Przyjmowanie
perspektywy innej osoby a
komunikacja
Naiwny realizm i władza.
1
Przyjmowanie perspektywy innej osoby -
Jean Piaget (1)
• Intelektualna adaptacja dziecka jest jednocześnie
adaptacją do świata fizycznego, jak i intelektualnego
• Rozwój społeczno-moralny zachodzi od anomii (brak
regulacji), poprzez heteronomię (regulacja przez
innych i moralność heteronomiczna: impuls i
bezrefleksyjne posłuszeństwo), do autonomii
(samoregulacja, moralność autonomiczna,
konstruowanie zasad wyznaczających działanie, w
relacjach z innymi – wzajemny szacunek i kooperacja).
• Ko-operacja: dążenie do osiągnięcia wspólnego z
innymi celu, poprzez koordynowanie własnych uczuć i
perspektywy ze świadomością uczuć i perspektywy
innych osób
2
Przyjmowanie perspektywy innej osoby -
Jean Piaget (2)
Działanie reguły wzajemności w
relacjach z rówieśnikami jest podstawą
zdolności przyjmowania perspektywy
innej osoby (rozważanie więcej niż
jednego punktu widzenia) i decentracji
(proces poprzez który realizuje się
przyjmowanie perspektywy innej
osoby). Dzieci myślą i działają
znacznie bardziej autonomicznie w
obecności innych dzieci niż dorosłych.
3
Przyjmowanie perspektywy innej osoby jako warunek
komunikacji – G.H.Mead
• Osobowość: „... organizowanie przez indywidualny organizm
zbioru postaw, które może on przyjąć w stosunku do środowiska
społecznego i w stosunku do siebie samego z punktu widzenia
tego środowiska, w którego tworzeniu uczestniczy w trakcie swego
doświadczenia i zachowania społecznego
.
• Geneza osobowości –
zabawa – „... dziecko używa swoich własnych reakcji na te bodźce,
których użytkuje dla skonstruowania osobowości. Reakcja, którą
jest skłonne wykonać w odpowiedzi na te bodźce, organizuje je.”
gra – „... postawy innych, które przyjmuje grający, organizują się w
całość, która reguluje jego reakcję.”
• Uogólniony inny - przejęcie postaw innych ludzi dotyczących
różnych faz lub aspektów wspólnego działania społecznego lub
zbioru społecznych przedsięwzięć, w które są one zaangażowane
jako członkowie zorganizowanego społeczeństwa lub grupy
społecznej.
4
Złożoność poznawcza – przyjmowanie perspektywy innej
osoby
JESSE DELIA (1)
ZAŁOŻENIA:
• rzeczywistość rozgrywa się w umyśle.
• cel badawczy – konstrukcja modeli struktur i
procesów myślowych.
• osoby rozpoznają świat poprzez systemy konstruktów
osobistych.
• jednostkowe różnice w złożoności poznawczej
człowieka (głównie przetwarzanie) wpływają na
zdolność danej osoby do adaptowania komunikatu dla
potrzeb konkretnych adresatów.
5
KONSTRUKTY OSOBISTE (2)
NARZĘDZIE BADAWCZE – Kwestionariusz Kategorii Ról Crocketta.
• selekcja interpersonalnych konstruktów, którymi się posługujemy w
poszukiwaniu znaczenia.
• konstrukty w postaci skontrastowanych cech służących do klasyfikowania
percepcji.
• dotyczy cech osobowości, manieryzmów i reakcji pozwalających na
jednoznaczną identyfikację opisywanej osoby.
• złożoność poznawcza wzrasta wraz z chronologicznym wiekiem dziecka.
• indywidualne różnice są względnie stabilne pomimo upływu czasu (dorośli).
• wyniki niezależne od inteligencji, empatii, umiejętności literackich,
ekstrawersji.
