Bulimia nervosa
(żarłoczność psychiczna)
- nazwa pochodzi od greckiego słowa limos (głód) i
przedimka bous ("wół, byk"), co w dosłownym
tłumaczeniu daje „byczy głód”
Epidemiologia
Bulimia w okresie adolescencji – 2% populacji
Bulimia w okresie dorosłości – 1,3% populacji
Anoreksja i bulimia są chorobami
Anoreksja i bulimia są chorobami
bezpośrednio zagrażającymi życiu. Ponad 6%
bezpośrednio zagrażającymi życiu. Ponad 6%
ludzi cierpiących na nie umiera!!!
ludzi cierpiących na nie umiera!!!
Przyczyny
brak bliskiej osoby, z czym chory nie potrafi sobie
poradzić
brak samoakceptacji
konflikty rodzinne
zaburzenia mechanizmów samoregulacji i
samokontroli
uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie
brak akceptacji przez grupę rówieśniczą (wiąże się
często ze zmianą środowiska)
Przyczyny genetyczne
podatność na rozwinięcie zaburzeń w
odżywianiu jest silnie powiązana z czynnikami
genetycznymi
w 2003 roku udowodniono powiązanie
powstawania bulimii z genami w obrębie
chromosomu 10
Objawy
•
Napady obżarstwa (jedzą szybko i łapczywie, najczęściej
pokarmy wysokokaloryczne)
•
Podczas napadu poczucie utraty kontroli nad tym, co i w
jakich ilościach spożywają
•
Po napadzie odczucie ulgi, związanej ze spadkiem napięcia
•
Poczucie winy i wyrzuty sumienia z powodu utraty kontroli
•
Nadmierne myślenie o jedzeniu i kontrola masy ciała
•
Przeciwdziałanie tyciu poprzez – wymioty, środki
przeczyszczające, głodówki (zachowania
kompensacyjne)
•
Epizody obżarstwa i zachowań kompensacyjnych
występują przeciętnie co najmniej 2 razy w tygodniu przez
3 kolejne miesiące
•
Chorobliwy strach przed utyciem (samoocena jest ściśle
związana z wagą i wyglądem)
Zachowania
kompensacyjne
Ich celem jest zapobieganie przyrostowi
wagi:
Prowokowanie wymiotów
Nadużywanie środków
przeczyszczających, moczopędnych,
lewatyw
Głodówki
Intensywne ćwiczenia fizyczne
Typy bulimii
typ
przeczyszczający –
po napadzie
żarłoczności
następuje
prowokowanie
wymiotów oraz
używanie środków
przeczyszczających
typ
nieprzeczyszczający
- chorzy w ramach
działań
kompensacyjnych
stosują ścisłą dietę
(często głodówkę),
bądź też wykonują
dużo wyczerpujących
ćwiczeń fizycznych
(tzw. bulimia
sportowa)
Przebieg bulimii
PRZED ATAKIEM
Poczucie narastającego napięcia
PODCZAS ATAKU
Poczucie całkowitego braku kontroli
Niemożność zaprzestania jedzenia
Prowokowanie wymiotów
PO ATAKU
Ulga związana ze spadkiem napięcia
Poczucie winy, że straciły kontrolę
Prowokowanie wymiotów
Zmiany fizyczne
(somatyczne)
niedobory pokarmowe
odwodnienie
uszkodzenie szkliwa zębów
zaparcia
bóle głowy
niedociśnienie tętnicze
dyskomfort w jamie brzusznej
zaburzenia równowagi elektrolitycznej
nieregularne miesiączki lub ich brak
sucha skóra
zgrubienia skóry palców (od prowokowania wymiotów)
rany lub blizny na grzbietach dłoni
uszkodzenie naczynek krwionośnych w oczach
opuchlizna twarzy i policzków (zapalenia ślinianek)
awitaminoza
rozciągnięcie żołądka do znacznych rozmiarów
osłabienie serca, wątroby i układu pokarmowego
podrażnienie przełyku, zgaga, refluks
w skrajnych przypadkach - pęknięcie przełyku lub przepony
Zmiany psychiczne
zmęczenie
ospałość
zły nastrój
niepokój
niechęć do samej siebie
stany depresyjne
poczucie wstydu i upokorzenia
psychiczne uzależnienie od środków przeczyszczających i
odwadniających
Zaburzenia biochemiczne w
zależności od zachowań
kompensacyjnych
Po wymiotach:
- zasadowica metaboliczna
-wtórna hipokaliemia
-hipowolemia z wtórnym hipoaldosteronizmem
Po wymiotach, biegunkach i diuretykach:
-hipokaliemia
-kwasica metaboliczna z pozornie prawidłowym
poziomem potasu
Rokowanie
Po 2-10 latach od początku leczenia:
50% pacjentów nie ma objawów
20% - stałe występowanie objawów
30% - stan chroniczny (remisje i nawroty)
Kryterium poprawy
Zdolność do kontrolowania odżywiania
się bez napadów objadania i
prowokowania wymiotów
KONIEC