Nagle zagrożenie w
chorobach
hematologicznych
NIEDOKRWISTOŚĆ
stan chorobowy, w którym stężenie
hemoglobiny ( Hb ), wartość
hematokrytu ( Ht ), średnia
objetość krwinek czerwonych
( MCV ) zmniejsza się poniżej
wartości prawidłowej
Niedokrwistości
Podział :
I. niedokrwistości niedoborowe
II. niedokrwistości aplastyczne i
hipoplastyczne
III. niedokrwistości hemolityczne
Badania
podstawowe :
stężenie Hb
stężenie Ht
liczba krwinek
czerwonych
liczba
retikulocytów
liczba płytek krwi
rozmaz krwi
obwodowej
dodatkowe :
poziome Fe, TiBC
poziom transferyny
( białko transportujace
żelazo )
poziom ferrytyny w
osoczu ( postać
zapasowa żelaza )
pośredni i bezpośredni
odczyn Coombsa
rozmaz szpiku
Niedokrwistości
niedoborowe
Z niedoboru : żelaza, witaminy
B12, kwasu foliowego,
witaminy E, witaminy C, Cu
Niedokrwistość z
niedoboru żelaza -
przyczyny
-
małe zapasy żelaza przy
niskiej masie
urodzeniowej i
wcześniactwie
-
transfuzja matczyno –
płodowa ( przedwczesne
podwiazanie pepowiny )
-
transfuzja miedzy
blizniakami
-
uszkodzenie łożyska w
czasie porodu
-
niedoborowa dieta i
liczne ciąże u matki
niedobory żelaza u dzieci
żywionych duża ilością
mleka i węglowodanów
( karmienie pełnym
mlekiem doprowadza do
przewlekłego, utajonego
krwawienia przewodu
pokarmowego )
utajone krwawienie
( uszkodzenie błony
śluzowej przewodu
pokarmowego, uchyłek
Meckela, polipy,
naczyniaki, pasożyty )
Niedokrwistość z
niedoboru żelaza - objawy
1. bladość powłok skórnych
2. nadpobudliwość, zaburzenie
koncentracji, brak łaknienia,
trudności szkolne, drażliwość
3. przy wartościach Hb < 5 g/dL :
przyspieszenie akcji serca,
powiększenie sylwetki serca, szmer
skurczowy
Badania laboratoryjne
- krwinki czerwone : mikrocytarne,
niedobarwliwe
- obniżone średnie stężenie Hb w krwince
czerwonej ( MCH )
- obniżona średnia objętość erytrocytów ( MCV )
- retikulocytoza podwyższona lub obniżona
- stężenie żelaza w osoczu obniżone
- zdolność wiązania żelaza ( TIBC )
podwyższona
Leczenie :
- preparaty żelaza doustnie ( miedzy
posiłkami oraz obniżenie spożycia
mleka )
- wyjątkowo preparaty żelaza
pozajelitowo
- przetoczenie masy krwinkowej
NIEDOKRWISTOŚĆ SRÓDINFEKCYJNA
Jest to obniżenie stężenia żelaza ( Fe ) w surowicy
krwi dziecka chorego na ostra, przewlekła lub
nawracającą chorobę infekcyjna.
1. przesuniecie żelaza z krwi do magazynów
tkankowych
2. jest to mechanizm obronny :
a) uniemożliwia rozmnażanie się drobnoustrojów
penetrujących do krwi
b) brak żelaza hamuje aktywność enzymów,
ważnych dla życia drobnoustrojów
Badania dodatkowe
1. obniżenie stężenia żelaza w
surowicy
2. obniżenie całkowitej zdolności
wiązania żelaza !
3. stężenie Hb i liczba krwinek
czerwonych w normie lub
nieznacznie obniżone
Niedokrwistości
megaloblastyczne
Zaburzenia, których wspólna cecha
jest megaloblastoza komórek
szeregu erytropoezy wynikajaca z
nieprawidłowej syntezy DNA.
