
O
H
OH
O
H
H
O
H
H
H
L /+/ ARABINOZA
C
O
H
R
+R
1
OH
-R
1
OH
C
OR
1
OH
H
R
+R
2
OH
-R
2
OH
OR
1
H
OR
2
R
+
O
H
2
Półacetal
Acetal
CH
3
O
H
OH
H
OH
O
H
H
O
H
H
H
L /+/ RAMNOZA
CH
3
O
O
H
H
H
OH
H
OH
O
H
H
H
L /-/ FUKOZA
rzadko spotykana
saponiny,
disacharydy – prymweroza
ksylany – gumy, pektyny
arabinozydy
arabany
glikozydy
flawonowe
wolna
związana – glony, grzyby
O
H
H
H
H
O
H
O
H
H
O
H
OH
H
2
COH
b
- D /+/ GLUKOPIRANOZA
H
2
C
OH
O
H
OH
O
H
H
H
OH
H
OH
H
D /+/ GLUKOZA
C
C
OH
CHO
C
C
CH
2
OH
H
OH
OH
H
H
OH
C
C
O
C
C
CH
2
OH
H
OH
OH
H
H
OH
H
OH
C
C
O
C
C
CH
2
OH
H
OH
OH
H
H
OH
OH
H
forma otwartołańcuchowa
0.024 %
- glukoza
64 %
-
glukoza
36 %
Glukoza
dekstroza, cukier gronowy
MONOSACHARYDY
zastosowanie
•doustnie jako środek odżywczy, energetyczny
w wysiłku fizycznym, wyczerpujących chorobach z gorączką,
•w postaci iniekcji r-ry 40 – 50 % obliteracja żył
•płyny infuzyjne do odżywiania parenteralnego
1. główny produkt fotosyntezy
2. najbardziej rozpowszechniona substancja roślinna
3. formy – wolna (w dużym stężeniu w winogronach i miodzie 38 - 40 %
i związana dwucukry, oligo- i polisacharydy
oraz liczne glikozydy
otrzymywanie – hydroliza skrobii ziemniaczanej
MONOSACHARYDY
Fruktoza
lewuloza, cukier owocowy
występowanie:
•szeroko
rozpowszechniona
•forma wolna – słodkie
owoce, miód
•forma związana:
- oligosacharydy –
sacharoza
- polisacharydy –
fruktozany
(inulina)
D/-/Fruktoza
CH
2
OH
O
HO
H
H
OH
H
OH
CH
2
OH
fruktoza
glikogen
wątroba
zastosowanie
•intoksykacje wątroby, diety cukrzycowe (forma
furanozowa)
otrzymywanie
•hydroliza inuliny lub sacharozy
MONOSACHARYDY
glikozydy, śluzy, gumy roślinne,
polisacharydy – glukany, hemicelulozy
polisacharydy - mannany,
śluzy
ściany komórkowe glonów
MONOSACHARYDY
D/+/Galaktoza
OH
HO
H
HO
H
H
OH
CH
2
OH
H
H
O
D/+/Mannoza
H
HO
H
H
OH
H
OH
CH
2
OH
HO
H
O
D-(+) –
galaktoza
D- (+) –mannoza
otrzymywanie wit. C
L/-/Sorboza
CH
2
OH
O
HO
H
H
OH
HO
H
CH
2
OH
MONOSACHARYDY
L- (-) –sorboza
Sorbus aucuparia
Rosaceae
DEOKSYCUKRY
monosacharydy z 1 grupą OH zastapioną atomem H
w pozycji C-2
Digitalis purpureae Folium
D/+/Digitoksoza
CH
2
H
OH
H
OH
H
O
H
OH
CH
3
Digitalis lanatae Folium
DEOKSYCUKRY
monosacharydy z 1 lub więcej zredukowanych grup OH
Strophanti
Semen
D/+/Cymaroza
CH
2
H
OCH
3
H
OH
H
O
H
OH
CH
3
ALKOHOLE CUKROWE
L-aldonitol
–
Adonidis vernalis herba
D-ksylitol
– środek słodzący
D-mannitol
–
glony, grzyby, niektóre rośliny nasienne
D-sorbitol
–
owoce Rosaceae: Sorbus aucuparia
Crataegus oxyacantha
Fraxinus ornus
Oleaceae
sok – 90 % mannitolu
(manna)
•produkcja wit. C
•środek słodzący w cukrzycy
•płyny odżywcze do wlewów
w żywieniu pozajelitowym
D-mannitol
CH
2
OH
HO
H
H
OH
H
OH
CH
2
OH
HO
H
D-sorbitol
CH
2
OH
HO
H
H
OH
H
OH
CH
2
OH
H
OH
CYKLITOLE
cykliczne alkohole pochodne cykloheksanu
Mioinozytol mezoinozytol
świat roślinny
•forma wolna
•forma związana z kwasem o-H
2
SO
4
– fityna
ziarniaki zbóż, drożdże piekarnicze
•czynnik wzrostowy hodowle in vitro
świat zwierzęcy
