Naturalizm i
pragmatyzm w edukacji
Wykład II c.d.
Przedstawiciele
naturalizmu
• Jan Jakub Rousseau (1712 – 1778)
• Jan Henryk Pestalozzi (1746 –
1827)
• Herbert Spencer (1820 – 1903)
Tezy ontologiczne
1) Podstawą rzeczywistości jest natura.
2) Przyroda jest uniwersalnym systemem,
który odnosi się do wszelkiej
egzystencji – także życia i człowieka.
3) Rzeczywistość jest materią o stałym
porządku i będącą w stałym ruchu.
4) Prawa naturalne rządzące światem
przyrody można zastosować do świata
społecznego, ekonomicznego,
politycznego i edukacyjnego
.
Tezy epistemologiczne
1) Kluczem poznania i
zrozumienia natury jest
poznanie zmysłowe, a wrażenie jest
podstawą wiedzy o rzeczywistości.
2) Poznawczo istotne znaczenie
ma także uczucie, rozum i nauka.
3)Wrażeniom należy się poddać.
Tezy aksjologiczne
1) Nauki, sztuki, cywilizacja są szkodliwe
pod względem moralnym.
2) Rozwój charakteru następuje w sposób
naturalny dzięki „miłości własnej” czyli
naturalnemu odczuciu afirmacji życia.
3) Egoizm jest właściwością powstałą pod
wpływem społeczeństwa i manipuluje
ludźmi.
4) Wartości należy szukać w interakcjach
człowieka ze środowiskiem.
5) Człowiek jest z natury dobry.
Implikacje edukacyjne
(1)
• dzieciństwo jest bardzo ważnym edukacyjnie
okresem (jeszcze nie zepsute przez cywilizację i
należy je chronić);
• najefektywniejszą przestrzenią edukacyjną jest
naturalne środowisko, zaprojektowane tak, aby
pobudzać dziecięce zainteresowania, ciekawość,
aby pobudzać dziecko do różnorodnej aktywności;
• dzieciństwo ma własny harmonogram edukacyjny
i
dziecku należy umożliwić podążanie za nim
poprzez swobodny wybór działań (tak rodzaju, jak
i czasu);
Implikacje edukacyjne
(2)
•
konieczne jest poddanie się dziecka
efektom wyborów i ponoszenie ich
konsekwencji;
•
proces kształcenia należy planować
zgodnie z dana fazą rozwojową;
•
proces edukacyjny winien przebiegać
powoli, tak jak powoli zmienia się
natura;
•
nie należy w procesie edukacji tłumić
popędów oraz dostosowywać go do
dziecięcych odruchów i skłonności
Implikacje edukacyjne
(3)
• okres do 5 roku życia wymaga zaspokajania
potrzeb dziecka, takich jak: potrzeby pokarmu,
ruchu, poznawczej – uczyć mówić proste słowa
odnoszące się do konkretów z otoczenia dziecka;
• od 5 do 12 roku życia winno się wprowadzać
elementy czytania, pisania, liczenia (niezbyt
wcześnie);
• należy odrzucić werbalne podejście do nauczania;
• metoda poznania to elementarne początki,
bezpośrednie doświadczenie i jednostkowe
wyobrażenia;
Implikacje edukacyjne
(4)
• programy edukacyjne winny się opierać na
wiedzy o naturze, zainteresowaniach i
potrzebach dzieci;
• doświadczenie niezbędne do kształtowania
postaw życiowych winno mieć charakter
otwarty (tzw. wychowanie negatywne, które
miało chronić dziecko przed sztywnymi
wzorcami zachowań, nakazami, zakazami);
• edukacja dziewcząt i chłopców winna być
zróżnicowana i dostosowana do naturalnych
ról społecznych wynikających z płci;
• edukacja jest przygotowaniem człowieka do
postępowania zgodnego z naturą;
Implikacje edukacyjne
(5)
Nauczyciel:
• jest przewodnikiem prowadzącym
dziecko do wiedzy,
• nauczyciel nie wywiera na dziecko
presji,
• towarzyszy dziecku w jego działaniach,
• w relacjach z uczniem jest swobodny,
• nauczyciel i dziecko nie odnoszą się
do siebie
formalnie.
