Genetycznie
Genetycznie
uwarunkowane
uwarunkowane
indywidualne reakcje
indywidualne reakcje
chorych na leki w
chorych na leki w
zależności od fenotypu i
zależności od fenotypu i
genotypu
genotypu
Katedra i Zakład
Katedra i Zakład
Farmakologii Klinicznej
Farmakologii Klinicznej
Akademii Medycznej we
Akademii Medycznej we
Wrocławiu
Wrocławiu
Farmakogenetyka
Farmakogenetyka
(
(
pharmacogenetics
pharmacogenetics
)
)
jest działem farmakologii
jest działem farmakologii
klinicznej, zajmującym się
klinicznej, zajmującym się
wpływem genotypu
wpływem genotypu
i fenotypu człowieka na działanie i
i fenotypu człowieka na działanie i
losy leków w organizmie.
losy leków w organizmie.
Główny cel
Główny cel
farmakogenetyki
farmakogenetyki
zapewnienie pomocy w podawaniu
zapewnienie pomocy w podawaniu
i dawkowaniu chorym takich leków,
i dawkowaniu chorym takich leków,
których stosowanie stwarza
których stosowanie stwarza
największe prawdopodobieństwo
największe prawdopodobieństwo
odniesienia
odniesienia
korzyści terapeutycznych
korzyści terapeutycznych
i najmniejsze prawdopodobieństwo
i najmniejsze prawdopodobieństwo
wystąpienia reakcji niepożądanych.
wystąpienia reakcji niepożądanych.
Przyczyny odmienności
Przyczyny odmienności
farmakogenetycznych
farmakogenetycznych
Wchłanianie
Wchłanianie
Dystrybucję
Dystrybucję
Metaboliz
Metaboliz
m
m
Wydalanie
Wydalanie
Recept
Recept
ory
ory
Kanały
Kanały
jonowe
jonowe
Transportery
Transportery
neuroprzekaźników
neuroprzekaźników
Odmienna farmakokinetyka
Odmienna farmakokinetyka
Odmienna
Odmienna
farmakodynamika
farmakodynamika
poprzez wpływ na:
poprzez wpływ na:
Molekularne mechanizmy
Molekularne mechanizmy
polimorfizmu genetycznego
polimorfizmu genetycznego
mutacje pojedynczego
mutacje pojedynczego
nukleotydu (Single Nucleotid
nukleotydu (Single Nucleotid
Polymorphism - SNP)
Polymorphism - SNP)
mutacje dotyczące genu
mutacje dotyczące genu
Mutacje pojedynczego
Mutacje pojedynczego
nukleotydu (Single Nucleotid
nukleotydu (Single Nucleotid
Polymorphism - SNP)
Polymorphism - SNP)
w regionie kodującym
w regionie kodującym
w regionie niekodującym:
w regionie niekodującym:
a) w obrębie sekwencji regulacyjnych
a) w obrębie sekwencji regulacyjnych
(nadmierne lub niedostateczne
(nadmierne lub niedostateczne
wytwarzanie białka aktywnego)
wytwarzanie białka aktywnego)
b) w obrębie intronu
b) w obrębie intronu
(niewłaściwe przyłączenie mRNA i
(niewłaściwe przyłączenie mRNA i
powstanie skróconego produktu
powstanie skróconego produktu
białkowego)
białkowego)
Mutacje dotyczące genu
Mutacje dotyczące genu
delecje genu,
delecje genu,
zdwojenia/zwielokrotnienia genu,
zdwojenia/zwielokrotnienia genu,
genetyczna rekombinacja,
genetyczna rekombinacja,
powtórzenia nukleotydu
powtórzenia nukleotydu
Badania profilu
Badania profilu
farmakogenetycznego
farmakogenetycznego
Dziedzicznie zdeterminowane osobnicze
Dziedzicznie zdeterminowane osobnicze
różnice w działaniu leków mogą być
różnice w działaniu leków mogą być
rozpoznawane na podstawie:
rozpoznawane na podstawie:
badania aktualnej
badania aktualnej
aktywności
aktywności
organizmu
organizmu
badania zapisanej w
badania zapisanej w
DNA predyspozycji
DNA predyspozycji
genetycznej
genetycznej
ocena fenotypu
ocena fenotypu
ocena genotypu
ocena genotypu
Badania profilu
Badania profilu
farmakogenetycznego
farmakogenetycznego
- oznaczanie fenotypu
- oznaczanie fenotypu
W celu oznaczenia fenotypu
W celu oznaczenia fenotypu
stosuje się różne metody
stosuje się różne metody
analityczne,
analityczne,
z użyciem
z użyciem
substancji modelowych
substancji modelowych
(np. sparteiny, debrizochiny,
(np. sparteiny, debrizochiny,
dekstrometorfanu, izoniazydu czy
dekstrometorfanu, izoniazydu czy
sulfadimidyny).
sulfadimidyny).