•metabolizm tłuszczów w wątrobie
środek ochronny przeciw stłuszczeniu
OH
H
H
OH
OH
H
H
OH
OH
H
OH
H
mezoinozytol
KWASY URONOWE
utlenienie końcowej grupy OH heksoz
składniki kwaśnych polisacharydów śluzowych
właściwości redukujące
kwas D-glukuronowy
HO
H
H
OH
H
OH
COOH
H
O
H
OH
kwas D-mannuronowy
HO
H
H
OH
H
OH
COOH
H
O
HO
H
kwas D-galakturonowy
HO
H
HO
H
H
OH
COOH
H
O
H
OH
polisacharydy śluzowe
sole Mg i Ca kwasów – pektyny, gumy
polisacharydy glonów
składnik kwasu alginowego
OLIGOSACHARYDY
heksozy połączone wiązaniem acetalowym (holozydowym) lub
rzadko pentozy – cukry proste n – 2 - 10
związki krystaliczne o słodkim
smaku rozpuszczalne w wodzie
disacharydy, trisacharydy,
tetrasacharydy
DISACHARY
DY
Beta vulgaris var. altissima
Chenopodiaceae 16 – 22 %
Sacharoza
cukier buraczany
cukier trzcinowy
rozpowszechniona w
świecie roślinnym
owoce – jabłka, banany, śliwki
Saccharum officinarum
Gramineae 16 %
klon cukrowy Acer saccharinum
Aceraceae
O
H
HO
H
HO
CH
2
OH
H
H
OH
O
H
H
CH
2
OH
H
OH
HO
H
CH
2
OH
O
α-D-glukopiranozylo-β-D/+/-
fruktofuranozyd
znaczenie spożywcze
technologia leków – syropy, corrigens
smaku
DISACHARYDY
Sacharoza
brak właściwości redukujących
-L – ramnopiranozylo-(1 6) --
D-glukopiranozyd
rutyna
DISACHARYDY
O
CH
2
OH
H
H
OH
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
OH
maltoza
laktoza
O
CH
2
OH
H
OH
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
OH
H
malto
za
- D-glukopiranozylo-(1 4)--D-
glukopiranozyd
cukier słodowy
hydroliza enzymatyczna – amylaza –
skrobia
laktoza
-D-galaktopiranozylo-(1 4)- -D-
glukopiranozyd
cukier mlekowy
- laktoza substancja pomocnicza w
farmacji sporządzanie tabletek i
rozcieńczeń
- laktoza - odżywki dla niemowląt
słabo przeczyszczające – korzystny
wpływ na florę bakteryjną jelitową
rutyno
za
1
4
1
4
POLISACHARYDY
glukany, galaktany, fruktany
właściwości:
•budowa wielkocząsteczkowa
•związki bezpostaciowe
•rozpuszczalnośc w H
2
O maleje ze wzrostem cząsteczki
•lepkie roztwory
obojętne
kwaśne
funkcja w roślinach:
•substancje zapasowe - skrobia
•składniki ścian komórkowych i błon – celuloza, hemiceluloza, pektyny
POLISACHARY
DY
zastosowanie w farmacji
•środki odżywcze (nutrientia) i dietetyczne
(diaetetica) np. skrobia różnych gatunków roślin,
surowce zawierające inulinę
•surowce do produkcji związków organicznych –
glukozy, fruktozy, maltozy, dekstryn) w procesach
hydrolitycznych
•substancje wypełniające, odciągające wodę,
spęczniające w produkcji niektórych postaci leku
(tabletki)
•substancje ochronne, łagodzące, przeciwzapalne w
zasypkach, pudrach, maściach
•środki zastępcze krwi – niektóre polisacharydy
(dekstrany)
•substancje przeciwzakrzepowe – mukopolisacharydy
(heparyna)
•składniki śluzów i gum – leki osłaniające w stanach
zapalnych
GLUKANY
Skrobia - Amylum
- D- glukopiranoza
wiązanie - glikozydowe
forma występowania - ziarna
amyloza
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
n
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
H
H
OH
H
H
OH
