mgr Olga Małkowska
Zakład Zdrowia Publicznego
Choroby nowotworowe, a właściwie nowotwory złośliwe są po
chorobach układu krążenia drugą przyczyną zgonów w
Polsce. Nasz kraj należy do państw o średniej
zachorowalności na tę chorobę.
W Polsce zachorowuje rocznie na nowotwory złośliwe ok. 100
000 osób. Wśród czynników, które wpływają na zdrowie
człowieka wyróżnia się cztery grupy: styl życia; środowisko
fizyczne oraz społeczne życia i pracy; czynniki genetyczne;
służba zdrowia.
Zachorowalność na choroby nowotworowe zależy w 50-60% od
stylu życia człowieka i w ok. 20% od środowiska fizycznego
oraz społecznego życia i pracy ludności. Czynniki
genetyczne w ok. 20% wpływają na zachorowalność ludzi na
„raka” a służba zdrowia może rozwiązać 10-15% problemów
zdrowotnych społeczeństwa.
Co to jest nowotwór?
Twór składający się z patologicznych komórek,
widoczny w narządzie zazwyczaj jako guz
(wyjątek: białaczki, chłoniaki),
Powstały w wyniku wielostopniowej przemiany
zwanej onkogenezą,
Morfologicznie ma strukturę zbliżoną do tkanki
prawidłowej, z której się wywodzi,
Znanych jest ponad 100 typów nowotworów, które
wywodzą się ze wszystkich rodzajów komórek
organizmu.
Rodzaje nowotworów.
N A B Ł O N K O W E :
G r u c z o l a k ,
B r o d a w c z a k ,
T o r b i e la k , i tp .
N IE N A B Ł O N K O W E :
M i ę ś n i a k , T łu s z c z a k ,
W łó k n i a k , N a c z y n i a k ,
N e r w i a k , i tp .
Ł A G O D N E
N A B Ł O N K O W E :
R A K -
p ła s k o n a b ło n k o w y ,
g r u c z o ło w y , i tp .
N IE N A B Ł O N K O W E :
C z e r n i a k
M i ę s a k i
C h ło n i a k i/B i a ła c z k i
Z Ł O Ś L I W E
P O D Z I A Ł N O W O T W O R Ó W
• Guzy lite = nowotwory zlokalizowane narządowo
(np. rak piersi, rak płuca, rak jelita grubego)
• Guzy płynne = nowotwory pierwotnie uogólnione
(np. białaczki, chłoniaki)
Nowotwór to choroba genetyczna, u której podłoża
leżą mutacje genów i zmiany epigenetyczne,
zachodzące z reguły pod wpływem
kancerogenów (fizycznych, chemicznych,
biologicznych)
Komórka nowotworowa jest niezależna od
homeostazy ustrojowej i wykazuje:
Niekontrolowane rozmnażanie
Wzrost mimo braku sygnałów pobudzających
Zahamowanie zaprogramowanego obumierania
(apoptozy)
Wymknięcie się spod nadzoru immunologicznego
Inwazję otaczających tkanek
Etapy onkogenezy.
1.
Powstanie komórki macierzystej nowotworu – przemiana
pojedynczej komórki prawidłowej w nowotworową (INICJACJA)
2.
Rozwój klonu nowotworowego – komórka macierzysta dzieląc
się tworzy grupę proliferujących komórek potomnych
(PROMOCJA)
3.
Wytworzenie guza – klon nowotworowy się rozrasta i
„wymusza” zaopatrzenie w naczynia i tkankę podporową
4.
Przerzutowanie – guz nowotworowy nabywa zdolności do
dawania przerzutów
5.
Wpływ ogólnoustrojowy – guz pierwotny i/lub guzy
przerzutowe (wtórne) oddziałują na organizm uszkadzając
ważne dla życia narządy oraz powodując wyniszczenie
nowotworowe (kacheksja nowotworowa)
(PROGRESJA)
Czynniki jatrogenne.
Czynnik
Czynnik
jatrogenny
jatrogenny
Rodzaj nowotworu powstaj
Rodzaj nowotworu powstaj
ą
ą
cy w
cy w
wyniku nara
wyniku nara
ż
ż
enia
enia
na ten czynnik
na ten czynnik
Doustne środki antykoncepcyjne,
hormonalna terapia zastępcza
Rak piersi, rak trzonu macicy (same
estrogeny).
Cytostatyki
Białaczki, zespoły mielodysplastyczne.
Leki immunosupresyjne
Białaczki, chłoniaki, raki skóry, rak
żołądka, rak nerki, rak jelita grubego,
rak wątroby.
Promieniowanie jonizujące
Białaczki, raki skóry, rak tarczycy, rak
pęcherza moczowego, rak piersi, rak
płuca, rak żołądka, rak jelita grubego.
Tamoksyfen
Rak trzonu macicy.
Diethylstilbestrol
Rak szyjki macicy, rak pochwy, rak
piersi.
Steroidy anaboliczne
(androgeny)
Rak wątroby.
Hormonalna terapia
zastępcza.
Kilkuletnie stosowanie zwiększa ryzyko
zachorowania na raka piersi.
Być może zmniejsza się ryzyko raka jelita
grubego.
Rak jajnika występuje częściej w czasie
stosowania hormonoterapii jednak nie oznacza
to HZT zwiększa ryzyko zachorowania.
Antykoncepcja
hormonalna.
Zwiększa ryzyko raka piersi zwłaszcza u
młodych nieródek. Przy wieloletnim
stosowaniu niezależnie od wieku. Efekt ten
potęguje palenie tytoniu.
Zmniejsza ryzyko raka endometrium i raka
jajnika.
Tamoksyfen.
Antagonista receptora estrogenowego
stosowany w leczeniu raka piersi.
Zwiększa ryzyko zachorowania na raka trzonu
macicy; nie zwiększa śmiertelności ani
umieralności.
