Rozwój i kształtowanie się

osobowości

Wiek przedszkolny

Wiek młodszy szkolny

• Wiek przedszkolny

• Wiek przedszkolny

• Wiek młodszy szkolny

• Wiek przedszkolny

• Wiek młodszy szkolny

• Wiek młodszy szkolny

Główne kierunki rozwoju i główne cechy

osobowości

Wiek przedszkolny

Wiek młodszy szkolny

- socjalizujący proces

identyfikacji

-obraz samego siebie

-tożsamość płciowa

- zdolność do

samokontroli

- samoocena

-okres krytyczny dla

rozwoju osobowości

- dziecko samo

podwyższa własne

aspiracje przy osiąganiu

sukcesów

- obraz samego siebie

- samosocjalizacja

- różnicowanie się

struktur poznawczych

- kształtowanie się

przekonań i postaw

Wiek przedszkolny

Wiek młodszy

szkolny

obraz samego

siebie

-Gromadzi informacje

dotyczące głównie

funkcjonowania w roli

wyznaczonej przez płeć

- Dziecko naśladuje

postawy zachowania

rodziców

- Struktura aktywnie

rozbudowywana,

obejmuje wiedze oraz

oceny odnoszące się

do sfery działania

dziecka zwłaszcza w

kontekście

interpersonalnym

-Jego zainteresowania

skierowane są na

wyniki porównań z

innymi dziećmi oraz z

normami i wzorami

dotyczącymi

umiejętności i

efektywności w

działaniu

-Dziecko czerpie

wzorce także z telewizji

(reklamy, bajki), „wzór

zachowania A”

Wiek przdszkolny

Wiek młodszy szkolny

Własne

„ja”

-dziecko rozumie, że samo jest

przedmiotem w otaczającym go

świecie i że jego również określa

szereg konkretnych cech

zewnętrznych (2-6 rok) np. czy

jest chłopcem czy dziewczynką,

gdzie mieszka, z kim się bawi

-- pod koniec tego okresu potrafi

podać niemalże pełną definicję

samego siebie, biorąc pod uwagę

wiele cech

- Określenie siebie (6 lat) jako

„bystry”, „tępy”

-- dziecko ma pojęcie o własnych

umiejętnościach w różnych

dziedzinach (rozwiązywanie

zagadek, liczenie, skakanie na

skakance, wspinanie się, bieganie)

-- niesplecenie się jeszcze

aspektów schematu własnego „ja”

lub wewnętrznego modelu

własnego „ja”,

- integracja wiedzy o

sobie z różnych punktów

widzenia: perspektywy

sprawcy, obserwatora,

uczestnika zdarzeń,

wiedząc, że stale jest tą

samą osobą

- pojęcie własnego „ja”

coraz częściej opiera się

na trwałych wartościach

(cechach) wewnętrznych

np. „bystrzejszy od

innych”, „nie taki dobry

w jojo jak koledzy” 

Wiek przedszkolny

Wiek młodszy szkolny

„ja”

społeczne

- identyfikacja płci,

dziewczynki identyfikują

się z matką, a chłopcy z

ojcem

- identyfikacja siebie: „ja-

otoczenie”, dziecko widzi,

czuje i działa jak znaczące

osoby w jego otoczeniu

-spostrzeganie siebie w

kategoriach społecznych:

w kontekście rodziny,

grupy sąsiedzkiej,

religijnej, narodowej,

szczególnie w grupie

wyznaczonej przez płeć

- dzieci wyraźnie wolą

towarzystwo osobników

tej samej płci - chłopcy

bawią się z chłopcami,

dziewczynki z

dziewczynkami; każda z

tych grup na swoim

terenie, na swój sposób

 Znalazłszy się w

sytuacji, w której na

towarzysza zabawy mogą

wybrać albo dziecko innej

płci, albo innej rasy,

uczniowie pierwszych klas

szkoły podstawowej

bardziej skłonne są

przełamać barierę rasową

niż płciową (Maccoby,

Jacklin, 1987).