6
DEFINICJA: Konstruowanie poznawcze to nadawanie znaczenia (sensu) naszym
doświadczeniom poprzez kategoryzację napływającej informacji z udziałem
konstruktów osobistych, antycypowanie zdarzeń i budowanie modeli
pojęciowych własnej przyszłości, analizę i interpretację tego, co nam się
przydarza (Kelly).
TRZY ASPEKTY ZŁOŻONOŚCI
POZNAWCZEJ (3)
• zróżnicowanie: liczba pojedynczych
konstruktów osobistych użytkowanych w
opisie konkretnego człowieka.
• abstrakcja: stopień w jakim dane
zachowanie ujmowane jest w kategoriach
wewnętrznych cech osobowościowych,
motywów i predyspozycji.
• integracja: rozpoznawanie i
harmonizowanie sprzecznych wrażeń
.
7
KOMUNIKATY UKIERUNKOWANE NA OSOBĘ –
STRATEGICZNA ADAPTACJA (4)
• BADANIE – umiejętność dostosowywania strategii perswazyjnych do
różnych adresatów.
• OSOBY BADANE – uczniowie klas II – IX.
• METODA:
ustny test KKR.
odegranie roli.
• ANALIZA – ocena jakości komunikatów:
brak zróżnicowania punktów widzenia.
świadomość zróżnicowania, nieumiejętność modyfikowania komunikatu.
świadomość różnicy, wyobrażenia myśli adresata, próby odrzucenia kontrargumentów.
podkreślanie korzyści.
• WYNIKI:
jakość komunikatów poprawiała się wraz z wiekiem.
w tym samym przedziale wiekowym pojawiały się istotne różnice.
czynniki sytuacyjne (zmęczenie, skłonność do konformizmu) mogą znieść przewagę
wynikającą ze złożoności poznawczej.
• WNIOSEK – złożoność poznawcza jest koniecznym, ale niewystarczającym
warunkiem tworzenia komunikatów ukierunkowanych na osobę.
8
LOGIKA BUDOWY KOMUNIKATU –
STOSUNEK DO KOMUNIKACJI
BARBARA O’KEEFE (5)
• LOGIKA KOMUNIKACJI EKSPRESYWNEJ
język jako środek ekspresji myśli i uczuć.
słowa mają własne, określone znaczenia.
reakcja rozmówcy jest zdeterminowana treścią komunikatu.
wartością w komunikacji jest otwartość i szczerość.
• LOGIKA KOMUNIKACJI KONWENCJONALNEJ
komunikacja jest grą wymagającą współpracy w ramach konwencjonalnych reguł i
procedur usankcjonowanych społecznie.
utożsamianie efektywnej komunikacji ze stosownością.
funkcja komunikacji: dobranie słów do okoliczności.
wartość – opanowanie reguł gry i stosowanie ich w warunkach kooperacji (wypowiedzi
wymijające, komplementy, wyrazy przeprosin).
• LOGIKA KOMUNIAKCJI RETORYCZNEJ
komunikacja jest tworzeniem i negocjowaniem tożsamości i sytuacji społecznych.
funkcja języka – redefiniowanie sytuacji (szczególnie w sytuacjach konfliktowych).
wartość – harmonia i konsensus.
motywacja: integracja celów poprzez wykorzystanie kontekstu.
