Justyna Drop
OPADY ATMOSFERYCZNE
Wilgotność powietrza, para wodna
Para wodna najobficiej skupia się w dolnej warstwie atmosfery. Przede wszystkim
występuje ona w strefie kontaktu powietrza z powierzchnią oceanów, mórz , jezior,
bagien czy rzek, wreszcie z powierzchnia gruntu oraz górną granicą szaty roślinnej.
Wraz ze wzrostem wysokości szybko maleje zawartość pary wodnej w powietrzu.
Szacuje się, że
w dolnej 1,5 kilometrowej warstwie skupione jest 50 % pary wodnej
znajdującej się wokół globu.
W warstwie sięgającej 11-12 km mieści się aż 99% pary wodnej, czyli w troposferze
zawarta jest praktycznie cała para wodna występująca na Ziemi.
Ogólną prawidłowością jest zmniejszanie zawartości pary wodnej od równika ku
biegunom oraz malejąca zawartość pary wodnej w miarę oddalania się od
zbiorników wodnych.
Intensywność parowania zależy od różnicy powietrza i odparowującej powierzchni,
wilgotności powietrza i prędkości jego ruchu, a także ciśnienia.
Wilgotność powietrza (masa pary w jednostce objętości powietrza) zmienia się wraz
z wysokością. Równocześnie spadek temperatury powoduje zmiany faz, w jakich
występuje woda w powietrzu.
Przy powierzchni Ziemi powszechnie występuje niewidoczna para wodna,
unoszona wraz z prądami wznoszącymi w momencie spadku temperatury poniżej
punktu rosy
( temperatura, w której aktualna prężność pary wodnej staje się
prężnością nasyconą. W powietrzu ochłodzonym do temperatury równej punktowi
rosy następuje kondensacja) i przy obecności jąder kondensacji – przechodzi w stan
cieczy, formując kropelki. Strefa, w której to następuje, nosi nazwę poziomu
kondensacji. Wznoszące się jeszcze wyżej krople wody zamarzają – woda przyjmuje
postać kryształków lodu. Dzieje się to w strefie zamarzania.
Poniżej poziomu kondensacji temperatura obniża się o 1
o
C na 100m. Po przekroczeniu
tego poziomu zmniejsza się do 0,6
o
C na 100m wysokości. Po przekroczeniu
poziomu zamarzania, temp. Obniża się o ok. 0,8
o
C na 100m wysokości
Powstawanie chmur
Wiele zjawisk atmosferycznych ma związek z obecnością wody. Występuje
ona w
3 stanach skupienia:
a) ciekłym
jako woda
b) stałym
jako lód, kryształki lodu, śnieg
c) lotnym
jako para wodna
Woda występująca w zbiornikach wodnych, glebie, roślinach, pochłania
ciepło bezpośrednio z promieniowania słonecznego, a pośrednio z ogrzanej
gleby lub skały. Po ogrzaniu staje się lżejsza i zaczyna parować,
przechodząc w fazę gazową. Para wodna wraz z ogrzanym powietrzem
unosi się do wyższych warstw troposfery. Tam para wodna się ochładza i
ulega skropleniu. Zamienia się w bardzo drobne kropelki wody lub
kryształki lodu, które w powietrzu tworzą
chmury
. W podobny sposób tylko
nisko nad ziemią tworzą się
mgły
.
Chmury mogą powstawać tylko na obszarach niższego ciśnienia
atmosferycznego, ponieważ tylko tam powietrze z zawartą w nim parą
wodną może unieść się do góry.
Chmury
to zbiory mikroskopijnych kropelek wody lub kryształków lodu
zawieszonych w powietrzu.
Stopień pokrycia nieba chmurami to
zachmurzenie
.
Rozwijanie chmur w warunkach
frontów atmosferycznych
Front ciepły
Ciepłe
powietrze
Chłodne powietrze
4
3
2
1
9km
5km
Front
chłodny
Chłodne powietrze
Ciepłe
powietrze
5
1
9km
5km
1
pierzaste
2
warstwowo - pierzaste
3
warstwowe
4
warstwowo - kłębiaste i
kłębiaste
5
kłębiaste
Podział chmur
Istnieje wiele rodzajów chmur i różne ich podziały
1.
ze względu na wysokość podstawy
dzielimy na:
a) niskie – tworzące się poniżej 2 kilometrów
b) średnie – występujące na wysokości do 7 km
c) wysokie – od 5 km do 13 km
2.
ze względu na kształt
:
a) chmury pierzaste,
b) chmury warstwowe,
c) chmury kłębiaste.
