Analiza chromosomów
Analiza chromosomów
Ułożenie chromosomów w pary Numeracja prążków
MUTACJE
CHROMOSOMOWE
GENOMOWE
STRUKTURALNE
zmiana liczby zmiany
w budowie chromosomów
chromosomów
MUTACJE GENOMOWE
dotyczą liczby chromosomów
EUPLOIDALNOŚĆ -
zmiana liczby całych
genomów
(odstępstwa od 2n chromosomów)
poliploidie, haploidie, miksoploidie
ANEUPLOIDALNOŚĆ -
nadmiar (
trisomia
2n+1)
lub brak (
monosomia
2n-1)
chromosomu (-ów )
MIKSOPLOIDA [2n/3n, 2n/4n..]
zaburzenia
w pierwszych podziałach
mitotycznych zygoty
EUPLOIDALNOŚĆ
POLIPLOIDIA [3n,
4n ..]
zapłodnienie
komórki
jajowej przez więcej
niż 1
plemnik
zaburzenia w
procesie
mejotycznej redukcji
liczby
chromosomów
prowadzą do
powstania
diploidalnych
gamet (głównie
komórek
jajowych)
HAPLOIDIA [n]
partenogenetyczny
rozwój
komórki jajowej
ANEUPLOIDALNOŚĆ
U zwierząt – aneuploidie
chromosomów płci
Monosomia
chromosomów płci
u klaczy – 63, X0 - zespół Turnera
Trisomia
chromosomów płci
XXY - zespół Klinefeltera
Nullisomia
– brak obu
chromosomów w parze (2n-2)
Tetrasomia
– cztery chromosomy
homologiczne (2n+2)
Aneuploidie u ludzi
Aneuploidie u ludzi
Zespół Patau’a
– 1/20000 urodzeń
trisomia 13 pary chromosomów
Zespół Downa
– 1/700 urodzeń
trisomia 21 pary chromosomów
Zespół Edwardsa
– 1/8000 urodzeń
trisomia 18 pary chromosomów
Zespół Klinefeltera
– 1/500 urodzeń
♂
trisomia chromosomów płci 47-50, XXY
ZespółTurnera
– 1/2500 urodzeń
♀
monosomia 45, X
Triplo-X
-
1/700
urodzeń ♀
47, XXX
ANEUPLOIDALNOŚĆ
Chromosomów płci u zwierząt
Zespół Turnera :
monosomia chromosomów płci X0 –
osobnik płci żeńskiej (najczęściej u klaczy)
fenotypowo prawidłowo rozwinięte, brak rui,
niedorozwój gonad i bezpłodność
Zespól Klinefeltera :
XXY (2n + 1)
XXXY (2n + 2)
XXXXY (2n + 3)
osobnik płci męskiej (najczęściej u buhajów)
gorsze tempo wzrostu, niedorozwój jąder i bezpłodność
MUTACJE GENOMOWE
skutki
śmiertelność zarodkowa lub płodowa
(euploidie i większość aneuplodii)
widoczne wady rozwojowe połączone z
bezpłodnością
(aneuploidie niektórych
chromosomów)
bezpłodność, często połączona z
zaburzeniami
rozwojowymi (aneuploidie chromosomów
płci)
Mutacje genomowe mają pochodzenie de novo
– nie rozprzestrzeniają się na drodze dziedziczenia
MUTACJE CHROMOSOMOWE STRUKTURALNE
delecja
powstawanie chromosomow kolistych
duplikacja
translokacje (wzajemna, fuzja
centryczna
= translokacja
robertsonowska,
tandem fuzja)
inwersja (pericentryczna i
paracentryczna)
powstawanie izochromosomów
powstawanie mutacji de novo jest wynikiem pęknięcia
cząsteczki DNA i nieprawidłowego procesu naprawy tego
uszkodzenia lub błędu nierównoważnej wymiany
chromatyd podczas crossing over
zrównoważone mutacje chromosomowe rozprzestrzeniają
się w populacji w drodze dziedziczenia przez potomków
nosiciela
MUTACJE CHROMOSOMOWE STRUKTURALNE
przyczyny powstawania i rozprzestrzeniania
śmiertelność i wady rozwojowe (delecje i duplikacje)
prawidłowy fenotyp, obniżenie płodności o kilka procent
(fuzje centryczne, tandem fuzje, inwersje?) spowodowane
śmiertelnością zarodków o niezrównoważonym kariotypie
prawidłowy fenotyp, obniżenie płodności o 30-50%
(translokacje wzajemne między autosomami) spowodowane
śmiertelnością zarodków o niezrównoważonym kariotypie
prawidłowy fenotyp, bezpłodność samców (translokacja
wzajemna z udziałem chromosomu X) spowodowana
aktywacją chromosomu X prowadzącą do zatrzymania
spermatogenezy
zaburzenia rozwojowe jako efekt zmiany pozycji genu
genu (translokacje, inwersje)
wystąpienie wśród potomstwa osobników o niezrówno-
ważonym kariotypie obarczonych wadami i bezpłodnością
MUTACJE CHROMOSOMOWE STRUKTURALNE
skutki
Bydło
> fuzje centryczne (1;29 i inne), u wielu ras głównie mięsnych
> inwersja chromosomu X
> trisomia 61, XXY; 61,XXX; 61,XYY
> chimeryzm limfocytarny XX/XY (bliźnięta różnopłciowe)
Owce
> translokacje
> chimeryzm limfocytarny XX/XY (bliźnięta różnopłciowe)
> fuzje centryczne (tylko u ras nowozelandzkich)
Świnie
> translokacje wzajemne
> inwersje chromosomu 1 lub 8
Konie
> monosomia chromosomu X u klaczy (w układzie czystym
63,X0 lub układzie mozaikowym 63,XX/63,X0 )
Mutacje genomowe i chromosomowe strukturalne
najczęściej diagnozowane u zwierząt hodowlanych