Tkanka tłuszczowa największy

„gruczoł” endokrynny

leptyna

rezystyn
a

RBP-4

apelin
a

wisfatyn
a

waspina

omentyn
a

TNF + sR

IL-6 + sR

NO

PAI-1

angiotensynog
en

TGF

adipsyna

AdipoQ

ApoE

IGF-1

ASP

białko
Agouti

steroidy

Czynniki
komplementarne

adiponektyna

Ekspresja niektórych

receptorów

w tkance tłuszczowej

Receptory dla „tradycyjnych
„ endokrynnych hormonów ;
- rec. insulinowy
- rec. glukagonowy
- rec. GH
- rec. TSH
- rec. Gatrynowy/CCK
- rec. GLP-1
- rec. Angiotensyny II t
1 i 2

Receptory dla
katecholamin;
-   

1 2 



Jądrowe hormonalne
receptory;

- rec. glikosterydowy

- rec. witaminy D

- rec. hormonów tarczycy

- rec. Estrogenowy

- rec. Androgenowy

- rec. progesteronowy

Receptory
cytokinowe:

- rec. leptynowy

- rec. IL-6

- rec. TNF

Historia odkrycia leptyny



1958 r. Harvey wykazał obecność
hormonu, który reguluje masę ciała
działając na podwzgórze;



1959 r. Hausberger wykazał, że u myszy z
genetycznie uwarunkowaną otyłością
szczepu C57BL/6J brak jest czynnika
sytości;



1994 Zhang i wsp. zidentyfikowali i zbadali
sekwencję genu otyłości u myszy (gen ob)

GEN OB



Lokalizacja 6 chromosom;



Ekspresja tkanka tłuszczowa; łożysko, tkanka

gruczołowa żołądka; mięśnie szkieletowe,

wątroba.



Koduje mRNA:

-

u myszy złożone z 4,5 kb

-

u ludzi 20 kb i zawierające  egzony

poprzedzielane 2 intronami;

-

produktem jest białko

leptyna

o masie

cząsteczkowej 16 kDa, zbudowane z 167

aminokwasów

-

Sekwencja leptyny jest w 84% identyczna

u myszy i u ludzi

Leptyna w krążeniu



Cząsteczka złożona ze 146 aminokwasów –

odłączenie 21 aminokwasowego sygnałowego

odcinka wydzielniczego;



Czas półtrwania 25 minut;



U ludzi wiąże się z 2 białkami o masie

cząsteczkowej 176 kDa i 240 kDa, które mogą

zmieniać jej biodostępność

i bioaktywność;



Uwalniana w rytmie dobowym ze

szczytem w godzinach nocnych.

Wydzielanie leptyny



Jest proporcjonalne do masy tkanki tłuszczowej.



Podlega regulacji przez różne inne czynniki, takie jak:

1)

wzrost wydzielania:

-

insulina;

-

glikokortykosteroidy;

-

estrogeny;

-

TNF-



2 zmniejszenie wydzielania:

-

androgeny;

-

GH;

-

agoniści PPAR-;

-

FFA;

-

agoniści receptorów adrenergicznych .

Dlaczego myszy ob/ob są
otyłe ?



Mutacja C-T w obrębie 105
kodonu genu ob powoduje
przedwczesne zakończenie
transkrypcji poprzez brak
kodowania argininy;



W adipocytach 20-krotnie
wzrasta ekspresja
nieprawidłowego mRNA
genu ob przy braku
prawidłowej cząsteczki
leptyny

Do czego to prowadzi ?



Hiperfagii;



Obniżenia termogenezy;



Bezpłodności
(zmniejszenie zawartości
LHRH w podwzgórzu
i gonadotropin w
osoczu;



Rozwoju cukrzycy typu 2.

Jak odchudzić mysz

ob/ob ?



Podać leptynę:

-

mniej jedzą;

-

zwiększa się termogeneza;

-

wraca płodność;

-

chudną i ustępują

zaburzenia metaboliczne.

A co z innymi otyłymi?



Myszami db/db;



Szczurami fa/fa;



Ludźmi



Nie wykryto u nich mutacji genu ob;



Ekspresja mRNA genu ob jest wyższa niż

u szczupłych;



Nie wykryto mutacji potranslacyjnych

w cząsteczce leptyny;



Stężenie leptyny w surowicy wyższe w

wyniku zwiększonej produkcji przez tkankę

tłuszczową;



Leptynooporność czy defekt receptorowy?

