Nauki o człowieku
Wykład nr 1
Wprowadzenie do zajęć
Krótka historia antropologii fizycznej
Podstawowe pojęcia
Program zajęć
Eksploracja i dokumentacja pochówków
ludzkich, elementy tafonomii
Opis szkieletu, rozpoznawanie kości i zębów
Podstawowe metody diagnostyki,
rozpoznawanie płci i wieku
Paleodemografia
Antropologia populacyjna
Wstęp do genetyki i paleogenetyki człowieka
Filogeneza człowieka
Wstęp do antropologii kulturowej
Lektury
J. Piontek, Biologia populacji pradziejowych,
Poznań 1999 (wyd. 3).
R. Lewin, Wprowadzenie do ewolucji człowieka,
Warszawa 2002.
Antropologia, red. A. Malinowski – J. Strzałko,
Poznań 1989.
A. Malinowski – W. Bożiłow, Podstawy
antropometrii, Warszawa – Łódź 1997.
W. Bass, Human Osteology. A laboratory and field
manual, Columbia 1995.
Kultura i jej ewolucja [w:] "Biologia. Spojrzenie na
człowieka. Encyklopedia PWN", red. W. Baturo,
Warszawa 2003, ss. 41–67.
www.archeologiczne.fora.pl
Antropologia fizyczna
nauka zajmująca się człowiekiem jako
organizmem żywym (także antropologia
biologiczna, dział zoologii)
osteoarcheologia lub bioarcheologia na
styku antropologii fizycznej i archaeologii
pokrewne dziedziny: archeozoologia i
paleobotanika
poza tym badania na AWF i wszystko to,
co dotyczy populacji żywych
przystosowania, ergonomia, kryminalistyka,
anatomia człowieka itp.
Antropologia fizyczna
Konteksty znalezisk szczątków ludzkich
pochówki (na cmentarzyskach i inne)
pierwotne i wtórne
warstwy zniszczeń
wtórne znaleziska np. w zasypiskach
Informacje dwojakiego rodzaju
o samym procesie rozpadu ciała i jego
okolicznościach (tafonomia)
o samym człowieku, do którego kości należały
(antropologia fizyczna)
Szczątki ludzkie
Procesy podepo-
zycyjne (po śmierci
osobnika) - tafonomia
Rekonstrukcja cech
osobnika żywego –
antropologia fizyczna
Cechy pojedynczego
osobnika – indywi-
dualna diagnostyka
Cechy populacji –
antropologia histo-
ryczna i populacyjna
Cechy ogólnogatun-
kowe – biologia
człowieka
Krótka historia antropologii
fizycznej
filozofia grecka, zwł. Arystoteles, który
zajmował się człowiekiem jako
organizmem biologicznym
Klaudiusz Galen i studia anatomiczne na
małpach
w XVI wieku Vesalius (Belgia)
w 1543 początek nowożytnej anatomii,
od tej pory także zainteresowanie
zmiennością człowieka i różnymi rasami
Krótka historia antropologii
fizycznej
1654 – pierwszy podręcznik
antropometrii, Johann Elsholtz w Padwie
antropometron do mierzenia ciała
1648 – François Bernier zdefiniował 4 rasy
(Afryka, Azja, Europa, Ameryka), później
klasyfikacja Linneusza
systematyzacja antropologii: Johann
Friedrich Blumenbach, 1775, De generis
humani varietate nativa
5 ras: kaukaska, mongolska, etiopska,
amerykańska i malajska
Krótka historia antropologii
fizycznej
w XIX wieku i do połowy XX wieku
antropologia mocno uwikłana w określanie
różnic między rasami; także frenologia
w 1859 Paul Broca założył Societe
d'Anthropologie de Paris
pod koniec XIX wieku wiele metod opisu,
usystematyzowane przez Rudolfa Martina
w 1914, Lehrbuch der Anthropologie
nauczyciel Jana Czekanowskiego
Krótka historia antropologii
fizycznej
pod wpływem nowoczesnej biologii i
genetyki od lat 50. stopniowe odchodzenie
od typologii rasowej i badania różnic między
ludźmi w kierunku badań jakości życia,
adaptacji i przepływu genów
współcześnie największy nacisk na
zmienność genetyczną człowieka i
paleogenetykę
badania biochemiczne i histologiczne
interdyscyplinarne zespoły badawcze
Eksploracja szczątków ludzkich
podstawy prawne
kwestie etyczne
dokumentacja
pojedynczego pochówku
strategie eksploracji w
zależności od rodzaju
pochówku
znaleziska nietypowe
Przepisy prawne
Kodeks Karny
http://www.abc.com.pl/serwis/du/1997/0553.htm
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i
opiece nad zabytkami oraz inne przepisy dotyczące
wykopalisk archeologicznych
http://www.muzarp.poznan.pl/archweb/archweb_pol/
przepisy/index.htm
Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 roku o cmentarzach i
chowaniu zmarłych
http://bap-psp.lex.pl/serwis/du/2000/0295.htm
Kodeks Karny
Art. 262. § 1. Kto znieważa zwłoki,
prochy ludzkie lub miejsce
spoczynku zmarłego, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Kto ograbia zwłoki, grób lub inne
miejsce spoczynku zmarłego, podlega
karze pozbawienia wolności od 6
miesięcy do lat 8.