H
O
amylopektyna
20 % - 35 %
zewnetrzne warstwy
65-85 %
wewnętrzne warstwy
C1C4
300 - 4000
Cząsteczek
c. cz. 150000
C1C4
C1 C6
(25)
estryfikacja kwasem fosforowym
c.cz. 1000000
1
4
1
4
1
6
1
4
właściwości:
amyloza
rozpuszczalna w H
2
O
nielepkie, koloidalne roztwory
nie pęcznieje, nie ulega sklajstrowaceniu
jod - barwi się na niebiesko
(20 % jodu)
amylopektyna
nie rozpuszczalna w zimnej H
2
O
pęcznieje w gorącej H
2
O
gęste, lepkie zawiesiny
jod – barwi się fioletowo
hydroliza całkowita – -D-glukoza
hydroliza częściowa – maltoza (dwucukier)
hydroliza enzymatyczna - , , - amylazy
skrobia
pęcznieje w H
2
O
higroskopijna
w gorącej wodzie rozpuszczalna
lepkie roztwory lub żele
Jod - barwi się na niebiesko
rozpuszcza się w ługach potasowym
i sodowym
SKROBIA
występowanie:
pospolite z wyjątkiem rodzin Compositae, Campanulaceae
niektóre gatunki jednoliściennych
bulwy ziemniaków Solanum tuberosum
ziarna zbóż
znaczenie lecznicze:
skrobia pszeniczna – Amylum Tritici
skrobia ryżowa – Amylum Oryzae
skrobia kukurydziana – Maydis Amylum
skrobia ziemniaczans – Solani Amylum
SKROBIA
chemicznie obojętna, silnie higroskopijna,
właściwości adsorbujące i osłaniające
zastosowanie i działanie:
osłaniające – w formie kleiku w stanach zapalnych przewodu pokarmowego
łagodzące stany zapalne - antiphlogisticum
w biegunkach, nadkwaśności
chłonące
składnik pudrów i zasypek jako środek osuszający - dermaticum
składnik odżywek dietetycznych
technologia farmaceutyczna
składnik tabletek i pigułek
źródło otrzymywania glukozy i krochmalu
SKROBIA
GLUKANY
Celuloza
celuloza
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
O
CH
2
OH
H
H
OH
H
H
OH
H
O
n
-D-glukoza
C1C4
3 – 14 tys. jednostek
1
4
występowanie:
szeroko rozpowszechniona
składnik ścian komórkowych oraz włókien
np. lnu, juty, włosków okrywających nasiona bawełny (90 %)
właściwości:
celulaza - rozpad hydrolityczny -D-glukoza
enzymy – bakterie powodujące rozpad drewna i gnicie roślin
zastosowanie i działanie:
surowiec dla przemysłu włókienniczego
składnik waty opatrunkowej i błonnika (p/miażdżycowe)
CELULOZA
-D-glukoza
C1C4 lub
C1 C3
rozpuszczalna w gorącej wodzie
występowanie:
porost
Cetraria islandica
obok polimerów glukozy, kwasu
glukuronowego
oraz galaktomannanów ( >50 %)
działanie:
osłaniające
antibechicum
Izolichenina
-D-glukoza
C1C4 lub
C1 C3
rozpuszczalna w zimnej H
2
O
Licheni
na
GLUKANY
Dekstrany
-D-glukoza
budowa rozgałęziona
C1C6, C1 C3, C1C4
sacharoza bakterie
Leuconostoc mesenteroides, Leuconostoc dextronicum
działanie i zastosowanie:
dekstrany 60 000 i 10 000 m.cz. środki krwiozastępcze
dekstrany 40000 c. cz.– zaburzenia mikrokrążenia, hamowanie aglutynacji krwinek
Usieciowane dekstrany - sita molekularne (Sephadex) w biochemii, fitochemii
Laminaryna
Brunatnice Phaeophyta z rodzaju Laminaria
GLUKANY
działanie:
hamowanie koagulacji krwi
budowa:
glukoza oraz mannitol
budowa rozgałęziona
Aga
r
Rhodophyta (Krasnorosty)
Gelidium (Galaretówka), Gracilaria (Smuklica), Pterocladia, Euchema