Przyczyny : niedobór kwasu
foliowego
niedobór witaminy B12
Niedobór kwasu foliowego
Przyczyny :
- uboga dieta ( dieta wegetariańska )
- żywienie mlekiem kozim
- zaburzenia wchłaniania
- przewlekłe biegunki
- leczenie antagonistami kwasu foliowego
( metotreksat, fenytoina )
- wrodzone zaburzenia metabolizmu
kwasu foliowego
Badania dodatkowe
1. niedokrwistość
2. wzrost objętości krwinek ( makrocyty
)
3. retikulocytoza obniżona
4. granulocyty duże, z
hypersegmentacją jądra
5. szpik bogatokomórkowy, z silnie
wyrażoną megaloblastoza
Niedobór witaminy B12
Wchłanianie witaminy B12 odbywa
się w dolnym odcinku jelita
cienkiego w obecności
glikoproteiny wydzielanej przez
komórki żołądkowe ( tzw. czynnik
wewnętrzny )
Przyczyny
1. zaburzenia wchłaniania ( np. po
resekcji jelit )
2. brak transportowego białka
osocza (transokobalamina I lub II )
3. nadmierny wzrost jelitowych
kolonii bakteryjnych ( zużywają
witaminę B12 )
Młodzieńcza niedokrwistość
złośliwa
wrodzony brak czynnika wewnętrznego
- ujawnia się około 10 roku życia po wyczerpaniu
zapasów witaminy B12
- objawy :
1. ciężka niedokrwistość
2. wygładzenie, zaczerwienienie i bolesność języka
3. objawy neurologiczne : ataksja, parestezje,
drgawki
- leczenie : pozajelitowe podawanie witaminy B12
Niedokrwistość
aplastyczna/hipoplastyczna
1. pancytopenia we krwi obwodowej
2. ubogokomórkowy szpik
Warunkiem rozpoznania jest :
1. ubogokomórkowy szpik
2. występowanie 2 spośród wymienionych
cech :
- liczba granulocytów poniżej 500/mm3
- liczba płytek krwi poniżej 20 000/mm3
- liczba retikulocytów poniżej 1 %
Klasyfikacja niedokrwistości
aplastycznych
NABYTE :
1. Idiopatyczna aplastyczna
niedokrwistość
2. Wtórna niedokrwistość
aplastyczna powodowana przez
:
promieniowanie, leki
cytostatyczne, nadwrażliwość
na :
NLPZ, leki p-drgawkowe, złoto, i in.
wirusy ( EBV, HCV, HIV )
choroby immunologiczne
3. napadowa nocna
hemoglobinuria
WRODZONE :
Niedokrwistosc
aplastyczna
Fanconiego
Zespół
Schwachmana –
Diamonda
Choroba Downa i
inne
NABYTA NIEDOKRWISTOŚĆ
APLASTYCZNA (NAA )
Często po ekspozycji na leki ( np.
chloramfenikol )
i w zakażeniach wirusowych.
Lek związany z komórką macierzysta szpiku
działa jak hapten, powodując reakcję
autoimmunologiczna, w czasie której
komórka macierzysta ulega zniszczeniu.
Głęboka niedokrwistość i granulocytopenia
stwarzają śmiertelne zagrożenie.
Leczenie
1. przeszczep allogeniczny szpiku
kostnego od zgodnego w zakresie
HLA rodzinnego dawcy
2. leczenie hematopoetycznymi
czynnikami wzrostu
3. sterydy anabolizujace
4. przetaczanie krwinek czerwonych,
koncentratów płytek krwi
ZWALCZANIE ZAKAŻEŃ w
granulocytopenii
Liczba neutrofilów niższa ni, 0.2 x 109/ l ( 200 w
mm3 ) stwarza wysokie niebezpieczeństwo
groźnych dla życia zakażeń ( bakteryjnych i
grzybiczych ).