Zmniejsza możliwość wystąpienia raka jajnika
i raka piersi.
TNM
Najważniejszą rolę w rokowaniu i w wyborze
sposobu leczeni chorych na guzy lite odgrywa
ocena zaawansowania klinicznego wg TNM.
T – tumor – wielkość guza oraz jego stosunek
do otaczających narządów,
N – nodes – regionalne węzły chłonne,
M – metastases – przerzuty do odległych
węzłów chłonnych lub narządów
Dane o nowotworach w
Polsce.
Karta zgonów GUS,
Krajowy Rejestr Nowotworów
Krajowy Rejestr Nowotworów – zbiera dane o
epidemiologii nowotworów w Polsce (karta
zgłoszenia nowotworu) z
Wojewódzkich
Wojewódzkich
Rejestrów Nowotworów
Rejestrów Nowotworów,
Kompletność rejestracji w Polsce w 2007 r. –
83%, potwierdzenie histopatologiczne w 79%
u mężczyzn i 83% u kobiet.
1
1
Płuco
Płuco
Pierś
Pierś
Płuco
Płuco
1
1
.
.
037
037
.
.
000
000
2
2
Żołądek
Żołądek
Jelito grube
Jelito grube
Żołądek
Żołądek
798
798
.
.
000
000
3
3
Jelito grube
Jelito grube
Szyjka macicy
Szyjka macicy
Pierś
Pierś
796
796
.
.
000
000
4
4
Pr
Pr
ostata
ostata
Żoładek
Żoładek
Jelito grube
Jelito grube
783
783
.
.
000
000
5
5
Wątroba
Wątroba
Płuco
Płuco
Wątroba
Wątroba
437
437
.
.
000
000
6
6
J.ustna/Gardło
J.ustna/Gardło
Jajnik
Jajnik
Prostat
Prostat
a
a
396
396
.
.
000
000
7
7
Przełyk
Przełyk
Endometrium
Endometrium
Szyjka macicy
Szyjka macicy
371
371
.
.
000
000
8
8
Pęcherz M.
Pęcherz M.
Wątroba
Wątroba
J.ustna/Gardło
J.ustna/Gardło
363
363
.
.
000
000
9
9
Białaczki
Białaczki
J.ustna/Gardło
J.ustna/Gardło
Przełyk
Przełyk
316
316
.
.
000
000
10
10
Chłoniaki
Chłoniaki
Przełyk
Przełyk
Pęcherz M.
Pęcherz M.
261
261
.
.
000
000
N
N
o
o
w
w
e
e
Pozycja
Pozycja
M
M
ężczyźni
ężczyźni
Kobiety
Kobiety
Obie płcie
Obie płcie
Przypadki
Przypadki
Liczba nowych zachorowań
w grupach wiekowych, 2006.
Zachorowalność mężczyzn w
Polsce.
Struktura zachorowalności w 2002 r.
Struktura zachorowalności w 2002 r.
- %
- %
Rak płuca
Rak płuca
Rak jelita grubego
Rak jelita grubego
Rak prostaty
Rak prostaty
Rak pęcherza moczowego
Rak pęcherza moczowego
Rak żołądka
Rak żołądka
Rak krtani
Rak krtani
Rak nerki
Rak nerki
Rak trzustki
Rak trzustki
Nowotwory mózgu
Nowotwory mózgu
Rak przełyku
Rak przełyku
Zachorowalność kobiet w Polsce.
Rak piersi
Rak piersi
Rak jelita grubego
Rak jelita grubego
Rak płuca
Rak płuca
Rak trzonu macicy
Rak trzonu macicy
Rak szyjki macicy
Rak szyjki macicy
Rak jajnika
Rak jajnika
Rak żołądka
Rak żołądka
Rak trzustki
Rak trzustki
Rak nerki
Rak nerki
Rak tarczycy
Rak tarczycy
Struktura zachorowalności w 2002 r. -
Struktura zachorowalności w 2002 r. -
%
%
Umieralność mężczyzn w Polsce.
Struktura umieralności w 2002 r.
Struktura umieralności w 2002 r.
- %
- %
Rak płuca
Rak płuca
Rak jelita grubego
Rak jelita grubego
Rak żołądka
Rak żołądka
Rak prostaty
Rak prostaty
Rak pęcherza moczowego
Rak pęcherza moczowego
Rak trzustki
Rak trzustki
Rak krtani
Rak krtani
Rak nerki
Rak nerki
Rak przełyku
Rak przełyku
Nowotwory mózgu
Nowotwory mózgu
Umieralność kobiet w Polsce.
Struktura umieralności w 2002 r. -
Struktura umieralności w 2002 r. -
%
%
Rak piersi
Rak piersi
Rak płuca
Rak płuca
Rak jelita grubego
Rak jelita grubego
Rak jajnika
Rak jajnika
Rak żołądka
Rak żołądka
Rak trzustki
Rak trzustki
Rak szyjki macicy
Rak szyjki macicy
Rak pęcherzyka żółciowego
Rak pęcherzyka żółciowego
Nowotwory mózgu
Nowotwory mózgu
Rak wątroby
Rak wątroby
„ 4 P”
W Polsce ponad ¼ osób umiera rocznie z powodu
nowotworu, z czego więcej niż połowa na „Raka 4
P”, a więc:
P – łuco
P – pokarmowy
P – ierś
P – rostata
Rak piersi.
