CYNK
Rola cynku
udział w budowie wielu białek enzymatycznych oraz
aktywacji enzymów występujących w tkankach
• oksydoreduktazy (dehydrogenaza alkoholowa, dysmutaza
ponadtlenkowa)
• transferazy (polimeraza RNA)
• hydrolazy (aminopeptydaza, karboksypeptydaza, fosfataza
alkaliczna, fosfolipaza C)
• liazy (anhydraza węglanowa)
uczestniczy w syntezie kolagenu
wpływa na metabolizm fibroblastów
hamuje proces peroksydacji lipidów
działa stabilizująco na błony biologiczne
pobudza metabolizm osteoblastów wpływając na proces
formowania i mineralizacji kości młodych zwierząt.
w syntezie hormonu wzrostu i insuliny
poprzez pobudzanie syntezy metalotionein wpływa na
prawidłowy przebieg funkcji detoksykacyjnych wątroby
wpływ na prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego
ma też korzystny wpływ na proces regeneracji tkanek oraz
gojenie ran
udział w aktywowaniu i utrzymywaniu prawidłowego stężenia
witaminy A w osoczu
wysokie stężenie cynku w organizmie występuje w krwinkach
białych i skórze, kościach i gruczołach płciowych
wchłanianie cynku zachodzi przede wszystkim w jelicie
cienkim, zwłaszcza w dwunastnicy
przyczyny niedoboru
• uwarunkowania genetyczne
• zbyt dużą zawartość kwasu fitynowego i błonnika w paszy
• choroby przewodu pokarmowego
• duża zawartość w paszy innych pierwiastków, jak np. fosfor,
miedź, kadm i glin
Niedobór cynku
niewielki lub umiarkowany
• nagła i silna utrata apetytu
• zahamowanie wzrostu(młodzieńczy wygląd)
• zmiany na skórze: nadmierne złuszczanie,
nadmierne rogowacenie, świąd, podatność na
zranienia, częste owrzodzenia, podatność na
grzybice, zmiany w owłosieniu (przerzedzenie i
rozjaśnienie sierści), zmiany w upierzeniu (łamliwe
pióra), kruche i łamliwe kopyta, racice i pazury
• zmiany w kościach i stawach u drobiu
• zaburzenia płodności samców
(upośledzony rozwój jąder i spermatogenezy)
• zakłócenie metabolizmu witaminy A
• zaburzenia funkcji trzustki.
silny
•
parakeratoza świń
•
wyprysk twarzowy cieląt- genetycznie uwarunkowany
defekt w przyswajaniu cynku – brak kwasu pikolinowego
transportującego cynk przez śluzówkę jelit
•
parakeratoza bydła
•
uporczywe gojenie się ran i owrzodzeń oraz złamań kości.
Diagnostyka laboratoryjna
oznaczenie zawartości cynku w surowicy norma
0,8-1,2 mg/l
oznaczenie aktywności enzymów w tkankach i
krwi – fosfataza zasadowa i anhydraza węglanowa
analiza zawartości cynku w paszach i glebie
(poniżej 40-60 ppm)
Zapobieganie i leczenie
p.o. ZnSO4 x 7 H2O, ZnCO4, ZnO,
mieszanki mineralne i premiksy
preparaty parenteralne i.m.