polimery galaktozy zestryfikowane kwasem siarkowym
Agaroza
polisacharyd liniowy -D- galaktozy oraz 3,6-anhydro- L- galaktozy
C1C3 oraz C1C4
Agaropektyna
polisacharyd galaktozy zestryfikowanej kwasem siarkowym
pirogronowym i kwasami uronowymi
C1C3
GALAKTANY
polimery
- lub - galaktozy
GALAKTANY
Agar
zastosowanie i działanie:
łagodnie przeczyszczający laxans w zaparciach – granulat Neonormacol
zmniejsza uczucie głodu, zwiększa objętość treści jelitowej,
stymuluje mięśniówkę gładką i przyspiesza perystaltykę
(doustnie sproszkowany agar 1 – 2 łyżeczki z płynem)
technologia farmaceutyczna
– produkcja tabletek i drażetek –środek rozsadzający
podłoże do hodowli kultur in vitro i bakteryjnych
przemysł spożywczy – galaretki, budynie
GALAKTANY
Karageniny
Rhodophyta
Chondrus crispa
Gigartina mammillosa
polimer galaktozy (A) i (B) 3,6-anhydrogalaktozy (AB)
n
w formie soli Na, K i Mg
m. cz. 100 tys. – 1 mln, wiązania C1C 3 i C1 C4,
reszty siarczanowe A – C-2 i C - 4, B – C - 2 i C - 6
struktura linearna
zastosowanie i działanie:
środek p/zapalny – właściwości powlekające
osłaniający
nieżyty przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa
laxans (właściwość pęcznienia) – żylaki odbytu, zaparcia, kuracje odchudzające
technologia farmaceutyczna, przemysł kosmetyczny, spożywczy
środek wypełniający w produkcji tabletek, stabilizatory emulsji, kremów
środki zagęszczające (pasty, kremy, płyny)
7
typów: - karagenina i - karagenina
FRUKTANY
Polimery -D- fruktofuranozy
inulina
lewany
C2 C6
Trytycyna
Agropyri
Rhizoma
C2 C1
MANNANY
1. polimery mannozy
2. składniki śluzów, hemiceluloz
Inulina
O
CH
2
OH
H
H
OH
OH
H
H
OH
H
O
H
2
C
H
CH
2
OH
H
OH
OH
H
O
O
H
2
C
H
CH
2
OH
H
OH
OH
H
O
O
inulina
-D-fruktofuranoza
-D-glukoza
C1C2
Materiał zapasowy-
Compositae (zamiast skrobi)
Campanulaceae, niektóre z
Gramineae
odżywki dla chorych na cukrzycę, żródła otrzymywania fruktozy
FRUKTANY
1
2
2
ARABANY i KSYLANY
składniki ścian komórkowych, śluzów, hemiceluloz
Hemicelulozy
arabano-ksylany zawierające kwasy uronowe
-glukuronowy, galakturonowy
oraz mannany i galaktomannany
150 jednostek cukrowych
funkcja w roślinach:
składniki ścian komórkowych obok pektyn
składnik włókna pokarmowego
właściwości:
łatwo ulegają hydrolizie pod
wpływem rozcieńczonych kwasów
Poliuronidy
PEKTYNY
kwas poligalakturonowy
C1 C4
D- galaktoza, L – ramnoza, D-ksyloza, L-arabinoza
O
COOH
H
OH
H
H
OH
H
O
O
COOCH
3
H
H
OH
H
H
OH
H
H
O
H
O
COOH
H
OH
H
H
OH
H
O
pektyna
metylacja grup OH
estryfikacja grup COOH
okrywa owoców cytrusowych – 30 %, skórka jabłek 50 %, jabłka 0,5 –1 %
1
4
1
4
sole Ca pektyn – składniki budulcowe ścian komórkowych
roślin - blaszka środkowa
1-4 % masy ściany komórkowej, składniki warstw
międzykomórkowych, soku komórkowego owoców maliny,
jabłka, porzeczki
właściwości
:
1.
tworzenie żeli –obecność cukrów, kwaśne środowisko
oraz jonów metali Ca
1.
stężone r-ry sacharozy koloidalne r-ry galaretki
2.
odtruwające – wiązanie metali ciężkich
3.