3.
ze względu na budowę wewnętrzną
:
a) chmury o rozciągłości poziomej,
b) chmury rozbudowane w pionie (np. cumulus, cumulonimbus), w niektórych
źródłach przyjmuje się, że chmury te nie mieszczą się w klasyfikacji
wysokości, ponieważ sięgają od podstawy do górnej granicy troposfery.
4.
Ze względu na skład
( krople wody, kryształki lodu)
a) chmury jednorodne – zbudowane tylko z kropel lub tylko z kryształków lodu
b) chmury niejednorodne - zbudowane i z kropel wody i kryształków lodu
Chmury
Cb
Ci
Nb
Cs
Cc
As
Cu
St
Sc
Ac
Rodzaje chmur – chmury niskie
Rodzaje chmur – chmury średnie
Rodzaje chmur-chmury
wysokie
Cumulusy i Cumulonimbusy-
chmury o budowie pionowej
• Chmury
Cumulus
wyglądają jak
białe kłębki waty. Zwykle występują
pojedynczo, a między nimi jest
wyraźnie widoczne niebieskie niebo.
Chmury te często przyjmują zabawne
kształty. Są zbudowane z kropel i nie
dają opadów.
•
Cumulonimbus
Jest to największa ze wszystkich chmur.
Jej wierzchołek może sięgać 12 km
(znacznie wyżej niż Mount Everest) i
czasem ma on kształt kowadła. Zdarza
się, że chmury Cumulonimbus mogą
wznosić się na wysokość aż 18 km i
przenikać do stratosfery. Niższe części tej
chmury są zbudowane głównie
z kropelek wody, podczas gdy w
wyższych warstwach przeważają
kryształki lodu. Pionowe prądy powietrza
wewnątrz chmury te mogą osiągać
prędkości nawet ponad 100 km/h.
Towarzyszą im ulewy, często burze
.
Cumulonimbus widziany z kosmosu
cumulusy
Cirrus
• Chmury Cirrus mają kształt włókien lub ptasich piór i zwłaszcza w czasie
przechodzenia frontu ciepłego często są pierwszymi chmurami,
ukazującymi się na niebie. Kształt i kierunek poruszania się chmur Cirrus
może być wskaźnikiem siły i kierunku wiatrów na dużych wysokościach.
• Takie chmury nigdy nie dają opadów deszczu ani śniegu.
Cirrostratusy i cirrocumulusy
cirrostratus
• Chmury te, wyglądające jak jednolita,
biaława i prawie przeźroczysta
zasłona, tworzą się na wysokości
ponad 6 km. Chmury Cirrostratus są
tak cienkie, że można przez nie
wyraźnie obserwować Słońce lub
Księżyc. Gdy promienie Słońca albo
światło Księżyca przechodzi przez
kryształki lodu budujące chmurę
Cirrostratus, ulega zagięciu, co można
obserwować jako
zjawisko halo
, czyli
barwne kręgi występujące wokół
tarczy Słońca lub Księżyca. Chmury
Cirrostratus często są zwiastunami
nadchodzących opadów.
cirrocumulus
• Przybierają one formę małych
białych kłębków, które występują
wysoko na niebie, pojedynczo lub w
długich rzędach. Kiedy kłębki są
ułożone w rzędy, nadają chmurze
specyficzny, pomarszczony wygląd,
przypominający rybie łuski.
Altostratus i Nimbostratus
Altostratus
Chmury Altostratus zbudowane są z kropelek
wody i kryształów lodu. Pokrywają one całe
niebo na obszarze o powierzchni kilkuset
km2. Słońce jest widoczne jak gdyby za
matowym szkłem. Chociaż chmury
Altostratus same przynoszą bardzo małe
opady, często zapowiadają nadchodzące
opady, znacznie większe.
Nimbostratus
Chmury te tworzą ciemno szarą, lśniącą
warstwę i dają opady deszczu lub
śniegu. Można je też rozpatrywać
jako chmury piętra średniego, gdyż
ich miąższość może wynosić
nawet około 3000 m! Chmury te
całkowicie zasłaniają Słońce.
Stratus
• Chmury Stratus tworzą niską warstwę, przykrywają niebo jak koc.
Rozwijają się one w poziomie, w przeciwieństwie do pionowo
rozbudowanych chmur Cumulus. Mogą się też tworzyć jedynie kilka
metrów nad ziemią - są wtedy niczym innym jak mgłą! Zwykle zbudowane
są z kropel, ale w bardzo niskich temperaturach składają się z igiełek
lodowych. Dają opady mżawki lub krupy śnieżnej.
Altocumulus i Stratocumulus
Altocumulus
Chmury te to białe, szare, albo zarówno
białe i szare, kłębiaste albo rozmyte
kłębki ułożone w długich rzędach.