Przedstawiciele
pragmatyzmu
• Charles S. Peirce (1839 – 1914)
• William James (1842 – 1910)
• George Herbert Mead (1863 –
1931)
• John Dewey (1859 – 1952).
Tezy ontologiczne (1)
• dualistyczna
koncepcja
świata
jest
abstrakcyjną, teoretyczną konstrukcją
• świat jest niepewny i trudno w nim
przetrwać
• świat ma naturę zmienną i ewolucyjną
• ludzkie doświadczenie wiąże myślenie i
działanie, fakty i wartości, intelekt i
emocje
• doświadczenie to ciąg kolejnych sytuacji
problemowych, z którymi muszą radzić
sobie ludzie (jednostka i grupy)
Tezy ontologiczne (2)
• światem (również społecznym) rządzi
rywalizacja, jest naturalnym prawem
• człowiek jest naturalnym organizmem
żyjącym w habitacie (środowisku)
• środowisko jest zarówno sprzyjające,
jak i zagrażające człowiekowi
• człowiek winien instrumentalnie
wykorzystać naturę, przekształcać ją
tak, aby przetrwać
Tezy epistemologiczne
• poznanie ma charakter eksperymentalny,
jest zdroworozsądkowym zastosowaniem
metody naukowej
• inteligencja człowieka budowana jest w
sposób społeczny, w drodze doświadczeń i
relacji społecznych
• inteligencja
wykorzystywana
jest
do
tworzenia nowych narzędzi
• myślenie jest odkrywaniem związków
między działaniem a jego konsekwencjami
Tezy aksjologiczne
• wrażliwość moralna i emocjonalna
pochodzi z ludzkiego doświadczenia, nie
jest odbiciem absolutnej rzeczywistości
• moralność jest związana z ludzkim
działaniem i odbieraniem rzeczywistości
jako dobra lub zła – relatywizm moralny
• kryterium moralności jest relacja
między zamierzeniami, środkami i
celami
Tezy edukacyjne (1)
Cel edukacji to rozwój
jednostki i społeczeństwa
– przechowywanie i
rekonstruowanie
doświadczeń
Tezy edukacyjne (2)
uczeń jest żywym organizmem, fenomenem
biologicznym i socjologicznym, obdarzonym
instynktem samozachowawczym;
uczeń żyje w habitacie biologicznym i
społecznym;
uczeń,
kierując
się
indywidualnymi
dążeniami, jest aktywną osobą wchodzącą w
interakcje ze środowiskiem;
interakcje są przyczyną problemów, które
towarzyszą zaspokajaniu potrzeb jednostki;
Tezy edukacyjne (3)
metodą uczenia się jest metoda
rozwiązywania
problemów
zwana
„pełnym aktem myślenia”;
etapy metody „Pełnego aktu myślenia”:
1. pojawienie się problemu
2. definiowanie problemu
3. precyzowanie problemu
4. konstruowanie wstępnej hipotezy
5. testowanie wybranej hipotezy;
Tezy edukacyjne (4)
uczenie
się
jest
procesem
polegającym
na
rozwiązywaniu
problemów;
uczeń
winien
posługiwać
się
wieloma narzędziami;
uczeń
powinien
podejmować
działania
zgodnie
ze
swoimi
zainteresowaniami
i
potrzebami
wynikającymi
z
konieczności
rozwiązania problemu;
Tezy edukacyjne (5)
szkoła pełni ważną funkcję społeczną –
jest miniaturą wspólnoty;
szkoła ma upraszczać, oczyszczać i
równoważyć dziedzictwo kulturowe;
Ziemia ma charakter biosfery, a więc
zagadnienia
edukacyjne
winny
być
związane ze sposobami jej ochrony i
przetrwania, z ekologią;
program nauczania winien mieć
charakter „doświadczeniowy”– oparty na
doświadczaniu;
Tezy edukacyjne (6)
nauczyciel winien być przewodnikiem,
kompetentnym w zakresie wiedzy i
sprawności nauczania,
charakteryzować się cierpliwością,
kontrolować ucznia w sposób pośredni,
pozwalać uczniom na popełnianie błędów,
czuwać nad bezpieczeństwem uczniów.