Nowotwory złośliwe sutka są najczęstszymi nowotworami u kobiet
W Polsce notuje się prawie 10.000 nowych przypadków
zachorowań rocznie. Oznacza to, że każdego roku na raka piersi
zachoruje 30 kobiet na 100.000,
Umieralność na raka piersi rośnie w tempie 1,6% rocznie, a
struktura zaawansowania klinicznego jest zła, a nawet fatalna. Rak
piersi po prostu wykrywany jest zbyt późno. Za "przypadki
wczesne" uznaje się zmiany (guzy) o średnicy poniżej 0,5 cm. Tylko
w 20% przypadków chorobę rozpoznaje się we wczesnym stadium
zaawansowania. Wtedy szanse na wyleczenie są bardzo duże,
Wśród wszystkich nie leczonych kobiet z rakiem gruczołu
piersiowego 10 lat przeżywa 5%. Średni wskaźnik 10-letnich
przeżyć dla wszystkich stopni zaawansowania wynosi ok. 40%.
Nie ma wątpliwości, że skuteczniejsza profilaktyka, szybsze
wykrywanie raka piersi podniosłoby wskaźnik przeżyć o kilkanaście
procent.
Rak jajnika.
Rak jajnika nadal pozostaje główną przyczyną zgonów u
kobiet z powodu nowotworów układu płciowego w
większości krajów uprzemysłowionych.
Wiąże się to z wciąż późnym wykrywaniem, a w związku z
tym — rozpoznaniem choroby w bardzo zaawansowanym
stadium (III/IV stopień wg klasyfikacji FIGO).
Rak jajnika stanowi prawie 1/3 wszystkich nowotworów
narządu rodnego.
Nowotwory złośliwe jajnika stanowią 5,4% przypadków
zachorowań na nowotwory u kobiet i są przyczyną 6%
zgonów z powodu choroby nowotworowej.
Ryzyko zachorowania wynosi 1–1,5%, a ryzyko zgonu w
ciągu całego życia — 0,5%.
Rak jajnika.
Ryzyko zachorowania na raka jajnika wzrasta, gdy wywiad rodzinny jest
obciążony w kierunku niektórych nowotworów, a zwłaszcza raka jajnika
lub piersi,
Szczyt zachorowań przypada między 50. a 59. rokiem życia. Ponad 60%
zachorowań i 50% zgonów z powodu nowotworu jajnika występuje przed
65. rokiem życia,
Obserwuje się stałe zwiększanie zachorowalności i umieralności w
populacji kobiet w wieku 45–64 lat, natomiast w grupie kobiet po 65. roku
życia stwierdza się gwałtowny wzrost zachorowalności przy stabilnym
trendzie umieralności,
W 2005 roku w Polsce zarejestrowano 3335 zachorowań na nowotwory
jajnika i prawie 2357 zgonów z tego powodu,
W grupie wiekowej 45–64 lat odnotowuje się około 33 zachorowań i 19
zgonów na 100 000 populacji, w grupie osób powyżej 65. roku życia
wartości te wzrastają i osiągają prawie 41 zachorowań i 40 zgonów na
100 000,
W Stanach Zjednoczonych rozpoznaje się ponad 20 000 przypadków raka
jajnika, a rocznie umiera z powodu tego nowotworu ponad 15 000 kobiet.
Rak szyjki macicy.
Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów Centrum Onkologii
w Warszawie tylko w 1995 roku ponad 4000 kobiet w Polsce
zachorowało na raka szyjki macicy, a 2000 zmarło z tego powodu,
Według Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem (IARC) w
Lyonie stwierdzono, że w Polsce przeżywalność 5 – letnia u kobiet ze
stwierdzonym rakiem szyjki macicy jest najniższa z 17 ocenianych
krajów Europy,
Prawidłowa diagnostyka byłaby w stanie zmniejszyć zapadalność aż
o 80%, przesuwając go z miejsca drugiego (po raku sutka) na
odległe miejsce w częstości zachorowań,
60% raków szyjki macicy jest rozpoznawanych w wysokim stopniu
zaawansowania ( II i III stopień ) - stąd leczenie jest w takich
przypadkach mało skuteczne. Natomiast wczesna postać tego raka
– tzw. rak przedinwazyjny, pozostający w tym stanie aż 5-10 lat ( 0
stopień) jest uleczalny w 100%, a więc teoretycznie jest dużo czasu
na stwierdzenie jego istnienia i radykalne wyleczenie prostymi
metodami.
Rak szyjki macicy.
Według danych statystycznych średni wiek
kobiety z rozpoznanymi zmianami
dysplastycznymi nabłonka, poprzedzającymi
powstanie raka to 34 lata, kobieta z rakiem w
stopniu przedinwazyjnym ma przeciętnie 42
lata, a z rakiem inwazyjnym od 48 do 52 lat,
80% przypadków przedwczesnej śmierci z
powodu raka szyjki macicy dałoby się
teoretycznie uniknąć pod warunkiem
rzetelnego przeprowadzenia badań
profilaktycznych w dobrze wyposażonym
gabinecie ginekologicznym.
Zasady prowadzenia badań
przesiewowych raka szyjki macicy
w Polsce.
Profilaktyka nowotworów narządów płciowych:
wczesne wykrywanie i prawidłowe leczenie
stanów przedrakowych i wczesnych postaci raka,
prowadzenie badań profilaktycznych
populacyjnych,
informacja (prasa,telewizja) szkolenie lekarzy
pierwszego kontaktu i ginekologów rejonowych.
Zespół działań umożliwiających utrzymanie oraz
poprawę stanu zdrowia. Zdrowie jest traktowane
jako czynnik umożliwiający jednostkom i grupom
realizację aspiracji, zaspokajanie potrzeb,
przeobrażanie i kontrolę środowiska.
Skupia się na grupach ludności zagrożonych
określonymi chorobami oraz uwzględnia populację
jako całość w kontekście jej codziennego życia
Umożliwia ludziom podejmowanie
odpowiedzialności za własne zdrowie, poprzez
spontaniczne, jak i zorganizowane działania na
rzecz zdrowia
Zmierza do oddziaływania na determinanty zdrowia
(np. palenie tytoniu, odżywianie)
Profilaktyka zdrowotna to działania mające na celu
zapobieganie chorobom, poprzez ich wczesne wykrycie
i leczenie.
