Twierdzenie Thevenina-
Twierdzenie Thevenina-
Nortona
Nortona
Twierdzenie Thevenina-
Twierdzenie Thevenina-
Nortona
Nortona
u
i
A
B
G
z
i
z
A. Twierdzenie Nortona
Każdy liniowy dwójnik aktywny można zastąpić z wybranej pary zacisków AB
rzeczywistym źródłem prądu o parametrach i
z
i G
z.
Prąd i
z
jest prądem zwarciowym, a konduktancję liczymy z zacisków AB
po usunięciu wszystkich źródeł niezależnych.
u
i
A
B
u
z
R
z
A. Twierdzenie Thevenina
Każdy liniowy dwójnik aktywny można zastąpić z
wybranej pary zacisków AB rzeczywistym źródłem
napięcia o parametrach u
z
i R
z
.
Napięcie u
z
występuje na rozwartych zaciskach AB, a
rezystancję liczymy z zacisków AB po usunięciu
wszystkich źródeł niezależnych.
Przykład:
E
1
J
R
1
R
2
R
3
Wyznaczymy parametry dwójnika Thevenina (E
z
i R
z
)
widzianego z zacisków AB.
Dane:
A
J
V
E
R
R
R
2
4
3
6
2
1
3
2
1
A
B
U
AB
V
R
R
R
J
R
E
V
u
A
AB
4
1
1
1
3
2
1
1
1
1
1
1
1
1
3
2
1
R
R
R
R
z
A
B
E
z
R
z
V
E
Z
4
1
Z
R
Dwójnik Thevenina:
u
AB
R
0
A
B
E
z
R
z
Jak zmieni się napięcie u
AB,
gdy do dwójnika dołączymy rezystor R
0
=3Ω?
V
iR
u
A
R
R
E
i
AB
z
z
3
3
1
1
3
1
4
0
0
i
E
1
J
R
1
R
2
R
3
Wyznaczymy parametry dwójnika Nortona (J
z
i G
z
)
widzianego z zacisków AB.
Przykład:
A
J
V
E
R
R
R
2
4
3
6
2
1
3
2
1
Dane:
A
B
J
Z
A
J
R
E
J
Z
4
2
2
4
1
1
S
G
G
G
G
Z
1
3
1
6
1
2
1
3
2
1
J
G
Z
A
B
Dwójnik Nortona:
A
J
Z
4
S
G
Z
1
Podstawy topologii
obwodów
OBWÓD
- GRAF - GRAF ZORIENTOWANY
e
1
j
2
u
2
L
4
i
4
u
4
C
3
i
3
u
3
u
6
i
6
R
5
i
5
u
5
i
1
OBWÓD -
GRAF
- GRAF NIEZORIENTOWANY
OBWÓD - GRAF -
GRAF ZORIENTOWANY
2
4
3
6
5
1
Drogą
między węzłami j i k nazywamy zbiór
gałęzi grafu utworzony w ten sposób, że
•kolejne gałęzie mają wspólny węzeł,
•w żadnym węźle nie łączą się więcej niż
dwie gałęzie zbioru,
•z węzłem j oraz z węzłem k łączy się
dokładnie jedna gałąź zbioru
.
Droga
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-f-g-c-d
spełnia warunki definicji drogi
Przykład
1
drogi między węzłami 1 i 2
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-f-g-c-h-i-j
nie spełnia warunku (2) definicji drogi
Przykład
2
drogi między węzłami 1 i 2
Pętlą
grafu nazywamy podgraf grafu
spełniający następujące warunki
•podgraf jest spójny,
•w każdym węźle podgrafu łączą się
dwie i tylko dwie gałęzie.
Pętla
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-f-g-c-d-a
spełnia warunki definicji pętli
Przykład
1
pętla
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-j-a-g-c-h
nie
spełnia warunku 1 definicji pętli
Przykład
2
nie-pętla
Drzewem
grafu spójnego nazywamy
spójny podgraf obejmujący wszystkie
węzły i nie zawierający żadnej pętli.
Pozostałe gałęzie grafu tworzą
przeciwdrzewo
(
DOPEŁNIENIE
)
Drzewo
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-f-g-c-d
spełnia warunki definicji drzewa
Przykład
1
DRZEWO
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
e-f-g-h-j
spełnia warunki definicji drzewa
Przykład
2
DRZEWO
Dowód
(indukcyjny):
Drzewo
grafu spójnego o węzłach i
b gałęziach zawiera - 1 gałęzi.
•Dla n=2, b=1 (n= )
twierdzenie prawdziwe
Twierdzenie
Cd.
Dowód
(indukcyjny)cz.2:
Załóżmy, że twierdzenie jest prawdziwe dla grafu n-węzłowego.
Rozpatrzmy graf o n+1 węzłach, utwórzmy drzewo
i wyodrębnijmy ten węzeł, w którym zbiega się tylko
jedna gałąź drzewa.
d
k
n+1
Graf
o
n węzłach
d
k
n+1
Graf
o
n węzłach
Drzewo rozpatrywanego grafu skład się zatem
z drzewa grafu n-węzłowego oraz gałęzi d
k
.