Postępowanie profilaktyczne :
1. doustnie antybiotyk
2. płukanie jamy ustnej chlorheksydyna
3. preparat p-grzybiczy per os
4. spożywanie jałowych pokarmów
5. eliminacja z diety surowych warzyw, owoców,
jogurtów, kefirów
Gorączka w
niedokrwistości
aplastycznej
1. podanie 2 antybiotyków o
szerokim spektrum
2. iniekcje podskórne z Neupogenu
( pobudza zwiększenie ilości
granulocytów )
WRODZONA NIEDOKRWISTOŚĆ
APLASTYCZNA
TYPU FANCONIEGO
Wrodzona niedokrwistość
aplastyczna, charakteryzująca się
aplazja wszystkich trzech szeregów
utkania szpikowego skojarzona z
wadami rozwojowymi i anomaliami
chromosomów.
Objawy kliniczne
- rozlana hiperpigmentacja skóry lub obecność
plam koloru kawy z mlekiem
- deformacja dłoni : polidaktylia, brak kciuka
- brak kości promieniowej
- opóźnienie wzrostu
- mikrocefalia
- wady układu moczowego, serca,
hipogenitalizm
- opóźnienie rozwoju umysłowego
- często zachorowania na nowotwory
WRODZONA HIPOPLASTYCZNA
NIEDOKRWISTOSC BLACKFANA –
DIAMONDA
Wybiórcza hipoplazja układu
czerwonokrwinkowego z
zachowana zdolnosci wytwarzania
innych komórek układu
krwiotwórczego.
Objawy kliniczne
1. Cechy niedokrwistości od urodzenia :
bladość powłok skórnych, przyspieszona
akcja serca
2. Upośledzenie wzrostu
3. Hyperteloryzm, zez, retinopatia,
wytrzeszcz gałek ocznych
4. Rozszczep wargi i podniebienia
5. Achodroplazja
6. Wady żeber, nerek, serca
NIEDOKRWISTOSCI
HEMOLITYCZNE
Istotą niedokrwistości hemolitycznych jest skrócenie
czasu przeżycia krwinek czerwonych ( normalnie
erytrocyty żyją 100 – 120 dni )
Cechy niedokrwistości hemolitycznych :
1. nadmierne niszczenie krwinek czerwonych
2. zwiększenie ich wytwarzania w szpiku kostnym
( = zwiększenie liczby retikulocytów we krwi
obwodowej )
3. w następstwie rozpadu krwinek czerwonych :
podwyższony poziom bilirubiny i urobilinogenu oraz
powstawanie kamieni żółciowych
Podział niedokrwistości
hemolitycznych
Wrodzone anomalie wewnątrzkrwinkowe
I. Anomalie błony : wrodzona sferocytoza
wrodzona eliptocytoza
II. Enzymopatie : enzymów cyklu
gliokolitycznego
kinazy pirogronianowej
dehydrogenazy glukozo – 6 – P
III. Hemoglobinopatie : talasemie
niedokrwistość sierpowatokomórkowa
NABYTE ANOMALIE
WEWNATRZKRWINKOWE
I. Anomalie błony : nocna napadowa
hemoglobinuria
II. Anomalie enzymatyczne
ANOMALIE POZAKOMÓRKOWE
I. Niedokrwistości immunohemolityczne ( NIH ) :
- choroba hemolityczna noworodków ( konflikt
serologiczny )
- NIH z obecnością ciepłych p-ciał
- NIH z obecnością zimnych p-ciał
- NIH indukowana przez leki
- odczyny potransfuzyjne