obniżanie poziomu cholesterolu we krwi
4.
składniki włókna pokarmowego
PEKTYN
Y
zastosowanie
•substancje żelujące, emulgatory, substancje wypełniające
•powlekające w biegunkach i stanach zapalnych przewodu pokarmowego
O
COOH
H
OH
H
H
OSO
3
H
H
O
O
H
OSO
3
H
H
OH
CH
2
OH
H
H
O
H
O
COOH
H
OH
H
H
OH
H
O
NHSO
3
H
heparyna
Kwas D - glukuronowy
Sulfonowana glukozamina
składnik krwi – 0,01 mg/100 ml
Komórki tuczne heparyna
urazy, stres
Heparyna
C1 C4
MUKOPOLISACHARYDY
1
4
1
4
kwaśny mukopolisacharyd
działanie:
przeciwzakrzepowe 1:250000
obniżenie poziomu lipidów we krwi
stosowanie:
Hepary
na
1. zapobiegawczo i leczniczo
stany zatorowe, zakrzepowe w
żyłach i tętnicach
2. miażdżyca naczyń
krwionośnych
3. w oparzeniach i po zabiegach
chirurgicznych
Kwas hialuronowy
kwaśny mukopolisacharyd
O
H
OH
H
OH
H
CH
2
OH
H
O
H
O
H
OH
H
COOH
H
O
NHCOCH
3
H
OH
H
kwas hialuronowy
Kwas D- glukuronowy
C1 C4
Acetyloglukozamina
C1 C3
tkanka łączna, naczynia kapilarne (włosowate)
hialuronidaza
przesięki, wybroczyny, krwawienia
(wzrost przepuszczalnosci naczyń)
1
4
kwas hialuronowy
MUKOPOLISACHARYDY
ŚLUZY
mieszaniny polisacharydów
arabinoza, ksyloza, galaktoza, mannoza
pentozy, heksozy, alkohole cukrowe i ich etery
kwasy uronowe – glukuronowy, galakturonowy
reszty fosforanowe, siarczanowe
śluzy kwaśne
śluzy obojętne
rola i znaczenie dla roślin:
•składniki ścian komórkowych
•substancje międzykomórkowe
•komórki śluzowe, zbiorniki, tkanka okrywająca
•ochrona przed utratą wody i soli mineralnych
występowanie:
glony, grzyby, porosty
Malvaceae,
Plantaginaceae
Asteraceae, Linaceae, Boraginaceae, niektóre gatunki z rodzin Rosaceae,
Scrophulariaceae
właściwości:
•pęcznieją chłonąc wodę
•tworzą r-ry koloidalne, żele (roślinne hydrokoloidy)
zastosowanie:
•środki powlekające, osłaniające, zmiękczające – antibechica, laxantia,
antiphlogistica
•działanie miejscowe – nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego i przez skórę
działania niepożądane:
•utrudniają wchłanianie w jelitach mikroelementów i niektórych witamin
ŚLUZY
heteropolisacharydy
występowanie:
Europa południowa, Azja zachodnia
Polska – bardzo rzadko spotykany
surowiec leczniczy - uprawy
Folium et Radix Althaeae – liść i korzeń prawoślazu
Althaea officinalis L.– prawoślaz lekarski
Malvaceae - ślazowe
liście
- zbiór przed kwitnieniem
suszenie – na powietrzu, w cieniu
Folium Althaeae – liść prawoślazu
Althaea officinalis L.– prawoślaz
lekarski
Malvaceae - ślazowe
•śluz – 10 % (kwas
galakturonowy 18%)
galakturomannany,
arabinogalaktany WP> 11
•fenolokwasy
•flawonoidy - pochodne
kwercetyny, kemferolu: tilirozyd,
8-mono- i 8-diglukozyd 8-
hydroksyluteoliny
korzenie
– zbiór jesienią, rośliny
dwuletnie,
korzenie płytko okorowane,
FP IV nieokorowane 2-3 cm śr.
