FIZJOTERAPIA NOWORODKÓW I NIEMOWLĄT Z ZABURZENIAMI
CENTRALNEGO UKŁADU NERWOWEGO
KONCEPCJA NDT- BOBATH
Lata II wojny światowej Bertha Bobath (fizjoterapeutka) w
Londynie ,
doświadczalnie odkrywała drogę leczenia dzieci z mózgowym
porażeniem
dziecięcym, na podstawie obserwaji doroslych pacjentow z
dysfunkcjami
oun i wnikliwej analizie zachowań ruchowych dzieci z mpdz.
Zaobserwowała , że pacjent może kontrolować świadomie ruch i
zmniejszać spastyczność:
NAUKA WYKONYWANIA RUCHU PRZEZ JEGO ODCZUWANIE
RUCHY W BLIŻSZYCH -PROKSYMALNYCH ODCINKACH CIAŁA
WPŁYWAJĄ
NA DALSZE – DYSTALNE ODCINKI
BERTHA ( FIZJOTERAPEUTKA) I KAROL BOBATH (LEKARZ)
-pierwsi docenili wagę znajomości prawidłowego rozwoju dziecka
dla
prowadzenia usprawniania
-idea jaka przyświecała pracy Bobathów to zmniejszenie
nieprawidłowych wzorców ruchowych i zahamowanie ich dzięki
użyciu pomocniczych
ułożeń- czyli HAMUJĄCYCH ODRUCHÓW POSTAWY
Bobathowie znależli drogę wpływania na oun przez zmianę pozycji
ciała.
Dzięki odruchowym pozycjom hamującym postawę – wpływali
na napięcie mięśni.
Wprowadzili – dla ułatwienia wyzwalania reakcji prostowania i
równowagi
tzw. PUNKTY KLUCZOWE- czyli punkty kontroli
ruchu.
GŁOWA, OBRĘCZ BARKOWA, OBRĘCZ MIEDNICZNA
Podczas terapii dziecko jest stymulowane z proksymalnych punktów
ciała w celu wywołania
aktywnych i poprawnych reakcji w dystalnych.
Twórcy metody stwierdzili, ze istotą leczenia dzieci z
mózgowym
porażeniem dziecięcym nie mogą być często stosowane
ćwiczenia
osłabionych mięśni czy zwiększanie zakresu ruchu poprzez
rozluźnianie
albo redresowanie spastycznych lub sztywnych mięśni.
Nieskuteczna jest również próba stosowania wszelkiego
rodzaju ortez
dla rozciągnięcia spastycznego mięśnia
.
Równie niewłaściwe jest próba powielania prawidłowego
rozwoju
psychomotorycznego.
Bardziej użytecne jest usuwanie przeszkód, które blokują
uaktywnianie
prawidłowych,podstawowych wzorców posturalnych i
ruchowych,oraz
dostarczanie i wzmacnianie prawidłowych doświadczeń
sensomotorycznych.
W OPARCIU O ZAŁOŻENIA METODY BERTHY I KAROLA
BOBATHÓW
dr ELISABETH KÓNG -szwajcarska lekarka, specjalistka w
pediatrii i
fizjoterapeutka MARY QUINTON z Ośrodka Bobathów w
Londynie
- rozwinęły opisaną metodę usprawniania :
LECZENIE NEUROROZWOJOWE
NEURODEVELOPMENTAL TREATMENT – NDT
szczególnie wykorzystywane w leczeniu niemowląt i
młodszych dzieci
W METODZIE USPRAWNIANIA NEUROROZWOJOWEGO NIE PODAJE
SIĘ
GOTOWYCH ZESTAWÓW ĆWICZEŃ
- podstawowym celem postępowania usprawniającego jest
zbudowanie
prawidłowego potencjału sensomotorycznego, dla
indywidualnego, nie-
powtarzalnego rozwoju psychomotorycznego każdego dziecka
-prowadzenie usprawniania ta metodą wymaga nie tylko
doskonałej
znajomości prawidłowego przebiegu rozwoju motorycznego czy
umiejętności rozpoznawania zaburzonej aktywności ruchowej,
ale także określonych zdolności manualnych zdobytych przez
długotrwały
trening i różnorodność doświadczeń
TETAPEUTA NDT-BOBATH -PLANUJĄC I PROWADZĄC
USPRAWNIANIE
DZIECKA Z ZABURZENIAMI OUN MUSI ZAWSZE PAMIETAĆ
ŻE:
Dziecko uczy się stopniowo, integrując swoje
doświadczenia
zmysłowo-ruchowe z kolejnych okresów życia, poznając
własne
ciało i jego reakcje.