Receptor leptynowy (OB-R)



1995 r. Tartagila i wsp. zidentyfikowali
gen dla receptora leptyny i miejsce jego
ekspresji;



U myszy zlokalizowny na chromosomie 4
a u ludzi na chromosomie 1;



Należy do klasy I rodziny receptorów dla
cytokin

OB-R

Domena
zewnątrzkomórkow
a 840
aminokwasów

Domena
przezbłonowa
4
aminokwasy

Domena
wewnątrzkomórko
wa - zmienna

Odmiany OB-R



Ob – Ra (krótki receptor dla leptyny z 4

aminokwasową domeną

wewnątrzkomórkową):

-

zlokalizowany w splocie naczyniówkowym

mózgu, podwzgórzu, płuca, nerki, tkanka

tłuszczowa;

-

pełni funkcję transportową.



Ob – Rb (długi receptor dla leptyny z 04

aminokwasową domeną wewnątrzkomórkową):

-

występuje w jądrze łukowatym podwzgórza

oraz innych okolicach mózgu biorących udział

w regulacji bilansu energetycznego

(jądro brzuszno-przyśrodkowe, boczne

podwzgórze, jądro przykomorowe, jądro

nadwzrokowe);

-

uczestniczy w przekazywaniu pobudzenia

wewnątrz komórki.

(Schwartz i wsp, 1996)

Neuropharmacology, 44, 947-849 (200).



Ob – Rc (z 2 aminokwasową domeną
wewnątrzkomórkową):

-

pełni funkcję transportową.



Ob – Re (najkrótszy, pozbawiony domeny
przezbłonowej, złożony tylko z 808
aminokwasów:

-

jest receptorem rozpuszczalnym;

-

Jest jednym z białek wiążących leptynę
w surowicy.



Receptory leptynowe znajdują się nie tylko

w mózgu, ale również w:

-

przednim płacie przysadki;

-

nadnerczach;

-

wątrobie;

-

płucach;

-

sercu;

-

nerkach;

-

jądrach;

-

jajnikach;

-

macicy;

-

komórkach beta trzustki;

-

śledzionie;

-

węzłach chłonnych;

-

tkance tłuszczowej.

Mutacje Ob – R u myszy

db/db



punktowa mutacja G-T powoduje
dodanie egzonu między Lys

889

– Pro

890

wielkości 106 bp, który zawiera
przedwczesny sygnał zakończenia
transkrypcji , co prowadzi do syntezy
Ob – R bez domeny
wewnątrzkomórkowej.



Powoduje to całkowitą niewrażliwość
na leptynę, a następnie otyłości.

Mutacje Ob – R u szczurów

fa/fa



Punktowa mutacja dająca zamianę w
pozycji 880 (A – C) w cDNA, a w pozycji
269 łańcucha aminokwasowego –
glutaminy na prolinę w
domenie zewnątrzkomórkowej Ob – R.



Powoduje to istotne zmniejszenie
całkowitego wiązania przez receptor
leptyny.

Ludzie



Nie wykryto podobnych mutacji genu OB – R;



Stwierdzono jedynie polimorfizm w sekwencji

cDNA tego genu w pozycji 668 (A G), co

powoduje zmianę substytucyjną

aminokwasów, glutamina – arginina w pozycji

22.



Jednak polimorfizm ten występuje zarówno

u szczupłych jak i u otyłych.

Jaki jest mechanizm oporności na

leptynę u otyłych ludzi



Mogą istnieć:

1)

Wewnątrznaczyniowy defekt, np.

-

przeciwciała przeciwko leptynie;

-

antagoniści leptyny;

-

zwiększona produkcja białek wiążących
leptynę, które ograniczają ilość wolnej
leptyny docierającej do mózgu;

-

przyspieszony rozkład i eliminacja z
krążenia.

2) Defekt w systemie transportującym

leptynę do OUN.

) Defekt sygnałowy.

Opisano heterozygotyczne mutacje genu

leptyny prowadzące do jej niedoboru
i otyłości oraz pojedyncze
homozygotyczne mutacje genu ob, która
skutkuje brakiem leptyny, hiperfagią i
otyłością olbrzymią.