Według definicji ogłoszonej przez WHO,
zdrowie to
zdrowie to
całkowity fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan
całkowity fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan
człowieka, a nie tylko brak choroby lub niedomagania.
człowieka, a nie tylko brak choroby lub niedomagania.
Widzimy więc, że 2 pierwsze pola Lalonda mają dużo
wspólnego z profilaktyką, i to nie tą instytucjonalną, ale
zależną od nas samych, od naszych postaw i
świadomości.
W szerszym ujęciu „profilaktyka to proces, który wspiera
człowieka w prawidłowym rozwoju i zdrowym życiu" .
Jest także jednym ze sposobów reagowania na rozmaite
zjawiska społeczne, które oceniane są jako szkodliwe i
niepożądane. Ocena skłania do traktowania takich
zjawisk w kategoriach zagrożeń i podejmowania
wysiłków w celu ich eliminacji lub choćby ograniczania.
Powszechnie uważa się, że skuteczna profilaktyka jest
optymalnym sposobem hamowania rozwoju lub
ograniczania skali zjawisk uznanych za dolegliwe
społecznie.
Głównie z tego względu jest znacznie bardziej opłacalna
niż kosztowne działania zaradcze konieczne w sytuacji,
gdy wzrasta skala niepożądanych zjawisk.
Prowadzenie szeroko zakrojonych działań profilaktycznych przynosi
w krótszej lub dłuższej perspektywie czasowej wymierne korzyści
dla społeczeństwa w postaci:
poprawy świadomości zdrowotnej populacji,
poprawy stanu zdrowia ludności,
zmniejszenia ilości osób z powikłaniami chorób i trwałym
inwalidztwem,
zmniejszenia liczby zachorowań i zgonów,
zwiększenia wykrywalności chorób we wczesnym stadium
rozwoju,
zwiększenia odsetka wyleczeń,
zmniejszenia absencji chorobowej
,
obniżenia kosztów leczenia,
mniejszych strat finansowych (zasiłki chorobowe, straty
produkcyjne).
Opieka zdrowotna w
zwalczaniu nowotworów.
Profilaktyka
Profilaktyka
Wczesne rozpoznawanie
Wczesne rozpoznawanie
Skuteczne leczenie
Kompleksowa rehabilitacja
Opieka paliatywna i terminalna
Rodzaje profilaktyk.
Profilaktyka (prewencja) pierwotna
– dotyczy osób zdrowych i polega na
upowszechnianiu wiedzy o nowotworach oraz
propagowaniu zachowań prozdrowotnych i
zmniejszających ryzyko zachorowania na te
choroby.
celem profilaktyki pierwotnej jest zapobieganie
rozwojowi nowotworu inwazyjnego,
do typowych przykładów prewencji pierwotnej
zalicza się: 1)walkę z nałogiem palenia tytoniu,
2)modyfikację diety, 3)propagowanie aktywności
fizycznej, s4)zczepienia przeciwko HPV16/18, HBV.
Profilaktyka (prewencja)
wtórna
– dotyczy osób ze
zwiększonym ryzykiem zachorowania, a
więc potencjalnie chorych, i polega na
wyszukaniu w populacji osób
bezobjawowych, u których w organizmie
mogła rozwinąć się subkliniczna zmiana
nowotworowa.
badania przesiewowe
Profilaktyka (prewencja) trzeciorzędowa –
nastawiona na chorych i zmierza do zabezpieczenia
ich przed wtórnymi skutkami choroby, np.
Zapobieganie rozwojowi drugiego nowotworu
Działania zmierzające do zredukowania
stopnia inwalidztwa
Wspieranie przystosowania pacjentów do
zmienionych przez chorobę warunków życia i
poprawa jakości życia
Badania przesiewowe.
Celem badań przesiewowych jest
wykrycie nowotworu w stadium
przedklinicznym
Badania przesiewowe dotyczą osób,
które nie mają żadnych dolegliwości: ani
podmiotowych ani przedmiotowych
Jeżeli osoba ma dolegliwości i zgłasza się z
nimi do lekarza, który następnie wykrywa
nowotwór – to nazywa się wczesnym
wykrywaniem; wczesne wykrycie
niekoniecznie chroni przed zgonem z powodu
raka
Obniżenie liczby zgonów z powodu
nowotworu
Mniejsze koszty leczenia
Możliwość mniej obciążającego leczenia
Lepsza jakość życia
Korzyści społeczne
Kiedy warto zorganizować
badania przesiewowe?
Częsta choroba w danej populacji
Choroba powodująca wysoką zachorowalność i
umieralność w społeczeństwie
Choroba występuje w stadium przedklinicznym
Chorobę można wykryć w fazie przedklinicznej
Dostępne są tanie i wydolne testy przesiewowe
Kryteria badań
przesiewowych.
O wysokiej czułości
O zadowalającej swoistości
Tani, bezpieczny
Łatwy do przeprowadzenia
Możliwy do zastosowania w skali masowej
Skutkuje obniżeniem liczby zgonów z powodu
badanej choroby
Niskie skutki psychologiczne i finansowe wyników
fałszywie pozytywnych
Błędy badań
przesiewowych.
1.
Błąd selekcji
– polega na tym, że np. do
badania mammograficznego zgłaszają się
przede wszystkim kobiety bardziej dbające o
swoje zdrowie i wykonujące samobadanie piersi
2.
Skryning oportunistyczny
(czyli okazjonalny)
zamiast skryningu populacyjnego
3.
Błąd z tytułu czasu wykrycia
(lead time
bias) – polega na rozpoznaniu choroby we
wcześniejszym okresie wśród objętych testem
nowocześniejszym niż wśród objętych testem
tradycyjnym, a nie wpływa to na wydłużenie
przeżycia
4.