W rozwoju pozałonowym przechodzi od dużego
(maksymalnego)
podporu małej ( minimalnej) równowagi
- do małego podporu i dużej równowagi.
CELEM OSTATECZNYM LECZENIA NEUROROZWOJOWEGO
- JEST NAUCZENIE DZIECKA ZBLIŻONYCH DO PRAWIDŁOWYCH
WZORCÓW RUCHOWYCH, KTÓRE SĄ FUNKCJONALNE
I NIEZBĘDNE DO OSIAGNIĘCIA TAKIEJ SAMODZIELNOŚCI W
ŻYCIU,
NA JAKIE POZWALA ISTNIEJĄCE USZKODZENIE MÓZGU
WARUNKI POWODZENIA TERAPII:
- WCZESNY POCZĄTEK
- SYSTEMATYCZNOŚĆ
- AKCEPTACJA PRZEZ DZIECKO I OPIEKUNÓW - WSPÓŁPRACA
GŁOWNE ZASADY USPRAWNIANIA WG..KONCEPCJI NDT-BOBATH
-NORMALIZACJA NAPIĘCIA MIĘŚNIOWEGO
(obniżenie wzmożonego i podwyższenie obniżonego,
przez stosowanie odpowiednich technik postępowania
,
możliwych już od pierwszych tygodni i miesięcy życia
dziecka)
-HAMOWANIE I KONTROLOWANIE NIEPRAWIDŁOWYCH
ODRUCHÓW
I RUCHÓW
- ZAPEWNIENIE PEŁNEJ RUCHOMOŚCI W STAWACH I RUCHÓW
POSZCZEGÓLNYCH CZĘŚCI CIAŁA
- WYRABIANIE KONTROLI POSTAWY I NAJBARDZIEJ, JAK TO
MOŻLIWE
ZBLIŻONYCH DO PRAWIDŁOWYCH ,REAKCJI
RUCHOWYCH
- WYKORZYSTYWANIE ZDOBYTYCH UMIEJETNOSCI RUCHOWYCH
W CZYNNOŚCIACH CODZIENNYCH
OD 1986r METODA NDT-BOBATCH JEST STOSOWANA W POLSCE
KURSY POCZATKOWO PROWADZONE BYŁY TYLKO PRZEZ
EIZABETH KONG I ELIZABETH QUINTON
W 1993r powstało POLSKIE STOWARZYSZENIE NDT-SI
FIZJOTERAPIA NOWORODKÓW I NIEMOWLĄT Z ZABURZENIAMI OUN WG.MET.VOJTY
VACLAV VOJTA – neuropediatra , profesor Kliniki Neurologii Uniwersytetu Karola w Pradze
w latach 1959- 1969 opracował i rozwijał metodę usprawniana nazwaną od
od Jego nazwiska metodą Vojty
Pracował wiele lat w Żeleznice- w ośrodkku dla dzieci z mózgowym porażeniem mózgowym
- dążył do znalezienia sposobu normalizacji nieprawidłowego napięcia mięśniowego
W latach 60-tych XX w.wyemigrował do Nimiec- gdzie prowadził dalsze prace nad rozwojem
swojej koncepcji.
Wypracował tzw. METDĘ VOJTY w dwu postaciach:- metodę diagnozowania funkcji
układu nerwowego i
- METODĘ REHABILITACJI
METODA REHABILITACJI WG. VOJTY
Tradycyjne sposoby rehabilitacji opierały się na działaniu
objawowym
( jak tabletka przeciwbólowa w zwalczaniu bólu):
- skrócone i napięte mięśnie – rozciągnąć
- dziecko niechodzące : postawić (nawet jeśli nie jest do
tego
przygotowane)
Jest to próba tymczasowego zlikwidowania skutku, a nie
przyczyny
( po zaprzestaniu działania leku – ból wraca
po rozciągnięciu- przykurcz mięśnia nasila się)
VOJTA- TWORZĄC SWĄ KONCEPCJĘ POSŁUŻYŁ SIE
POJĘCIEM
ONTOGENEZY RUCHOWEJ
( INDYWIDUALNY PROGRAM ROZWOJU
RUCHOWEGO PRZYNALEŻNY GATUNKOWI LUDZKIEMU)
Wg. Vojty – dziecko z uszkodzeniem oun , już od pierwszych dni,
nie może
realizować „ programu rozwoju”
- w wyniku nieprawidłowego napięcia mięśniowego
i przetrwałych prymitywnych odruchów – niemowlę
zaczyna
posługiwać się tzw. zastępczymi wzorcami ruchowymi
ZASADY REHABILITACJI METODA ODRUCHOWEJ LOKOMOCJI
SYSTEM TOROWANIA ODRUCHOWEJ LOKOMOCJI
- UMOŻLIWIA WKROCZENIE DO WZORCA PODSTAWOWEGO DLA
POSTAWY
CIAŁA I SWOBODNEGO PORUSZANIA SIĘ.