Ilo
Ilo
ść
ść
wydalonej
wydalonej
z moczem
z moczem
substancji macierzystej
substancji macierzystej
(
(
M
M
etabolic
etabolic
R
R
atio-MR)
atio-MR)
Ilo
Ilo
ść
ść
wydalonych
wydalonych
z moczem
z moczem
metabolitów
metabolitów
Wspó
Wspó
ł
ł
czynnik
czynnik
metaboliczny
metaboliczny
Badania profilu
Badania profilu
farmakogenetycznego
farmakogenetycznego
- oznaczanie fenotypu
- oznaczanie fenotypu
Badania profilu
Badania profilu
farmakogenetycznego
farmakogenetycznego
- oznaczanie genotypu
- oznaczanie genotypu
Najczęściej wykorzystuje się:
metodę
polimerazowej reakcji łańcuchowej
(Polymerase Chain Reaction -
PCR
)
w połączeniu
z
z
metodą
analizy polimorfizmu długości
fragmentów restrykcyjnych
(Restriction
Fragment Length Polymorphism –
RFLP)
Badania profilu
Badania profilu
farmakogenetycznego
farmakogenetycznego
- oznaczanie genotypu
- oznaczanie genotypu
Nowoczesna metoda genotypowania,
za pomocą
chipów genowych
(matryc genowych)
pozwala na szybkie określenie:
wielu mutacji
wielu mutacji
u jednego osobnika
u jednego osobnika
jednej mutacji
jednej mutacji
u wielu osobników
u wielu osobników
Sekwencje DNA
Sekwencje DNA
występujące w populacji
występujące w populacji
Typ dziki
Typ dziki
(wild type-
(wild type-
wt
wt
)
)
Homozygoty
Homozygoty
typu dzikiego
typu dzikiego
(
(
wt/wt
wt/wt
)
)
Typ zmutowany
Typ zmutowany
(mutated type-
(mutated type-
mut
mut
)
)
Heterozygoty
Heterozygoty
(
(
wt/mut
wt/mut
)
)
Homozygoty
Homozygoty
typu zmutowanego
typu zmutowanego
(
(
mut/mut
mut/mut
)
)
Przyczyny odmienności
Przyczyny odmienności
farmakogenetycznych
farmakogenetycznych
Wchłanianie
Wchłanianie
Dystrybucję
Dystrybucję
Metaboliz
Metaboliz
m
m
Wydalanie
Wydalanie
Odmienna farmakokinetyka
Odmienna farmakokinetyka
poprzez wpływ na:
poprzez wpływ na:
Genetycznie uwarunkowane
Genetycznie uwarunkowane
zaburzenia wchłaniania
zaburzenia wchłaniania
leków
leków
mogą być następstwem zwiększonej
mogą być następstwem zwiększonej
ekspresji genu
ekspresji genu
ABCB1(MDR1)
ABCB1(MDR1)
(
(
A
A
TP-
TP-
B
B
inding
inding
C
C
assette, subfamily
assette, subfamily
B
B
, member
, member
1
1
–
–
ABCB1
ABCB1
),
),
dawniej nazywanego genem oporności wielolekowej
dawniej nazywanego genem oporności wielolekowej
MDR1
MDR1
(
(
M
M
ulti
ulti
D
D
rug
rug
R
R
esistance 1 –
esistance 1 –
MDR1
MDR1
),
),
odpowiadającego za wytwarzanie
odpowiadającego za wytwarzanie
białka P-glikoproteiny (
białka P-glikoproteiny (
P-gp
P-gp
).
).
P-glikoproteina (
P-glikoproteina (
P-gp
P-gp
)
)
jest członkiem grupy kasetowych
jest członkiem grupy kasetowych
transporterów wiążących ATP, z którego
transporterów wiążących ATP, z którego
pochodzi energia umożliwiająca transport
pochodzi energia umożliwiająca transport
przez błonę komórkową.
przez błonę komórkową.
jest obecna w
jest obecna w
błonach komórek nabłonka
błonach komórek nabłonka
jelit, nerek oraz wątroby
jelit, nerek oraz wątroby
, wpływa na
, wpływa na
absorpcję i eliminację leków,
absorpcję i eliminację leków,
występuje też w
występuje też w
błonach komórek
błonach komórek
śródbłonka mózgu
śródbłonka mózgu
, gdzie może decydować
, gdzie może decydować
o transporcie leków do OUN.
o transporcie leków do OUN.