Przediagnozowanie –
polega na wykrywaniu
nowotworów, które rzadko przechodzą w fazę
agresywną
Przykłady badań
przesiewowych w Polsce.
Populacyjny program profilaktyki i wczesnego
wykrywania raka szyjki macicy,
Populacyjny program wczesnego wykrywania
raka piersi,
Program badań przesiewowych dla wczesnego
wykrywania raka jelita grubego.
Profilaktyka raka piersi.
Rak piersi to najczęściej występujący nowotwór złośliwy u
kobiet.
Co roku na tę chorobę zapada 12 000 Polek.
Program adresowany do kobiet w wieku 50-69 lat, które nie
wykonały badania w ciągu ostatnich 2 lat oraz kobiet, które
otrzymały wskazanie do wykonania badania po upływie 12
miesięcy,
W ramach programu wykonywana jest mammografia, a w
przypadku wystąpienia niepokojących zmian, pacjentka
kierowana jest na dalszą diagnostykę,
Nie jest wymagane skierowanie,
Miejsce wykonania: pracownia mammograficzna.
Profilaktyka raka szyjki
macicy.
W Polsce co roku na raka szyjki macicy zapada 4 000
kobiet.
Program adresowany do kobiet w wieku 25-59 lat, które
nie wykonały badania cytologicznego w ciągu ostatnich
3 lat,
W ramach programu wykonywane jest badanie
cytologiczne, a w przypadku stwierdzenia
niepokojących zmian, pacjentka kierowana jest na
dalszą diagnostykę,
Nie jest wymagane skierowanie,
Miejsce wykonania: poradnia ginekologiczna.
Profilaktyka raka jajnika.
Właściwa edukacja zdrowotna realizowana na poziomie profilaktyki
pierwotnej powinna ułatwić kobietom zrozumienie, w jaki sposób ich
postępowanie i ich środowisko wpływają na stan zdrowia oraz jak można
wspomagać i korzystnie korygować zachowania zdrowotne. Znajomość
czynników ryzyka pozwala także na wyodrębnienie grup szczególnego
ryzyka. Kobiety z tych grup należy objąć programem regularnych badań
diagnostycznych.
Badanie przesiewowe raka jajnika obejmuje badanie ginekologiczne,
ulrtasonograficzne badanie sondą dopochwową oraz ocenę stężenia
antygenu Ca 125 . Nowoczesne techniki ultrasonograficzne pozwalają
zaobserwować bardzo niewielkie zmiany morfologiczne, które zwykle
uchodzą uwadze w czasie badania ginekologicznego, sugerujące
podejrzenie wczesnego stadium procesu nowotworowego. W
piśmiennictwie istnieją opracowania wskazujące, że wywiad i badanie
ginekologiczne nadal pozostają ważnymi metodami w rozpoznawaniu
tego nowotworu, chociaż wykazano wiele niedoskonałości takiego
postępowania.
Na każdym etapie działań profilaktycznych znaczącą
rolę odgrywa
edukacja zdrowotna-
edukacja zdrowotna- proces, w trakcie
którego ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i
innych osób. Koncentruje się ona na uświadamianiu
związków między zdrowiem człowieka a jego stylem
życia oraz środowiskiem fizycznym i społecznym.
Edukacja zdrowotna obejmuje głównie działania
informacyjne, których bezpośrednim celem jest
ukształtowanie sprzyjających zdrowiu przekonań
motywacji i umiejętności, a co za tym idzie postaw
zdrowotnych jednostki, które powinny prowadzić do
realizacji zachowań służących zdrowiu.
Edukacja zdrowotna.
Według Smitha „ to głównie wiedza, ale także
przekonania, zachowania, sposoby i styl życia,
które mają na celu utrzymanie zdrowia
poprzez zmianę sposobu myślenia o zdrowiu
oraz zwiększenie skuteczności oddziaływania i
kontroli nad własnym zdrowiem”.
Edukacja zdrowotna.
Cele:
1)
Rozwój wiedzy i umiejętności w zakresie rozpoznawania i przeciwdziałania
czynnikom ryzyka zdrowotnego i zagrożeniom zdrowotnym,
2)
Rozwój zdolności włączania się w definiowanie problemów, podejmowanie
decyzji oraz w osiągnięcie wpływu na zmianę uwarunkowań zdrowia,
3)
Zwiększenie możliwości działań zmierzających do zmiany czynników i
warunków niekorzystnych dla zdrowia.
Zadania:
1)
Rozpowszechnianie wiedzy o zdrowiu,
2)
Zwiększanie możliwości samooceny oraz umiejętności zmiany stylu życia
w kontekście wsparcia społecznego,
3)
Rozwijanie edukacji zdrowotnej wśród wszystkich medycznych grup
zawodowych,
4)
Rozwijanie indywidualnej i grupowej edukacji zdrowotnej w
pozamedycznych środowiskach zawodowych i sektorach.
Edukacja zdrowotna-
rodzaje.
1)
1)
Edukacja autorytatywna.
Edukacja autorytatywna.
Proces edukacyjny ma charakter instruktażowy,
Informacje przekazywane są w jednym kierunku,
Zawiera informacje dotyczące nakazów i zakazów,
Rezultaty takiej edukacji są niewielkie,
Odnajduje zastosowanie w prewencji wtórnej (do grup ryzyka)
2)
Edukacja uczestnicząca.
Edukacja uczestnicząca.
Polega na wspólnym podejmowaniu zadań, uczestniczy w ideach demokracji,
Wymiana wiedzy między ekspertem a uczącym się.
Przekazywanie wiedzy w dwóch kierunkach w warunkach obustronnego
zaufania,
Relacje- zadawanie pytań, udzielanie odpowiedzi
Cel- wyrabianie umiejętności i stwarzanie warunków do opanowywania
zaistniałych sytuacji życiowych,
Zastosowanie- prewencja pierwotna w grupach homogenicznych.