WZORZEC TEN KSZTAŁTUJE SIĘ W 1 ROKU ŻYCIA- JAKO SCHEMAT
CIAŁA
- NA BAZIE WRODZONEGO ,UWARUNKOWANEGO GENETYCZNIE
PRPGRAMU ROZWOJU RUCHOWEGO.
SCHEMAT TEN POZOSTAJE DO DYSPOZYCJI PRZEZ CAŁE ŻYCIE DLA
ZAPEWNIENIA POSTAWY,PODNOSZENIA SIĘ I PROSTOWANIA ORAZ
CELOWEGO PORUSZANIA SIE DO PRZODU.
LOKOMOCJA TO SKOORDYNOWANA, AUTOMATYCZNA CZYNNOŚĆ
RUCHOWA SŁUŻĄCA DO PRZEMIESZCZANIA CIAŁA W
PRZESTRZENI.
ZALEŻY OD KONTROLI POSTAWY CIAŁA, MECHANIZMÓW
PODPOROWYCH,
PORUSZANIA SIĘ PRZECIWKO SILE CIĘŻKOŚCI, PRZEKSZTAŁCANIA
TONICZNYCH ODRUCHÓW PIERWOTNYCH.
MOTORYKA – jest środkiem nawiązywania kontaktu z otoczeniem i
służy
poznawaniu świata
Np: Dla wykonania ruchu celowego (chwytanie zabawki) niemowlę
musi:
- posiadać umiejętność zwrotu głowy w stronę przedmiotu
- wyciągnięcia kończyny górnej
- otwarcia ręki ,
- przeniesienia cieżaru ciała
Wszystkie te czynności wykonywane są automatycznie,
ale do wykonania ruchu potrzebna jest motywacja i wyobrażenie
ruchu.
Wzorce tych form lokomocji sa zakodowane genetycznie w oun w
postaci
charakterystycznej dla człowieka i dostepne stopniowo niemowleciu,
w
procesie ontogęnezy motorycnej, właściwej dla pierwszego roku zycia
dziecka.
OŚRODKOWA KOORDYNACJA NERWOWA
- w której kluczową rolę odgrywa przetwarzanie bodźców ze
świata
zewnętrznego, jak też
z wnętrza własnego ciała. pozwala na istnienie równowagi
pomiedzy
postawą ciała a poruszaniem się
Następstwem rozwoju funkcji ruchowych jest tworzenie się
schematu ciała
w korze mózgowej, tzw. świadomość schematu ciała
( somatognozja)
Brak lub zaburzona funkcja poszczególnej części ciała może
prowadzić do
zaniku motoneuronów korowych oraz do deficytów schematu
ciała
w świadomości.
Np: niedowład kończyny górnej na skutek uszkodzenia splotu
ramienngo
prowadzi do zaniku komórek nerwowych i mieśniowych oraz
pomijania
jej w czynnościach
ZASADY WYZWALANIA KOMPLEKSÓW MOTORYCZNYCH
ODRUCHOWEJ LOKOMOCJI
WYZWALANIE KOMPLEKSÓW MOTORYCZNYCH POD WPŁYWEM
STYMULACJI WYBRANYCH MIEJSC NA CIELE PACJENTA
U dzieci z zaburzona ośrodkową koordynacją nerwową nie ma
prawidłowego
sterowania , brak jest prawidłowych mechanizmów podporowo-
wyprostnych
i utrudnione są ruchy fazowe. Pojawiają się WZORCE ZASTĘPCZE.
Vojta odkrył sposób odblokowywania niedostepnego dla pacjenta ,
wzorca
ruchu poprzez stymulowanie kilku stref na ciele dziecka, ułożonego
w tzw.
POZYCJI AKTYWUJACEJ.
Wg. hipotezy Vojty, stymulacja odpowiedniej strefy,wyzwala
odpowiedź różnych
części ciała jednocześnie.