suszenie 40
O
C
Radix Althaeae –korzeń prawoślazu
Althaea officinalis L.– prawoślaz lekarski
Malvaceae - ślazowe
•śluz – 20 % – 10% (kwas
galakturonowy 28%), kwaśne
galakturoramnany, glukany,
arabinogalaktany WP >10
•pektyny – 10%
•sacharoza
•asparagina, betaina - aminy
•skrobia
zastosowanie i działanie:
mieszanki ziołowe
Sirupus Althaeae,
osłaniająco
powlekająco
łagodzący kaszel- antibechicum
nieżyty dróg oddechowych - pediatria
korzeń - immunostymulujące
zewnętrznie okłady zmiękczające
Folium et Radix Althaeae – liść i korzeń prawoślazu
Althaea officinalis L.– prawoślaz lekarski
Malvaceae - ślazowe
występowanie:
Europa południowa, Azja
środkowa i północna, Ameryka
północna
Polska – pospolity nad brzegami
wód, wilgotne zarośla, gleby
podmokłe, gliniaste, nasypy,
nieużytki, pobocza dróg
zakwita przed wydaniem liści
Folium Farfarae – liść
podbiału
Tussilago farfara L.–
podbiał pospolity
Compositae - złożone
surowiec – liście
zbiór wiosna oraz lato
suszenie na powietrzu, w cieniu
Folium Farfarae – liść podbiału
Tussilago farfara L.– podbiał pospolity
Compositae - złożone
Folium Farfarae – liść podbiału
Tussilago farfara L.– podbiał pospolity
Compositae - złożone
śluz – 8%
inulina – 3 %
garbniki – 5 %
flawonoidy – pochodne kemferolu i kwercetyny
olejek eteryczny
aminy – cholina
sterole
alkaloidy pirolizydynowe (do 0,000045 %)
estry necyny o charakterze nasyconym -
tussilagina i in. ( nie toksyczne)
estry necyny z wiązaniem 1,2 nienasyconym
i ich N-tlenki – senkirkina, senecjonina
(karcynogenne, hepatotoksyczne)
zastosowanie i działanie:
osłaniające, powlekające,
przeciwzapalne,
ściągające (garbniki),
zmniejszające napięcie
mięśni gładkich
(flawonoidy, olejek
eteryczny),
przeciwbakteryjne i
ułatwiające odkrztuszanie
nieżyty górnych dróg
oddechowych
stany zapalne gardła, jamy
ustnej
Succus Farfarae
mieszanki ziołowe
Neopektosan, Pectosan
działania niepożądane:
alkaloidy
pirolizydynowe
4 –6 tygodni w roku
Folium Farfarae – liść podbiału
Tussilago farfara L.– podbiał pospolity
Compositae - złożone
roślina włóknodajna i oleista
uprawy
–
strefa klimatu umiarkowanego
kraje byłego ZSRR, Indie, USA
oraz Polska
stan naturalny
-
gatunek śródziemnomorski
Linum angustifolium
Semen Lini – nasienie lnu
Linum usitatissimum L.– len zwyczajny
Linaceae - lnowate
surowiec
- dojrzałe nasiona wysuszone w warunkach naturalnych
Lini Semen – nasienie lnu
Linum usitatissimum L.– len zwyczajny
Linaceae - lnowate
•śluz 6 % - 10 % mieszanina
kwaśnych arabinoksylanów,
galaktanów,
ramnogalakturonianów WP >1,5
FP VI
•olej tłusty do 40 % - nienasycone
kwasy tłuszczowe – kwas
linolenowy (40 – 70 %, linolowy,
olejowy
•glukozydy cyjanogenne (do 1,5 %
=0,01 – 0,03 % HCN
linamaryna, lotaustralina –
monoglukozydy
linustatyna – diglukozydy
•lignany – glukozyd
sekoizolaricyrezynolu
(rozpad - sterydy o właściwościach
estrogennych: enterolakton i
enterodiol)
•fitosterole
•białko 20 %
Lini Semen – nasienie lnu
Linum usitatissimum L.– len zwyczajny
Linaceae - lnowate
dawka toksyczna
HCN –1 mg /kg m.c. - dorośli
KCN – 0,15 – 0,2 g /kg
100 g nasion zmielonych 50 mg HCN
enzym linamaraza
kwaśne środowisko żołądka
częściowa inaktywacja
hydroliza 20 % glikozydów
enzym rodanaza
nietoksyczne tiocyjaniany
150 – 300 g nasion – dawki jednorazowe bezpieczne
działanie:
•osłaniające, powlekające w stanach zapalnych
błony śluzowej jamy ustnej, gardła i przewodu