Edukacja zdrowotna-
rodzaje.
3)
Edukacja promująca.
Edukacja promująca.
wymiana informacji i wiedzy stron posiadających
różne kompetencje i poglądy- jednakowo
zainteresowanych edukacją ukierunkowaną na
zmiany,
Porównywanie różnic i reorganizacja wiedzy
edukatora i edukowanego,
Cel- redefinicja dotychczasowych własnych modeli
działania poprzez analizę różnych zadanych
sytuacji.
Modele edukacji
zdrowotnej według
Tannahilla:
Edukacja zdrowotna ukierunkowana na
zdrowie,
Edukacja zdrowotna ukierunkowana na
czynniki ryzyka,
Edukacja zdrowotna ukierunkowana na
chorobę.
Zdrowie człowieka wiąże się przede wszystkim z
jego świadomą i aktywną postawą wobec
zdrowia. Tylko proces edukacyjny pomoże
podnieść potencjał zdrowia człowieka.
Warunkiem skuteczności nabycia przez młodych
ludzi postaw, umiejętności
i w dalszej perspektywie nawyków
prozdrowotnych, jest edukacja zdrowotna
traktowana jako proces wychowawczy.
WHO podkreśla, że „(...) każde dziecko i młody
człowiek powinien mieć możliwość uczyć się w
szkole promującej zdrowie. Nadrzędnym
celem takiej szkoły jest zdrowy styl życia tak
uczniów, jak i pracowników oraz promowanie
idei na zewnątrz, czyli zapraszanie do
wspólnego dbania o zdrowie rodziców i
wszystkich, dla których zdrowie jest ważne.”
Edukacja dzieci w wieku
przedszkolnym.
Badania wykazały, że dzieci w wieku przedszkolnym
są niezwykle podatne na oddziaływanie
wychowawcze determinujące w znaczący sposób ich
dalszy rozwój w wieku szkolnym. Dlatego do
tematów procesu wychowania zdrowotnego w
zakresie chorób nowotworowych dla grupy
przedszkolnej należą przede wszystkim
przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, nauki
higieniczno – kulturalne, kształtowanie czynnej
postawy w zapobieganiu chorobom nowotworowym
i pozytywnego stosunku do lekarza
i środowiska medycznego, rozwijanie sprawności
ruchowej.
Główne przyczyny zachorowań na nowotwory złośliwe
u dzieci to przewlekłe zakażenia bakteryjne i
wirusowe oraz zapalenia krwi i układu
krwiotwórczego.
Punktem wyjścia nowotworów skóry u dzieci mogą być
blizny, zwłaszcza drażnione, oraz rogowacenia
chemicznego, które ma również cechy rogowacenia
słonecznego.
Dzieci narażane są często na choroby nowotworowe
układu oddechowego przez bierne palenie osób
starszych. Skutkiem wdychania dymu tytoniowego,
mogą być częstsze zachorowania np. na raka płuc w
późniejszych okresach życia człowieka.
Edukacja dzieci w wieku
przedszkolnym.
Edukacja dzieci w
wieku przedszkolnym.
Rozwijanie sprawności ruchowej już od
najmłodszych lat może zmniejszyć ryzyko
wystąpienia nowotworów w ciągu całego życia
człowieka.
Istnieją dostateczne dowody pozytywnej roli
aktywności fizycznej w zapobieganiu niektórym
nowotworom. Dotyczy to raka okrężnicy,
prostaty, płuc, piersi i narządów rodnych.
Ważne jest kontynuowanie wychowania
zdrowotnego w dalszych etapach kształcenia.
Kształtowanie postaw
prozdrowotnych w szkole i na
studiach.
Wychowanie zdrowotne w szkole to wskazywanie dzieciom czynników
wpływających pozytywnie i negatywnie na zdrowie i rozwój
psychofizyczny, a także poznawanie zagrożeń cywilizacyjnych i
edukacja o niebezpiecznych objawach chorób w tym
nowotworowych. Do podstawowych objawów chorób
nowotworowych u dzieci należy: utrata apetytu, kaszel, złe
samopoczucie, nieokreślony ból, osłabnięcie, napadowe zlewne
poty, zaburzenia wzrokowe, obrzęki i sinica rąk, zaparcia stolca.
Wczesne rozpoznanie nowotworu przez chorego jest możliwa tylko
wtedy, gdy jego uwaga wcześniej została zwrócona na wczesne
objawy.
Ważnym elementem wychowania zdrowotnego w zakresie chorób
nowotworowych jest kształtowanie pozytywnych postaw dzieci i
młodzieży wobec ludzi osób dotkniętych chorobami
nowotworowymi.
Kształtowanie postaw prozdrowotnych
w szkole i na studiach.
Rola edukacji zdrowotnej nie kończy się w szkole
podstawowej, gimnazjum, czy liceum. Wśród grup
objętych programem wychowania zdrowotnego wyróżnia
się także studentów.
Najbardziej narażone na choroby nowotworowe są osoby
palące tytoń oraz nie przestrzegające zasad higieny
seksualnej. Zachorowalność na raka macicy jest wyższa u
kobiet, które wcześniej rozpoczęły życie seksualne i miały
więcej niż jednego partnera. Regularne informowanie
młodych ludzi o zagrożeniach związanych ze stylem ich
życia oraz ukazywanie wzorców zachowań jest w stanie
zwiększyć ich zainteresowanie własnym zdrowiem oraz
zmniejszyć zachorowalność na choroby nowotworowe
tych ludzi.
Szkolenia prozdrowotne u
osób czynnych zawodowo.
Niektórzy dorośli pracujący zawodowo są
regularnie poddawani wpływom czynników
rakotwórczych. Aktywne przekazywanie im
wiedzy o substancjach powodujących
powstawanie nowotworów może przyczynić się
do regularnego prowadzenia badań kontrolnych
lub podjęcia decyzji o całkowitej zmianie pracy,
której środowisko nie zagrażałoby im
zachorowaniem na „raka".
