1
Znaczenie wybranych
środowisk wychowawczych
w procesie wychowania:
- rodzina
- grupa rówieśnicza
- szkoła
2
Plan wykładu:
1. Pojęcie środowiska wychowawczego
2. Podział środowisk wychowawczych wg wybranych kryteriów
3. Charakterystyka rodziny jako środowiska wychowawczego;
- pojęcie i typologia rodzin
- zadania i funkcje rodziny
- proces socjalizacji
- patologia życia rodzinnego
- patologia życia społecznego – wybrane przejawy
4. Charakterystyka grupy rówieśniczej jako środowiska
wychowawczego;
- pojęcie grupy rówieśniczej i jej cechy
- rodzaje grup
5. Charakterystyka szkoły jako środowiska wychowawczego;
- funkcje i zadania szkoły
- szkolne i pozaszkolne formy pracy opiekuńczo-wychowawczej
3
ŚRODOWISKO
WYCHOWAWCZE
4
Środowisko wychowawcze to odrębne
środowisko
społeczne,
które
grupa
wytwarza dla osobnika, mającego po
odpowiednim przygotowaniu zostać jej
członkiem.
Obejmuje ono wszystkie osoby i grupy
społeczne, z którymi dana grupa wymaga
lub dozwala, aby osobnik się stykał w
okresie
swego
przygotowania
do
przyszłego człon- kostwa (Szczepański
J.).
5
Podział środowisk
wychowawczych:
1. Środowisko naturalne stanowi rodzina,
grupa rówieśnicza, społeczność lokalna,
jednostka podlega oddziaływaniom tych
środowisk z racji urodzenia, więzów krwi,
zamieszkiwania w nich
2. Środowisko intencjonalne to instytucje
wychowawcze np. przedszkola, szkoły
uprawiające działalność wychowawczą w
planowej i zorganizowanej formie
6
Podział środowisk wychowawczych
cd.:
1. Oddziałujące bezpośrednio realizujące określone
cele opiekuńcze i wychowawcze wprost z racji
ich zadań np.: rodzina, żłobek, szkoła
2. Oddziałujące pośrednio np.: placówki ochrony
zdrowia, zakłady pracy, realizując swoje zadania
pośrednio wywierają wpływ na jednostkę
poprzez treści, obrazy, ludzi którzy w nich
funkcjonują
7
RODZINA
8
Rodzina; potocznie terminem tym
określa się parę małżeńską posiadającą
dzieci.
Rodzina - mała grupa pierwotna
złożona
z osób, które łączy stosunek małżeński
i rodzicielski oraz silna więź
międzyosobnicza (Szczepański J.).
9
Kryteria podziału rodziny:
a) liczba osób:
- jednopokoleniowa
- dwupokoleniowa
- wielopokoleniowa
b) klasa społeczna:
- rodziny rolnicze (chłopskie)
- robotnicze
- inteligenckie
- elitarne
10
Kryteria podziału rodziny cd.:
c) struktura rodziny:
- pełna (małżonkowie + dzieci)
- niepełna (1 rodzic + dzieci/ko)
- patologiczna (może prowadzić do rozpadu rodziny)
- prawidłowo funkcjonująca (wydolna wychowawczo,
zaspakaja potrzeby)
d) osoba dominująca w rodzinie:
- rodzina patriarchalna (dominuje ojciec)
- rodzina matriarchalna (dominuje matka)
- rodzina egalitarna (oboje rodzice decydują w równym
stopniu)
11
Kryteria podziału rodziny cd.:
e) styl wychowania:
- rodziny autokratyczne
- rodziny demokratyczne
- rodziny liberalne
f) rodzaj rodziny:
- rodzina pochodzenia (z której sami się wywodzimy)
- rodzina prokreacji, (którą sami zakładamy)
12
Zadania rodziny
zapewnienie pełnego i prawidłowego rozwoju fizycznego
dziecka,
zaspokojenie potrzeb psychicznych szczególnie
emocjonalnych,
zapewnienie pełnego rozwoju intelektualnego,
zapoznanie się ze społecznie akceptowanymi zasadami
postępowania, normami, wzorami zachowań społecznych i
moralnych,
kształtowanie kultury wyrażania uczuć,
wprowadzenie w świat kultury i sztuki,
wyrabianie aktywnego stosunku do pracy, postaw wobec
ludzi, obowiązków, zadań, zjawisk,
wyrabianie potrzeby kontaktów międzyludzkich,
kształtowanie właściwego stosunku do zadań małżeńskich
i rodzicielskich,
przygotowanie do samodzielnego życia,
wprowadzanie w krąg zadań społeczno-politycznych
13
Funkcje rodziny wg Tyszka Z.:
1. BIOPSYCHICZNA:
- prokreacyjna
- seksualna
2. EKONOMICZNA:
- materialno-ekonomiczna
- opiekuńczo-zabezpieczająca
14
Funkcje rodziny cd.:
3. SPOŁECZNO-WYZNACZAJĄCA:
- stratyfikacyjna
- legalizacyjno-kontrolna
4. SOCJOPSYCHOLOGICZNA:
- socjalizacyjno-wychowawcza
- kulturalna
- religijna
- rekreacyjno-towarzyska
- emocjonalno-ekspresyjna
15
Socjalizacja:
Jest procesem złożonym, w którym z jednej
strony ma miejsce oddziaływanie
środowiska oraz przystosowywanie się
jednostki do niego,
z drugiej zaś nabywanie indywidualnych
kompetencji społecznych (Tyszka Z.).
.
16
Modele socjalizacji wg H.R. Shaffer:
1. Model pozostawiania zupełnej swobody:
- dorośli powinni unikać wszelkiego wpływu na rozwój dziecka,
- rolą rodziców jest stworzenie warunków, w których dziecko będzie
rozwijało się zgodnie ze swoją naturą,
- jakakolwiek większa aktywność rodziców mogłaby niekorzystnie
wpłynąć na rozwój wrodzonych możliwości dziecka,
- w procesie socjalizacji dziecko nie uzyskuje żadnych wzorców
i wskazówek jak formować własną tożsamość
REZULTATY:
- dostosowanie się do wymagań otoczenia, obserwowanie reakcji
innych na swoje zachowania i postępowanie w taki sposób, aby
uzyskać aprobatę a uniknąć krytyki
- jeśli osoba ma poczucie nieograniczonej swobody ma poczucie, iż
sama jest jedynym dawcą norm, wyznacznikiem standardów
postępowania i przestaje zważać na wpływy otoczenia, które
przestają pełnić funkcję regulacyjną jej zachowania
17
Modele socjalizacji wg H.R.
Shaffer cd.:
2. Model lepienia z gliny:
-
dziecko jest całkowicie nieukształtowane, bierne
i podlega formowaniu przez opiekunów, zgodnie
z przyjętymi przez nich założeniami
- dziecko przyjmuje od opiekunów ich system nagród
i kar, nawyki i wzory zachowań
REZULTATY:
- trudności z formułowaniem i wyrażaniem własnych
decyzji, podejmowaniem niezależnych decyzji,
działaniem w niestandardowych sytuacjach
wymagających autonomii i kreatywności
18
Modele socjalizacji wg H.R.
Shaffer cd.:
3. Model konfliktowy:
- dzieci nie są bierne lecz aktywne, gdyż od urodzenia
wyposażone są
w tendencje do reagowania w określony sposób
- sposoby reagowania są przeciwstawne do wymagań
społeczeństwa co prowadzi do konfliktu między dzieckiem a
opiekunami
- zadaniem rodziców jest zmuszenie dziecka do porzucenia
egoistycznych nawyków i przyjęcia sposobów zachowania, które
są niezgodne z naturą dziecka, ale preferowane przez opiekunów
- relacje między dorosłym a dzieckiem są konfliktowe w wyniku
odmiennych celów, jednak dorosły jako osoba o większej władzy
rozwiązuje problemy narzucając swoją wolę
- występuje więc podwójny konflikt: pomiędzy wewnętrznymi
dążeniami dziecka i zewnętrznymi oczekiwaniami wobec niego
oraz różnymi wymaganiami od niego w różnych sytuacjach
19
3.
Model konfliktowy cd.:
REZULTATY:
- może pojawić się poczucie konieczności walki o
swoje prawa, zakres swojej autonomii
- przekonanie, że świat opiera się na rywalizacji, w
której wygrywają najsilniejsi
- może pojawić się poczucie bezradności, bezsilności,
poczucie braku wpływu na otaczającą rzeczywistość,
w której bierność i poddanie są najlepszym sposobem
na przetrwanie
20
Modele socjalizacji wg H.R.
Shaffer cd.:
4. Model oparty na wzajemności:
- dzieci uczą się bycia równorzędnym
partnerem
w interakcjach z innymi (odpowiada stylowi
wychowawczemu demokratycznemu)
REZULTATY:
- jednostki zachowują poczucie poszanowania
dla siebie i innych ludzi, z którymi
współistnieją na zasadach wzajemnego
dopasowania się,
z przekonaniem, że każda ze stron relacji jest
równie ważna i wartościowa
21
Zakres i etapy socjalizacji:
1. Socjalizacja w grupie rodzinno - familijnej
2. Interakcje w grupach naturalnych,
rówieśniczych, poza rodziną
3. Socjalizacja instytucjonalna
4. Socjalizacja kulturowa i przez mass media
22
Rodzina - najskuteczniejsze środowisko
wychowawcze ponieważ:
- oddziaływanie rodziców oparte jest na silnej więzi,
- więź ta jest rozciągnięta w czasie (ma charakter
ciągły),
- oddziaływanie wychowawcze jest pozbawione
konkurencji,
- rodzina rozwija w głównej mierze cechy kierunkowe,
- rodzice wprowadzają dziecko w świat obiektywy,
poprzez język, kulturę, wpływają na rozwój struktur
poznawczych.
23
Patologia życia rodzinnego:
Patologia życia rodzinnego
to te zjawiska, które są powszechnie
oceniane
jako szkodliwe społecznie lub też kolidują
z moralnym prawem czy kodeksem.
Konsekwencje patologii rodziny
mają swój wymiar: społeczny, psychologiczny
i biologiczno-medyczny.
24
Rodzaje patologii rodzinnej:
- konflikty i przemoc między członkami rodziny,
- przemoc wobec dzieci,
- nadużywanie alkoholu, narkomania, lekomania
- prostytucja i stręczycielstwo,
- włóczęgostwo,
- przestępczość (nagminne kradzieże, rabunki,
rozboje, przemyt),
- zachowania autodestrukcyjne,
- dewiacyjne zachowania seksualne,
- zaburzenia psychiczne.
25
Kategorie przemocy wobec
dziecka:
1. Krzywdzenie fizyczne - powoduje ból oraz
inne cierpienia. Najczęściej polega na
stosowaniu surowych kar cielesnych.
Najbardziej brutalnych czynów dopuszczają
się rodzice w stanie nietrzeźwym. Skutkiem
tego są często poważne urazy i uszkodzenia
ciała oraz poważne następstwa w sferze
psychicznej dziecka.
26
Kategorie przemocy wobec
dziecka cd.:
2. Krzywdzenie psychiczne - polega na takich
zachowaniach i postępowaniu wobec dziecka,
które prowadzi do poważnych szkód w rozwoju
emocjonalnym dziecka. Zachowania
polegające na ubliżaniu, agresji słownej,
ośmieszaniu, poniżaniu w obecności innych,
krytykowaniu, stawianiu nadmiernych
wymagań, które odbierają dziecku poczucie
bezpieczeństwa i naruszają jego godność
osobistą, rodzą poczucie lęku, samotność i
niską samoocenę.
27
Kategorie przemocy wobec
dziecka cd.:
3. Wykorzystywanie seksualne -
to wciąganie
dziecka w sferę aktywności seksualnej nieadekwatnej
do jego etapu rozwojowego w sferę działań, których
dziecko nie rozumie i nie może zaakceptować.
Rodzaje:
- związane z kontaktem seksualnym
- niezwiązane z kontaktem seksualnym
Oprócz skutków fizycznych wykorzystania pojawia się
szereg
objawów natury psychicznej. Dzieci mają silne
poczucie
wstydu, są zagubione, pojawiają się u nich stany
lękowe, depresyjne, samookaleczenia, problemy
funkcjonowania w społeczeństwie. Skutkiem mogą być
również alkoholizm, narkomania, prostytucja.
28
Kategorie przemocy wobec
dziecka cd.:
4. Zaniedbywanie potrzeb bytowych i
wychowawczych -
występuje częściej niż
wcześniej wymienione i jest najlepiej postrzegane
przez otoczenie.
Przejawy zaniedbania:
- niedożywienie lub zły sposób żywienia,
- nieprzestrzeganie higieny osobistej w szerokim
rozumieniu (higieny ciała, odzieży,
otoczenia)
- brak opieki nad dzieckiem – skutek: liczne urazy
ciała,
- zaniedbanie w zakresie opieki medycznej i
profilaktyki,
- brak zainteresowania potrzebami psychicznymi, a
nawet
hamowanie zainteresowań dziecka.
29
Czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka:
1.
Ze strony dziecka:
- dziecko niechciane
- dziecko nieślubne
- dziecko kalekie i przewlekle chore
- dziecko sprawiające duże trudności wychowawcze
2. Ze strony rodziców:
- choroby umysłowe
- zaburzenia osobowości
- narkomania, alkoholizm
- karalność za przestępstwa
- niedojrzałość psychiczna
- bardzo młody wiek rodziców
30
Czynniki ryzyka krzywdzenia
dziecka cd.:
3. Ze strony rodziny:
- sytuacja krytyczna w układzie rodziny
- rodzina niepełna
- sytuacja zagrażająca utratą pozycji życiowej
(bezrobocie, choroby)
- zła adaptacja do nowych warunków życiowych
(migracje, emigracje)
31
Przeciwdziałanie przemocy wobec
dzieci odbywa się na płaszczyznach:
1. działania interwencyjne; uniemożliwienie
dalszego krzywdzenia dziecka i udzielenie mu
pierwszej pomocy. Zapewnienie wsparcia
emocjonalnego, poczucia bezpieczeństwa,
zredukowanie lęku dzięki opiekuńczości
2. działania interwencyjno – terapeutyczne;
zmierzające do zminimalizowania i usunięcia
doznanych urazów i krzywd
32
Instytucje wspomagające rodzinę
patologiczną:
- Ośrodki interwencji kryzysowej,
- Pogotowie Opiekuńcze,
- Policyjna Izba Dziecka,
- Schronisko dla Nieletnich,
- Dom Dziecka, Zakład wychowawczy,
- Poradnia życia rodzinnego,
- Poradnia psychologiczno – pedagogiczna,
- Rzecznik praw dziecka,
- Policja
- nauczyciele szkół różnych typów, kurator,
opiekun prawny,
- telefon zaufania,
- niebieska linia.
33
Patologia społeczna – wybrane przejawy.
1. DYSKRYMINACJA
Dyskryminacja (łac. discriminatio - rozróżnianie) – często
występująca forma wykluczenia społecznego, objawiająca się
poprzez traktowanie danej osoby mniej przychylnie, niż innej w
porównywalnej sytuacji ze względu na jakąś cechę np.:
- płeć, wiek
- tożsamość seksualną,
- stan cywilny,
- niepełnosprawność,
- religię,
- przekonania,
- pochodzenie etniczne lub rasowe.
34
Patologia społeczna – wybrane przejawy.
1. DYSKRYMINACJA cd.
Objawy dyskryminacji mogą przybrać formę:
- dyskryminacji bezpośredniej, tzn. osoba traktowana jest mniej
przychylnie niż traktuje się lub traktowano by inną osobę w
porównywalnej sytuacji wyłącznie z powodu „odmienności" (np.
różnica płacowa kobiet i mężczyzn na tym samym stanowisku pracy,
jeżeli wydajność ich pracy jest porównywalna)
- dyskryminacji pośredniej, czyli występująca w przypadku, gdy
pozornie neutralne warunki, kryteria lub praktyki stosowane są na
równi wobec wszystkich, lecz w sposób szczególny dotykają
konkretną grupę społeczną (np. brak rozwiązań prawnych
dotyczących statusu par jednopłciowych oraz związków
poligamicznych).
35
Regulacje prawne dotyczące walki
z dyskryminacją:
KRAJOWE (wewnętrzne):
1. Konstytucja RP (Dz. U. z 1997r. Nr 78,
poz. 483)
art. 32
2. Kodeks karny; Ustawa z dnia 6 czerwca
1997 r. (Dz. U. z 1997r. Nr 88, poz. 553 z
późn. zm.)
art. 256 § 1 i § 2
art. 257
3. Kodeks pracy; Ustawa z dnia 26 czerwca
1974 r.
art. 18
36
Regulacje prawne dotyczące walki
z dyskryminacją:
MIĘDZYNARODOWE (zewnętrzne UE):
- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka,
- Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie likwidacji
wszelkich form
dyskryminacji kobiet,
- Międzynarodowa Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich
form
dyskryminacji rasowej,
- Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i
Kulturalnych,
- Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych,
- Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i
Podstawowych
Wolności
37
Patologia społeczna – wybrane przejawy.