Zwykle posiadają ciemną, zacienioną
podstawę. Chmura Altocumulus bez
tego zacienienia może zostać czasami
pomylona z chmurą Cirrocumulus.
Dają one zjawisko różnobarwnych
grubych pierścieni ciasno
otaczających bryłę Słońca czy
Księżyca
(tzw. ”lisia czapa”)
Stratocumulus
To chmura występująca w postaci
ciemno szarej, kłębiastej warstwy o
dużej rozciągłości. Zwykle chmury
Stratocumulus nie dają opadów.
Często tworzą się po wystąpieniu
ulewy.
Opady i ich pomiar
Opad atmosferyczny
– ogół
ciekłych lub stałych produktów
kondensacji pary wodnej
spadających z chmur na
powierzchnię Ziemi. Do opadów
atmosferycznych zalicza się:
deszcz, mżawkę, śnieg, krupy
oraz grad. Opad, który nie dociera
do powierzchni Ziemi, nazywa się
virgą. Do pomiaru wielkości
opadów stosuje się
deszczomierz
(pluwiometr)
. Wielkość opadów
podaje się w milimetrach (mm)
słupa wody lub litrach na metr
kwadratowy (l/m2) powierzchni
(jednostki te są sobie równe). 1
mm opadu równa się 1 litrowi
wylanej wody na powierzchnię 1
m
2
.
Ulewne deszcze w Polsce mogą
przynieść opady rzędu 30-40mm,
czyli w ciągu trwania tego deszczu
na każdy m
2
powierzchni gruntu
spadło odpowiednio 30 lub 40 l
wody
Deszczomierz
prosty
Rozkład opadów na Ziemi
• Opad atmosferyczny charakteryzuje wielkość zwana sumą opadu w danym
okresie (godzinie, dobie, miesiącu, roku), wyrażana w milimetrach.
• Rozkład opadów atmosferycznych jest na kuli ziemskiej bardzo
zróżnicowany. Zależy przede wszystkim od szerokości geograficznej oraz
rzeźby terenu danego miejsca.
• Rozkład rocznych sum opadów na Ziemi wyraża się za pomocą
izohiet.
Typy opadów atmosferycznych
•
równikowy
o rocznej sumie opadów ponad 2 000 - 3 000 mm. Występują tu
całoroczne opady zenitalne. Obejmuje obszar lasów równikowych Afryki oraz
Amazonię.
•
zwrotnikowy
o rocznej sumie opadów poniżej 250 mm, z jednym okresem
opadowym w ciągu roku i drugim okresem suchym. Strefa zwrotnikowa
charakteryzuje się najmniejszymi opadami na Ziemi. Stanowią ją rozległe
obszary pustynne - Sahara, Namib i część Kalahari w Afryce, Pustynia Arabska
na Półwyspie Arabskim oraz Wielka Pustynia Australijska w Australii. Najniższą
wartość opadów zanotowana na Pustyni Atacama w Chile - 10mm na rok
•
monsunów zwrotnikowych
z dwoma porami roku - suchą i deszczową. W okresie
deszczowym opady wynoszą od 3 000 do 10 000 - 12 000 mm na stacji
Czerrapundżi ( Indie, stoki Himalajów) rocznie. Najwyższy opad wynosił 22990
mm (w 1861), natomiast najniższy 7 000 mm. Obejmuje obszar Azji Południowo-
Wschodniej, Zatoki Gwinejskiej oraz północnej Australii,.
•
śródziemnomorski
z sumą opadów od 500 do ponad 1000 mm rocznie,
maksimum przypada na porę zimową lub jesienną. Obejmuje obszar wybrzeża
Morza Śródziemnego, południowej Afryki, Półwyspu Kalifornijskiego oraz
południowej Australii.
•
szerokości umiarkowanych
podtyp kontynentalny z maksimum opadów
przypadającym na lato, a minimum w zimie. Obejmuje wnętrza kontynentów
położone w umiarkowanych szerokościach geograficznych.
•
szerokości umiarkowanych
podtyp morski z przewagą opadów zimowych.
Obejmuje wybrzeża kontynentów położonych w umiarkowanych szerokościach
geograficznych.
•
polarny
z niewielkimi opadami, zazwyczaj poniżej 500 - 250 mm rocznie. Ich
maksimum przypada w lecie. Obejmuje obszary położone za kołami
podbiegunowymi.
Rodzaje opadów
atmosferycznych
Osady atmosferyczne
• Kiedy wilgoć zawarta w powietrzu osadza się na chłodnych
powierzchniach przedmiotów, gruntu, roślin to
osad atmosferyczny.
Zalicza się do nich: