Wojna w
Afganistanie
Afganistan – teren leżący w głębi Azji,
graniczący z Pakistanem, Indiami,
Chinami, Iranem i dawnymi
azjatyckimi republikami Związku
Radzieckiego.
Na pograniczu afgańsko-pakistańskim
i w samym Pakistanie powstały liczne
obozy szkoleniowe finansowane przez
USA, Pakistan, Arabię Saudyjską i
Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Przybywali tam muzułmanie z
czterdziestu krajów muzułmańskich,
aby wziąć udział w świętej wojnie z
komunistami.
Po zakończeniu szkolenia przerzucano
ich do Afganistanu.
Partyzantkę afgańską wspierał też
Osama bin Laden, obywatel Arabii
Saudyjskiej, którego majątek
szacowano wówczas na 300 milionów
dolarów.
Zorganizował on cały aparat zajmujący
się pozyskiwaniem środków
finansowych, zakupem materiałów
potrzebnych do prowadzenia walki,
szkoleniem i przerzutem ochotników.
Podczas 10 lat wojny USA dostarczyło
partyzantom broń o wartości 6 miliardów
dolarów.
Mudżahedini otrzymali duże ilości uzbrojenia z
kilkunastu krajów arabskich, m.in. z Egiptu, a
także z Chin.
Amerykanie po latach wahań podjęli decyzję o
dostarczeniu mudżahedinom
najnowocześniejszych przenośnych rakiet
przeciwlotniczych FIM -92 Stinger.
Wojna była uważana za sukces
polityki USA.
Amerykanie stworzyli warunki do
wykreowania nowego przeciwnika.
Wojna afgańska pomogła zdobyć
popularność bin Ladenowi.
Przyspieszyła upadek ZSRR.
29 wrz 06, ”Daily Telegraph”
Generał Rusłan Auszew, który został
ranny podczas starcia z mudżahedinami,
wygłosił mrożącą krew w żyłach
przepowiednię: "Będziecie stamtąd
wiać".
I dodał: "Wielu walczyło w Afganistanie.
Przede wszystkim bili się tam w XIX
wieku Brytyjczycy. Zdumiewające, że
NATO i koalicja najwyraźniej nie
wyciągnęły żadnych wniosków ani z
własnego, ani z naszego doświadczenia".