II. Niedokrwistość hemolityczna w następstwie urazów,
np. towarzysząca DIC
III. W następstwie oparzeń
IV. Spowodowana toksynami, np. metalami ciężkimi
WRODZONA SFEROCYTOZA
Genetycznie uwarunkowana anomalia błony
komórkowej krwinki czerwonej prowadząca do :
1. powstania sferocytów ( małych, kulistych
erytrocytów, nie mających dwuwklęsłej budowy
)
2. nadmierna ich sekwestracja w śledzionie
3. żółtaczki
4. powiększenia śledziony
5. kamicy żółciowej
Cechy kliniczne
1. szeroki rozstęp gałek ocznych
2. gotyckie podniebienie
3. szeroka podstawa nosa
4. zaburzenia rozwojowe zębów
5. czaszka wieżowata
6. niedorozwój fizyczny i psychiczny
Objawy
Przełom hemolityczny : gorączka, ból
brzucha, niedokrwistość,
retikulocytoza, hiperbilirunemia,
nasilona splenomegalia
Przełom aplastyczny : ciężki stan
ogólny, głęboka niedokrwistość bez
hiperbilirubinemii i bez retikulocytozy
Leczenie
1. splenektomia
2. uodparnianie szczepionka
przeciwpneumokokowa, przeciw
Neisseria meningitis, Haemofilus
influenzae (ochrona przed
piorunujacymi posocznicami)
NIEDOBÓR DEHYDROGENAZY
glukozo – 6 - P
Niedobór tego enzymu przejawia się
zmniejszeniem ilości glutationu ( w
cyklu przemiany glukozy ),
wówczas Hb ulega denaturacji,
następuje utrata hemu a krwinki
czerwone ulegają przedwczesnemu
rozpadowi w śledzionie.
HEMOGLOBINOPATIE
Podział :
1. z nieprawidłową budową
hemoglobiny
2. talasemie (zahamowanie syntezy
Hb A)
Hemoglobinopatie sensu
stricto
Hemoglobina patologiczna jest zbudowana :
- z jednej pary łańcuchów prawidłowych
- i z jednej pary łańcuchów nieprawidłowych :
a) zamiana pojedynczego aminokwasu
( hemoglobina sierpowatokomórkowa )
b) ubytek lub dodatek pojedynczego aa
c) mieszanina łańcuchów
Hb patologiczne łatwo tracą stabilność, krwinki
czerwone ulegają rozpadowi, rozwija się
niedokrwistość hemolityczna.
TALASEMIE
beta – talasemia ( genetycznie
uwarunkowane zaburzenia syntezy
łańcuchów beta w cząsteczce
globiny )
alfa – talasemia ( łańcuchów alfa )
DZIECIECE IMMUNOLOGICZNE
NIEDOKRWISTOSCI HEMOLITYCZNE
AIAH
Są to niedokrwistości, w których
skrócenie czasu przeżycia
erytrocytów jest spowodowane
obecnością autoprzeciwciał lub
alloprzeciwciał ( np. wskutek
przeniesienia matczynych p-ciał
IgG do płodu, lub po przetoczeniu
niezgodnej grupowo krwi ).
AUTOIMMUNOLOGICZNA
NIEDOKRWISTOSC
HEMOLITYCZNA z obecnością ciepłych
przeciwciał
Spowodowana przez p-ciała klasy
IgG skierowana przeciw antygenom
Rh o max. aktywności w
temperaturze 37oC.
W badaniach dodatkowych : silnie
dodatni odczyn Coombsa, który
wykrywa p-ciała opłaszczające
krwinki czerwone.