2. RASIZM
Rasizm, dyskryminacja rasowa (z fr. le racisme od la race – ród,
rasa, grupa spokrewnionych); zespół poglądów głoszących tezę o
nierówności ludzi,
a wynikająca z nich ideologia przyjmuje wyższość jednych ras nad
innymi.
Przetrwanie tych "wyższych" ras staje się wartością nadrzędną i z
racji swej wyższości dążą do dominowania nad rasami "niższymi".
Rasizm opiera się na przekonaniu, że różnice w wyglądzie ludzi
niosą za sobą niezbywalne różnice osobowościowe i intelektualne.
38
GRUPA RÓWIEŚNICZA
39
Grupa rówieśnicza - stanowi niewielką
liczbę osób pozostających ze sobą w
bezpośrednich kontaktach i mających
poczucie swej odrębności grupowej oraz
wspólnie podzielane wartości. (Łobocki
M.).
Grupa rówieśnicza:
- ma zwykle nieformalny charakter
- jej specyfiką jest spontaniczny sposób
postępowania
- powstawanie w wyniku wzajemnego poznania
i porozumienia się czyli w warunkach
interakcji
40
Cechy grupy nieformalnej:
1. cel
2. przywództwo
3. spójność wewnętrzna
4. normy grupowe
5. struktura wewnętrzna grupy
6. system kontroli wewnętrznej
41
Podział grup rówieśniczych:
1. Dziecięce grupy zabawowe
-
przelotne
- małe 2-3 osobowe
- wiek 3-4 rż.
- główna funkcja: zaspokojenie potrzeby zabawy
- słaba struktura i spójność
42
Podział grup rówieśniczych cd.:
2. Paczka
- dzieci i młodzież w wieku od około 11 lat
- 4-5 osobowe
- zwykle osoby tej samej płci, są również grupy mieszane
- podobne zainteresowania, uzdolnienia, dążenia, poglądy i
postawy
- wspólne spędzanie czasu
- duża spójność i zaznaczone pozostałe cechy grupy nieformalnej
- silna więź grupowa i poczucie solidarności i przynależności
- lojalność
- tworzą się więzi emocjonalne; przyjaźnie i kształtują pierwsze
uczucia
43
Podział grup rówieśniczych cd.:
3. Grupa destrukcyjna np. gang, banda
- grupa negatywna
- osoby w podobnym wieku, zwykle młodzież
- składają się na ogół z osób zaniedbanych wychowawczo, nie
akceptowanych przez rówieśników,
- członkowstwo w gangu rekompensuje brak zaspokojenia potrzeb:
bezpieczeństwa, przynależności, miłości i uznania
- pozostają w stałym niemal konflikcie z dorosłymi i nie akceptują
innych grup rówieśniczych
- wyższy stopień organizacji, wyraźnie zróżnicowany układ pozycji i
ról
44
SZKOŁA
45
Szkoła określana jest jako instytucja
oświatowo-wychowawcza, zajmująca się
kształceniem i wychowaniem dzieci,
młodzieży
i dorosłych stosownie do przyjętych w danym
społeczeństwie celów i zadań oraz koncepcji
oświatowo-wychowawczych i programów
(Okoń
W.)
46
Funkcje szkoły:
1. Dydaktyczna - przekazywanie, pogłębianie
wiedzy z różnych dziedzin
2. Wychowawcza - kształtowanie postaw
społeczno-moralnych uczniów
3. Opiekuńcza - zaspokajanie potrzeb
niezbędnych dla prawidłowego rozwoju
fizycznego
i psychicznego uczniów
47
Zadania szkoły:
- przekazanie dorobku wiedzy naukowej,
- stwarzanie warunków do rozwoju osobowości dzieci i
młodzieży,
- umożliwienie zdobycia różnych sprawności niezbędnych w
rozmaitych sytuacjach życiowych,
- informowanie o świecie idei i wartości,
- wprowadzanie w istniejące formy życia społecznego,
- zaspokojenie potrzeb biologicznych, psychicznych i
społecznych
uczniów,
- wzbogacenie potrzeb wychowanków poprzez rozwijanie
zainteresowań i zamiłowań (kółka plastyczne, teatralne, sekcje
sportowe, itp.),
48
Zadania szkoły cd.:
- zapewnienie uczniom możliwości indywidualnego
rozwoju wg
posiadanych możliwości (kółka matematyczne,
humanistyczne, itp.),
- prowadzenie działalności korekcyjnej i
wyrównawczej,
- pomoc uczniom w wyborze określonego systemu
wartości,
- kreowanie siebie i odnajdywanie wśród
rzeczywistych warunków życia własnej drogi do ideału
człowieka,
- wychowanie do racjonalnego realizowania czasu
wolnego,
- wsparcie w zakresie poradnictwa szkolno -
zawodowego (wybór dalszej drogi kształcenia i drogi
zawodowej)
49
Różnice między środowiskiem rodzinnym
a szkołą (środowisko instytucjonalne):
- inny typ środowiska w klasyfikacji (rodzina - naturalne, szkoła -
instytucjonalne)
- brak w rodzinie programu dydaktyczno-wychowawczego
- profesjonalna kadra wychowawców w szkole
- dominacja funkcji kształcenia nad wychowawczą w szkole –
odwrotnie
w rodzinie
- zewnętrzny czynnik kontroli w szkole - hospitacje, wizytacje
- czasowy pobyt wychowanka w szkole, ciągły w rodzinie
- regulamin określający prawa i obowiązki ucznia w szkole
50
Szkolne
formy pracy opiekuńczo-
wychowawczej.
