METODA

DOMANA-

DELACATO

W metodzie tej układ nerwowy

traktowany jest jako zamknięty

obwód dróg aferentnych oraz

eferentnych zapewniający

normalną, fizjologiczną funkcję

mózgu, jedynie w przypadku pełnej

jego drożności. W związku z

powyższym, istotą metody jest

niejako odnalezienie przerwy w

owym obwodzie, a następnie jej

zamknięcie.

NAJWAŻNIEJSZE

ZAŁOŻENIA:



Hierarchiczna budowa ośrodkowego

układu nerwowego



Przejmowanie kontroli przez nowsze

filogenetycznie piętra OUN

uwarunkowane jest prawidłowym

przepływem informacji w obrębie tzw.

„pętli cybernetycznej”



Zaburzenie funkcjonowania „pętli

cybernetycznej” powoduje nieprawidłowy

rozwój psychomotoryczny

„

PĘTLA

CYBERNETYCZN

A”

Diagnostyka opiera się na

porównaniu rozwoju

psychoruchowego dziecka z pewnymi

normami cechującymi rozwój

fizjologiczny obejmującym dwie

części-sensoryczna i motoryczną.

Obu tym częścią odpowiada siedem

kolejnych pięter OUN a tym

przyporządkowuje się odpowiednie

funkcje. W zależności od okresu ich

pojawienia się wyróżnia się okres

wczesny, przeciętny oraz późny. Tak

przeprowadzona ocena rozwoju

pozwala określić tzw. wiek

neurologiczny dla poszczególnych

funkcji oraz ogólny- średni wiek

neurologiczny i stan rozwoju.

NORMY CZASOWE PRAWIDŁOWEGO

ROZWOJU ORGANIZACJI UKŁADU

NERWOWEGO

Poziom

Piętro układu

nerwowego

Wiek

dojrzewania

Czas

odruchowy

rdzeń i rdzeń

przedłużony

wcześnie

przeciętnie

późno

0,5 mies.

1 mies.

2,5 mies.

percepcyjny

most

wcześnie

przeciętnie

późno

1 mies.

2,5 mies.

12 mies

znaczeniowy

śródmózgowie

wcześnie

przeciętnie

późno

4 mies.

7 mies.

12 mies.

Pierwotnego

rozumowani

kora pierwotna

wcześnie

przeciętnie

późno

8 mies.

12 mies.

22 mies.

Wczesnego

rozumowani

kora wczesna

wcześnie

przeciętnie

późno

13 mies.

18 mies.

36 mies.

Prostego

rozumowani

kora prosta

wcześnie

przeciętnie

późno

22 mies.

36 mies.

70 mies.

Złożonego

rozumowani

kora złożona

wcześnie

przeciętnie

późno

36 mies.

72 mies.

108 mies.

Badanie pozwala na ocenę trzech

funkcji motorycznych:

- ruchu, mowy, czynności chwytnych ręki

oraz trzech funkcji sensomotorycznych:

- wzroku, słuchu, czucia.

Funkcje ruchowe i czuciowe są ze sobą

bardzo ściśle powiązane. Uszkodzenie

dróg przewodzących bodźce wzrokowe

lub proprioceptywne znaczenie

ogranicza możliwości ruchowe, zaś

uszkodzenie dróg słuchowych

negatywnie wpływa na naukę mowy.

Dojrzewanie OUN polega na osiąganiu

coraz to wyższych poziomów organizacji,

w ściśle określonych przedziałach

czasowych.

SPOSÓB OCENY POSZCZEGÓLYCH FUNKCJI

MOTORYCZNYCH I SENSOMOTORYCZNYCH

Poziom

Wzrok

Słuch

Czucie

Ruch

Mowa

Czynność

chwytna

Odruchowy

Odruch

źreniczny

Odruch

przestrachu

Odruch

Babińskiego

Ruch kkg i kkd

bez poruszania

tułowiem

Płacz i krzyk

okołoporodowy

Odruch

chwytania

percepcyjn

Rozpoznawanie

konturów

Reakcja na

dźwięki

zagrażające

Poczucie

własnego ciała

Pełzanie

heterolateralne

Płacz i krzyk

jako reakcja na

zagrożenie

Dowolne

uwalnianie

przedmiotów z

ręki

znaczenio

Dostrzeganie

szczegółów

Rozpoznawanie

znaczenia

dźwięków

Wrażenia

dotykowe

Raczkowanie

heterolateralne

Tworzenie

dźwięków

znaczeniowych

Chwyt „małpi”