9
10
Władza i komunikacja (1)
Władza to:
Możliwość wywierania wpływu na
innych ludzi, która wynika z kontroli
cennych zasobów i administrowania
karami i nagrodami (Galinsky,
Magee,… 2006, French, Raven,
1959)
11
Władza – konsekwencje dla myślenia i
działania (2)
• Optymizm (Anderson, Galinsky, 2006)
• Gotowość do podejmowania ryzyka
• Myślenie abstrakcyjne (Smith, Trope, 2006)
• Koncentracja na cechach centralnych (Guinote, 2006)
• Tendencja do działania (Keltner, 2003)
• Aktywność zorientowana na cel (Galinsky, Gruenfeld, Magee,
2003)
• Aktywność bardziej zróżnicowana (Guinote, Judd, Brauer,
2002)
• Inicjują negocjacje i dają pierwszą propozycję i konsekwentnie
trzymają się swojego stanowiska (Magee, Galinsky, i
inni2007)
• Koncentrują się na nagrodach (Anderson, Berdhal,2002)
• Doświadczają więcej pozytywnych emocji (j/w)
• Większa spójność zachowań z deklarowanymi cechami
(Guinote, Judd, Brauer, 2002)
12
Władza – w rozmowie (3)
Większy zakres zachowań niewerbal-
nych (Guinote, i inni, 2002)
Dłuższy czas wypowiedzi, wtrącanie się,
Inicjowanie rozmowy, zakańczanie
(Brown, Levinson, 1987)
Szydzenie i inne zachowania werbalne i
niewerbalne, które gwałcą normy zacho-
wań grzecznościowych (Keltner, i inni,
1998)
Krótszy dystans fizyczny i częstsze
dotykanie (Knapp, Hall, 2000)
oraz:
Większy zakres zachowań
wolicjonalnych
13
Władza – przyjmowanie
perspektywy innych osób (4)
Posiadanie władzy lub poczucie władzy:
• Powoduje, że wrażenia na temat innych ludzi formułowane są
na podstawie oczekiwań i stereotypów (Overbeck i Park,
2001)
• Zwiększa psychologiczny dystans wobec innych ludzi (Lee,
Tiedens, 2001)
• Obniża trafność w ocenie interesów innych ludzi, ich wew.
stanów (Keltner, Robinson, 1997, cyt. za Galinsky, Magee,
2006)
• Obniża poziom złożoności wyobrażeń na temat innych (Woike,
1994)
• Obniża skłonność do przyjmowania perspektywy innej osoby
(Galinsky, i inni, 2006)
• Podwyższa skłonność do uprzedmiotawiania innych
(Gruenfeld, i inni, 2008) – proces spostrzegania innych
instrumentalnie, w kategoriach użytecznych dla realizacji celu
właściwości
Naiwny realizm – Ross i
Ward (1)
• Naiwny realizm wyraża się niemożnością docenienia roli, jaką w
sądach, opiniach i decyzjach odgrywają różnice pomiędzy ludźmi
w poznawczym reprezentowaniu rzeczywistości.
• „Nie istnieją bezstronne ‘fakty’. Dane nie mają swojej własnej
logiki, która ujawnia się w percepcji i poznaniu wszystkich ludzi.
Dane są spostrzegane i interpretowane w kategoriach potrzeb
osoby spostrzegającej, jej własnych konotacji, jej osobowości,
własnych, wcześniej uformowanych, wzorców poznawczych”
(Krech, Crutchfield).
• Jeśli subiektywizm spostrzegania, wynikający między innymi z
organizującej roli aktualnych celów jednostki, jest przez nią
ignorowany, to pojawia się w niej przekonanie o swojej
obiektywnej pozycji w relacjach z innymi ludźmi, wyrażonej
postawą wobec tych innych, używanymi sformułowaniami oraz
reakcjami na ich opinie i sądy.
• Naiwny realizm promuje usztywnienie stanowisk w kwestiach, co
do których założono, że istnieją różnice.
14
Naiwny realizm z perspektywy
podmiotu (3)
Widzę zdarzenia i obiekty w ich rzeczywistej postaci, a moje społeczne
postawy, preferencje i priorytety są wynikiem stosunkowo chłodnego,
niezakłóconego i w gruncie rzeczy bezpośredniego przyjmowania
informacji i dostępnych dowodów.
Inni racjonalni obserwatorzy życia społecznego, jeśli tylko będą mieli dostęp
do informacji, które są podstawą moich opinii i sądów i zanalizują je z
pełną otwartością, namysłem i rozsądkiem, podzielą moją ocenę sytuacji
i zrozumieją moje reakcje i zachowania.
