EKOSYSTEM
EKOSYSTEM
Ekosystem
Ekosystem
to układ ekologiczny, który
obejmuje wszystkie żywe organizmy
żyjące na danym obszarze,
współdziałające ze środowiskiem
nieożywionym, w taki sposób, że
przepływ energii i krążenie materii
prowadzą do powstania wyraźnego
zróżnicowania biotycznego na
wszystkich poziomach troficznych.
W ekosystemie następuje
obieg energii i materii.
Ten pierwszy odbywa się w
jednym kierunku w
systemie otwartym,
natomiast drugi jest
obiegiem zamkniętym.
Do funkcjonowania ekosystemu
potrzebni są zarówno producenci jak i
konsumenci
i reducenci - przynajmniej pierwsi i
ostatni. Producenci przetwarzają
czynniki nieorganiczne, konsumenci
żywią się organizmami lub martwą
materią organiczną, a reducenci
rozkładają resztki materii organicznej
uwalniając z niej związki nieorganiczne
potrzebne producentom.
Ekosystemy możemy
Ekosystemy możemy
podzielić na dwa
podzielić na dwa
rodzaje:
rodzaje:
ekosystem autotroficzny
to taki,
którego podstawą funkcjonowania jest
światło
i materia organiczna wytwarzana przez
producentów w procesie fotosyntezy
(autochtoniczna). System taki jest
w zupełności samowystarczalny i
występuje stosunkowo najczęściej.
Są nim na przykład las, łąka, jezioro itp.;
ekosystem heterotroficzny
z kolei
charakteryzuje się tym, że materia
organiczna pochodzi z zewnątrz.
W systemie tym nie ma producentów i
nie jest on samowystarczalny- na
przykład jaskinia.
Ze względu na brak światła nie ma tam
roślin zielonych wytwarzających
materię organiczną, która zatem musi
pochodzić
z detrytusu (resztek obumarłych
zwierząt, kału) lub zostaje przyniesiona
przez wodę
z innego ekosystemu.
Różnice w
Różnice w
produktywności
produktywności
ekosystemów
ekosystemów
Produktywność (produkcja) - to
intensywność gromadzenia
energii w biomasie określonego
poziomu troficznego.
Wyróżnia się produkcję
pierwotną
i wtórną.
Produkcja pierwotna to biomasa
wyprodukowana przez
producentów ekosystemu (co
odzwierciedla intensywność
przekształcania energii świetlnej
w chemiczną).
Mierzy się ją najczęściej mierząc
szybkość procesów fotosyntezy.
Produkcję pierwotną
Produkcję pierwotną
możemy podzielić na:
możemy podzielić na:
produkcję pierwotną brutto
-
koszty utrzymania danego
układu plus przyrost biomasy
autotrofów.
Jest to cała materia organiczna
jaka powstała w procesie
fotosyntezy (wartość
teoretyczna);
produkcja pierwotna netto -
przyrost
biomasy autotrofów w jednostce
czasu, który obserwujemy. W tym
przypadku nie liczymy materii
wykorzystanej
w procesie oddychania (respiracji).
Jedynie ta produkcja może stać się
dostępna jako źródło pokarmu
roślinożerców i jest ona jedyną, którą
możemy w rzeczywistości zmierz
Produkcja pierwotna netto =
produkcja pierwotna brutto –
respiracja
Produkcja wtórna
to ilość materii
zasymilowanej przez konsumentów
ekosystemu, czyli proces
przyswajania materii i
magazynowania energii przez
konsumentów. Mierzy się ją ilością
biomasy w jednostce czasu.
Produkcję wtórną
Produkcję wtórną
możemy podzielić na:
możemy podzielić na:
produkcję wtórną brutto -
koszty utrzymania danego
układu plus przyrost biomasy
heterotrofów;
produkcję wtórną netto -
przyrost biomasy heterotrofów.
O produktywności ekosystemów
decydować może wiele czynników.
Zależy to od produkcji pierwotnej, a
na nią mają wpływ między innymi:
skład gatunkowy producentów,
dostęp energii słonecznej, stężenie
fosforanów, azotanów i innych soli
mineralnych w glebie
i wodzie, ilość wody i jej zasolenie,
wilgotność powietrza i temperatura.
Produkcja pierwotna dla różnych
ekosystemów waha się od 500-2000
g/m
2
/rok. Największą produktywność
osiągają plantacje trzciny cukrowej
(4000 g/m
2
/rok), rafy koralowe (2500
g/m
2
/rok) oraz las tropikalny (2200
g/m
2
/rok). Najmniejszą natomiast
posiadają pustynie (3 g/m
2
/rok),
półpustynie (90 g/m2/rok), otwarty
ocean (125 g/m2/rok)
i tundra (140 g/m2/rok).
Wysoka wartość produkcji
pierwotnej netto nie musi oznaczać
wielkiej biomasy producentów, jak
też wielka biomasa producentów
nie musi wcale oznaczać wysokiej
produkcji - ponieważ wielkość
biomasy producentów zależy nie
tylko od tego jak szybko jest ona
produkowana, ale też od tego w
jakim tempie jest eksploatowana.
Aby ekosystem mógł funkcjonować,
potrzebny jest przepływ energii i obieg
materii. Pierwiastki nieprzerwanie
krążą pomiędzy żywymi organizmami i
ich nieożywionym środowiskiem.
Krążenie każdego składnika w
przyrodzie nazywamy jego
cyklem
biogeochemicznym
.
KRAŻENIE PIERWIASTKÓW
W EKOSYSTEMIE
- cykle biogeochemiczne
Ziemia jest układem
zamkniętym.
Krążące w tym obiegu
pierwiastki nie giną, aczkolwiek
mogą wypaść z obiegu, kiedy
znajdą się w miejscach
niedostępnych dla organizmów;
jednak najczęściej są dostępne i
wykorzystywane powtórnie przez
organizmy.
Do najważniejszych cykli
biogeochemicznych należą obiegi:
węgla, azotu, tlenu, fosforu, siarki i
wody. Węgiel, azot, tlen, siarka
i woda mogą występować w stanie
gazowym, w związku z tym mogą się
przemieszczać na duże odległości.
Fosfor natomiast nie ma postaci
gazowej, dlatego jego obieg
w przyrodzie jest utrudniony.
Obieg węgla w przyrodzie
Obieg węgla w przyrodzie
Obieg azotu w przyrodzie
Obieg azotu w przyrodzie
Obieg fosforu w przyrodzie
Obieg fosforu w przyrodzie
Obieg siarki w przyrodzie
Obieg siarki w przyrodzie