Kobalt
Rola Co
Regulacja erytropoezy
Razem z Mn aktywuje wiele enzymów
Czasem zastępuje Zn
Reguluje metabolizm tarczycy
Niedobór kobaltu
Częściej występuje u owiec niż u
bydła
Objawy i zespoły kliniczne
Enzootyczne charłactwo- marazm
Objawy typowe
apetyt wydatnie obniżony i perwersyjny, lizawość,
koprofagia, urinodypsja, chętne pobieranie pasz
objętościowych, objętościowych nie treściwych
szybko postępujące wychudzenie aż do skrajnego
wyniszczenia (marazm)
silna niedokrwistość (osłabienie, duszność), bladość błon
śluzowych
obfite łzawienie (owce i cielęta)
niekiedy biegunka
Objawy towarzyszące
obniżenie wydajności produkcyjnej zaburzenia
rozrodu(niepłodność, ronienia) zmniejszona
żywotność i wysoka śmiertelność okołoporodowa
noworodków
zahamowanie wzrostu i rozwoju młodych zwierząt
zwiększona podatność na ketozę i choroby
pasożytnicze
Inne zespoły chorobowe
Kołowacizna mózgowa
Choroba białej wątroby owiec-
zwyrodnienie tłuszczowe wątroby
Diagnostyka laboratoryjna
Badania biochemiczne płynów i tkanek
obniżenie poziomu witaminy B w surowicy poniżej
1 ng/ml, w wątrobie poniżej 200 g/kg tkanki, w
treści żwacza poniżej 20 pg/ml
obniżenie stężenia kobaltu w surowicy i wątrobie
poniżej 0,15 ppm.
obniżenie zawartości kwasu metylomalonowego
w moczu
• Chemiczna analiza pasz i gleby
obniżenie zawartości kobaltu w paszy poniżej
0,05-0,1 ppm s.m, w glebie poniżej 2 ppm
Badanie histopatologiczne
złogi hemoglobiny w śledzionie i wątrobie
Metody leczenia i profilaktyki
podawanie zwierzętom preparatów zawierających
kobalt(p.o. CoCl2, CoSO4), witaminę B12,
mieszanki mineralne i premiksy, lizawki
jednorazowo CoCl2 co 5-7 dni
jagnięta do 3 miesiąca 1 mg
owce dorosłe 3-5 mg
cielęta do 6 miesiąca 5-10 mg
bydło dorosłe 10-40 mg
Nawożenie gleb
300 g kobaltu na 1 hektar co 1 rok
• Toksyczne stężenie kobaltu w paszy
• bydło powyżej 20 ppm
• owce powyżej 100-150 ppm
Jod
Rola jodu
składnik hormonów tarczycy: trójjodotyroniny i
tyroksyny
tyroksyna zawiera około 65% jodu i działa jako ważny
czynnik regulujący wzrost
działa on jako katalizator reakcji utleniania i reguluje
szybkość przemiany materii organizmu
wchłania się przede wszystkim z jelita cienkiego i jest
przenoszony z osoczem w postaci luźno związanej z
białkami
przyswajanie jodu oraz jego metabolizm jest
uzależniony od żelaza i selenu, ponieważ niedobór
tych pierwiastków doprowadza do niedoczynności
tarczycy
hormony produkowane przez tarczycę są potrzebne
do prawidłowego rozwoju mózgu i układu nerwowego
w tarczycy jod się utlenia i zostaje wbudowany do
tyrozyny za pomocą peroksydazy
kiedy przyswajanie jodu jest niewystarczające tkanka
tarczycy powiększa się i tworzy się wole
niedobór jodu daje w efekcie powiększenie tarczycy i
obniżoną masę ciała
Objawy i zespoły kliniczne
niedoczynność tarczycy – wole – powiększenie objętości i
ciężaru tarczycy (kompensacyjny przerost gruczołu)
objawy towarzyszące
• osłabienie wzrostu i opóźnienie rozwoju młodych zwierząt
• zaburzenia rozrodcze u samic- niepłodność, nieregularna lub
cicha ruja, brak rui, obumieranie i resorpcja zarodków,
ronienia, rodzenie martwych i często nieowłosionych płodów,
obniżona żywotność i wysoka śmiertelność nowonarodzonych
zwierząt
• obniżona płodność samców – opóźnione dojrzewanie, zmiany
degeneracyjne plemników, zmniejszenie popędu płciowego,
zanik jąder, wnętrostwo.