Ekspozycja zawodowa.
Czynnik
Czynnik
zawodowy
zawodowy
Rodzaj nowotworu powstaj
Rodzaj nowotworu powstaj
ą
ą
cy w
cy w
wyniku nara
wyniku nara
ż
ż
enia
enia
na ten czynnik
na ten czynnik
Azbest (
Azbest (
np.
np.
przemys
przemys
ł
ł
okr
okr
ę
ę
towy
towy
,
,
produkcja izolator
produkcja izolator
ó
ó
w, rozbiórka domów)
w, rozbiórka domów)
Rak p
Rak p
ł
ł
uca,
uca,
m
m
i
i
ę
ę
dzyb
dzyb
ł
ł
oniak
oniak
op
op
ł
ł
ucnej,
ucnej,
r
r
aki skóry
aki skóry
.
.
Chrom lub nikiel (np. przemys
Chrom lub nikiel (np. przemys
ł
ł
przetwórczy)
przetwórczy)
Rak p
Rak p
ł
ł
uca,
uca,
r
r
ak jamy nosowej.
ak jamy nosowej.
Arsen (np. hutnictwo, praca z
Arsen (np. hutnictwo, praca z
pestycydami)
pestycydami)
Rak p
Rak p
ł
ł
uca,
uca,
r
r
aki skóry,
aki skóry,
r
r
ak
ak
wą
wą
troby
troby
.
.
Benzen (
Benzen (
np.
np.
kontakt zawodowy lub
kontakt zawodowy lub
na
na
ł
ł
ogowy z lakierami, klejami,
ogowy z lakierami, klejami,
f
f
arbami)
arbami)
Bia
Bia
ł
ł
aczki,
aczki,
z
z
espo
espo
ł
ł
y
y
m
m
ielodysplastyczne.
ielodysplastyczne.
Policykliczne w
Policykliczne w
ę
ę
glowodory (np. dymy
glowodory (np. dymy
fabryczne, oleje mineralne, smary,
fabryczne, oleje mineralne, smary,
rozpuszczalniki, asfalt)
rozpuszczalniki, asfalt)
Rak p
Rak p
ł
ł
uca,
uca,
r
r
ak nerki,
ak nerki,
r
r
ak prostaty,
ak prostaty,
r
r
ak p
ak p
ę
ę
cherza moczowego.
cherza moczowego.
Aromatyczne aminy (np. przemysł
Aromatyczne aminy (np. przemysł
gumowy)
gumowy)
Rak p
Rak p
ę
ę
cherza moczowego,
cherza moczowego,
r
r
ak
ak
w
w
ą
ą
troby,
troby,
r
r
ak
ak
ż
ż
o
o
łą
łą
dka
dka
.
.
Py
Py
ł
ł
drzewny (
drzewny (
np.
np.
przemysł meblowy)
przemysł meblowy)
Rak jamy ustnej,
Rak jamy ustnej,
r
r
ak zatok
ak zatok
nosowych
nosowych
.
.
Chlorek winylu (
Chlorek winylu (
np.
np.
produkcja PCV)
produkcja PCV)
Rak w
Rak w
ą
ą
troby,
troby,
m
m
i
i
ę
ę
sak w
sak w
ą
ą
troby.
troby.
Polityka społeczna.
Polityka społeczna to przyjęty i realizowany przez
władzę publiczną i organizacje pozarządowe zespół
długofalowych działań na rzecz zaspokajania
potrzeb i rozwiązywania problemów społecznych.
Polityka społeczna to również dziedzina nauk
społecznych zajmująca się teorią polityki społecznej.
Nauka o polityce społecznej znajduje zastosowanie
przy konstruowaniu programów gospodarczych i
społecznych partii politycznych a wyborcy oczekują
ich realizacji w zgodzie z deklaracjami
przedwyborczymi. Polska przyjęła w Konstytucji
model społecznej gospodarki rynkowej.
Polityka społeczna.
Cele:
bezpieczeństwo socjalne, które obejmuje zapewnienie dochodów i usług w
sytuacji wystąpienia ryzyka socjalnego (choroba, inwalidztwo, starość, śmierć,
bezrobocie)
inwestycje w człowieka – tworzenie równych szans rozwoju ludzi, kształcenie
młodego pokolenia (są czynnikiem rozwoju ekonomicznego sprawiając, że wartości
socjalne uzależnione są od polityki gospodarczej)
ład społeczny – jest podstawą stabilizacji życiowej ludzi, współpracy w osiąganiu
celów, tolerancji różnic między ludźmi. Wartość pokoju społecznego rośnie wraz z
osiąganiem dobrobytu i stabilizacji politycznej
życie rodzinne– akcentowanie życia rodzinnego oznacza powrót do wartości
związków między ludźmi i poczucia bezpieczeństwa na podstawie więzi
emocjonalnych i uczuciowych. Wychowanie przyszłych generacji wymaga wsparcia
rodzin nie tylko ubogich i nie tylko materialnego ze strony osób i instytucji.
Polityka społeczna zajmuje się każdą istotną dla organizacji życia publicznego kwestią
społeczną tj. każdym zjawiskiem, które na masową skale stanowi o braku komfortu
życia społecznego i może okazać się dotkliwe dla potencjału osobowego
społeczeństwa.
Brak zapobiegania narastającym problemom społecznym może prowadzić do
upośledzenia poszczególnych środowisk i kategorii ludności (np. marginalizacji)
oraz konfliktami zakłócającymi funkcjonowanie społeczeństwa.
Budowanie polityki
społecznej.
