Od Sumerów do

Wieży Babel

• Pierwszą cywilizację na terenie

Mezopotamii utworzyli Sumerowie,
którzy osiedlili się nad Eufratem i
Tygrysem na początku IV tysiąclecia
p.n.e.

• Ich otoczone murami miasta były

niezależnymi państwami rządzonymi
przez królów.

• Z cegły suszonej na słońcu

Sumerowie wznosili wspaniałe pałace
i świątynie poświęcone bogom

• Do ich osiągnięć można zaliczyć

doskonalenie systemu kanałów, co
pozwoliło im przeznaczyć więcej
ziemi pod uprawę.

• Dzięki upowszechnieniu koła

garncarskiego stali się mistrzami
w wytwarzaniu naczyń z
gliny.

• Najważniejszym jednak wynalazkiem

Sumerów było pismo

• Około 2000 lat p.n.e. nad Eufratem

powstało miasto Babilon.

• Na początku XVIII wieku p.n.e. jego

władcą został Hammurabi. Po kilku
latach król ten rządził już większą
częścią Mezopotamii, nazywaną
odtąd Babilonią.

• Przez wieki mieszkańcy Mezopotamii nie znali

praw pisanych.

• Przestępca schwytany na gorącym uczynku był

karany przez urzędnika, od którego obyczajów
i humorów zależał rodzaj kary i
sposób jej wykonania.

• Podobnie rozsądzali spory między poddanymi

królewscy sędziowie. Niezadowoleni
z wydawanych w taki sposób
wyroków często składali do króla skargi na
niesprawiedliwość urzędników. Sprawował on
bowiem najwyższe i niepodzielne
rządy - był

władcą despotycznym.

• Dzięki wprowadzeniu jednolitego

i zrozumiałego dla

wszystkich poddanych prawa zarządzanie

dużym państwem stało się łatwiejsze.

• Prawa spisywano już przed Hammurabim,

ale zbiór praw tego babilońskiego króla

jest pierwszym, który zachował się do

naszych czasów.

• Przepisy zawarte w tym kodeksie były

bardzo surowe. Wiele przestępstw karano

śmiercią, co może się dzisiaj wydawać

okrutne. Wszystkie jednak prawa

pochodzące z dawnych wieków wydają się

współczesnemu człowiekowi surowe.

• § 8: Jeśli obywatel

ukradł albo bydlę

(rogate), albo owcę,

albo osła, albo

wieprza, albo łódź czy

jest to (mienie) boże,

czy jest to (mienie)

pałacu, zapłaci

trzydziestokrotną

(wartość) rzeczy; jeśli

jest to (mienie)

poddanego pałacu,

zapłaci

dziesięciokrotną

(wartość) tego; jeśli

złodziej nie ma co dać,

zostanie zabity.

• Po śmierci Hammurabiego Babilonią

rządzili przedstawiciele obcych rodów
panujących.

• Dopiero w VI wieku p.n.e. królowie

Babilonu odzyskali władzę nad
Mezopotamią.

• Wielkim władcą tej epoki był

Nabuchodonozor II, który z
Babilonu uczynił jedno z
najsławniejszych i
najpiękniejszych miast starożytności

• Położone na skrzyżowaniu szlaków

handlowych, wyróżniało się wspaniałymi
budowlami.

• Babilon był otoczony podwójnym murem,

ale chlubą jego mieszkańców był przede
wszystkim most na Eufracie, jeden z
pierwszych stałych mostów na świecie.

• Główne budowle miasta łączyła droga, którą

podążały procesje w czasie największych
świąt religijnych, na przykład obchodzonego
na wiosnę Nowego Roku.

• Babilończycy modlili się wówczas do

Marduka, swojego najwyższego boga.

• Centrum administracyjnym całego

państwa był pałac królewski, do którego

przekazywano daniny z podbitych ziem

i podatki od poddanych.

• Urzędnicy pełniący najwyższe funkcje

zarządzali państwem z pałacu w

imieniu króla.

• Babilończycy wierzyli jednak, że

prawdziwym władcą ich kraju jest bóg

Marduk, a króla uważali za jego

przedstawiciela na ziemi.

• Świątynia Marduka była najważniejszą

budowlą w mieście.

• Obok niej wzniesiono sztuczną górę

zwaną zikkurat, składającą się z
siedmiu tarasów ułożonych jeden na
drugim.

• Na szczycie znajdowała się mała

kaplica poświecona bogom.

• Według historyków zikkurat to

wspomniana w Biblii wieża Babel