Antagonisty hormonów
Antagonisty hormonów
Antyestrogeny
1. Antagonisty receptorów estrogenowych
2. Antagonisty gonadotropiny (GnRH)
3. Inhibitory aromatazy
Antyandrogeny
Antyestrogeny
1. Antagonisty receptorów estrogenowych
Tamoksyfen –
np. Nolvadex, Tamoksilfen; blokuje
obwodowe działanie estrogenów przez wiązanie się z
receptorem estrogenowym. Hamuje ekspresję genów
regulowanych estrogenem np. czynników wzrostu.
Bezpośrednio indukują apoptozę.
Oporność na tamoksyfen- nowotwory nie mają
receptorów estrogenowych lub są one zmutowane.
Droga podania: doustnie
Dawkowanie: 20mg/d
Okres półtrwania: powyżej 7 dni
Metabolizm: wątroba, wydalany głównie z żółcią
pod postacią metabolitów trans-4-hydroksy-
tamoksyfenu, N-desmetyl- tamoksyfenu; które są
wytwarzane z udziałem CYP3A4
Przeciwwskazania: ciąża, nadwrażliwość na
składniki leku, zaburzenia czynności wątroby,
karmienie piersią, choroba zakrzepowo- zatorowa
Wskazania:
1.Rak piersi
2.Przerzutowy rak piersi
3.Próbuje się go stosować u kobiet szczególnie
narażonych na raka piersi
Działania niepożądane:
Zaburzenia żołądkowo- jelitowe, bóle głowy, retencja
płynów, uderzenia gorąca, świąd sromu,
krwawienia z pochwy, małopłytkowość
Zaburzenia te występują stosunkowo rzadko i są
niezbyt ciężkie.
Poza tym po stosowaniu tamoksyfenu stwierdza się
częstsze występowanie raka błony śluzowej trzonu
macicy.
Toremifen
- blisko spokrewniony strukturalnie z
tamokyfenem, stosowany w leczeniu
przerzutowego raka piersi.
Fulwestrant
- np. Faslodex; antagonista receptora
estrogenowego. Jego aktywność receptorowa jest
większa od tamoksyfenu. Blokuje on dimeryzację
receptora, następuje pełna deaktywacja
receptora. Kompleks receptor-antagonista ulega
ponadto przyspieszonemu rozpadowi.
Wskazania:
1.Rak piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi
2.Rak piersi z przerzutami
3.Stosuje się go, gdy nastąpił nawrót choroby podczas
terapii lekiem antyestrogenowym lub gdy nastąpiła
progresja choroby podczas leczenia antyestrogenem
Zastosowanie: 1x w miesiącu
Droga podania: domięśniowo, podawać powoli
Dawka: 250 mg
Okres półtrwania: 7 dni
Metabolizm: wątroba, przez CYP3A4
Droga podania: Iniekcja
Działania niepożądane: uderzenia gorąca,
uszkodzenie
czynności przewodu pokarmowego
2. Antagonisty GnRH
Leuprolid
np.Eligard
, Goserelin
np. Zoladex
Są to syntetyczne, białkowe analogi naturalnie
występującego hormonu uwalniającego
gonadotropiny (GnRH, LHRH). Powodują przejściowe
zwiększenie uwalniania hormonu stymulującego
pęcherzyki (FSH) i hormonu luteinizującego (LH) z
następowym długotrwałym zmniejszeniem
uwalniania tych gonadotropin. U mężczyzn powoduje
zmniejszenie poziomu testosteronu do poziomu
kastracyjnego po 2-4 tyg leczenia.
Wskazania:
1. Zaawansowany rak gruczołu krokowego
2. Ostatnio stosowany we wczesnym stadium raka
prostaty
3. Leczenie raka sutka reagującego na leczenie
hormonalne u kobiet w okresie przed- i około-
menopauzalnym
4. Leczenie objawowe endometriozy( złagodzenie
bólu, ilości i wielkości zmian)
5. Ścieńczenie endometrium przed planowanym
zabiegiem ablacji
6.Włókniaki macicy
Droga podania: długodziałająca forma depot, oraz
w
formie implantu podskórnego.
Podawany w odstępach miesięcznych
Działania niepożądane: uderzenia gorąca,
ginekomastia, impotencja.
Przeciwwskazania: ciąża, karmienie piersią,
nadwrażliwość na składniki leku.
Dawka: w nowotworach 3,6 mg ( 1 implant) co 28
dni
3. Inhibitory aromatazy
Hamują aktywność aromatazy. Jest to enzym
niezbędny do syntezy estrogenów, katalizuje ona
oksydacyjne usunięcie grupy C-19 metylowej i
aromatyzację pierścienia A.
Ten kompleks enzymatyczny występuje nie tylko w
jajniku, ale także w tkankach obwodowych takich
jak tkanka tłuszczowa, mięśniowa oraz w
komórkach nowotworowych raka piersi.
Dzielą się na dwie grupy:
1. Odwracalne inhibitory aromatazy- niesteroidowe
substancje
2. Nieodwracalne inhibitory aromatazy- steroidowe
substancje
1. Odwracalne inhibitory aromatazy
Aminoglutetimid, Anastrozol
np.Atrozol
, Letrozol
np.Lametta
Hamują aktywność aromatazy tkanek obwodowych,
lecz nie enzymu jajnika. Działanie leków jest
nieswoiste,oprócz hamowania aromatazy hamują
również aktywności innych zależnych od
cytochromu monooksygenaz.
Droga podania: doustna
Dawka: 1 tabl (1mg lub 2,5 mg) dziennie
Okres półtrwania: 13 godzin na początku terapii, po
dłuższym stosowaniu 7 godzin
Wchłanianie: bardzo szybko z przewodu
pokarmowego w 75%
Wydalany głównie przez nerki
Działania niepożądane:zmęczenie, oszołomienie,
bezładne ruchy, zawroty głowy, nudności i wysypka.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na składniki leku,
ciąża, karmienie piersią, niewydolność nerek,
niewydolność wątroby
Przyspiesza eliminację tamoksyfenu!
2. Nieodwracalne inhibitory aromatazy
Eksemestan
np. Aromasin
Należą do tzw. inhibitorów samobójczych, gdyż
hamują aromatazę w sposób nieodwracalny.
Wskazania:
1.Zaawansowany rak sutka u kobiet po menopauzie,
u których choroba postępuje po zastosowaniu
leczenia przeciwestrogenowego.
2.Działa korzystnie u pacjentek z przerzutami raka
piersi do otrzewnej
Metabolizm w wątrobie, efekt pierwszego przejścia
Przeciwwskazania: ciąża,karmienie piersią,
nadwrażliwość
na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować u
kobiet
przed menopauzą.
Antyandrogeny
•
Związki steroidowe:
octan cyproteronu
•
Związki niesteroidowe:
bikalutamid
np.Casodex
, flutamid
np. Flutamid, Flugerel
Wiążą się one z receptorami androgenowymi, nie
wykazują aktywności wewnętrznej.
• Wskazania:
1.Zaawansowany rak gruczołu krokowego
• Droga podania: doustna
• Dawka: Flutamid 250 mg 3 razy dziennie, a Bikalutamid
50 mg raz dziennie o tej samej porze dnia
• Działania niepożądane:
Ginekomastia, zaburzenia sercowo- naczyniowe,
nudności, utrata łaknienia, utrata libido i wytwarzania
nasienia, uszkodzenie wątroby.
• Ponadto octan cyprotenu ma komponentę gestagenową
i
w związku z tym może powodować spadek stężenia
testosteronu!