NIEDOKRWISTOSC
AUTOIMMUNOLOGICZNA
SPOWODOWANA ZIMNYMI
AUTOPRZECIWCIAŁAMI
1. Przewlekła choroba zimnych
aglutynin
2. Nocna napadowa hemoglobinuria
NHZ ( NAPADOWA ZIMNA
HEMOGLOBINURIA )
Cechuje się masywną hemolizą po ekspozycji na zimno
Objawy występują kilka minut lub godzin po ekspozycji
na zimno :
1. ból brzucha
2. ból okolicy ledźwiowo – krzyżowej, kończyn i głowy
3. gwałtowny spadek Hb
4. czerwony mocz
5. w rozmazie krwi : sferocyty
6. choroba kończy się samoistnie
ZESPÓŁ HEMOLITYCZNO –
MOCZNICOWY ( HUS )
Podział :
TYPOWY ( skojarzony z biegunka D+ HUS )
ATYPOWY ( bez biegunki, źle rokujący D- HUS )
Czynnik inicjujący = uszkodzenie śródbłonka,
przez
1. infekcje ( werotoksyna E.coli, Shigella,
Salmonella )
2. p-ciała i kompleksy
3. leki : cyklosporyna A
Patogoneza
Werotoksyna E.coli uszkadza
śródbłonek naczyń, zmniejszając
światło naczynia, co doprowadza
do tego, że erytrocyt przeciskając
się przez światło naczynia ulega
zniszczeniu.
Objawy HUS
1. biegunka z wymiotami
2. bladość lub zażółcenie powłok
skórnych ( wtórnie do hemolizy )
3. skaza krwotoczna ( wtórnie do
trombocytopenii )
4. ostra niewydolność nerek
5. DIC
Zmiany hematologiczne w
HUS
1. niedokrwistość hemolityczna
( schizocyty )
2. wzrost dehydrogenazy
mleczanowej LDH
3. wzrost bilirubiny niezwiazanej
4. wzrost retikulocytów
5. spadek płytek
Zmiany w nerkach :
1. uszkodzenie
kłębków
2. uszkodzenie
tętniczek
3. ostra martwica
kory nerek
Leczenie :
1. dializa otrzewnowa
2. plazmafereza
świeżo mrożone
osocze - ostrożnie
3. prostacyklina, PGJ2
antyoksydanty – Vit.
E
CHOROBA HEMOLITYCZNA
NOWORODKÓW
Konflikt matczyno – płodowy powstaje w
wyniku reakcji immunologicznej
pomiędzy antygenami krwinek
czerwonych płodu i noworodka a
przeciwciałami wytworzonymi przez
matkę.
Krwinki opłaszczone przez przeciwciała
ulegają szybko zniszczeniu w śledzionie,
co prowadzi do choroby hemolitycznej.
Najczęściej występuje konflikt w układzie :
- Rh ( dotyczy płodu i noworodka )
- i ABO ( dotyczy noworodka )
Antygeny Rh znajdują się tylko w otoczce
erytrocytów i dojrzewają wcześniej.
Antygenu ABO znajdują się również poza
krwinkami czerwonymi w innych
narządach.
Konflikt serologiczny w
układzie Rh
Układ Rh obejmuje 3 pary antygenów :
Cc, Dd, Ee
Najsilniejszym jest antygen D
Osobnik Rh (+) ma antygen D
Osobnik Rh (-) nie posiada go ( ma d )
Uodpornienie kobiety antygenami krwinek
czerwonych odbywa się wskutek
przeniknięcia krwinek płodu do krążenia
matki w czasie : ciąży, porodu i poronienia.
Objawy choroby hemolitycznej
płodu
1.
niszczenie krwinek czerwonych ( p-ciała anty Rh
klasy IgG łącza sie z antygenami Rh na erytrocycie)
2. narastanie niedokrwistości
3. płód rozbudowuje pozaszpikowe ogniska
krwiotwórcze ( powiększenie wątroby, śledziony )
4. objawy niedotlenienia płodu
5. zaburzenia funkcji watroby : spadek produkcji
osoczowych czynników krzepnięcia
6. niskie stężenie białka : obrzęki i przesieki do jam
surowiczych
7. obrzęk uogólniony ( hydrops fetalis )
Konflikt serologiczny w układzie
ABO
Powstaje gdy układu grupowy
pozwala na wytworzenie
przeciwciał przeciw krwinkom
dziecka.
Występuje już w pierwszej ciąży.
Łagodny przebieg.