• Zmiany na skórze – obrzęki śluzowate, wypadanie włosów
• obniżona wydajność produkcyjna
Diagnostyka laboratoryjna
badanie biochemiczne krwi i tarczycy
• obniżenie w surowicy PBJ(jod związany z białkiem)
• SPJ(jod strącalny), BEJ(jod ekstrahowany butanolem)
• zmniejszenie zawartości jodu w tarczycy
analiza pasz, wody, gleby na zawartość jodu
(pasze poniżej 0,05-0,1 ppm s.m)
badanie anatomopatologiczne i histopatologiczne
tarczycy
• określenie ciężaru tarczycy
Metody leczenia i profilaktyki
Podawanie zwierzętom związków jodu p.o
• KJ, KJO3
• mieszanki mineralne i premiksy paszowe
Parenteralnie – organiczne związki jodu
Odpowiednie nawożenie gleb
wodorosty morskie i saletra chilijska
Żelazo
Rola żelaza
związana z procesami oddychania komórkowego
związki hemu są głównym składnikiem hemoglobiny, mioglobiny i
cytochromów
jest składnikiem katalazy, peroksydazy, hydroksylazy
fenyloalaninowej, tyrozynazy i hydroksylazy prolinowej
żelazo nie hemowe (reszta) związane jest z białkami
wchłanianie regulowane jest w ustroju przez szereg czynników
żywieniowych, które zwiększają bądź zmniejszają jego absorpcję
rolę hamującą spełniają
•
fosforany
•
szczawiany
•
fityniany
•
związki polifenolowe
•
witamina E
•
niektóre pierwiastki (cynk, kobalt, mangan, nikiel)
Zwiększona absorpcja zachodzi przy udziale witaminy C oraz Ca i Cu
Niedobór żelaza
występuje u wszystkich gatunków zwierząt
największy problem stanowi u prosiąt
toksyczne stężenie w paszy wynosi
powyżej 2000-6000 ppm
Niedobór żelaza
Nieznaczny i umiarkowany
tzw. niedobór utajony – głód tkankowy żelaza
zmniejszony, perwersyjny apetyt (lizawość, niekiedy kanibalizm
u drobiu)
obniżone przyrosty wagowe
zmniejszenie nieśności
zmiany troficzne skóry i tkanek – zanik brodawek językowych,
zajady, wzmożone złuszczanie się naskórka, odbarwienie
wytworów rogowych, siwienie włosów, kwitnienie paznokci
Duszność
Osłabienie
obniżenie odporności (podatność na choroby warunkowo
zakaźne)
Silny i jawny niedobór
niedobarwliwa anemia osesków (prosięta i cielęta)
eksploatacyjna (enzootyczna) anemia kur niosek
niedokrwistość pokrwotoczna – ostra i przewlekła
choroba bawełnianego futra u lisów i norek
Warunkowy niedobór żelaza
anemia śródzakaźna
Zwalczanie
Podawanie i.m. preparatów żelaza
profilaktyka anemii prosiąt będącej następstwem
fizjologicznego niedoboru żelaza
leczenie anemii wtórnych powstałych w następstwie inwazji
endo – i ektopasożytów
wspomagająco przy schorzeniach przemiany materii,
infekcjach, zaburzeniach apetytu, obniżeniu przyrostów masy
ciała i charłactwie
np. Ferran 100
Prosięta
• profilaktycznie ( w pierwszym tygodniu życia ) 2 ml
• leczniczo (w zależności od masy ciała) 2 - 5 ml
• po podaniu preparatów czasem występują reakcje
nadwrażliwości na żelazo - zaburzenia krążenia z
zapaścią
• podatne są prosięta od macior żywionych dietą
bogatą w wielonienasycone kwasy tłuszczowe i
ubogą w selen oraz witaminę E
• przy przedawkowaniu nadmiar żelaza może
powodować biegunkę i zaparcia
Co Cr Cu Fe J
Mn Mo Se Zn
Co
Cr
Cu
Fe
J
Mn
Mo
Se
Zn
SYNERGIZM
ANTAGONIZ
M
INTERAKCJE POMIĘDZY PIERWIASTKAMI
Bolus
KONIEC