Uwzględniając założenie indukcyjne otrzymamy:
(
n-1
)+
1
=n
WNIOSEK:
Dopełnienie grafu spójnego węzłach i b gałęziach
zawiera b - + 1 gałęzi.
PRZEKRÓJ
Przekrojem
grafu spójnego nazywamy
zbiór
gałęzi spełniający następujące warunki
(1) usunięcie wszystkich gałęzi przekroju
bez węzłów końcowych powoduje podział
grafu na dwa podgrafy
(2) usunięcie wszystkich gałęzi przekroju
poza jedną nie narusza spójności grafu.
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
b-f-i-d
spełnia warunki definicji przekroju
Przykład
1
przekrój
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Zbiór gałęzi
b-f-i-d-j
nie spełnia warunków (2) definicji przekroju
Przykład
2
nie- przekrój
PRZEKRÓJ
FUNDAMENTALNY
Przekrój
grafu spójnego nazywamy
fundamentalnym jeżeli jest utworzony
z dokładnie jednej gałęzi drzewa i
gałęzi dopełnienia.
Jest ich w grafie
- 1
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Przekroje fundamentalne dla drzewa
e-f-g-c-d
(1) eab (2) fbija (3) gbhja (4) chja (5) dja
DRZEWO grafu i przekroje fundamentalne
Pętla
FUNDAMENTALNA
Pętlę
nazywamy fundamentalną
jeżeli jest utworzona z dokładnie
jednej gałęzi dopełnienia i gałęzi
drzewa.
Jest ich w grafie
b - + 1
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
e
f
g
j
i
h
Pętle fundamentalne dla drzewa
e-f-g-c-d
(1)
a
efgcd
(2)
b
gfe
(3)
h
cg
(4)
i
f
(5)
j
fgcd
DRZEWO grafu i
pętle fundamentalne
Twierdzenia dotyczące
PRAW KIRCHHOFFA
(1) Maksymalna liczba równań liniowo niezależnych
otrzymanych z PPK wynosi -1.
Równania te można napisać stosując PPK do
-1
fundamentalnych przekrojów.
(2) Maksymalna liczba równań liniowo niezależnych
otrzymanych z NPK wynosi b - +1 .
Równania te można napisać stosując PPK do b - +1
fundamentalnych pętli.
DEFINICJA
GRAFU PLANARNEGO:
Graf planarny to taki graf, który może być
narysowany na płaszczyźnie tak aby gałęzie przecinały
się tylko w węzłach.
TWIERDZENIE
Graf planarny zawiera b - +1 oczek.
Równania NPK napisane dla b - +1
są liniowo niezależne.
DEFINICJA
OCZKA:
Oczkiem grafu planarnego nazywamy pętlę
nie zawierająca wewnątrz żadnych gałęzi.
Przykład:
Rozważymy dwa obwody o takiej samej topologii:
R
2
R
3
R
5
e
1
R
4
R
1
R
2
R
5
e
3
Dane:
R
2
=4
R
3
=R
4
=2
J
4
=3A
e
1
=4V
Dane:
R
1
=R
2
=6
R
4
=R
5
=4
E
3
=10V
J
4
i
1
i
2
i
3
i
4
i
5
i
1
i
2
i
3
i
4
i
5
u
4
u
4
u
1
u
1
u
4
u
4
R
2
R
3
R
5
e
1
R
4
R
1
R
2
R
5
e
3
i
1
i
2
i
3
i
4
i
5
i
1
i
2
i
3
i
4
i
5
4
3
1
5
3
2
1
1
1
1
1
4
J
R
e
R
R
V
e
V
V
V
e
J
V
5
2
2
1
2
1
2
1
4
2
1
2
A
R
R
R
R
R
R
R
R
e
i
2
2
3
10
5
4
5
4
2
1
2
1
3
3
A
i
i
A
i
i
1
1
5
4
2
1
A
R
V
i
A
R
V
V
i
A
R
e
i
2
5
2
1
1
5
2
5
3
2
1
3
2
1
2
R
2
R
3
R
5
e
1
R
4
R
1
R
2
R
5
e
3
A
i
A
i
A
i
A
i
A
i
5
,
2
3
5
,
0
1
5
,
0
5
4
3
2
1
V
u
V
u
V
u
V
u
V
u
5
5
1
4
4
5
4
3
2
1
A
i
A
i
A
i
A
i
A
i
1
1
2
1
1
5
4
3
2
1
V
u
V
u
V
u
V
u
V
u
4
4
10
6
6
5
4
3
2
1
A
i
A
i
A
i
A
i
A
i
5
,
2
3
5
,
0
1
5
,
0
5
4
3
2
1
V
u
V
u
V
u
V
u
V
u
5
5
1
4
4
5
4
3
2
1
A
i
A
i
A
i
A
i
A
i
1
1
2
1
1
5
4
3
2
1
V
u
V
u
V
u
V
u
V
u
4
4
10
6
6
5
4
3
2
1
0
5
1
k
A
k
A
k
i
u
0
5
1
k
B
k
B
k
i
u
0
5
1
k
B
k
A
k
i
u
0
5
1
k
A
k
B
k
i
u
A
B
Bilans mocy