Pierwotne

rozumowa

nia

Ocena głębi

obrazu

Rozumienie

dwóch słów

Doznania

trójwymiarowe

Chód z

wykorzystanie

m kkg dla

utrzymania

równowagi

Dwa słowa

używane

spontanicznie

Jednostronna

opozycja

kciuka

Wczesnego

rozumowa

nia

Różnicowanie

prostych

niejednakowyc

h symboli

Rozumienie 10-

25 słów i

dwuwyrazowyc

h połączeń

Rozróżnianie

dotykiem

przedmiotów

Chód bez

wykorzystania

kkg dla

utrzymania

równowagi

Opanowanie

10-25 słów i

par słów

Jednoczesna

opozycja

kciuków obu

kkg

Prostego

rozumowa

nia

Identyfikacja

symboli i liter

Rozumienie

2000 słów i

prostych zdań

Rozpoznawanie

dotykiem

przedmiotów

Chód i bieganie

heterolateralne

Opanowanie

2000 słów i

krótkich zdań

Posługiwanie

się obiema kkg

z przewagą

dominującej kg

Złożonego

rozumowa

nia

Czytanie słów

rozróżnienie

dominującego

oka

Rozumienie

pełnego

słownictwa i

całych zdań

Identyfikacja

przedmiotów

dotykiem

Sprawne

posługiwanie

się dominującą

Opanowanie

pełnego

słownictwa i

prawidłowej

struktury zdań

Pisanie ręką

dominującą

CELEM CWICZEŃ JEST:



Podnoszenie poziomu sprawności

fizycznej do normy typowej dla danej

grupy wiekowej lub powyżej,



Podnoszenie poziomu sprawności

intelektualnej do normy typowej dla

danej grupy wiekowej lub powyżej,



Przystosowanie pacjenta do

samodzielnego funkcjonowania w

społeczeństwie.

Usprawnianie dzieci z

mózgowym porażeniem

podporządkowane jest

realizacji programów:



Program I



Program II



Program III



Program IV

W realizowaniu celów

leczniczych przydatne są

liczne ćwiczenia

przedstawione przez twórców

metody. Można je stosować

pojedynczo jednak dla

zwiększenia efektu

terapeutycznego najczęściej

łączy się je w kompleksowe

programy. Zaliczyć do nich

można:

PROGRAM

PODŁOGI:

Ma na celu opanowanie funkcji

lokomocyjnych. Podczas jego

wykonywania dziecko spędza na

podłodze prawie cała dobę. Podłoże

powinno być gładkie, twarde, czyste.

Aby zachęcić dziecko do

przebywania na podłodze, umieszcza

się na niej różnorodne zabawki i

przedmioty wzbudzające

zainteresowanie

PROGRAM

MOTORYCZNY:

Stosuje się „patteringi” ruchowe. Każdemu z

poziomów rozwoju układu nerwowego

przyporządkowana jest pewna forma lokomocji :
-przetaczanie
-pełzanie homologiczne
-pełzanie homolateralne
-pełzanie heterolateralne
-czworakowanie
Według Domana , aby dziecko nauczyło się

samodzielnie i prawidłowo wykonywać ruchy

,najpierw ten wzorzec trzeba przetorować.
Czynności ta wykonywana jest wielokrotnie w

ciągu dnia ( 5-20 razy ) po 5-15 minut za każdym

powtórzeniem.

PROGRAM

ODDECHOWY:

W przypadku m.p.dz może wystąpić

zaburzenie funkcji oddechowej. W celu

pogłębienia i przyspieszenia wdechu oraz

oczyszczenia górnych dróg oddechowych

zalecane jest tzw.: ”maseczkowanie”.
Pacjentowi podaje się mieszaninę

powietrza ze zwiększona ilością CO2.
Najczęściej maseczkowanie trwa 60-120

sekund , zabieg ten powtarza się

kilkanaście razy dziennie. W programie

tym stosuje się również biernie

wspomaganie oddechu z zastosowaniem

specjalnych taśm.

PROGRAM

RÓWNOWAGI:

Celem jest kształtowanie i
doskonalenie reakcji równoważnych ,
w tym celu dziecko wielokrotnie
wykonuje różnorodne ćwiczenia :
- przewroty w przód i w tył
- skoki
- stanie na głowie
- zsuwanie po pochylni
- wspinanie po drabinkach

PROGRAM

ODŻYWIANIA:

Zdaniem Domana w czasie

leczenia należy ograniczyć

dostarczanie organizmowi dziecka

węglowodanów i tłuszczów,

płynów oraz soli mineralnych.

PROGRAMY

STYMULUJĄCE WZROK,

SŁUCH, MOWĘ:

Czyli ćwiczenia pobudzające intelekt ,

wpływające na rozwój umysłowy dziecka.

Podstawową umiejętnością jest opanowanie

czytania. Cel ten osiąga się w 3 etapach :
I ) czytanie pojedynczych słów
II ) czytanie pojedynczych zdań
III ) czytanie całego tekstu
Do nauki czytania wykorzystuje się kilka ( 5-

10 ) zestawów plansz , na których znajdują się

powiązane ze sobą słowa i obrazy. Osoba

prowadząca ćwiczenia pokazuje plansze i czyta

słowo znajdujące się na niej. Etapy kolejne to

przedstawienie plansz zawierających pełne

zdania oraz odczytywanie specjalnie

przygotowanych książeczek.