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami
Art. 3. Użyte w ustawie określenia
oznaczają: 1) zabytek - nieruchomość lub
rzecz ruchomą, ich części lub zespoły,
będące dziełem człowieka lub związane
z jego działalnością i stanowiące
świadectwo minionej epoki bądź
zdarzenia, których zachowanie leży w
interesie społecznym ze względu na
posiadaną wartość historyczną,
artystyczną lub naukową. (...)
Art. 6. 1. Ochronie i opiece podlegają, bez
względu na stan zachowania:
3) zabytki archeologiczne będące, w
szczególności:
a) pozostałościami terenowymi
pradziejowego i historycznego
osadnictwa,
b) cmentarzyskami,
c) kurhanami,
d) reliktami działalności gospodarczej,
religijnej i artystycznej.
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami
Art. 108. 1. Kto niszczy lub uszkadza
zabytek, podlega karze pozbawienia
wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w
ust. 1 działa nieumyślnie, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do lat 2.
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami
Art. 110. 1. Kto będąc właścicielem lub
posiadaczem zabytku nie zabezpieczył go w
należyty sposób przed uszkodzeniem,
zniszczeniem, zaginięciem lub kradzieżą,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności
albo grzywny.
2. W razie popełnienia wykroczenia
określonego w ust. 1, można orzec nawiązkę do
wysokości dwudziestokrotnego minimalnego
wynagrodzenia na wskazany cel społeczny
związany z opieką nad zabytkami.
USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami
Art. 111. 1. Kto bez pozwolenia albo wbrew warunkom
pozwolenia poszukuje ukrytych lub porzuconych
zabytków, w tym przy użyciu wszelkiego rodzaju
urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu
do nurkowania, podlega karze aresztu, ograniczenia
wolności albo grzywny.
2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust.
1, można orzec:
1) przepadek narzędzi i przedmiotów, które służyły lub
były przeznaczone do popełnienia wykroczenia,
chociażby nie stanowiły własności sprawcy;
2) przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio
lub pośrednio z wykroczenia;
3) obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego lub
zapłaty równowartości wyrządzonej szkody.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o
cmentarzach i chowaniu zmarłych
Art. 6. 1. Użycie terenu cmentarnego po
zamknięciu cmentarza na inny cel nie
może nastąpić przed upływem 40 lat od
dnia ostatniego pochowania zwłok na
cmentarzu. Po upływie powyższego
terminu zarząd gminy (zarząd miasta na
prawach powiatu) może wydać decyzję o
użyciu terenu cmentarnego na inny cel
zgodny z planem zagospodarowania
przestrzennego, z zastrzeżeniem ust. 2.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o
cmentarzach i chowaniu zmarłych
Art. 6. 4. Użycie terenu cmentarnego na inny
cel jest dopuszczalne pod warunkiem
zachowania pamiątek wartości historycznej,
archeologicznej lub artystycznej. Pamiątki te
mogą być przeniesione w odpowiednie miejsce
za zezwoleniem wojewódzkiego konserwatora
zabytków. Jeżeli cmentarz lub jego część są
wpisane do rejestru zabytków, użycie terenu
na inny cel wymaga zgody ministra właściwego
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o
cmentarzach i chowaniu zmarłych
Art. 19. Przepisy niniejszej ustawy
dotyczące ekshumacji i przewożenia
zwłok nie odnoszą się do
archeologicznych prac
wykopaliskowych, dotyczących grobów
i cmentarzysk położonych poza terenem
cmentarzy objętych niniejszą ustawą.
Kwestie etyczne
kulturowe normy postępowania ze zmarłymi
kwestia wtórnego grzebania kości ludzkich po
przeprowadzeniu badań
z jednej strony szacunek dla zmarłych
z drugiej strony postęp metodologiczny
problemy z magazynowaniem kości ludzkich
przykłady skrajne: kraje muzułmańskie i Izrael
problemy prawne w Stanach Zjednoczonych,
Kanadzie i Australii
lipiec 1996: dwóch turystów odkryło
czaszkę ludzką w nurcie rzeki Columbia
koło miasteczka Kennewick
informacja przekazana lokalnej policji
wykopaliska przeprowadzone przez
Jamesa C. Chattersa, odkrycie niemal
kompletnego szkieletu
mężczyzna 40–55 lat, 9200 BP
zaliczony do odmiany białej
Przykład: „Człowiek z
Kennewick”
Przykład: „Człowiek z
Kennewick”
1990: Native American Graves Protection
Act (NAGPRA)
wszelkie materiały pochodzące z wykopalisk
na stanowiskach indiańskich i mające związek
z pochówkami lub religią muszą być zwrócone
prawowitym właścicielom
koniec sierpnia 1996: Korpus Inżynieryjny
Armii Stanów Zjednoczonych przejął kości
„Człowieka z Kennewick”
starania plemion Umatilla, Yakama, Nez
Perce, Wanapum i Colville o zwrot kości