J. Clin. Invest. 2002; 110: 109-110 .

1) Zmniejsza głód;

2) Zwiększa metabolizm

Masa tłuszczu

Dostępność

składników

pokarmowych

Krążące

składniki

pokarmowe

Sygnały pokarmowe

np. wolne kwasy

tłuszczowe

Sygnały z tkanki

tłuszczowej

(leptyna,

insulina)

Produkcja
glukozy

Równowaga
energetyczna

Długoczasowe
Sygnały
aferentne

leptyna

insulina

apetyt

Wydatek
energrtyczny

Środowisko
hormonalne

Reprodukcja, wzrost

Grelina

PYY
GLP-1
CCK

Sygnały
aferentne
związane
z posiłkiem

LEPTYNA

Białko

rozprzęgające

(UPC)

Apetyt

NPY

Podwzgórze

Przysadka

Tarczyca

metabolizm

Przepuszczalność

błony
mitochondrialnej

produkcja

wzrost

wzros
t

wzrost

hamowani
e

stymulacja

stymulacja

obniżeni
e

hamowanie

obniżenie

Wpływ leptyny na regulację łaknienia

tłuszcz

tłuszc

z

LEPTYNA

Jądro łukowate

podwzgórza

Zmniejszenie uwalniania NPY i
AgRP
Zwiększenie uwalniania POMC

Zmniejszenie

łaknienia

Wzrost sytości

Zwiększenie uwalniania NPY i AgRP
Zmniejszenie uwalniania POMC

Wzrost łaknienia

Zmniejszenie sytości

Cell, 116, 42 (2004).

Leptyna aktywuje neurony w jądrze

łukowatym

) Aktywuje lipolizę;

4) Hamuje lipogenezę.

Leptyna a hormon wzrostu

Leptyna

GH

IGF-1

LEPTYNA

Neurony

NPY/AGRP

Neurony

POMC

Jądro
łukowate

Neurony TRH

TRH

TSH

Przysadka

Jądro
przykomorowe

-MSH

NPY

AGRP

Leptyna a hormony tarczycy

Wpływ leptyny na oś

podwzgórze – przysadka -

nadnercza

LEPTYNA

Nadnercza

glikokortykosteroi

dy

Przysadk

a

ACTH

Adipocyt

LEPTYNA

barier
a

Leptyna

+

białko wiążące

leptynę

podwzgórze

GnRH

L
H

FSH

Dojrzewanie pęcherzyka
Spermatogeneza

?

E2 wzrost
Progesteron obniżenie
Testosteron wzrost

Wpływ leptyny na oś podwzgórze – przysadka –
gonada

Leptyna a dojrzewanie



Wydaje się, że wzrost stężenia leptyny
do wartości progowych aktywuje oś
podwzgórze-przysadka do rozpoczęcia
dojrzewania płciowego.



Leptyna stymuluje podwzgórze do
produkcji GnRH, co z kolei zwiększa
syntezę gonadotropin w przysadce.



Leptyna wywiera również bezpośredni
wpływ na owulację.

Stężenia leptyny podczas cyklu

miesiączkowego



W fazie folikularnej stężenie leptyny

w surowicy obniża się;



Obserwuje się przed owulacyjny pik stężenia

leptyny;



W fazie lutealnej stężenie leptyny w surowicy jest

podwyższone.



Zmiany stężenia leptyny są związane ze zmianami

stężenia progesteronu, estrogenów i LH.

Leptyna a ciąża



Stężenie leptyny w surowicy w czasie ciąży jest

podwyższone, z największym wzrostem w drugim

trymestrze, a po porodzie gwałtownie się obniża.



Wydaje się, że obniżenie stężenia leptyny po

porodzie może odgrywać rolę w zmniejszeniu

płodności w czasie okresu laktacji.



Wzrost stężenia leptyny w czasie ciąży jest nie

tylko efektem zwiększenia masy ciała ale również w

wyniku produkcji leptyny przez łożysko i

rozwijający się płód i uwalnianiu jej do krążenia

matki.



Produkcja leptyny u ciężarnej jest zwiększana także

przez wzrost produkcji innych hormonów, takich jak

insulina, estrogeny i gonadotropiny.



Nie wiadomo czy leptyna syntezowana
przez łożysko działa jako czynnik wzrostu
płodu czy jako sygnał przekazujący
informację o stanie odżywienia między
matką a płodem.



