background image

 

 

Wykład 1

Wykład 1

Promieniowanie 

Promieniowanie 

rentgenowskie

rentgenowskie

Widmo promieniowania 

Widmo promieniowania 

rentgenowskiego: 

rentgenowskiego: 

ciągłe i charakterystyczne

ciągłe i charakterystyczne

Widmo emisyjne 

Widmo emisyjne 

promieniowania 

promieniowania 

rentgenowskiego:

rentgenowskiego:

-promieniowanie 
charakterystyczne

-promieniowanie ciągłe (białe)

Prawo Moseley`a 

(zależność między długością fali 

  a liczbą 

atomową Z):

          

1/ = R(Z - )

2

(1/n

2

k

 – 1/n

2

p

)

R-stała Rydberga;  n – główna liczba 
kwantowa
 - stała ekranowania, =1 dla serii K

background image

 

 

Otrzymywanie 

Otrzymywanie 

charakterystycznego 

charakterystycznego 

promieniowania rentgenowskiego

promieniowania rentgenowskiego

promieniowanie rentgenowskie:

 

0.05 - 500 Å

metody rentgenograficzne: 

0.2 - 

2.5 Å

(badania strukturalne)

stosuje się liniowe lub punktowe ognisko anody 

stosuje się liniowe lub punktowe ognisko anody 

(zależne od ustawienia lampy);

(zależne od ustawienia lampy);

 

 

można zmieniać sposób oświetlenia próbki, stosując 

można zmieniać sposób oświetlenia próbki, stosując 

odpowiednie układy szczelin na   drodze wiązki 

odpowiednie układy szczelin na   drodze wiązki 

pierwotnej:

pierwotnej:

 

 

- zmiana szerokości szczeliny wraz ze zmianą kąta 

- zmiana szerokości szczeliny wraz ze zmianą kąta 

padania wiązki w celu zachowania stałego pola 

padania wiązki w celu zachowania stałego pola 

oświetlenia próbki,

oświetlenia próbki,

  

  

- stała szerokość szczeliny i jednoczesna zmiana pola 

- stała szerokość szczeliny i jednoczesna zmiana pola 

oświetlenia próbki wraz ze zmianą kąta padania

oświetlenia próbki wraz ze zmianą kąta padania

background image

 

 

Monochromatyzacja promieniowania 

Monochromatyzacja promieniowania 

rentgenowskiego

rentgenowskiego

Zastosowanie filtrów

background image

 

 

Monochromatory promieniowania X 

Monochromatory promieniowania X 

na przykładzie monochromatora  

na przykładzie monochromatora  

Johanssona

Johanssona

W  monochromatorach  (odpowiednio  wypolerowanych 
monokryształach) 

wykorzystuje 

się 

odbicie 

wiązki 

promieniowania  X  na  powierzchni  kryształu,  równoległej 
do  wybranej  płaszczyzny  d

hkl

.  Warunkiem  ogniskowania 

jest  konieczność  umieszczenia  na  jednym  okręgu 
ogniskowania (okręgu Rolanda lub fokusacji) punktowego 
żródła promieniowania, monokryształu i ogniska.

     

Monochromatory

     (monokryształy lub 
steksturyzowane polikryształy)

 
płaskie               wygięte

background image

 

 

Zjawiska zachodzące przy 

Zjawiska zachodzące przy 

przechodzeniu promieniowania 

przechodzeniu promieniowania 

rentgenowskiego przez materię

rentgenowskiego przez materię

rozpraszanie 

rozpraszanie 

niekoherentne 

niekoherentne 

promieniowanie

rentgenowskie

MATERIA

fluorescencja

fluorescencja

absorpcja

absorpcja

załamanie

załamanie

rozpraszanie koherentne

rozpraszanie koherentne

background image

 

 

Rozpraszanie promieniowania 

Rozpraszanie promieniowania 

rentgenowskiego

rentgenowskiego

Rozpraszanie 

Rozpraszanie 

koherentne:

koherentne:

gdy  elektrony  zachowują 
się jak oscylatory 
- (drgając 

emitując 

fotony 

promieniowania 

pod 

wpływem 

padających 

promieni  X),  wysyłają  falę 
o  tej  samej  długości  i 
częstości, 

jak 

promieniowanie  padające, 
tylko przesuniętą w fazie,  
- 
mówimy  o  rozpraszaniu 
spójnym 

(sprężystym, 

koherentnym), 

które, 

rozchodząc 

się 

we 

wszystkich 

kierunkach, 

może ze sobą interferować.
 