P-glikoproteina (
P-glikoproteina (
P-gp
P-gp
)
)
Na zasadzie transportu
Na zasadzie transportu
aktywnego
aktywnego
wyrzuca leki z komórek,
wyrzuca leki z komórek,
zapobiegając ich kumulacji.
zapobiegając ich kumulacji.
wchłaniania leków z jelita,
wchłaniania leków z jelita,
z krwi do mózgu
z krwi do mózgu
Ma więc istotne znaczenie w procesie
Ma więc istotne znaczenie w procesie
eliminacji leków
eliminacji leków
z moczem i żółcią
z moczem i żółcią
Leki będące substratami
Leki będące substratami
podlegającymi transportowi przez
podlegającymi transportowi przez
P-gp:
P-gp:
leki sercowo-naczyniowe
leki sercowo-naczyniowe
digoksyna, chinidyna, celiprolol,
digoksyna, chinidyna, celiprolol,
talinolol, werapamil
talinolol, werapamil
leki przeciwnowotworowe
leki przeciwnowotworowe
aktynomycyna D, doksorubicyna,
aktynomycyna D, doksorubicyna,
daunorubicyna, etopozyd,
daunorubicyna, etopozyd,
irynotekan, paklitaksel, winblastyna
irynotekan, paklitaksel, winblastyna
leki immunosupresyjne
leki immunosupresyjne
cyklosporyna A, takrolimus
cyklosporyna A, takrolimus
Leki będące substratami
Leki będące substratami
podlegającymi transportowi przez
podlegającymi transportowi przez
P-gp:
P-gp:
steroidy
steroidy
aldosteron, hydrokortyzon, deksametazon
aldosteron, hydrokortyzon, deksametazon
opioidy
opioidy
morfina, metadon
morfina, metadon
leki przeciwgruźlicze
leki przeciwgruźlicze
ryfampicyna
ryfampicyna
leki różne
leki różne
cefazolina, kolchicyna, atorwastatyna,
cefazolina, kolchicyna, atorwastatyna,
erytromycyna, flufenazyna, lowastyna,
erytromycyna, flufenazyna, lowastyna,
perfenazyna, ondansetron, fenytoina,
perfenazyna, ondansetron, fenytoina,
tamoksyfen, tiorydazyna, loperamid.
tamoksyfen, tiorydazyna, loperamid.
Główne izoenzymy cytochromu
Główne izoenzymy cytochromu
P450 biorące udział
P450 biorące udział
w metabolizmie wątrobowym:
w metabolizmie wątrobowym:
CYP 1A2
CYP 1A2
CYP 2C9
CYP 2C9
CYP 2C19
CYP 2C19
CYP 2D6
CYP 2D6
CYP 2E1
CYP 2E1
CYP 3A4
CYP 3A4
Leki a
Leki a
izoenzym CYP2C9
izoenzym CYP2C9
Substraty
Substraty
Substancje modelowe
Substancje modelowe
leki przeciwzakrzepowe
leki przeciwzakrzepowe
(
(
warfaryna
warfaryna
,
,
fenprokumon
fenprokumon
)
)
leki przeciwzapalne
leki przeciwzapalne
(
(
diklofenak
diklofenak
,
,
ibuprofen
ibuprofen
, n
, n
aproksen
aproksen
,
,
piroksykam
piroksykam
, c
, c
elekoksyb
elekoksyb
)
)
antagoniści receptora angiotensyny II
antagoniści receptora angiotensyny II
(
(
losartan
losartan
,
,
irbesarta
irbesarta
)
)
leki przeciwcukrzycowe
leki przeciwcukrzycowe
(
(
tolbutamid
tolbutamid
,
,
glipizyd
glipizyd
)
)
f
f
enytoina
enytoina
,
,
fluwastatyna
fluwastatyna
,
,
fluoksetyna
fluoksetyna
,
,
a
a
mitryptylina
mitryptylina
,
,
tamoksyfen
tamoksyfen
heksobarbital
heksobarbital
tolbutamid
tolbutamid
warfaryna
warfaryna
Leki a
Leki a
izoenzym CYP2C
izoenzym CYP2C
1
1
9
9
Substraty
Substraty
Substancje modelowe
Substancje modelowe
inhibitory pompy
inhibitory pompy
protonowej
protonowej
(
(
omeprazol
omeprazol
,
,
lansoprazol
lansoprazol
,
,
pantoprazol
pantoprazol
)
)
d
d
iazepam
iazepam
,
,
fenytoina
fenytoina
,
,
mefenytoina
mefenytoina
,
,
h
h
eksobarbital
eksobarbital
,
,
propranolol
propranolol
,
,
c
c
yklofosfamid
yklofosfamid
,
,
progesteron
progesteron
mefenytoina
mefenytoina
Polimorfizm
Polimorfizm
CYP2D6
CYP2D6
Fenotyp oksydacji jest określony przez
Fenotyp oksydacji jest określony przez
gen CYP2D6, leżący w locus CYP2D na
gen CYP2D6, leżący w locus CYP2D na
chromosomie 22.