W łożysku obecne są także receptory
leptynowe co sugeruje, że leptyna
odgrywa rolę we wzroście i rozwoju płodu.



Nie obserwowano jednak korelacji między
stężeniem leptyny u ciężarnych a masą
urodzeniową noworodka.

Leptyna a menopauza



Wydaje się, że obniżenie stężenia

leptyny w okresie menopauzy jest

spowodowane zmniejszeniem

stężenia estrogenów.



Ponieważ stężenie leptyny u kobiet

pomenopauzalnych nadal jest

wyższe niż u mężczyzn, wydaje się

że krążące androgeny mogą

również wywierać supresyjne

działanie na stężenie leptyny.

adipocyt

LEPTYNA

Komórka beta

trzustki

INSULINA

TNF –z

aktywowanych
komórek
immunologicznych 

insulina

Leptyna a insulina

Wpływ leptyny na działanie

insuliny u ludzi



Receptory leptynowe występują na ludzkich

hepatocytach wykazano że leptyna moduluje

indukowaną przez insulinę aktywność tych

komórek.



Leptyna jest antagonistą sygnału insulinowego

poprzez zmniejszenie indukowanej przez

insulinę fosforylacji IRS-1, co z kolei zwiększa

ekspresję karboksykinazy PEP a zmniejsza

ekspresję glukokinazy, czego wynikiem jest

nasilenie glukoneogenezy i zmniejszenie

glikogenolizy.



Hiperleptynemia może przyczyniać się do

rozwoju wątrobowej insulinooporności.

Wpływ leptyny

na metabolizm komórkowy



Zmniejszenie wychwytu TG przez tkankę

tłuszczową i mięśnie z jednoczesnym

wzrostem ich stężenia w surowicy.



Wzrost oksydacji FFA.



Zmniejszenie przemian FA do TG w mięśniach.



Zmniejszenie syntezy białek wiążących się

z sekwencją wzmacniającą regionu

promotorowego DNA (CCAAT) w tkance

tłuszczowej, co może ograniczać różnicowanie

i wzrost adipocytów.



Aktywacja syntezy mitochondrialnych białek

rozprzęgających (termogeniny) w WAT, BAT

i mięśniach.

Bezpośrednie metaboliczne i termogenne

działanie leptyny zostało wykazano
głównie

w tkankach gryzoni labolatoryjnych.

U ludzi może mieć znaczenie

marginalne lub nawet żadne.

Leptyna aktywuje oksydację wolnych

kwasów tłuszczowych w

mitochondriach

NATURE, 2002; 415: 268 - 267

LEPTYNA a insulinooporność

1) Hamuje produkcję insuliny przez

komórki trzustki;

2) Zwiększa lipolizę w adipocytach i

mięśniach szkieletowych;

) Zwiększa oksydację FFA w mięśniach

szkieletowych

Leptyna a cukrzyca



Wydaje się, że towarzysząca otyłości

hiperleptynemia może uczestniczyć w

rozwoju cukrzycy typu 2, poprzez

supresję sekrecji insuliny indukowanej

przez glukozę oraz przez wpływ na

rozwój insulinooporności w tkankach

obwodowych.



Z drugiej strony leptyna może

wywierać działanie antycukrzycowe

przez zmniejszanie akumulacji

triglicerydów w tkankach.

Wpływ leptyny na funkcję

endotelium



Receptory leptynowe są obecne w komórkach

endotelium, zaobserwowano również indukowaną

przez leptynę fosforylację tyrozyny i aktywację

czynnika transkrypcyjnego Stat, co jest ważne w

regulacji odpowiedzi endotelium na leptynę.



Receptory leptynowe występują ponadto w ścianie

naczyń, zarówno u ludzi jak i u zwierząt .



W badaniach doświadczalnych wykazano, że

przewlekły wlep leptyny na poziomie

porównywalnym do tego, który występuje w otyłości

podnosi ciśnienie tętnicze. Przewlekła

hiperleptynemia powoduje również istotną

dysfunkcję endotelium w postaci zmniejszonej

produkcji i biodostępności NO.



Część z tych działań leptyny może być
efektem aktywacji układu NADPH oksydazy,
który odgrywa decydującą rolę w regulacji
stresu oksydacyjnego w naczyniach.