Wykorzystanie: 

dyfraktometria
                                                           
rentgenowska

Rozpraszanie 

Rozpraszanie 

niekoherentne: 

niekoherentne: 

(comptonowskie)

(comptonowskie)

jeśli  emitowane  są  fotony  o 
mniejszej  energii  niż  w 
wiązce 

padającej, 

 

to 

efektem  będzie  otrzymanie 
promieniowania  o  większej 
długości  fali,  zjawisko  to 
nazywamy 

rozpraszaniem 

niespójnym, 

takie 

promieniowanie  nie  może 
interferować,  konsekwencją 
tego  typu  rozpraszania  jest 
powstanie 

ciągłego 

tła 

promieniowania.

background image

 

 

Fluorescencja

Fluorescencja

 

Fluorescencja:

Fluorescencja:

absorpcja 

odpowiednich 

kwantów 

promieniowania 

rentgenowskiego 

jednoczesnym 

wzbudzeniem 

elektronów  na  wewnętrznych  powłokach  atomów.  Energia 
padającego fotonu musi być na tyle duża, aby spowodować 
 usunięcie elektronu z wewnętrznej powłoki i nadanie mu 
jednocześnie pewnej energii kinetycznej, powstająca w ten 
sposób  luka  na  wewnętrznej  powłoce  jest  zapełniana 
dzięki  przejściom  elektronów  z  kolejnych  powłok, 
dozwolonych  przez  reguły  wyboru  (sformułowane  przez 
mechanikę  kwantową),  efektem  przejścia  elektronu  z 
poziomu o wyższej energii na niższy poziom energetyczny 
jest  foton  wtórnego  promieniowania  rentgenowskiego, 
odpowiadający  charakterystycznej  dla  danego  pierwiastka 
różnicy energii między tymi poziomami.

Wykorzystanie:  analiza chemiczna

background image

 

 

Absorpcja i załamanie

Absorpcja i załamanie

Absorpcja

Absorpcja

energia, 

związana 

kwantami 
promieniowania, 
pochłaniana  jest  przez 
elektrony 

powłok 

wewnętrznych 

atomach,  zdolność  do 
absorpcji 

promieni 

rośnie  z  liczbą  atomową 
pierwiastka, 

„cięższe” 

atomy 

absorbują 

promieniowanie 
rentgenowskie 

większym  stopniu,  niż 
atomy „lekkie”. 

Wykorzystanie: 
prześwietlenie, 
tomografia 
komputerowa

Załamanie

Załamanie

wiązka 

promieni 

rentgenowskich 

ulega 

załamaniu 

przy 

przechodzeniu  z  jednego 
ośrodka  do  drugiego,  dla 
promieni  rentgenowskich 
współczynnik 

refrakcji 

jest  bliski  jedności,  co 
pozwala  pominąć  efekt 
załamania 

dalszych 

rozważaniach.

background image

 

 

Teoria Laue`go – ugięcie promieni X 

Teoria Laue`go – ugięcie promieni X 

na prostych sieciowych

na prostych sieciowych

  

  

AB = t

1

 cos    

CD = t

1

 cos

0

  

gdzie:
t

1

 – translacja na prostej 

sieciowej;

0

 – kąt między wiązką a 

prostą sieciową;
α - kąt między wiązką ugiętą 
a prostą sieciową

AB – CD = t

1

 (cos - cos

0

 )

 
AB – CD = t

1

 (cos - cos

0

 ) = 

n 

H

H

 = a

 = a

0

0

 

 

(cos

(cos

 - cos

 - cos

0

0

 

 

K

K

 = b

 = b

0

0

 (cos

 (cos

 - cos

 - cos

0

0

 )    

 )    

   

   

L

L

 = c

 = c

0

0

 (cos

 (cos

 - cos

 - cos

0

0

 ) 

 ) 

o

o

o

 – kąty miedzy wiązką 

padającą a odpowiednimi prostymi 
sieciowymi;
 - kąty miedzy wiązką ugiętą a 

odpowiednimi prostymi sieciowymi;
t

1

, t

2

, t

3

 –  długości wektorów 

translacji na rozważanych trzech 
prostych sieciowych;
H, K, L
 – liczby całkowite, 

background image

 

 

n =2 d

hkl

 sin

 

Teoria Braggów-Wulfa – ugięcie 

Teoria Braggów-Wulfa – ugięcie 

promieni X na płaszczyznach 

promieni X na płaszczyznach 

sieciowych

sieciowych

S = AB + BC = n       

AB = d

hkl

 sin    

BC = d

hkl

 sin     

gdzie:

d

hkl

 – odległość 

międzypłaszczyznowa;

 - kąt odbłysku;

n

 – liczba całkowita, rząd refleksu 

 ugięcia);

 

- długość fali;

S

 – różnica dróg optycznych.


Document Outline