chromosomie 22.
Substanjami modelowymi dla CYP2D6 są:
Substanjami modelowymi dla CYP2D6 są:
debrizochina, sparteina, dekstrometorfan
debrizochina, sparteina, dekstrometorfan
W zależności od stopnia utleniania
W zależności od stopnia utleniania
sparteiny lub debrizochiny do
sparteiny lub debrizochiny do
hydroksymetabolitów wyróżniono w
hydroksymetabolitów wyróżniono w
populacji ludzkiej dwie fenotypowo
populacji ludzkiej dwie fenotypowo
odmienne grupy:
odmienne grupy:
Ekstensywni
Ekstensywni
metabolizerzy
metabolizerzy
(
(
E
E
xtensive
xtensive
M
M
etabolizers-
etabolizers-
EM
EM
)
)
osoby dobrze, w
osoby dobrze, w
znacznym stopniu
znacznym stopniu
utleniające leki
utleniające leki
Słabi metabolizerzy
Słabi metabolizerzy
(
(
P
P
oor
oor
M
M
etabolizers –
etabolizers –
PM
PM
)
)
osoby źle, wolno, słabo
osoby źle, wolno, słabo
utleniające leki
utleniające leki
MR
MR
sparteiny
sparteiny
< 20
< 20
MR
MR
debryzochiny
debryzochiny
<
<
12,3
12,3
MR
MR
sparteiny
sparteiny
> 20
> 20
MR
MR
debryzochiny
debryzochiny
>
>
12,3
12,3
Częstość występowania słabych metabolizerów
Częstość występowania słabych metabolizerów
(PM) debrizochiny/sparteiny (D/S) w różnych
(PM) debrizochiny/sparteiny (D/S) w różnych
grupach etnicznych
grupach etnicznych
i różnych populacjach
i różnych populacjach
Grupa etniczna
Grupa etniczna
Lek
Lek
Liczba badanych
Liczba badanych
osób
osób
% PM
% PM
Populacja
Populacja
kaukaska:
kaukaska:
Brytyjczycy
Brytyjczycy
Niemcy
Niemcy
Duńczycy
Duńczycy
Szwedzi
Szwedzi
Szwajcarzy
Szwajcarzy
Francuzi
Francuzi
Hiszpanie
Hiszpanie
Włosi
Włosi
Polacy
Polacy
Australijczycy
Australijczycy
Nowozelandczycy
Nowozelandczycy
Kanadyjczycy
Kanadyjczycy
D
D
S
S
S
S
D
D
D
D
D
D
D
D
D
D
S
S
D
D
D
D
S
S
258
258
990
990
301
301
757
757
222
222
3065
3065
377
377
137
137
300
300
100
100
111
111
48
48
8,9
8,9
6,5
6,5
7,3
7,3
5,4
5,4
10,0
10,0
8,2
8,2
6,6
6,6
7,3
7,3
8,0
8,0
6,0
6,0
7,6
7,6
8,3
8,3
Inne populacje:
Inne populacje:
Japończycy
Japończycy
Chińczycy
Chińczycy
Egipcjanie
Egipcjanie
Saudyjczycy
Saudyjczycy
Ghańczycy
Ghańczycy
Buszmeni
Buszmeni
S
S
D
D
D
D
D
D
S
S
D
D
84
84
269
269
72
72
102
102
154
154
96
96
2,4
2,4
0,7
0,7
1,4
1,4
1,0
1,0
0,0
0,0
18,8
18,8
Leki, których metabolizm określany jest
Leki, których metabolizm określany jest
jako genetycznie uwarunkowany
jako genetycznie uwarunkowany
polimorfizm utleniania typu
polimorfizm utleniania typu
debrizochiny/sparteiny
debrizochiny/sparteiny
Lek
Lek
Kliniczne następstwa
Kliniczne następstwa
upośledzonego metabolizmu u
upośledzonego metabolizmu u
PM
PM
Leki
Leki
-
-
adrenolityczne
adrenolityczne
:
:
metoprolol,
metoprolol,
karwedylol,
karwedylol,
tymolol
tymolol
Nasilenie działania
Nasilenie działania
-
-
adrenolitycznego, utrata
adrenolitycznego, utrata
kardioselektywnego działania w
kardioselektywnego działania w
przypadku metoprololu.
przypadku metoprololu.