Są trzy możliwe powody, dla których jednostka lub grupa nie będzie
wykazywała takiego samego jak ja rozumienia sytuacji: (a)
rozpatrywana jednostka lub grupa nie ma dostępu do tych samych
informacji (bo gdyby tylko miała, to myślałaby podobnie jak ja); (b)
jednostka lub grupa jest z jakichś względów niezdolna do sensownego
przejścia od dostępnych informacji do racjonalnych wniosków, na
przykład z powodu lenistwa lub swojej nieracjonalności (przyczyny
zależne są od niej samej lub od czynników, na które nie ma wpływu – jej
zdolności intelektualne); (c) zakłócający wpływ na oceny dokonywane
przez jednostkę lub grupę (bądź w fazie interpretacji dowodów, bądź
wyciągania wniosków) ma wyznawana ideologia lub własny interes.
15
Naiwny realizm – konsekwencje
i przekroczenie (3)
• Niedocenianie różnic w interpretacji zdarzeń (i ich konsekwencji w
postaci sądów i podejmowanych decyzji) w kontekście
przewidywania zachowań innych ludzi, a więc przyjmowanie
założenia, że sytuacja jest spostrzegana w tej samej postaci przez
wszystkich uczestników, prowadzi do nadmiernej pewności co do
trafności własnych ocen.
• Naiwny realizm powoduje, iż nie pojawia się potrzeba
przyjmowania perspektywy innych osób, ponieważ nie zostaje
przyjęte założenie o zróżnicowaniu perspektyw.
• Przekroczenie naiwnego realizmu wymaga podobnego wysiłku
poznawczego, jaki towarzyszy badaczom ludzkich zachowań,
opartego na rzetelnym i konsekwentnym wdrażaniu zasad nauki.
Oznacza on analizę możliwych interpretacji danej sytuacji,
dopuszczenie możliwości tworzenia alternatywnych ram
poznawczych dla danego zdarzenia i koncentrowanie się na
odmiennych jego aspektach.
16
Iluzja transparencji intencji
(1)
• Przecenianie możliwości wiernego odbioru
przez innych ludzi przekazywanego
znaczenia (niedoszacowanie
wieloznaczności wypowiedzi).
Boaz Keysar (1994): „czytelnicy w ocenie
poziomu rozumienia komunikatu przez
odbiorcę wykorzystują informację, o której
wiedzą, że nie mogła być mu dostępna”
17
Materiał badawczy (2)
2. Zaznacz na poniższej skali od 1 do 7 stopień, w jakim
inna osoba mogłaby wnioskować na podstawie
wybranej przez Ciebie odpowiedzi (preferowany
sposób rozwiązania powyższego problemu) o tym
jakim jesteś człowiekiem (np. mądry, niewdzięczny,
wierny, egoista, bystry, metodyczny, etyczny, itd.):
1----------2----------3----------4----------5----------
6-----------7
Niczego nie mogłaby Wiele
mogłaby wywnioskować
wywnioskować
18
Przyczyna iluzji
transparencji (3)
• „…proces, który doprowadził do
rozumienia – interpretacji sytuacji,
wyklucza działanie innych funkcji
systemu analizy danych – poprzez
upośledzenie zdolności przyjmowania
perspektywy innych osób w tekście
wpływa na sposób, w jaki czytelnicy
rozumieją to, co rozumie odbiorca
przekazu,”
19
Badania Jacquie Vorauer – iluzja transparencji cech, celów,
uczuć (4)
• Koncentracja na sobie ogranicza zdolność
przyjmowania perspektywy innych
względem własnego zachowania (Vorauer,
Ross, 1999) – wzmacnia iluzję.
• Negocjatorzy kierują się iluzją transparencji
celów (Vorauer, Claude, 1998).