pokarmowego
antibechicum, antiulcerosum
•zmiękczające i przeciwzapalne na skórę
dermaticum (kataplazmy)
•laxans – całe lub sproszkowane nasiona
•obniża poziom cholesterolu i cukru we krwi – NNKT
•standaryzowany ekstrakt z nasion – kapsułki Prostaman
(40 mg lignanów) w leczeniu przerostu gruczołu krokowego
Lini
Semen – nasienie lnu
Linum usitatissimum L.– len zwyczajny
Linaceae - lnowate
jednoroczna roślina zielna
występowanie:
uprawy – kraje o klimacie śródziemnomorskim
Polska - uprawy surowca o niższej zawartości
związków biologicznie czynnych
Foenugraeci
Semen – nasienie kozieradki
Trigonella foenum graecum L.– kozieradka
Leguminosae (Fabaceae) - strączkowe
surowiec
– dojrzałe nasiona
zebrane w trakcie dojrzewania
strąków
suszenie - przewiewne miejsca
Foenugraeci
Semen – nasienie
kozieradki
Trigonella foenum graecum L.–
kozieradka
Leguminosae (Fabaceae)
-
strączkowe
•śluz 45 %– 60 % – komórki bielma
obojętny galaktomannan WP 6
•saponiny steroidowe – 0,1 – 0,35 %
trigofenozydy A-G typ furostanu
typ spirostanu –diosgenina, jamogenina
połączone z białkami - fenugrekina
•C- glikozydy flawonoidowe
•olej tłusty 10 %
•białko 30 %
•olejek eteryczny – charakterystyczny zapach:
3-hydroksy-4,5-dimetylo-2[5H]-furanon
•skrobia
•celuloza
Foenugraeci
Semen – nasienie kozieradki
Trigonella foenum graecum L.– kozieradka
Leguminosae (Fabaceae)
- strączkowe
zewnętrznie
– ropnie, czyraki
i stany zapalne skóry
antiphlogisticum
dermatica
mieszanki ziołowe
wewnętrznie:
śluzowy
osłaniający
stany nieżytowe żołądka i stany
zapalne błony śluzowej
Gastrogran – choroba wrzodowa
antiulcerosum
Foenugraeci
Semen – nasienie kozieradki
Trigonella foenum graecum L.– kozieradka
Leguminosae (Fabaceae)
- strączkowe
wzmacniający, poprawiający apetyt
trwała roślina zielna
występowanie:
prawie cała Europa - stanowiska wilgotne
Polska - pospolity na całym niżu oraz
niższych rejonach górskich
Symphyti
Radix, syn. Consolidae
Radix – korzeń żywokostu
Symphytum officinale L. – żywokost lekarski
Boraginaceae - szorstkolistne
surowiec
– korzeń
zbiór – jesień z roślin 2-3 letnich
temp. suszenia 35 – 40
O
C
Radix Symphyti, syn. Radix Consolidae – korzeń żywokostu
Symphytum officinale L.– żywokost lekarski
Boraginaceae - szorstkolistne
Radix Symphyti, syn. Radix Consolidae – korzeń żywokostu
Symphytum officinale L. – żywokost lekarski
Boraginaceae - szorstkolistne
•śluz do 15 % fruktany
•alantoina < 0,7 % FP IV
•alkaloidy pirolizydynowe
0,02 % - 0,07 %
•garbniki 4 %- 6 %
•saponiny triterpenowe – symfytoksyna A
•kwasy fenolowe – kwas litospermowy
kwas rozmarynowy (liście)
•fitosterole
•aminy –asparagina
•aminokwasy - GABA
zastosowanie i działanie:
•śluzowy – miejscowo
zmiękczająco i przeciwzapalnie
•alantoina - pobudzający
regenerację tkanek i proliferację
komórek
przyśpiesza wytwarzanie
kostniny
przyspiesza samooczyszczanie
się ran przez złuszczanie
tkanek martwiczych
dermaticum, antiphlogisticum
działania niepożądane:
surowiec wycofany z lecznictwa
alkaloidy pirolizydynowe o szkielecie 1,2- nienasyconej necyny i
ich N-tlenki
(kancerogenne, mutagenne, hepatotoksyczne) – pochodne
retronecyny :intermedyna, symfetyna
tylko zewnętrznie 4- 6 tygodni w roku np. maści 5 % - 20 % i in.
postacie
Symphyti
Radix, syn. Consolidae
Radix – korzeń żywokostu
Symphytum officinale L. – żywokost lekarski
Boraginaceae - szorstkolistne