Zmniejszenie klirensu leku,
Zmniejszenie klirensu leku,
silniejsze hamowanie receptorów
silniejsze hamowanie receptorów
α, nasilenie działania
α, nasilenie działania
hipotensyjnego karwedylolu.
hipotensyjnego karwedylolu.
Niepożądane działanie na układ
Niepożądane działanie na układ
krążenia i oddechowy w przypadku
krążenia i oddechowy w przypadku
tymololu.
tymololu.
Leki, których metabolizm określany jest jako
Leki, których metabolizm określany jest jako
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
utleniania typu
utleniania typu
d
d
ebrizochiny/sparteiny
ebrizochiny/sparteiny
Lek
Lek
Kliniczne następstwa upośledzonego
Kliniczne następstwa upośledzonego
metabolizmu u PM
metabolizmu u PM
Leki
Leki
przeciwarytmiczn
przeciwarytmiczn
e
e
:
:
flekainid
flekainid
enkainid
enkainid
propafenon
propafenon
N-propyloajmalina
N-propyloajmalina
Niebezpieczeństwo wystąpienia objawów
Niebezpieczeństwo wystąpienia objawów
niepożądanych, zwłaszcza działania
niepożądanych, zwłaszcza działania
proarytmicznego.
proarytmicznego.
Mała skuteczność lecznicza podczas stosowania
Mała skuteczność lecznicza podczas stosowania
zwykłych dawek, konieczność zwiększenia dawki
zwykłych dawek, konieczność zwiększenia dawki
leku upośledzenie tworzenia aktywnego
leku upośledzenie tworzenia aktywnego
metabolitu działającego 10-krotnie silniej
metabolitu działającego 10-krotnie silniej
przeciwarytmicznie od związku macierzystego.
przeciwarytmicznie od związku macierzystego.
Niepożądane objawy w zakresie OUN (zaburzenia
Niepożądane objawy w zakresie OUN (zaburzenia
widzenia, bóle głowy, parestezje), nasilenie
widzenia, bóle głowy, parestezje), nasilenie
działania
działania
β
β
-adrenolitycznego.
-adrenolitycznego.
Skuteczność po zastosowaniu zmniejszonej dawki
Skuteczność po zastosowaniu zmniejszonej dawki
leku.
leku.
Nasilenie działań niepożądanych (nudności)
Nasilenie działań niepożądanych (nudności)
Perheksylina
Perheksylina
Neuropatia obwodowa, hepatotoksyczność.
Neuropatia obwodowa, hepatotoksyczność.
Leki, których metabolizm określany jest jako
Leki, których metabolizm określany jest jako
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
utleniania typu
utleniania typu
d
d
ebrizochiny/sparteiny
ebrizochiny/sparteiny
Lek
Lek
Kliniczne następstwa
Kliniczne następstwa
upośledzonego
upośledzonego
metabolizmu u PM
metabolizmu u PM
Trójpierścieniowe leki
Trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne:
przeciwdepresyjne:
amitryptylina,
amitryptylina,
dezipramina,
dezipramina,
klomipramina,
klomipramina,
imipramina,
imipramina,
nortryptylina
nortryptylina
Nasilenie toksycznego działania
Nasilenie toksycznego działania
na OUN (drżenie mięśni,
na OUN (drżenie mięśni,
depresja OUN).
depresja OUN).