80-90% wszystkich nowotworów złośliwych ma swoje podłoże w
uwarunkowaniach środowiskowych,
promocja zdrowia jest pierwszą i bardzo istotną częścią systemu
zwalczania nowotworów,
budowanie prozdrowotnej polityki okazuje się działaniem
koniecznym dla wprowadzenia zmian w środowisku-zmniejszałyby
lub eliminowałyby społeczne i środowiskowe przyczyny zagrożeń
zdrowia,
promocja zdrowia to więcej niż tylko opieka zdrowotna- wymaga
ona włączenia problemów zdrowia do porządku dziennego prac
polityków wszystkich dziedzin życia społecznego, na wszystkich
szczeblach. Inicjatywy ustawodawcze, polityka budżetowa,
nakładanie podatków, polityka dochodów i świadczeń socjalnych
mają wielki wpływ na jakość i długość życia ludzi,
Budowanie polityki
społecznej.
Sektory finansów powinny zadbać o właściwą dystrybucję środków
finansowych dla grup społecznych i regionów szczególnie
zagrożonych chorobami nowotworowymi.
Od sektorów pracy i przemysłu wymaga się zapewnienia przede
wszystkim właściwego dochodu podstawowego oraz właściwą
organizację i bezpieczeństwo pracy.
Transport, rolnictwo, handel, sektory budownictwa i planowania
przestrzennego powinny brać pod uwagę zapewnienie równowagi
ekologicznej środowiska a także dbać o bezpieczeństwo, warunki
zachowania zdrowia, możliwości prowadzenia aktywności ruchowej
na terenie osiedli oraz zapewnienie warunków poruszania się
osobom mniej sprawnym lub niepełnosprawnym.
Budowanie polityki
społecznej.
Ochrona zdrowia winna być wspierana przez
powszechną dostępność świadczeń zdrowotnych.
Potrzebne jest tworzenie nowych,
wyspecjalizowanych instytucji, ośrodków zdrowia, w
których dążyłoby się do wykształcenia
samodzielności pacjentów we wszystkich ich
sferach funkcjonowania: biologicznej, psychicznej i
społecznej.
Trzeba zaznaczyć, że choroby nowotworowe to dla
większości pacjentów problem biologiczny,
psychiczny i społeczny.
Środowiska wspierające
zdrowie.
Do środowisk wspierających zdrowie, które nie spełniając określonych
wymogów mogą być środowiskami skutecznie niszczącymi zdrowie,
zalicza się: środowisko fizyczne; środowisko społeczne; polityki
sektorowe zasoby oraz ogólne środowisko polityczne.
Środowisko fizyczne
Pod tym hasłem należy rozumieć szeroko pojęte środowisko, w
którym oddziałowują czynniki fizyczne (np. promieniowanie
jonizujące, ciepło, zimno), chemiczne (np. dioksyny, wysokie
stężenia CO
2
, aflatoksyny) i biologiczne (np. wirusy, bakterie,
grzyby).
Środowisko społeczne
W środowisku społecznym maja wpływ na zdrowie obowiązujące
normy i wartości społeczne oraz obyczaje panujące w danym
środowisku, a także moda, uprzedzenia, zwyczaje (m. in. w pracy) i
postrzeganie korzyści.
Środowiska wspierające
zdrowie.
Polityki sektorowe
Polityki sektorowe to kierunki działań i strategie reprezentowane przez różne
sektory społeczno-gospodarcze (np. rolnictwo, energetyka, transport,
przemysł, rynek, ochrona środowiska, kultura, ochrona zdrowia, nauka,
edukacja, opieka społeczna)
Zasoby
Do zasobów zalicza się nie tylko posiadane środki finansowe państwa,
społeczeństwa, gospodarstw domowych i jednostek, lecz także odpowiednio
wykwalifikowane kadry oraz infrastruktury fizyczne (np. wodociągi,
kanalizacja), prawne i administracyjne (np. środki nacisku, kontrola) oraz
źródła informacji.
Ogólne środowisko polityczne
Ogólne środowisko polityczne to warunki w których żyje społeczeństwo
niezależnie od tego czy jest ono otwarte czy zamknięte, świeckie czy religijne,
współrządzące, demokratyczne czy samowładcze. Odgrywa tu rolę
przestrzeganie praw człowieka, konstytucji, charakter partii politycznych,
wolność informacji i dowolny do niej dostęp
Tworzenie sprzyjających
warunków środowiskowych.
Człowieka wiążą z jego środowiskiem nierozerwalne więzi.
Na zdrowie człowieka wywiera wpływ przede wszystkim jego
styl i warunki życia. Potencjał zachorowalności na choroby
nowotworowe jest ściśle zależny od przestrzegania
zdrowych warunków życia i pracy. Program promocji zdrowia
obejmuje wspieranie organizacji społecznych
odpowiedzialnych za eliminowanie bodźców środowiskowych
wywołujących proces nowotworowy w organizmie człowieka.
Wyróżnia się dwa typy czynników zewnętrznych
środowiskowych, których wpływ na powstawanie
nowotworów został naukowo stwierdzony. Należą do nich
czynniki fizyczne i chemiczne.
Tworzenie sprzyjających
warunków środowiskowych.
Do pierwszej grupy zalicza się przede wszystkim
promieniowanie jonizujące, tj. promieniowanie
uzyskiwane w aparatach rentgenowskich, przyspieszaczach,
promieniowanie emitowane przez pierwiastki
promieniotwórcze. Także nadmiar promieni nadfioletowych
jest czynnikiem fizycznym usposabiającym do rozwoju
„raka” szczególnie u rasy białej.
Do drugiej grupy czynników rakotwórczych należą związki i
pierwiastki, które przedostają się do powietrza, gleby i
wody. Stosunkowo dużo substancji wywołujących procesy
nowotworowe znajduje się w powietrzu, np. spaliny i dymy
fabryczne. W miarę wzrostu uprzemysłowienia i urbanizacji
danego regionu zwiększa się skażenie środowiska.