Poza tym leptyna w tętnicach wieńcowych
może wywierać działanie
naczyniorozkurczowe przez szlak niezależny
od NO.

Leptyna a miażdżyca



Ekspresję receptorów leptynowych
zaobserwowano w blaszkach
miażdżycowych.



W badaniu WOSCOPS, które
prospektywnie oceniało stężenie leptyny
przed i po incydencie kardiologicznym
potwierdzono, że leptyna jest niezależnym
czynnikiem ryzyka miażdżycy.

Leptyna a gospodarka
lipidowa



Zaobserwowano

1) Ujemne korelacje między stężeniem w

surowicy leptyny a stężeniami:

-

Apoliporoteiny A-I;

-

HDL;

-

TG

w populacji osób z wysokim ryzykiem

sercowo-naczyniowym.

2) Natomiast u pacjentek z zespołem PCO

dodatnią korelację między stężeniem leptyny a

stężeniem HDL.

Leptyna a układ

krzepnięcia



Leptyna wykazuje również działanie
pro-zakrzepowe. Receptory leptynowe
są obecne na płytkach krwi a ich
aktywacja zwiększa agregację płytek
krwi.

Wpływ leptyny na mięsień

sercowy



Opisano bezpośrednie działanie leptyny na

mięsień sercowy.



Zaobserwowano, że podawanie leptyny może

powodować upośledzenie funkcji miocytów

komory i wydaje się, że działanie to jest

wywierane na szlak NADPH oksydazy poprzez

receptor dla endoteliny-1.



Inne badania pokazały, że leptyna indukuje

zaburzenie kurczliwości kardiomiocytów poprzez

szlak zależny od NO.

Wpływ leptyny na kości



Leptyna pośrednio hamuje ale
bezpośrednio stymuluje tworzenie
kości;

Działania stymulujące

kościotworzenie



Hamuje wytwarzanie osteoklastów przez

stymulowanie produkcji osteoprotegryny

(OPG) i równoczesne zmniejszenie

proosteoklastogenicznego RANK przez

szpikowe komórki osteoblastyczne.



Pobudza osteoblasty do produkcji IGF-I i

TGF-które z kolei stymulują proliferację

komórek osteoprogenitorowych, stymulują

mineralizację macierzy kostnej i hamuje

apoptozę osteoblastów i osteocytów.

Działania hamujące

kościotworzenie



Stymuluje komórki podwzgórza do
produkcji podwzgórzowego czynnika
hamującego osteoblasty (HOBIF) lub
uruchamia procesy nerwowe, które
hamują aktywność macierzy
osteoblastów.



Hamując uwalnianie NPY, zapobiega
aktywacji receptorów Y2R, sygnału
który może imitować aktywność HOBIF.

Inne funkcje leptyny



Stymuluje hematopoezę – proliferacja
i różnicowanie komórek
hematopoetycznych;



Stymuluje angiogenezę, wzrost komórek
endotelialnych i przyspiesza gojenie ran;

Leptyna a układ

immunologiczny



Pobudza proliferację i różnicowanie monocytów.
Indukuje również uwalnianie przez monocyty
cytokin, takich jak TNF-i IL-6 oraz CCL2 i VEGF.



Działając na neutrofile powoduje wzrost
ekspresji CD11b oraz zwiększa ich chemotaksję
i sygnały oksydacyjne, wszystko to jest bardzo
ważne we wrodzonej reakcji immunologicznej i
regulacji kolonizacji skóry i błon śluzowych przez
patogeny.



Najważniejsze działania leptyny zachodzi
na poziomie adaptacyjnej odpowiedzi
immunologicznej, głównie w regulacji
komórek T. Leptyna indukuje produkcję
cytokin (TNF- INF- i IL-2)

wpływających na rozwój limfocytów Th1.



Ponadto leptyna wpływa na wytwarzanie,
dojrzewanie i przeżywanie limfocytów T
CD4+CD45RA a hanuje proliferację
limfocytów pamięci CD4+CD45RO+.



U myszy z brakiem leptyny obserwuje się

oporność na rozwój, niektórych chorób

autoimmunologicznych, a podatność na nie

jest odzyskiwana po podaniu leptyny.



Leptyna może zwiększać reakcje

autoimmunologiczne, co częściowo może być

spowodowane przez redukcję limfocytów T

regulacyjnych.



