

To układ i rozmieszczenie elementów

składowych procesu

treningowego(struktury rzeczowej i

czasowej), sposoby ich wzajemnego

podporządkowania i relacje między

nimi oraz zasady sprzężenia w jeden

system funkcjonujący jako całość.

Sposób funkcjonowania systemu

ustanowi łączny efekt funkcji

poszczególnych elementów oraz

struktury jego systemu.



STRUKTURA
RZECZOWA

tworzą ją elementy

składające się na
stan wytrenowania.
Jest to katalog prac,
które trzeba
realizować dla
budowania formy
sportowej.



STRUKTURA
CZASOWA

Reguluje rozkład

elementów struktury
rzeczowej w czasie.
W jej ramach
umieszczamy
zadania dotyczące
kształtowania
składowych stanu
wytrenowania.



ETAPY SZKOLENIA

-

Wszechstronny

-

Ukierunkowany

-

Specjalny

-

Mistrzowski

CYKLE

- Makrocykle (wieloletnie, roczne, półroczne)

-

Mezocykle

-

Mikrocykle

-

Jednostki treningowe



Wiek między 10-13 rokiem życia



Stosowanie bogatego zasobu ćwiczeń
kształtujących sprawność fizyczną oraz
nawyki ruchowe z zakresu różnych
dyscyplin sportu, a także przyszłej
specjalizacji



Dominuje forma gier i zabaw ruchowych



Składa się z kilku rocznych cykli
dostosowanych do rytmu pracy szkoły



Wiek około 13-16 roku życia



Czas trwania od 2 do 4 lat



Zadania etapu:

-

Kierunkowe kształtowanie rozpoznanych

predyspozycji

-

kształtowanie potencjału ruchowego jako

funkcjonalnego podłoża przyszłej specjalizacji

-

Większe zróżnicowanie form i metod treningu

-

Zwiększa się udział ćwiczeń ukierunkowanych i

specjalistycznych akcentujących nauczanie

techniki oraz podstawowych wariantów

taktycznych



Rozpoczyna się w wieku 16-17 roku życia



Zachowana jest już pełna struktura w

kolejnych rocznych cyklach treningowych



Występuje indywidualizacja zadań

treningowych zgodnie z predyspozycjami i

umiejętnościami poszczególnych

zawodników



Celem jest kształtowanie i doskonalenie

poziomu wytrenowania dla

maksymalizacji możliwości i osiągnięcia

mistrzostwa sportowego



Jest to faza osiągania i utrzymania
mistrzostwa sportowego na poziomie
najlepszych wyników w zawodach
najwyższej rangi, takich jak IO, MŚ, ME.



Roczny cykl szkolenia jest cyklem
podstawowym



składa się z trzech specyficznych cykli:

-

Okresu przygotowawczego

-

Okresu startowego

-

Okresu przejściowego



Ma na celu budowanie formy



Dzieli się na trzy podokresy:

-

Przygotowania wszechstronnego

-

Przygotowania ukierunkowanego

-

Przygotowania specjalnego



głównym zadaniem jest budowanie,
rozszerzanie i doskonalenie
funkcjonowania podstaw formy
sportowej



Zaleca się proporcje około 75% zajęć
wszechstronnych oraz około 25 %
specjalistycznych( w pierwszych
etapach szkolenia) później 60-40 %



Zwiększenie objętości jaki i
intensywności obciążeń



40% obciążenia i środki ukierunkowane



Po 30 % wszechstronne i specjalne



Dążenie do osiągnięcia wysokiego tempa

przyrostu sprawności specjalnej,

umiejętności techniczno taktycznych



Udział pracy o charakterze

wszechstronnym maleje, wzrasta zakres

treningu ukierunkowanego i specjalnego

(około 60-70 %)



Stopniowo wzrasta udział ćwiczeń

startowych



W miarę narastania intensywności

stabilizuje się objętość ćwiczeń, która

później ulega pewnemu zmniejszeniu



Określany jest jako okres startów

zasadniczych



wyodrębniamy dwa podokresy:

-

Stabilizacji formy

-

Zawodów

Opierając się na osiągniętym poziomie

wytrenowania doskonali się sprawność

specjalną oraz taktykę i technikę



Jest koniecznym następstwem okresu startów



Stwarza warunki do aktywnego wypoczynku,

odnowy biologicznej, zapobiegając negatywnym

skutkom stosowanych obciążeń



Nie powinno się stosować całkowitej przerwy lecz

podtrzymywać poziom wytrenowania tak, by

następny cykl można było rozpocząć z wyższego

pułapu



Można wyróżnić dwa podokresy:

- czynnego wypoczynku
- wdrażanie do pełnego treningu



Najkrótszy mezocykl składa się z dwóch
mikrocykli



najczęściej od 3-6 mikrocykli, których
łączny czas trwania wynosi około miesiąca



Celem mezocykli jest zapewnienie
wysokiego tempa rozwoju wytrenowania i
zapobieganie naruszaniu równowagi
procesów przystosowawczych w trakcie
„nawarstwiania” się efektu obciążeń.

Rodzaje mezocykli:



wprowadzający



podstawowy



Kontrolno-przygotowawczy



Przedstartowy



Startowy



Odbudowująco-przygotowawczy i
odbudowująco-podtrzymujący



Składa się z kilku jednostek treningowych



Jest logicznie uporządkowanym ogniwem procesu

szkolenia, będąc jego powtarzalnym fragmentem



Trwa 7-10 dni



Składa się z dwóch faz:

-

Stymulującej

-

Odbudowującej
Jedną z podstawowych zasad budowy mikorocykli

jest regularne powtarzanie określonych układów

zajęć o różnym charakterze pracy.



Najmniejszy element struktury treningu



Zawiera ona:

-

Część wstępną: przygotowującą organizm do

określonego rodzaju pracy

-

Część główną: w której realizowane są

podstawowe cele treningowe; charakteryzujące

się dużymi wartościami obciążenia;

-

Część końcową: mająca na celu uspokojenie

organizmu po dużym wysiłku i chociaż częściowe

zniwelowanie zmęczenia wywołanego dużym

obciążeniem