• Kolektywizm wzmacnia iluzję transparencji –
preferencje, uczucia, inklinacje (Vorauer,
Cameron, 2002).
20
Materiał badawczy (5)
2. Zaznacz na poniższej skali od 1 do 7 stopień, w jakim
inna osoba mogłaby wnioskować na podstawie
wybranej przez Ciebie odpowiedzi (preferowany
sposób rozwiązania powyższego problemu) o tym
jakim jesteś człowiekiem (np. mądry, niewdzięczny,
wierny, egoista, bystry, metodyczny, etyczny, itd.):
1----------2----------3----------4----------5----------
6-----------7
Niczego nie mogłaby Wiele mogłaby
wywnioskować
wywnioskować
21
Materiał badawczy (6)
Przeczytaj uważnie poniższy tekst i wykonaj polecenia 1 i 2:
Cztery miesiące temu zatrudniłaś/eś córkę przyjaciela do wykonywania
prac biurowych. Okazało się, że nie pracuje zbyt dobrze. Jej znajomość
komputera jest niewystarczająca, a poziom jej odpowiedzialności za
swoje obowiązki pozostawia sporo do życzenia. Widać jednak, że stara
się wykonywać swoją pracę jak najlepiej. Jej ojciec uczynił dla Ciebie
wiele dobrego i cenisz sobie jego przyjaźń. Jest on przekonany, że jego
córka jest bystra i wiele razy powtarzał, że bardzo lubi swoją pracę.
–
Jak rozwiązałabyś/byś ten problem? Wybierz jedną z czterech możliwości poprzez jej
zaznaczenie.
•
Przydzieliłabyś/byś innego pracownika, aby zwrócił na nią uwagę i w
razie potrzeby poprawiał jej błędy.
•
Zwolniłabyś/byś ją z pracy.
•
Zmusiłabyś/byś ją do tego, aby sama zrezygnowała, utrudniając jej
wykonywanie obowiązków.
•
Zapewniłabyś/byś jej dodatkowe szkolenie.
22
Wnioski:
• Psychologiczne profity płynące z
władzy (efektywność, konsekwencja,
optymizm, gotowość do
podejmowania ryzyka) blokują
możliwość dialogu
• Iluzja transparencji intencji, celów,
cech, uczuć blokuje zdolność
przyjmowania perspektywy odbiorcy
23
Wnioski – dialog jako podstawa
demokracji
• Gordon Allport we wstępie „Resolving Social Conflict”
Kurta Lewina o jego podobieństwie w myśleniu o
demokracji do Johna Deweya:
- Demokracji należy się uczyć od nowa w każdym
kolejnym pokoleniu
- To znacznie trudniejsza struktura społeczna w
raelizacji niż autokracja
- Społeczne nauki są podstawą demokracji
- Bez wiedzy o zachowaniach człowieka w grupie i
respektowaniu prawidłowości formułowanych w
ramach tej wiedzy demokracja nie może odnieść
sukcesu.
24
Wnioski – dialog jako podstawa
demokracji
• Gordon Allport we wstępie „Resolving Social Conflict”
Kurta Lewina o jego podobieństwie w myśleniu o
demokracji do Johna Deweya:
- Demokracji należy się uczyć od nowa w każdym
kolejnym pokoleniu
- To znacznie trudniejsza struktura społeczna w
realizacji niż autokracja
- Społeczne nauki są podstawą demokracji
- Bez wiedzy o zachowaniach człowieka w grupie i
respektowaniu prawidłowości formułowanych w
ramach tej wiedzy demokracja nie może odnieść
sukcesu.
25
26
Przyjmowanie perspektywy innej
osoby – dialog - wiedza
„ Im więcej punktów widzenia
potrafię uobecnić w mojej myśli, a
więc uwzględnić w moim sądzie,
tym bardziej będzie on
reprezentatywny.”
Hannah Arendt w „Odpowiedzialność
i
władza sądzenia”, (s.170).