Selektywne inhibitory
Selektywne inhibitory
wychwytu serotoniny
wychwytu serotoniny
(SSRI):
(SSRI):
fluwoksamina,
fluwoksamina,
fluoksetyna,
fluoksetyna,
paroksetyna,
paroksetyna,
cytalopram
cytalopram
Zwiększenie częstotliwości
Zwiększenie częstotliwości
działań niepożądanych
działań niepożądanych
Leki, których metabolizm określany jest jako
Leki, których metabolizm określany jest jako
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
genetycznie uwarunkowany polimorfizm
utleniania typu
utleniania typu
d
d
ebrizochiny/sparteiny
ebrizochiny/sparteiny
Lek
Lek
Kliniczne następstwa upośledzonego
Kliniczne następstwa upośledzonego
metabolizmu u PM
metabolizmu u PM
Neuroleptyki:
Neuroleptyki:
haloperydol,
haloperydol,
droperydol,
droperydol,
rysperydon,
rysperydon,
tiorydazyna
tiorydazyna
Skuteczność przy stosowaniu zmniejszonych
Skuteczność przy stosowaniu zmniejszonych
dawek
dawek
Antagoniści 5-HT3 :
Antagoniści 5-HT3 :
ondansetron,
ondansetron,
tropisetron
tropisetron
Wieksza skuteczność przeciwwymiotna
Wieksza skuteczność przeciwwymiotna
Leki
Leki
morfinopodobne
morfinopodobne
przeciwbólowe:
przeciwbólowe:
dekstrometorfan
dekstrometorfan
kodeina
kodeina
tramadol
tramadol
Nasilenie objawów niepożądanych
Nasilenie objawów niepożądanych
Upośledzenie tworzenia metabolitu – morfiny,
Upośledzenie tworzenia metabolitu – morfiny,
działającego przeciwbólowo.
działającego przeciwbólowo.
Zahamowanie wytwarzania aktywnego
Zahamowanie wytwarzania aktywnego
metabolitu
metabolitu
Substancje lecznicze
Substancje lecznicze
metabolizowane przez
metabolizowane przez
N-acetylotransferazę 2
N-acetylotransferazę 2
(NAT2)
(NAT2)
kofeina
kofeina
izoniazyd
izoniazyd
sulfadimidyna
sulfadimidyna
sulfapirydyna
sulfapirydyna
fenelzyna
fenelzyna
prokainamid
prokainamid
nitrazepam
nitrazepam
dihydralazyna
dihydralazyna
dapson
dapson
amrynon
amrynon
aminoglutetim
aminoglutetim
id
id
W zależności od stopnia acetylacji
W zależności od stopnia acetylacji
sulfadimidyny lub izoniazydu
sulfadimidyny lub izoniazydu
do metabolitów wyróżniono
do metabolitów wyróżniono
w populacji ludzkiej dwie fenotypowo
w populacji ludzkiej dwie fenotypowo
odmienne grupy:
odmienne grupy:
Szybkcy acetylatorzy
Szybkcy acetylatorzy
(
(
R
R
apid
apid
A
A
cetylators -
cetylators -
RA
RA
)
)
Wolni acetylatorzy
Wolni acetylatorzy
(
(
S
S
low
low
A
A
cetylators -
cetylators -
SA
SA
)
)
Wolni acetylatorzy w
Wolni acetylatorzy w
populacjach kaukaskiej i
populacjach kaukaskiej i
orientalnej
orientalnej
Populacja kaukaska
Populacja kaukaska
Włosi
Włosi
Szwedzi
Szwedzi
Ludność biała USA
Ludność biała USA
Brytyjczycy
Brytyjczycy
Norwegowie
Norwegowie
Niemcy
Niemcy
Francuzi
Francuzi
Kanadyjczycy
Kanadyjczycy
Czesi i Słowacy
Czesi i Słowacy
Finowie
Finowie
Polacy
Polacy
Populacja orientalna
Populacja orientalna
Eskimosi
Eskimosi
Koreańczycy
Koreańczycy
Japończycy
Japończycy
Ajnowie
Ajnowie
Chińczycy
Chińczycy
Ludność Riukiu
Ludność Riukiu
Tajowie
Tajowie
Chińczycy z Singapuru
Chińczycy z Singapuru
Chińczycy z Tajwanu
Chińczycy z Tajwanu
Filipińczycy
Filipińczycy
Chińczycy z Tajlandii
Chińczycy z Tajlandii
%
%
49
49
51-58
51-58
52-57
52-57
53-62
53-62
56
56
57
57
59
59
59-70
59-70
60
60
61-64
61-64
48-62
48-62
%
%
5
5
11
11
7-12
7-12
13
13
13
13
15
15
18
18
22
22
22
22
28
28
34
34
Allele genu NAT2:
Allele genu NAT2:
Szybka acetylacja
Szybka acetylacja
(Rapid Acetylation - RA)
(Rapid Acetylation - RA)
NAT2*4 (typ dziki)
NAT2*4 (typ dziki)
NAT2*12
NAT2*12
(zmutowany)
(zmutowany)
Wolna acetylacja
Wolna acetylacja
(Slow Acetylation - SA)
(Slow Acetylation - SA)
pozostałe zmutowane
pozostałe zmutowane
allele NAT2
allele NAT2
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm
polimorfizm
butyrylocholinesterazy
butyrylocholinesterazy
(BCHE)
(BCHE)
wielokrotnie dłuższe niż normalnie
wielokrotnie dłuższe niż normalnie
działanie sukcynylocholiny
działanie sukcynylocholiny
(suksametonium) stosowanej w
(suksametonium) stosowanej w
anestezjologii jako środek zwiotczający
anestezjologii jako środek zwiotczający
mięśnie.
mięśnie.