Wielokrotne ich wywoływanie podczas ćwiczeń – otwiera drogę do
użycia ich
w dowolnej motoryce spontanicznej przez:
TOROWANIE PRAWIDŁOWEGO RUCHU
TOROWANIE PRAWIDŁOWEGO RUCHU
- bazuje na zakodowanej matrycy rozwoju posturalnego
- wykorzystuje zjawiska plstyczności mózgu
- torowane bodźce stymuluja procesy naprawcze w przebiegu
zaburzonej
, koordynacji nerwowej, dzieki integrującej funkcji kory
mózgowej i jej
plastyczności
W wyniku zadziałania bodźca proprioceptywnego o okreslonej
sile i kierunku
- stymuluje mózg w wyniku czego dochodzi do wyzwolenia
odpowiedzi
obwodowej w postaci
IDEALNEGO WZORCA RUCHOWEGO
- opisywanego jako:
ODRUCHOWY OBRÓT Z PLECÓW NA BRZUCH
-oraz kompleks motoryczny przypominający pełzanie
ODRUCHOWĄ LOKOMOCJĘ W POZYCJI NA
BRZUCHU
WYZWALANIE KOMPLEKSOW RUCHOWYCH
-wpływa nie tylko na motorykę ciała, lecz również na funkcje
całego organizmu
- na czynność układu wegetatywnego
-układu czuciowego
-na stan emocjonalny
Terapia może wpływać na :
- pogłębienie i regularność oddechu
- rozrzedzenie wydzieliny w drzewie oskrzelowym
- zmiane częstości tętna,
- zmiany ciśnienia
- zmiany w krażeniu obwodowym
Pod wpływem terapii
- zmniejsza się ślinotok
- poprawia połykanie, mowa ,wzrok, zmniejsza się zez, oczopląs
- dochodzi do poprawy funkcj zwieraczy pęcherza i odbytu
- obserwuje się poprawę rozwoju psychicznego a także więzi
uczuciowej
( również u dzieci autystycznych)
WSKAZANIA DO TERAPII NEUROKINEZJOLOGICZNEJ METODĄ
ODRUCHOWEJ LOKOMOCJI
BEZWZGLĘDNE WSKAZANIA:
- Śreniociężkie i ciężkie zaburzenia ośrodkowej koordynacji
nerwowej
ZOKN)
-Lekkie zokn z asymetrią
-Kręcz szyi pochodzenia mięśniowego i neurogennego.
-Niedowłady obwodowe
-Przepuklina oponowo-rdzeniowa wodogłowie
-Miopatie uwarunkowane genetycznie
-Aarthrogrypoza.
WZGLĘDNE WSKAZANIA:
- Zespół Downa
- Padaczka w ciezkiej postaci np.zespół Westa.
- Dysplazja stawów biodrowych.
-Przykurcze w stawach strukturalne lub czynnościowe
ZALETY METODY VOJTY:
- Stosunkowo łatwa do wyuczenia rodziców ćwiczeń do
wykonywania
w domu.
-Nie wymaga bardzo częstych kontaktów z terapeutą.
- Tania: nie wymaga stosowania żadnego sprzętu rehabilitacyjnego
WADY
- Niski poziom akceptacji przez pacjenta i rodziców.
- Brak funkcjonalnych aspektów prowadzonej terapii
ZALETY METODY NDT-BOBATH:
- Indywidualne podejście do pacjenta.
- Wysoki poziom akceptacji przez pacjenta i rodziców.
-wszechstronny program,obejmujący każdy aspekt życia:
pielęgnacja, karmienie, odpoczynek,zabawa, podkreslana
współpraca terapeuty z logopedą i terapeutą zajęciwym.
WADY:
- Zbyt mała liczba wykształconych terapeutów(dostepność)
- Złożoność terapii- ograniczająca możliwość prowadzenia terapii
przez rodziców
ISTOTA WCZESNEGO ROZPOCZĘCIA TERAPII W PRZYPADKACH
ZABURZEŃ
OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
- MODYFIKACJA NIEPRAWDŁOWOŚCI- DAJE SZANSĘ DZIECKU
MAKSYMALNEGO WYKORZYSTANIA SWOJEGO POTENCJAŁU
ROZWOJOWEGO MIMO ISTNIEJĄCYCH DEFICYTÓW
( złagodzenie ciężkości postaci mpdz)
- W PRZYPADKU BRAKU MOŻLIWOŚCI UZYSKANIA
ZADOWALAJACYCH
EFEKTÓW W POSTACI POPRAWY ROZWOJU PSYCHORUCHOWEGO,
WCZEWSNA REHABILITACJA ZAPEWNI DZIECKU WŁASCIWĄ
PIELĘGNACJĘ
ZAPOBIEGNIE PRZYKURCZOM MIĘŚNIOWYM I BOLESNYM
ZWICHNIĘCIOM
W STAWACH.