U pacjentów z chorobami

autoimmunologicznymi obserwuje się

podwyższone stężenia leptyny.

Wpływ leptyny na komórki nowotworowe

badania in vitro

(Garofalo and Surmacz 2006)



Rak piersi:

-

Wzrost proliferacji komórek;

-

Wzrost transformacji komórkowej;

-

Aktywacja szlaków ERK1/2, STAT,

Akt/GKS, PKC-;

-

Indukuje ekspresję ER

-

Indukuje ekspresję c-myc;

-

Indukuje ekspresję aromatazy przez

mechanizm zależny od AP-1.



Rak przełyku:

-

Zwiększa proliferację komórek;



Rak żołądka:

-

Zwiększa proliferację komórek poprzez

fosforylację ERK-2 i STAT;



Rak odbytnicy:

-

Zwiększa inwazyjność komórek przez

szlaki zależne od PI-K, Rho i Rac;

-

Zwiększa wzrost komórek przez szlak

ERK1/2;

-

Hamuje apoptozę komórek, stymulując

sygnał NF-B



Rak prostaty:

-

Wzrost proliferacji komórek;

-

Supresja apoptozy;



Rak trzustki:

-

Zmniejsza proliferację komórek;

-

Stymuluje fosforylację STAT i STAT5b;



Rak jajnika:

-

Wzrost proliferacji przez szlak ERK1/2;



Rak płuc:

- Wzrost proliferacji przez szlak ERK1/2;



Gruczolak przysadki:

-

Hamuje proliferację komórek;

-

Stymuluje apoptozę oraz ekspresję i

fosforylację SOC-



Rak wątroby:

-

Brak działania;



Białaczka szpikowa:

-

Wzrost proliferacji komórek;

A zatem leptyna in vitro stymuluje

wzrost, migrację i inwazyjność komórek
nowotworowych. Może także poprzez
wpływ na angiogenezę promować
rozwój nowotworów złośliwych in vitro.

Stężenie leptyny w

surowicy



U otyłych stwierdza się kilkukrotnie wyższe stężenie
leptyny w surowicy, niż u ludzi z prawidłową
masą ciała.



Stężenie leptyny we krwi kobiet jest 2- krotnie wyższe niż
u mężczyzn, w porównywalnym wieku, o tym
samym wskaźniku BMI i w obrębie tej samej rasy,
może to wynikać z działania estrogenów

na syntezę leptyny oraz z innej ilości
i rodzaju tkanki tłuszczowej. Ponieważ
wykazano znacząco większą syntezę
leptyny przez podskórną niż trzewną
tkankę tłuszczową .

Stężenie leptyny w

surowicy



Stosowanie diety i redukcja masy
ciała powodują gwałtowne
obniżenie stężenia leptyny w
surowicy. Co może być
mechanizmem kontr regulacyjnym
zapobiegającym dalszej redukcji

masy ciała w wyniku wzrostu
łaknienia i zmniejszenia
wydatku energetycznego.

I co z tego

wszystkiego

dla mnie

wynika ???



Praktycznie na razie nic.

1) Przypuszczano, że podawanie odpowiednio

dużych dawek rekombinowanej leptyny osobom

otyłym może przełamać oporność na leptynę.

2) Niestety, randomizowane badania kliniczne

albo nie potwierdziły skuteczności, albo

wykazały niewielką efektywność podawanej

pozajelitowo ludzkiej rekombinowanej leptyny.

) Podawana podskórnie długo działająca,

pegylowana pochodna ludzkiej leptyny również

nie spowodowała utraty masy ciała większej niż

placebo.

Zły to

czy

dobry

hormon?



Dotychczasowe badania dotyczące leptyny sugerują,

że jest to hormon wpływający korzystnie na

metabolizm, płodność, kościotworzenie,

hematopoezę.



Jednak hiperleptynemia występująca u otyłych może

przyczyniać się do rozwoju insulinooporności

i nadciśnienia tętniczego i dysfunkcji

endotelium.



Leptyna może także uczestniczyć w patogenezie

chorób autoimmunologicznych i sprzyjać rozwojowi,

niektórych nowotworów.



Konieczne są dalsze badania dotyczące

ewentualnych niekorzystnych działań tego hormonu.

Koniec

lekcji

2

Dziękuję

za

uwagę