OPERACJE

PRZEŁADUNKOWE

PLANOWANIE OPERACJI

Opracował

Mgr inż. Wojciech SZCZEPANEK

PLANOWANIE OPERACJI

Zasady i etapy preplaningu.

Statki poziomego ładowania należą do

najdroższych jednostek. Zwykle
nawet na dużych statkach,
zawijających do kilku portów danego
akwenu obowiązuje godzinny rozkład
podróży.

PLANOWANIE OPERACJI

Planowanie rozmieszczenia ładunku,
przygotowanie operacji
przeładunkowych oraz planowanie
obsługi statku w kolejnych portach
podróżnych danego regionu przyjęło
się nazywać w żegludze
„preplanningiem”.

PLANOWANIE OPERACJI

Zgodnie z prawem morskim całkowita

odpowiedzialność za prawidłowe

załadowanie statku i za jego zdatność do

żeglugi spoczywa na kapitanie, nawet gdy w

danym porcie pracuje preplanner.
Rola preplannera polega przede wszystkim

na przygotowaniu właściwej obsługi

statkowej od strony lądu oraz na

przygotowaniu planu załadunkowego z

uwzględnieniem wszelkich reguł sztuki

sztauerskiej i zasad bezpieczeństwa.

PLANOWANIE OPERACJI

Preplanner obowiązki swoje wykonuje w oparciu

o znajomość:

-Umów sztauerskich (zawartych między

armatorem a firmą sztauerską);

-Konstrukcji statku, jego specyfiki i

charakterystyki ładunkowej;

-Możliwości technicznych statku (przepustowość

i nośność ramp, wind, pokładów);

-Poszczególnych składowych kosztów portowych

w portach za- i wyładunkowych;

-Sprzętu posiadanego przez porty na obu

końcach linii i wielu innych elementów.

PLANOWANIE OPERACJI

Ostatecznym wyznacznikiem efektywności

pracy preplannera jest poziom kosztów oraz

szybkość obsługi statku w kolejnych portach,

przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwa

załogi i innych zatrudnionych na nim osób

oraz ładunku. Praca ta jest wykonywana

niekiedy przez kilkanaście dni i nie kończy

się wraz z wyjściem statku z ostatniego

portu załadunkowego. Można ten okres

jedynie umownie podzielić na pewne etapy.

PLANOWANIE OPERACJI

Pierwszy etap prepalnnera obejumuje:
a)Sprawdzenie listy ładunków przyjętych do

przewozu (tzw. listy bukingowej) pod
względem zgodności portów za- i
wyładunkowych;

b)Sprawdzenie, czy przyjęty do przewozu

tonaż nie przekracza nośności statku;

c)Sprawdzenie ładunków specjalnych (sztuki

ciężkie, nadwymiarowe, chłodzone,
niebezpieczne i inne);

PLANOWANIE OPERACJI

d) Zebranie lub uzupełnienie

dokładnych danych o ładunkach
budzących wątpliwości z punktu
widzenia sztauerskiego;

e) Zlecenie tzw. obładowania drobnicą

naczep niskich, platform (bolsterów)
oraz umieszczenia drobnicy cennej w
kontenerach.

PLANOWANIE OPERACJI

Drugi etap prac to przygotowanie w
oparciu o wcześniejsze sprawdzone
dane, wstępnego planu ładunkowego.
Plan ten jest następnie sprawdzany,
czy jest zgodny z listą bukingową, czy
towary niebezpieczne zostały
rozmieszczone zgodnie z przepisami,
czy nie zostały przekroczone
dopuszczalne obciążenia pokładów.