i ich następstwa
mutacje chromosomowe liczbowe
aneuploidie
euploidie
(poliploidie)
autopoliploidie
allopoliploidie
Polegają na zmianie liczby
chromosomów jednej pary
Rodzaje aneuploidii:
monosomie (2n-1)
trisomie (2n+1)
Zespół Turnera (45,X)
dotyczy tylko kobiet
spowodowany brakiem lub niepełnym rozwojem
chromosomu X
cechy chorych: niski wzrost (ok. 145 cm), słabo
zaznaczone cechy żeńskie, słabo wykształcone
gonady powodujące bezpłodność.
Zespół Downa (47,XY/XX+21)
spowodowany nondysjunkcją (nie rozejściem się)
chromosomów podczas powstawania gamet (88%
w oogenezie, 8% w spermatogenezie)
u kobiet po 30. roku życia ryzyko urodzenia dziecka
z zespołem Downa jest niemal dwukrotnie większe niż
u kobiet mających 20 lat. Po 40. roku życia to ryzyko
jest jeszcze większe, a z każdym kolejnym rokiem
drastycznie rośnie. Spośród 45-latek aż co trzydziesta
kobieta rodzi dziecko z zespołem Downa.
cechy chorych: płaski profil twarzy, niskie osadzenie
skośnych
oczu,
wiotkość
mięśni,
wystający
pobrużdżony język, pojedyncza (tzw. małpia) bruzda
dłoni,
krótka
szyja,
fałdy
nad
powiekami,
niepełnosprawność intelektualna
średnia długość życia to ok. 50 lat; zgon głównie
z powodu wad serca
Zespół Edwardsa (47,XY/XX+18)
spowodowany
nondysjunkcją
chromosomów
podczas powstawania gamet
95% płodów ulega poronieniu, 30% urodzonych
umiera w pierwszym miesiącu życia, 10%
przeżywa 1 rok
częstość wzrasta z wiekiem matki, cztery razy
częściej dotyczy dziewczynek niż chłopców
cechy chorych: deformacje czaszki,
nadmiar skóry na szyi, anomalie szkieletu,
wady serca, nerek, narządów płciowych,
układu nerwowego, drgawki
Zespół Patau (47,XY/XX+13)
najrzadsza i najcięższa postać trisomii
spowodowany
nondysjunkcją
chromosomów
podczas powstawania gamet
ok. 80% dzieci umiera w przeciągu kliku dni lub
tygodni od narodzin, ponad 90% nie dożywa
końca pierwszego roku życia, ok. 5% osiąga wiek
trzech lat
cechy chorych: obniżenie napięcia
mięśniowego, ciężkie wady narządu
wzroku (np. cyklopie),
nieprawidłowo wykształcony nos,
rozszczep wargi, wady kończyn,
mózgowia i wiele innych
Zespół Klinefeltera (47,XXY)
dotyka mężczyzn, diagnozuje się go u 1 na 1000
urodzonych chłopców
są również pacjenci z jeszcze większą
liczbą chromosomów: 48,XXYY i 49,XXXXY
objawy rozpoznaje się dopiero w okresie
dojrzewania – zbyt niska produkcja
testosteronu
cechy chorych: ponadprzeciętny wzrost,
kobieca sylwetka ciała, niedorozwinięte
mięśnie i jądra, długie kończyny,
brak owłosienia twarzy i słabe reszty ciała,
ginekomastia (powiększenie piersi)
Zespół nadkobiety, supersamicy (47,XXX)
dotyka kobiety
nie mają problemów z płodnością, możliwe
zaburzenia
miesiączkowania
i
problemy
z zajściem w ciążę
cechy chorych: uwydatnione trzeciorzędowe
cechy żeńskie (pokaźny biust, szerokie biodra),
mocniejsze owłosienie ciała, ponadprzeciętny
wzrost, lekkie upośledzenie umysłowe
Zespół Jacobsa, nadmężczyzny, supersamca
(47,XYY)
Dotyka mężczyzn
proces dojrzewania opóźniony lecz prawidłowy,
nie mają problemów z płodnością
cechy
chorych:
ponadprzeciętny
wzrost,
hipotonia
(stan
zmniejszonego
napięcia
mięśniowego),
ciężki
trądzik
w
okresie
dojrzewania, słabe kości, ginekomastia, trudności
w uczeniu się, problemy z zachowaniem –
impulsywność, agresja i brak empatii
Zwielokrotnieniu
ulegają
całe
genomy:
autopoliploidie – powstałe przez
powielenie własnego genomu
allopoliploidie – powstałe przez
połączenie
genomów
dwóch
różnych gatunków
dotyczą głównie roślin, u których skutkują
często korzystnymi zmianami fenotypowymi
bywają wywoływane umyślnie przez
hodowców
u
zwierząt
zwykle
prowadzą
do
pogorszenia fenotypu, często są letalne
pszenica 6n (heksaploidalna)
organizmy powstałe z połączenia
dwóch różnych gatunków
garnitur chromosomowy zapisuje się
jako n1 + n2
pszenżyto
Muł = klacz konia + ogier osła
Żubroń = krowa domowa + byk żubra
Zebroń (zebrula, ang. zony – zebra + pony) =
klacz konia + ogier zebry
Zebryna = klacz zebry + ogier osła