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm
polimorfizm
metylotransferazy
metylotransferazy
tiopuryny
tiopuryny
Substratami enzymu
Substratami enzymu
metylotransferazy tiopuryny
metylotransferazy tiopuryny
(
(
T
T
hio
hio
p
p
urine S-
urine S-
M
M
ethyl
ethyl
t
t
ransferase –
ransferase –
TPMT
TPMT
) są chemioterapeutyki
) są chemioterapeutyki
przeciwnowotworowe:
przeciwnowotworowe:
merkaptopuryna, tioguanina,
merkaptopuryna, tioguanina,
azatiopryna.
azatiopryna.
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm
polimorfizm
metylotransferazy
metylotransferazy
tiopuryny (TPMT)
tiopuryny (TPMT)
U osób z małą aktywnością
U osób z małą aktywnością
TPMT
TPMT
(IM,
(IM,
PM), leczonych merkaptopuryną,
PM), leczonych merkaptopuryną,
tioguaniną, azatiopryną, w komórkach
tioguaniną, azatiopryną, w komórkach
gromadzą się toksyczne metabolity
gromadzą się toksyczne metabolity
(nukleotydy tioguaniny – TG)
(nukleotydy tioguaniny – TG)
hamujące czynność szpiku kostnego i
hamujące czynność szpiku kostnego i
powodując mielosupresję.
powodując mielosupresję.
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm dehydrogenazy
polimorfizm dehydrogenazy
dihydropirymidyny (DPD)
dihydropirymidyny (DPD)
Substratem DPD jest
Substratem DPD jest
fluorouracyl
fluorouracyl
.
.
U osób z małą aktywnością
U osób z małą aktywnością
DPD,
DPD,
leczonych fluorouracylem, zwieksza się
leczonych fluorouracylem, zwieksza się
toksyczność leku, której następstwem
toksyczność leku, której następstwem
jest mielosupresja oraz toksyczne
jest mielosupresja oraz toksyczne
zaburzenia czynności układu nerwowego
zaburzenia czynności układu nerwowego
i przewodu pokarmowego.
i przewodu pokarmowego.
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm
polimorfizm
glukuronylotransferazy
glukuronylotransferazy
(UGT1A1)
(UGT1A1)
Substratem UGT1A1 jest
Substratem UGT1A1 jest
irynotekan
irynotekan
.
.
U osób z małą aktywnością
U osób z małą aktywnością
UGT1A1,
UGT1A1,
leczonych irynotekanem, aktywny
leczonych irynotekanem, aktywny
metabolit leku ulega kumulacji, czego
metabolit leku ulega kumulacji, czego
następstwem może być ciężka
następstwem może być ciężka
biegunka, leukopenia i małopłytkowość,
biegunka, leukopenia i małopłytkowość,
jako wyraz działania toksycznego.
jako wyraz działania toksycznego.
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm dehydrogenazy
polimorfizm dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej
glukozo-6-fosforanowej
(fawizm)
(fawizm)
U ludzi z dziedzicznie uwarunkowanym
U ludzi z dziedzicznie uwarunkowanym
niedoborem dehydrogenazy
niedoborem dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej ostra niedokrwistość
glukozo-6-fosforanowej ostra niedokrwistość
hemolityczna krwinek czerwonych występuje
hemolityczna krwinek czerwonych występuje
po podaniu leków o właściwościach
po podaniu leków o właściwościach
utleniających takich jak:
utleniających takich jak:
prymachina,
prymachina,
akrydyna,
akrydyna,
kwas acetylosalicylowy,
kwas acetylosalicylowy,
aminofenazon,
aminofenazon,
tolbutamid,
tolbutamid,
Genetycznie uwarunkowany
Genetycznie uwarunkowany
polimorfizm dehydrogenazy
polimorfizm dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej
glukozo-6-fosforanowej
(fawizm)
(fawizm)
sulfonamidy,
sulfonamidy,
sulfony,
sulfony,
pochodne sulfonylomocznika,
pochodne sulfonylomocznika,
pochodne chinoliny,
pochodne chinoliny,
pochodne aniliny,
pochodne aniliny,
nitrofurantoina,
nitrofurantoina,
fenylohydrazyna,
fenylohydrazyna,
syntetyczne witaminy K.
syntetyczne witaminy K.