Funkcje opiekuńczo-wychowawcze
szkoły
wg Kelma A.:
a) funkcje elementarne (wewnętrzne)
b) funkcje kompensacyjne (wyrównawcze)
c) funkcje integracyjne
d) opieka całkowita szkoły
51
Ad. a Formy opieki
elementarnej
- wynikają z faktu, że
w czasie pobytu ucznia w szkole,
pełni ona obowiązek faktycznego opiekuna i ponosi
pełną odpowiedzialność za jego bezpieczeństwo
- zakres opieki elementarnej:
* troska o stan zdrowia ucznia (ochrona zdrowia)
* starania o właściwą higienę pracy
* zapewnienie bezpieczeństwa uczniom
52
Ad. b Formy opieki
kompensacyjnej
- są podejmowane w szkole w związku z niezaspokojonymi
potrzebami lub zaniedbaniami wychowawczymi
powstałymi w innych środowiskach wychowawczych
głównie w rodzinie
- zakres opieki kompensacyjnej:
* udzielanie pomocy materialnej uczniom
* organizowanie żywienia i dożywiania uczniów
* organizowanie opieki nad uczniami rodziców pracujących lub
z innych powodów nie mogących zapewnić właściwych
warunków wychowania i opieki w domu
* zapobieganie niepowodzeniom szkolnym i ich skutkom
53
Ad. c Formy opieki integracyjnej
- mają na celu tworzenie spójności grupowej
na terenie klasy i szkoły
- usprawniają proces socjalizacji społecznej
uczniów
54
Ad. d Opieka całkowita szkoły
- formy opieki całkowitej:
* internat – jego zadaniem jest udostępnienie
szkoły średniej absolwentom szkół
podstawowych
z małych miasteczek i wsi
* bursa – międzyszkolna placówka opiekuńczo-
wychowawcza przeznaczona dla uczniów
kształcących się poza miejscem zamieszkania,
uczęszczających do różnych szkół
55
Pozaszkolne
formy pracy
opiekuńczo- wychowawczej
(placówki
wychowania pozaszkolnego)
Zadania:
* zagospodarowanie czasu wolnego poprzez działania oświatowe,
kulturalne, rekreacyjne
* stymulacja prawidłowego rozwoju
Typy placówek:
1. pałace młodzieży
2. domy kultury
3. międzyszkolne ośrodki sportu
4. ogniska pracy pozaszkolnej
5. ogrody jordanowskie
6. organizacje społeczne oferujące ferie, kolonie, zajęcia
rekreacyjno-sportowe
56
Bibliografia:
1.
Brzezińska A. i wsp. Szanse i zagrożenia rozwoju w
okresie dorosłości. Poznań 2002
2.Gawlina Z. (red.): Kształtowanie postaw czynnych i
więzi środowiskowych. Wyd.UJ, Kraków 2001
3. Górajek – Jóźwik J. (red.): Filozofia i teorie
pielęgniarstwa. Wyd. Czelej, Lublin 2007
4. Kulik T., Latalski M. (red.): Zdrowie publiczne. Wyd.
Czelej, Lublin 2002
5. Lalak D., Pilch T.: Elementarne pojęcia pedagogiki
społecznej
i pracy socjalnej. Wyd. Żak, Warszawa 1999
6. Łobocki M.: ABC wychowania. Wyd. UMCS, Lublin
1999