Farmakogenetyka a
Farmakogenetyka a
farmakogenomika
Farmakogenetyka
Farmakogenetyka
wychodziła od
wychodziła od
nietypowej reakcji na lek, aby przez
nietypowej reakcji na lek, aby przez
badanie fenotypu dotrzeć do
badanie fenotypu dotrzeć do
odpowiedzialnej za tę reakcję mutacji
odpowiedzialnej za tę reakcję mutacji
genu.
genu.
Farmakogenomika
Farmakogenomika
jest próbą
jest próbą
odwrócenia podejścia do problemu
odwrócenia podejścia do problemu
odmienności osobniczych.
odmienności osobniczych.
Farmakogenomika
W
W
ychodzi od odkrytych wielu różnic
ychodzi od odkrytych wielu różnic
genetycznych, takich jak liczne SNP,
genetycznych, takich jak liczne SNP,
aby poprzez analizę DNA,
aby poprzez analizę DNA,
RNA (
RNA (
trans
trans
k
k
r
r
y
y
ptomi
ptomi
ka
ka
)
)
i powstającego białka (
i powstającego białka (
proteomi
proteomi
ka
ka
)
)
dotrzeć do osobniczych reakcji
dotrzeć do osobniczych reakcji
będących sumą tych wszystkich
będących sumą tych wszystkich
czynników.
czynników.
Zastosowanie kliniczne
Zastosowanie kliniczne
farmakogenetyki i
farmakogenetyki i
farmakogenomiki
w celu zwiększenia
w celu zwiększenia
skuteczności i
skuteczności i
bezpieczeństwa
bezpieczeństwa
farmakoterapii
farmakoterapii
w
w
badaniach
badaniach
nad nowymi
nad nowymi
lekami
lekami
wykorzystanie testów farmakogenetycznych
wykorzystanie testów farmakogenetycznych
Chronofarmakologia
Chronofarmakologia
kliniczna
kliniczna
dziedzina zajmująca się
dziedzina zajmująca się
zmianami działania leków u
zmianami działania leków u
ludzi w zależności od pory
ludzi w zależności od pory
doby, pory roku.
doby, pory roku.
Pojęcia związane
Pojęcia związane
z chronofarmakologią
z chronofarmakologią
kliniczną
kliniczną
chronofarmakokinetyka,
chronofarmakokinetyka,
to zmiany losów leku w
to zmiany losów leku w
organizmie w zależności od rytmu dobowego,
organizmie w zależności od rytmu dobowego,
chronestezje,
chronestezje,
to rytmy wrażliwości receptora,
to rytmy wrażliwości receptora,
przepuszczalności błon i wewnątrzkomórkowych
przepuszczalności błon i wewnątrzkomórkowych
procesów metabolicznych,
procesów metabolicznych,
chronergia,
chronergia,
to rytm końcowego, zarówno
to rytm końcowego, zarówno
pożądanego, jak i niepożądanego, efektu
pożądanego, jak i niepożądanego, efektu
działania leku w organizmie; zależy on zarówno
działania leku w organizmie; zależy on zarówno
od chronofarmakokinetyki, jak i chroneztezji.
od chronofarmakokinetyki, jak i chroneztezji.
Chronofarmakoterapia
Chronofarmakoterapia
optymalizacja leczenia
optymalizacja leczenia
farmakologicznego poprzez
farmakologicznego poprzez
dawkowanie leków
dawkowanie leków
dostosowane do biorytmów
dostosowane do biorytmów
organizmu.
organizmu.
Wpływ czynników środowiska na
Wpływ czynników środowiska na
działanie leków
działanie leków
Metabolizm leków w wątrobie
Metabolizm leków w wątrobie
nasilenie
(indukcja enzymatyczna)
(policykliczne
węglowodory zawarte w
powietrzu, w dymie
papierosów, niektóre
insektycydy, herbicydy,
olejki eteryczne,
substancje używane do
konserwacji żywności)
Skrócenie, osłabienie siły
działania leku
zahamowanie
(inhibicja
enzymatyczna)
(przemysłowe
zatrucie ołowiem lub
tlenkiem węgla
kumulacja
wystąpienie objawów
niepożądanych i
zwiększenie
toksyczności leku